Topic: Geloof jij in God?

[Geloof jij in God?]

Geloof jij in God?

ja

60 (39.2%)

nee

63 (41.2%)

zo simpel ligt het niet...

30 (19.6%)

Totaal aantal stemmen: 150

[CadYo]

 :-\

Eigenlijk was ik gisteren al begonnen aan een reactie op dit topic, maar ben halverwege toch maar afgehaakt omdat het wel een wat sombere kijk op het geloof ging worden.

Maar vandaag schoot me opeens iets te binnen.
Er zijn zoveel mensen in twijfel over geloof en niet-geloven e.d. en ik heb toevallig een boek gekocht vorige week, die daar misschien een antwoord op zou kunnen geven.

Karen Armstrong: "A History Of God, From Abraham to the Present: the 4000 Year Quest for God"

Nederlandse vertaling: Anthos uitgevers, Amsterdam en Ronald Cohen: "Een geschiedenis van God
 Vierduizend jaar jodendom, christendom en islam"

Ik heb het boek nog niet gelezen maar het lijkt me erg interessant en het is misschien ook een idee voor de zoekenden onder ons, om de geloven en gebruiken e.d. wat beter te leren kennen.

Groetjes, Cad.

[Cora Bora]

Ik denk dan weer dat daar een perfect logische verklaring voor is. (begon je kindje niet net een beetje te expirimenteren met praaten maar wist het niet hoe dingen genoemd weren? dan verzin je toch een naam.)

nee zo simpel was het niet. wij zijn ook nogal nuchter met dat soort gingen, ben absoluut geen zwever, maar ze zag iets wat wij niet zagen en praatte daar ook mee. ik vond het altijd een beetje eng, maar zij niet.

Maar is dat dan de schuld van de bijbel/koran od. of van de leider die zonodig god en allah en de bijbel voor z'n karretje wil spannen?

nee tuurlijk niet, dát zeg ik ook niet. maar feit is wel dat geloof een gevaarlijk motief is voor mensen die kwaad willen.

ok. Zullen we trouwens de koran in de boekenclub gaan lezen?

alweer een boek wat ik al gelezen heb...  denk dat we trouwens niet veel mensen zullen vinden die mee willen doen...... (jammer genoeg)

Hoe kan dat nou? De bijbel (en soortgelijke boeken etc.) kan op tig manieren worden opgevat. Dat zie je wel, de een neemt het heel letterlijk en de ander doet er minder mee. Maar je kan dan door middel van zoiets 'vaags' toch niet iemand leren kennen? Lijkt mij dan...

je moet de schriften plaatsen in de context van de tijd waarin ze geschreven zijn. en dan de dingen eruitnemen die belangrijk zijn. volgens mij is de bijbel en de koran geen handboek maar een leidraad, een levensvisie.
soms zijn dingen echter zo feitelijk beschreven dat je je beseft dat dit geen fictie kán zijn. bv, in de koran staat heel nauwkeurig beschreven hoe ons melkwegstelsel eruit ziet, en wanneer mensen op zoek gaan naar leven buiten aarde. er staat ook bv in dat dit een zinloze zoektocht zou worden, omdat er geen leven buiten aarde is.
dit boek is 1400 jaar geleden geschreven door een analfabeet. toch wel interessant op sommige punten dus.................

[Baziel]

Ik ben in mijn jeugd katholiek opgevoed, heb op heel jonge leeftijd mijn moeder verloren en een hoop ellende gekend en heb eigenlijk al heel snel alle geloof in God,maar vooral in zijn aardse vertegenwoordiger, de Kerk verloren.En dat zijn voor mij 2 aparte dingen,alhoewel ze eigenlijk als één zouden horen te zijn.
En wat mij het meeste stoort aan die Kerk, en waarom ik mijn kinderen dan ook antiklerikaal ( niet anti-God ! )opvoed is dat zij in Rome en Jeruzalem zitten te zwelgen in rijkdom en overdaad,terwijl het net de opdracht van God is om het tegenovergestelde te doen. Franciscus van Assisi was een voorbeeld van hoe het wel moest.
Volgens mij is de Kerk, in Vlaanderen alleszins, op crashkoers en zal dat niet meer goed kunnen komen.
Kunnen komen inderdaad, omdat de Kerk zichzelf in een zulkdanige positie heeft gemanoeuvreerd dat ze niet meer vooruit of achteruit kan.
Want welke rechtgeaarde mens kan op dit moment nog akkoord gaan met de standpunten van de Kerk over vrouwen in de Kerk,geboorteregeling en condoomgebruik?
In Afrika sterven jaarlijks duizenden gelovige mensen maar ook vele onschuldige kinderen aan AIDS omdat de Kerk condoomgebruik verbiedt uit religieus oogpunt.
Dat is in mijn ogen ronduit een schande ! En ik denk dat velen dat met mij zo vinden...
Als de Kerk niet snel op de proppen komt met een echt geloofwaardig en modern standpunt in hedendaagse materies en niet krampachtig blijft vasthouden aan waarden van 2000 jaar geleden, vrees ik het ergste voor hen...
Verder geloof ik dat als mijn lichtje in dit aardse tranendal uitgaat,het ook definitief is en dat ik nergens anders zal terechtkomen dan in een urne,noch fysiek, noch met mijn ziel.Dat klinkt misschien cru,maar ik kan daar perfect mee leven.
Sterven is immers toch een onderdeel van het leven...

