Realitynet - Realitynet.org
Off topic => De Huiskamer => Topic gestart door: stephanie1 op 6-11-2004, 15:22:54
-
Hallo ::zwaai::.
Is er hier iemand die wel eens geopereerd is :( en zo ja waar was dat dan aan ???.
Heeft een van jullie wel eens zijn amandelen moeten laten knippen en weet je mischien nog hoe dat dat toen in zijn werk ging :-X.
Ik weet dat het gebeurd onder narcose en dat ze je dan even in slaap maken alleen weet ik niet hoe dat ze dat dan doen (op wat voor manier)bedoel ik :P.
Heeft iemand dat al eens gehad en er ervaring mee en wil je er wat over kwijt.
Groet stephanie.
::zwaai:: ::ok::
-
misschien moeten we dit topic naar de huiskamer verwijderen?!
Ik reageer wel nog even op het topic:
ik ben weleens geopereerd (iets langer dan 3 jaar geleden)aan mijn blindedarm. Ik had een vergevorderde blindedarmontsteking en gelukkig kwam ik daar achter, anders kon ik je het niet meer navertellen...Ik heb btw nog nooit mijn amandelen laten knippen.
-
Dit topic kan naar de huiskamer :)
Ik ben op latere leeftijd aan mn amandelen geopereerd en dat is allemaal prima verlopen, de operatie dan. Ik was wel een week of twee gewoon aardig ziek en had veel pijn wel, maar draaglijk hoor. Maak je maar geen zorgen :) Valt echt wel mee. Het wakker worden na de narcose is raar, je wil praten maar je hebt pijn en je ben heel erg suf.
Ik weet niet wat je allemaal precies erover wilt weten maar stel je vragen gerust, dan reageer ik wel ::jaja::
::zwaai::
-
Ik ben meerdere keren aan mijn knie geopereerd en verder heb ik twee keizersnedes gehad en ben ik onder narcose geweest voor een darmonderzoek dus ik heb wel enige ervaring...stel gerust je vragen, ik zal ze proberen te beantwoorden :)
-
Ik weet dat het gebeurd onder narcose en dat ze je dan even in slaap maken alleen weet ik niet hoe dat ze dat dan doen (op wat voor manier)bedoel ik
dat ligt er een beetje aan hoe oud je ben denk ik. Ik kreeg gewoon via een naald in mn hand die vloeistof ingespoten en dan kan je niet meer tot 3 tellen want dan vervaagt alles en ben je gewoon weg, merk en voel je niks van. Bij jongere kinderen doen ze het met zon kapje op je neus geloof ik dus hangt er een beetje van af. :)
-
Ik heb m'n neusamandelen niet meer, mn keelamandelen wel
Ik was vrij jong toen ik eraan geopereerd werd. Ik kreeg eerst een spuitje in mn been. Daar werd ik erg suf van, en mn mond werd heel droog. Ik werd onder anrcose gebracht door een kapje. Toen ik weer wakker werd gemaakt had ik eigenlijk helemaal geen pijn, er kwam alleen nog veel bloed uit m'n neus en mond. Veel ijsjes eten :D
Sterkte!! ::ok::
-
Ik ben dus ook aan mijn amandelen geopereerd. Eigenlijk merk je er niet zoveel van. Binnen 2 minuutjes ben je weg en je wordt pas uurtje na operatie(ik dan) gewoon weer wakker, wel met keelpijn. Voordeel is dat je alleen maar ijs mag eten ::tandpastasmiley::
-
Hallo ::zwaai::.
Is er hier iemand die wel eens geopereerd is :( en zo ja waar was dat dan aan ???.
Heeft een van jullie wel eens zijn amandelen moeten laten knippen en weet je mischien nog hoe dat dat toen in zijn werk ging :-X.
::zwaai:: ::ok::
Wil je alleen weten over amandelen? Dorine heeft namelijk ook een stoma waar ze graag over vertelt.
-
Ik heb mijn amandelen moeten laten knippen (2x zelfs want de eerste keer was niet goed gegaan, kwamen ze 5 jaar later achter >:(). Je wordt gewoon onder narcose gebracht met een kapje over je mond en dan val je gewoon in slaap, althans dat gebeurde bij mij.
Hoe de behandeling precies in zijn werk gaat, weet ik niet.
Na de behandeling heb je de eerste dagen wel wat last van je keel, maar gewoon veel ijsjes eten, dan valt het wel mee :D
Sterkte iig ::ok::
-
ijsjes in het ziekenhuis zijn alleen niet te vreten >:(
-
Ik moest een paar maanden geleden, mijn wijsheidstanden (4) laten trekken. Geen pretje! De narcose is echt lastig, ik voelde me ellendig, omdat ik wil bewegen, en je kan dan gewoon niets anders doen dan stil liggen. Je ogen opendoen is nog het moeilijkst, je wilt het, maar je kan het gewoon niet! Ik kon thuis niets eten, behalve dan soep, omdat je kaken enorm gezwollen zijn. Maar eigenlijk is het vooral die ene dag dat je in het ziekenhuis ligt erg lastig. De tijd sluipt voorbij, en je mag niets doen. (Mijn bloeddruk daalde plots, omdat ik 50 meter wandelde!) Als je éénmaal een keertje goed geslapen hebt, valt het uiteindelijk wel mee. Of je pijn hebt, hangt van je chirurg af.
-
Ik kreeg een tijdje geleden alweer almaar van dat soort emails. Zal niet op de details ingaan maar het was iets over verlengen en geen Viagra meer nodig. Dus dat leek me wel aantrekkelijk. Wel duur, maar je moet er wat voor over hebben he. Sindsdien heb ik dus ook een veel grotere bek. Zo werkt dat psychologisch natuurlijk.
-
Ik haat ziekenhuizen.
En nee, ik ben nog niet geopereerd en dat zou ik graag zo willen houden.
Heb er wel drie maanden gewerkt.
En zit nou regelmatig op consult, blech.
-
Oja.. heb er ook drie maanden gewerkt. En bij operaties geweest, maareh.. dat waren geen amandelen.
-
Rijtje:
Neus laten zetten (gebroken geweest en scheef gegroeid, hebben ze opnieuw moeten breken of zoiets en recht gezet)
Enkelbanden weer aan elkaar laten naaien
Kraakbeen uit de knie verwijderd
Kruisbanden weer aan elkaar genaaid
Arm operatief weer gezet
Flaporen "recht laten trekken"
Blindedarm verwijderd
Ingegroeide teennagel laten "weghalen"
en tenslotte
Amandels laten knippen
Ik hoop dat het hierbij blijft, maar waarschijnlijk komt er binnenkort (binnen nu en 2 jaar, weer een knieoperatie bij...)
-
Dorine heeft namelijk ook een stoma waar ze liever niet over vertelt.
Thanks Gerard :)
-
Het luchtje van een stoma
is echt heel erg goor
een poeperig aroma...
arme arme Door...
-
Het luchtje van een stoma
is echt heel erg goor
een poeperig aroma...
arme arme Door...
Ga je voor de Nobelprijs, Gerard ? ::joehoe::
-
nee, ik wil dichter des vaderlands worden. Na mijn eerste succes met de Ode aan mijn kameel, van februari 2004 nu dus een tweede literair hoogstandje...
::pinokkio::
-
ik vinnum helemaal niet zo grappig ::ohno:: En buiten dat.. er worden geen prijzen gewonnen met onzin die over mij gaan hoor >:(
Ontopic: ik had een strippenkaartje bij de EHBO voor kneuzingen :(
-
Ik heb toen ik heel jong was buisjes in mijn oren gekregen. Het enige dat ik daar nog van weet is dat ik een kapje op mijn mond kreeg. Erg ernstig was dat dus niet.
Ongeveer 9 jaar geleden ben ik met spoed in het ziekenhuis opgenomen met een acute blindedarmontsteking. Ze hebben mijn buik opengesneden en er wat weggehaald. Ik merkte er weinig van omdat ik onder narcose was, maar toen ik wakker werd, had ik wel heel veel pijn.
5 jaar geleden ben ik naar het ziekenhuis geweest omdat ik een ingegroeide teennagel had. Het lijkt niks, maar het is ontzettend pijnlijk, vooral als het gaat ontsteken. Dan verdoven ze je teen met twee injecties. Je teen lijkt 3 keer zo dik, maar dat is niet zo. Dan gaan ze de ontsteking en het ingegroeide stuk van de teennagel wegsnijden. Ik heb maar niet gekeken, maar mijn moeder zei dat het erg onsmakelijk was om te zien.
Het laatste waar ik voor in het ziekenhuis ben geweest, was vorig jaar. Een klasgenoot had met gym een hockeybal tegen mijn ringvinger aangeslagen. Ik speelde gewoon vrolijk door, maar het deed wel ontzettend pijn. Ben dus maar richting ziekenhuis gefietst en daar concludeerden ze aan de hand van een aantal röntgenfoto's dat mijn bovenste vingertopje was gespleten :-\\
Maar dat hebben ze niet geopereerd. Ze vonden een spalkje wel genoeg.
Mijn amandelen heb ik nooit laten knippen... denk ik...