[Tijgertje]

Toen ik ook nog jong was heb ik ook mijn moeder verloren. Ik heb er heel veel verdriet van gehad en soms psychisch een beetje in de knoop geweest. Nu daarentegen mis ik haar uiteraard nogsteeds maar ik heb het geaccepteerd. Het was haar tijd om te gaan en wie ben ik dan om te zeggen nee dat mag niet?
Ik geloof ook dat haar ziel niet dood is en dat ze er op de een of andere manier nog is, ergens.

[Ongewensd Persoon]

Toch zijn er wat kanttekeningen van mijn kant. Waarom wordt god gezien als 1 persoon, als 1 opperwezen? Ik bekijk de zaken anders. Mijn opvatting richt zich op religies, godsdiensten. Uit naam van god of uit naam van een godsdienst/religie iemand of een groep mensen van het leven beroven of vervolgen, is te allen tijde FOUT. Je vermoordt geen mensen, omdat die een andere opvatting hebben dan jezelf. Dit is onder geen enkele omstandigheid goed te praten.

Jij zegt iets over een bijbeltekst, een stuk uit een bijbeldagboek van 11 september 1983, waarin beschreven staat dat er 18 jaar later op die 11e september iets ergs zou gebeuren. We weten allemaal over welke erge gebeurtenis dit gaat. Maar waarom is daar dan nooit iets mee gedaan? Waarom komt dit soort voorspellingen altijd pas achteraf? Je schreef zelf ergens in een topic, niet met zoveel woorden hoor, maar daar kwam het wel op neer, dat je dit soort achteraf-voorspellingen niet zo kon waarderen. Toevallig ging het daar ook voor een deel over 11 september 2001.

Ik heb een tekst van internet afgehaald, enkele dagen nadat de kranten vol stonden met de nostradamus-voorspellingen. In die tekst van nostradamus stond zogenaamd, dat de WTC-ramp exact voorspeld werd (tijdstip, breedtegraad, noem maar op). Ik word hier zo verschrikkelijk verdrietig van als ik zoiets lees. Want WAAROM doet men hier dan niets mee? Nostradamus-voorspellingen duiken altijd op, vlak NA een grote ramp, NOOIT eens een keer als waarschuwing vlak daarvoor, zodat er maatregelen kunnen worden genomen om de "voorspelde" ramp te voorkomen.

Met het eerste gedeelte ben ik het helemaal mee eens, maar zoals ik al zei, maar in dat geval zijn de mensen schuldig en niet God.

Over dat stukje uit het dagboek: Een week na die 11 september had een meisje die ik ken, dat Bijbels dagboekje meegenomen. Het was een Bijbels dagboekje geschreven in 1983 waar elke dag een stukje stond. Bij 11 september (een kans dus van 1 op 356 dat het juist bij die dag stond zoiets als (het is voor mij ook twee jaar geleden dat ik het gelezen had, maar zoiets als:)

(Eerst een stukje uit de Bijbel waarschijnlijk Openbaringen)

'Stel je voor dat een grote stad op deze wereld wordt aangevallen (en daarna het hele verhaal)

Precies, 18 jaar later gebeurde er precies wat er stond in dat dagboekje. Maar zoals ik al zei, dit kun je afschuiven op 'toeval'. Ik heb net iets te vaak toevaldingetjes meegemaakt. Zoals ik ook al zei, het is geen kwestie van verstand, maar van gevoel. Je kunt het niet 'begrijpen', omdat je dan uitgaat van het verstand.

Dat de Bijbel in strijd is in met de wet is ergens wel logisch, het is in hele andere tijd geschreven met hele andere normen en waarden. Het gaat om de richtlijn.