-
Mijn amandelen zijn geknipt en werd verdoofd met zo'n kapje..(ik weet nog goed wat ik toen droomde.)
Toen ik 12 was 6 weken in ZH omdat ik mijn bovenbeen had gebroken.(ongelukje in de speeltuin)
En 3 jaar geleden wegens heeeeeeeel veeeel braken (zwangerschap)uitgedroogd.
O ja..en voor mijn bevalling.Wilde thuis bevallen maar het duurde te lang dus dmv ruggeprik en een hoop persen is mijn dochter geboren.
-
mijn knieen hebben een een abonnement op t ziekenhuis
-
5 jaar geleden ben ik naar het ziekenhuis geweest omdat ik een ingegroeide teennagel had. Het lijkt niks, maar het is ontzettend pijnlijk, vooral als het gaat ontsteken. Dan verdoven ze je teen met twee injecties. Je teen lijkt 3 keer zo dik, maar dat is niet zo. Dan gaan ze de ontsteking en het ingegroeide stuk van de teennagel wegsnijden.
Had precies hetzelfde, aan beide kanten van mijn nagel. Dat is inderdaad erg pijnlijk en vervelend! Kwam omdat er iemand op mijn voet was gesprongen. Nu heb ik een beetje een vreemde teennagel, en mijn voet is en blijft iets dikker dan mijn andere voet. Voordat ik naar het ziekenhuis ging is het nl best erg ontstoken geweest, kreeg mijn schoen niet meer aan. Dat iets dikkere gaat volgens mij niet meer weg, en ik merk er ook niks meer van hoor, alleen als ik nieuwe schoenen aan trek.
De andere keer dat ik in een ziekenhuis terecht kwam, was toen ik met surfen mijn middelste teen van mijn ándere voet gebroken had! Was bovenop de mast gesprongen en toen stond ie in een hoek van 90 graden naar boven... In een reflex heb ik hem onderwater gezet, maar ik had het niet hoeven zien, anders was ik ter plekke onderuit gegaan en waarschijnlijk verzopen. :P Geen feest als je wetsuit nog uit moet over je voet, omdat je die gehuurd had. Die teen is ook gespalkt. Ik weet nog dat ik mijn moeder belde (zat op kamp aan de andere kant van het land), en die hoorde in plaats van dat ik mijn TEEN had gebroken, dat ik mijn BEEN had gebroken! Helemaal in de stress natuurlijk... Het botje is een beetje scheef weer aan elkaar gegroeid, maar gek genoeg staat die teen nu rechter!
Je kan misschien wel begrijpen dat ik niet echt van voeten hou...
-
ik wil niet naar het ziekenhuis!!!!!!!!!!!!!
-
ik ben ben best vaak geopereerd.
toen ik een paar maanden was, was ik van de commode afgevallen en had ik een scheurtje in mn schedel. vandaar...
maar daar ben ik geloof ik niet aan geopereerd....:S haha tis te lang geleden.
en toen ik 6 was ging ik schaatsen en toen viel ik en toen schaatste mn nichtje over mn pink heen. en ik had geen handschoenen aan.
ik mis nu dus het topje van mn pink...
toen ik aan mn pink werd geopereerd, en onder narcose was, stond mn hart ff stil dus toen moest ik supersnel naar de intensive care.
mensen vragen me dus ook wel es of ik 'het licht' heb gezien ofzo.
ik kan me daar iig niks meer van herinneren.
maarja...
dat waren wat van mijn ziekenhuis verhalen :)
bye!
xx steph
-
Je kan misschien wel begrijpen dat ik niet echt van voeten hou...
Idd! :-\\ Ik haat mijn voeten ook, maar dan omdat ze door een erfelijke afwijking enigszins scheef zijn. Kan het niet zo goed uitleggen, maar daardoor zijn ze ook ontzettend breed en doe ik er altijd eeuwen over om schoenen te vinden waarin mn tenen niet verpletterd worden... :(
-
"zijn dàt je voeten?!" ;D
Ik.. (om nog ff ontopic te zijn) ben nog nooit in het ziekenhuis geweest voor mezelf zegmaar. Owja, bij mn geboorte wel, maar das niet echt.. zegmaar.
-
Ik moet morgen weer... En nu écht hopelijk!
::ohno:: :-[
-
"zijn dàt je voeten?!" ;D
::rofl:: hahaha, ja precies, dat waren dus mijn voeten Anne-Marie ::ohno:: :P
Nelis, sterkte morgen!
-
Dank je! Tis best goed gegaan. Ik durfte niet te kijken, en vond het doodeng, maar ik leef. En vooralsnog is de verdoving nog niet uitgewerkt, dus heb ik het (nu nog) prima naar mijn zin!