Over een Christelijke opvoeding: Ik denk dat het er niet zozeer omgaat dat ouders proberen om hun opvatting er bij kinderen in te rammen (tenminste zo zal het niet moeten zijn). Een ouder geeft een soort basispakket weg, leert je wat het is, vertelt zijn mening en met dat basispakket kun je dan beslissen of je er zelf in gaat geloven of niet (nou ja, beslissen, dat gaat meer vanzelf eig). Iemand zonder een Christelijke opvoeding wordt in het diepe gegooid, zal beperkte informatie oppikken en zich nooit er volledig in gaan verdiepen.

[Bodejos]

Toen ik ook nog jong was heb ik ook mijn moeder verloren. Ik heb er heel veel verdriet van gehad en soms psychisch een beetje in de knoop geweest. Nu daarentegen mis ik haar uiteraard nogsteeds maar ik heb het geaccepteerd. Het was haar tijd om te gaan en wie ben ik dan om te zeggen nee dat mag niet?
Ik geloof ook dat haar ziel niet dood is en dat ze er op de een of andere manier nog is, ergens.

Ik kan alleen maar zeggen, als jij hier troost in vindt, zal ik zeker niet zeggen dat je dat niet moet doen. Als het je steun geeft, is het zelfs goed dat je dat doet.

Het gekke is, ik heb dat ook, sinds mijn vader is overleden, nu bijna 10 jaar geleden. Ik heb ook het gevoel dat hij zo af en toe over mijn schouder meekijkt, hoe ik mijn leven inricht.  Ik vraag me dan af: waarom moet de ene persoon een lijdensweg gaan, en overlijdt dan TOCH, en waarom geneest een ander van eenzelfde ziekte, is er dan TOCH iemand die dat stuurt? Iemand die in zijn hele leven geen vlieg kwaad heeft gedaan, krijgt een behandeling tegen een slopende ziekte (in dit geval prostaatkanker), en overlijdt. Een ander die tegelijk met mijn vader in het ziekenhuis lag, waarvan ik weet dat hij het niet zo nauw nam met zijn gezondheid, die loopt nu nog steeds vrolijk rond.

Dat zijn dingen die niet echt eerlijk zijn, waarom heeft mijn vader geen genezing verdiend, en loopt die ander nog rond, vraag ik me dan af. Zoals gezegd, Bij mij is het afwijzen van het geloof geleidelijk gegaan. Dit is 1 van die gebeurtenissen die daartoe heeft bijgedragen.

Ik vraag me af of het in praktische zin wel mogelijk is, dat er 1 opperwezen is, die zo'n beetje alles stuurt, wat er in het heelal aanwezig is. Ik bedoel: enig idee hoe groot dat heelal is?

Wie vroeg ook weer; hoe zit het met de hel, en de duivel? In feite is daarop van mij uit hetzelfde antwoord te geven als op de in dit topic gestelde vraag; als ik niet in god geloof, geloof ik ook niet in de hel en de duivel. mensen hebben kennelijk behoefte aan een verdeling in het goede en het kwade. Men wil hun hoop en hun angst een plaats kunnen geven. De duivel en de hel symboliseert het kwaad.

[Cora Bora]

Toen ik ook nog jong was heb ik ook mijn moeder verloren. Ik heb er heel veel verdriet van gehad en soms psychisch een beetje in de knoop geweest. Nu daarentegen mis ik haar uiteraard nogsteeds maar ik heb het geaccepteerd. Het was haar tijd om te gaan en wie ben ik dan om te zeggen nee dat mag niet?
Ik geloof ook dat haar ziel niet dood is en dat ze er op de een of andere manier nog is, ergens.

ik heb toen ik 19 was iemand verloren waar ik heel erg van hield. daarom zou ik dat idd graag willen geloven dat hij naar een andere mooie plek is enzo. maar dat hele verhaal van "er zal wel een reden voor zijn, het was zijn tijd"  daar kan ik helemaal niks mee. als je 20 bent mag je gewoon nog niet dood gaan klaar. ik wordt daar juist nu nog (bijna 15 jaar na dato) nag steeds boos om en kan me ook niet voorstellen dat er mensen zijn die dat zo makkelijk naast zich neerleggen met: ' god had er een reden voor' .

[Tijgertje]

ik heb toen ik 19 was iemand verloren waar ik heel erg van hield. daarom zou ik dat idd graag willen geloven dat hij naar een andere mooie plek is enzo. maar dat hele verhaal van "er zal wel een reden voor zijn, het was zijn tijd"  daar kan ik helemaal niks mee. als je 20 bent mag je gewoon nog niet dood gaan klaar. ik wordt daar juist nu nog (bijna 15 jaar na dato) nag steeds boos om en kan me ook niet voorstellen dat er mensen zijn die dat zo makkelijk naast zich neerleggen met: ' god had er een reden voor' .

Zo bedoelde ik het natuurlijk maar het is een beetje moeilijk uit te leggen. Na jaren van worstelen met mijn gedachtes en verdriet heb ik me er eindelijk bij neergelegd. Je kan er toch ook nix meer aan doen hoe graag je dat ook zou willen.
Ik ben er nog steeds mee bezig trouwens om het te verwerken, het doet alleen minder pijn als vroeger. Ik heb me voorgesteld hoeveel pijn zij heeft gehad, niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. Ze had een man, 2 kleine kinderen van 7 en 9/10 en wist dat ze dood zou gaan. Wanneer wist ze niet maar toen de bestraling niet aansloeg en ze thuis moest wachten tot ze dood zou gaan, dat moet erger zijn geweest dan wat ik heb gevoeld denk ik.
Ik geloof verder in lot en niet in toeval dus ik denk dat God op de een of andere reden zo'n iemand uit het leven haalt omdat, geen idee eigelijk. Ik hoop dat het wat duidelijker is wat ik bedoelde, ben eigenlijk bang dat ik het juist complexer heb gemaakt

[Bodejos]

Volstrekt duidelijk hoor, wat je bedoelt te zeggen. ja, ik weet dat het niet tegen mij was, maar in het algemeen.  Eerder in dit topic schreef ik; hoe meer ik er over nadenk, hoe meer ik in de richting denk van: zo simpel ligt het allemaal niet. Niet dat iemand het hier klaar zou krijgen om van mij een gelovig mens te maken, terwijl ik eerst aangaf nergens in te geloven. Zo gemakkelijk gaat dat niet.

Maar er is voldoende stof tot nadenken, hier in dit topic. Waarom stond het hier eigenlijk niet eerder?

[idefix]

Ik heb ook het gevoel dat hij zo af en toe over mijn schouder meekijkt, hoe ik mijn leven inricht. 

Het is inderdaad zo verleidelijk/makkelijk om te zeggen van er is verder niks dan wat we meemaken, er is geen hogere macht, omdat we het in het dagelijks leven niet altijd merken.

Maar heel veel mensen hebben zo'n gevoel, en als ik dan Char op televisie zie, dan denk ik toch van dat kan toch niet allemaal doorgestoken kaart zijn, daar zit toch wel wat in, wat dus betekent, dat overleden mensen een geest o.i.d. achterlaten.
Van daartuit komt het idee van een "kracht", een "energie" toch ook al iets dichterbij. En sommige mensen zien daar een godheid in, anderen leggen het op een andere manier uit. Maar dat er "iets" is, ik denk dat daar het merendeel van de mensheid wel van overtuigd is.

[Bodejos]

Daar stel je weer zo'n leuke vraag.

Nou, als ik vloek gebruik ik die term ook weleens. Niet altijd, hoor, maar zonder er de bedoeling bij te hebben gelovige mensen te beledigen. Je moet het zo zien. Ik zie een vloek als gebruiks-taal. En of daar de naam van god in voorkomt of niet, dat maakt bij mij niet zoveel uit. De term god behoort bij mij gewoon tot de spreektaal, zonder verdere betekenis.

Een vloek is voor mij gewoon een "verbale" reflex. Ik hoef je niet uit te leggen wat ik ermee bedoel. Ik zal een voorbeeldje geven. Ik klus weinig, maar als ik dat doe en ik sla met een hamer op mijn duim, dan ga ik echt niet het hele woordenboek na om te kijken welke krachtterm ik dan ga gebruiken. Ik zeg dan gewoon iets als directe reactie op die mislukte, en vaak nogal pijnlijke, handeling.

Stel: JIJ komt ten val met je fiets. Wat is het eerste wat je doet: proberen je val te breken om zo je schade te beperken, of nadenken wat je koste wat kost niet van jezelf mag zeggen? Ik denk, vanuit JOUW visie gezien, dat god, jij neemt aan dat die bestaat, het jou dan niet kwalijk zal nemen als je bij die val een krachtterm zou gebruiken waarin de naam god voorkomt. Ik heb het vermoeden dat je het je eerder zelf kwalijk zou nemen, als je dat toch zou doen. Of heb ik het mis?

[Cora Bora]

He ik zat vanmiddag 'ns te denken he, over dit topic, en toen zat ik nog 'ns te denken, en toen dacht ik:

Als mensen vloeken met bijvoorbeeld gvd, laat je toch juist zien dat je juist wel denkt dat God bestaat? Want dan zeg je eigenlijk dat hij je moet verdommen, nou als je dan zou denken dat God niet zou bestaan, waarom gebruik je dan wel zijn naam?   

daar werk ik nog aan maapie....  ik vloek idd nogal eens, ik kan het niet helpen, tis me gewoon met de paplepel ingegoten. het rare is dat je dat niet eens door hebt, totdat je kinderen je gaan imiteren...

Zo bedoelde ik het natuurlijk maar het is een beetje moeilijk uit te leggen. Na jaren van worstelen met mijn gedachtes en verdriet heb ik me er eindelijk bij neergelegd. Je kan er toch ook nix meer aan doen hoe graag je dat ook zou willen.
Ik ben er nog steeds mee bezig trouwens om het te verwerken, het doet alleen minder pijn als vroeger. Ik heb me voorgesteld hoeveel pijn zij heeft gehad, niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. Ze had een man, 2 kleine kinderen van 7 en 9/10 en wist dat ze dood zou gaan. Wanneer wist ze niet maar toen de bestraling niet aansloeg en ze thuis moest wachten tot ze dood zou gaan, dat moet erger zijn geweest dan wat ik heb gevoeld denk ik.
Ik geloof verder in lot en niet in toeval dus ik denk dat God op de een of andere reden zo'n iemand uit het leven haalt omdat, geen idee eigelijk. Ik hoop dat het wat duidelijker is wat ik bedoelde, ben eigenlijk bang dat ik het juist complexer heb gemaakt

ik snap wel wat je bedoelt en dat je blij bent dat het lijden is afgelopen.....maar had het niet veel mooier en eerlijker geweest voor een jonge moeder om helemaal niet te lijden, en gewoon te blijven leven?? dat had toch veel meer zin gehad?  :-\

[Tijgertje]

:-[ik snap wel wat je bedoelt en dat je blij bent dat het lijden is afgelopen.....maar had het niet veel mooier en eerlijker geweest voor een jonge moeder om helemaal niet te lijden, en gewoon te blijven leven?? dat had toch veel meer zin gehad?  :-\

Ja natuulijk wel maar heel misschien is ze nu wel in "een betere wereld". We zullen het pas echt weten als we dood zijn
En natuurlijk snap ik jou boosheid ook wel, het is niet eerlijk als iemand dood gaat. Ook al ben je 100 jaar geworden, dan nog missen mensen je en misschien is het ook wel een soort van excuus voor mij geworden om mij wat beter te voelen over mijn moeders dood maar voor mijn gevoel klopt het, voor iemand anders is het onzin.

[Bodejos]

Een vraag die hier zijdelings mee te maken heeft.

We bewonen met 6 miljard mensen deze aarde. De een in wat comfortabeler omstandigheden dan de ander, maar dat is nu even niet het issue.

Om een beetje prettig door het leven te stappen, worden over van alles en nog wat grappen gemaakt. Humor is een goed medicijn om ellende te vergeten. Zelfs de joden in de Tweede Wereldoorlog probeerden door middel van (cynisch) cabaret die ellendige tijd een beetje draaglijk te maken.

Nu worden er grappen gemaakt over allochtonen, over roodharigen, brildragenden, vul maar een willekeurige categorie in, we moeten er meestal smakelijk om lachen.

Nu komt de vraag: waarom beschouwt een deel van de gelovige medemensen grappen over het geloof dan als NOT DONE?? Wat maakt het geloof dan zo speciaal dat je over alles en nog wat grappen mag maken, maar het geloof als zodanig moet ontzien?

Ik zeg; als je over van alles en nog wat grappen mag maken, moppen mag verzinnen, dan hoort daar OOK de categorie godsdienst bij. In mijn ogen is het anders een vorm van ''buiten de wet'' stellen.

Ik kreeg eens hooglopende ruzie met iemand van mijn werkleiding, toen ik vroeg (het staat al ergens in een topic): Het is groen, en het vliegt door de kerk. Antwoord: een heilig boontje. Nou, ik werd bijna aangevlogen, toen ik dat zei, bleek die man jehovagetuige te zijn. Hij maakt zelf grappen over alleenstaanden, en waarom je als alleenstaande man per definitie homo bent (ik ben zelf een alleenstaande man, maar beslist geen homo). DAARMEE lachen, vindt hij volstrekt normaal, maar kom niet aanzetten met grappen over het geloof, want dan is de wereld te klein.

Ik vind die houding niet deugen.

[Ongewensd Persoon]

Ik vind dat sommige grappen over Turken bv. Ik erger me er ook dood aan als 'voetbalsupporters roepen 'Hamas, hamas. Joden aan't gas' roepen. De meeste Ajacieden waar tegen je het zegt maakt het geen moer uit, maar je doet er wel Joden mee pijn. Bovendien vind ik ook een grapje moet kunnen zoals dat heilig boontje bv.

Over de dood: Bruut gezegd, er moeten mensen doodgaan, want de een z'n dood is de ander zijn brood. Er is nu eenmaal niet genoeg voedsel voor iedereen op Aarde en laten we eerlijk zijn: De meeste mensen willen toch van die lieve, leuke babietjes, tja, dan moeten er ook wat afvallen. Nogmaals bruut gezegd: Die ouderen hebben eigenlijk nog maar weinig nut ivm met babies die nog hun hele leven voor hun hebben. Bij jongere mensen is het al moeilijker. Waarom worden die dan ziek? Ik zou het niet weten. Wel vind ik het een mooi idee dat iemand die al heel lang ziek is, uiteindelijk al die ellende verlaat voor een mooiere plaats (de hemel). De dood is imo dan ook verdrietiger voor de achterblijvers dan voor degene die dood is gegaan. Het is heel moeilijk om met zo'n verlies om te gaan, maar in het algemeen worden mensen er sterker van, het versterkt de band met de overledene en gedeeltelijk wordt je karakter er door gevormd. Sorry, als dit lullig klinkt, ik wil niemand kwetsen.

[maapie]

Denk aan iemand die je heel erg lief is, die je heel erg vertrouwd, aan wie je alles kan vertellen.


Met hun naam ga je toch ook niet vloeken?  :-\

[Cora Bora]

Denk aan iemand die je heel erg lief is, die je heel erg vertrouwd, aan wie je alles kan vertellen.


Met hun naam ga je toch ook niet vloeken?   :-\

  dan ken je mij familie nog niet hoor........

maar goed niet-gelovers zullen idd meer vloeken dan gelovers. maar zijn er nog andere gedragsverschillen??

[Bodejos]

Als het de kant zou opgaan van verschillen in normen en waarden (zwart-wit gezegd: een niet-gelovige houdt zich niet zo strak aan normen en waarden, omdat bij hem/haar geen sprake is van een ''rem'', die geloven in god zou kunnen zijn, dan ben ik het daar alvast niet mee eens. Zowel onder gelovigen als niet-gelovigen zullen er mensen zijn die het niet zo nauw nemen met noem maar op wat voor regel(s).

Ik houd me aan zelf opgelegde regels. Ik zal geen geweld gebruiken, ik zal geen diefstal plegen of andere foute dingen doen. Misschien wel af en toe foute keuzes maken, maar dat zijn geen keuzes tussen goed of slecht, maar tussen mogelijkheid A en mogelijkheid B.

Ik zal belangstelling tonen voor wat een ander te zeggen heeft, daar eventueel het mijne van denken, maar die andere persoon niet uitlachen omdat het een andere mening is dan de mijne. Wel zal ik eventueel iemand zeggen wat er volgens mij aan de opvatting van de ander niet deugt.

Van grof racistisch gedrag zal ik iets zeggen, niet als het een relatief onschuldige grap betreft. Maar racistische grappen beginnen vaak juist met relatief onschuldige opmerkingen, dus ik zal er wel waakzaam voor zijn. Ik doe dit, omdat ik ZELF vind dat het zo hoort, niet omdat de een of andere religie mij voorhoudt: gij zult uw naaste behandelen gelijk uzelf, om maar een voorbeeld te noemen. Nee, ik maak zelf wel uit dat ik zo moet handelen.

Ik weet, dat het verkeerd is om iets weg te nemen dat mij niet toebehoort, daar heb ik geen religieuze richtlijnen voor nodig.

[Tijgertje]

maar goed niet-gelovers zullen idd meer vloeken dan gelovers. maar zijn er nog andere gedragsverschillen??

Ik denk het niet echt. Zie je, voor de rest zijn we hele normale mensen he?

[Kukai]

Ik ben Theosoof.
^{Die geloven dus niet in God.}