Realitynet - Realitynet.org
Oudere seizoenen => Online spellen => Time Warpers 2012 => Topic gestart door: Molcrazy op 19-04-2012, 17:40:26
-
Proloog
Reizen door de tijd is onmogelijk. Tenminste, het wordt verondersteld onmogelijk te zijn. Je zou sneller moeten zijn dan het licht. Ondoenbaar. Of toch niet?
Ergens op een onbekende plaats woont een man die de middelen heeft om door de tijd te reizen. Hij wil tien mensen de kans bieden samen met hem deze reis te maken. Echter, de toegang tot deze exclusieve reis heeft zijn prijs: slecht één persoon zal samen met hem terugkeren naar de huidige tijd ...
-
Aflevering 1
Dinsdag 1 mei, 23u00
“Hahaha, natuurlijk, komt helemaal goed, weltrusten Dolfie, doei”. Lukie4 hangt de telefoon op en plant zich nog even voor de televisie. Het is een drukke dag geweest en het doet Lukie4 deugd dat hij nog even van het RN Songfestival kan genieten. “Kansloos die Grieken dit jaar” denkt hij. Na de uitzending voelen zijn benen loodzwaar. “Tijd voor bed, morgen weer een dag” denkt Lukie4. Hij klimt de trap op, poetst zijn tanden en trekt zijn pyjama aan alvorens in bed te duiken. Na 5 minuten draaien en keren, ligt hij nog altijd niet gemakkelijk. “Wat is dat toch?” Niet alleen zijn benen, ook zijn armen voelen loodzwaar aan. “Misschien moet ik een glaasje water drinken.” Lukie4 wil opstaan maar zijn armen en benen voelen zo zwaar dat hij niet recht kan komen. “Dit begint erg vreemd te worden” denkt Lukie4 en begint te zweten. Alsof dat nog niet genoeg is, begint hij enorm te duizelen. De kamer tolt voor zijn ogen. Lichte paniek maakt zich van Lukie4 meester maar het lijkt alsof hij vastgeketend is aan het bed. Dan ziet hij een flits wit licht! Vervolgens wordt het hem zwart voor de ogen …
De zonnestralen verwarmen zijn gezicht. “Heerlijk” denkt Lukie4, “maar wel gek, het was toch avond?” Lukie4 opent zijn ogen en bevindt zich aan een beekje omgeven door hoge bomen en aan de rand van een grote open grasvlakte. Hij steekt zijn voet in het heldere water. “Brrr, dat is fris! Wat een levendige droom, net echt …” In het water ziet hij zijn spiegelbeeld: hij draagt dierenhuiden als kleding. “Hmm, niet mis, niet mis.” Dan merkt hij dat hij niet alleen is. Een bambiraptor houdt hem in het oog. Wanneer Lukie4 de dinosaurus nadert, haalt hij uit met zijn klauw. “Auw!” Bloed sijpelt langs Lukie4’s scheenbeen naar beneden. “Dit doet wel erg veel pijn voor een droom.” De bambiraptor is ervan door gegaan. Lukie4 kijkt op en kan zijn ogen niet geloven wanneer hij naar de grote grasvlakte kijkt: stegosaurussen, brachiosaurussen, triceratopsen, … een hele hoop herbivoren graast rustig op de weide. “Deze droom wordt gekker en gekker” denkt Lukie4.
“Psst, pssst!” Lukie4 draait zich abrupt om. “Wat doe jij hier? Ik droom nooit over jou.” “Haha, dromen, dit is geen droom beste Lukie4” zegt D*N. “Ik ben blij dat je er eindelijk bent.” “Dat ik waar ben?” “In de prehistorie.” “Ja ga toch weg man, dat geloof je toch zelf niet?” “Aanvankelijk was ik net zo verbaasd als jij. Ik dacht dat ik wel snel wakker zou worden maar ik ben hier al een week en nog altijd ben ik niet wakker geworden. Dat kan alleen maar betekenen dat dit echt is want ik herinner me nog goed dat ik gewoon ging slapen.” “Waarom zijn we hier?” “Dat kan je beter vragen aan de persoon die achter dit alles zit.” “Wie is dat dan D*N?” “We hebben hem nog nooit gezien: tot nu toe communiceert hij alleen via enveloppen.” “D*N, wie is we?” “Ow jah, nou, je zal hen wel herkennen. Volg me maar. Trouwens, je blijft best weg van het westelijk deel, daar zitten de carnivoren.” Waar begon het westelijk deel? Wie zat hier nog meer? Wie is de persoon achter dit alles? Lukie4 is helemaal in de war …
-
Na een half uur stappen, komen ze aan bij een wit kubusvormig gebouw. D*N: “Dit is – weinig verrassend – De Kubus. Daar zijn de anderen!” “Sow Lukie4, welkom! Je bent de laatste. We wisten niet wie we moesten verwachten, alleen dat er nog één persoon bij zou komen” legt LdHmolletje uit. “Jongens, wat gebeurt er allemaal?” vraagt Lukie4 zich luidop af. “Dat weten we ook niet” vertelt Mloesje, “zin in een paar rode besjes?” Lukie4 eet de besjes op maar wordt de zoete smaak niet echt gewaar. Hij is in gedachten verzonken. “Dit moet toch een droom zijn. Hoe zijn jullie hier geraakt?” Nieky: “Mijn ledematen werden loodzwaar …” Jann: “… mijn hoofd begon te duizelen …” Pac-Mol: “… toen zag ik een witte flits en vervolgens werd het zwart voor mijn ogen.” Lukie4: “Hmm, dat is precies wat ik ervaren heb. Wow, wat gebeurt daar?!” Verbaasd kijkt Lukie4 naar De Kubus. Tot voor kort zag het gebouw wit maar ondertussen heeft het gebouw een paarse kleur aangenomen. “Ooo, dat betekent gewoon dat het etenstijd is” antwoordt Swifty. De deur van De Kubus gaat open en iedereen stapt naar binnen waar de tafel gedekt staat: frisse salades, verse soep, aardappelen, rijst, kip, zalm, mayonaise, ijs in alle kleuren van de regenboog, heerlijk geurende vlaaien, … Mollenvanger21: “Mmm, smakelijk iedereen.” Lukie4: “Dus dit is wat we hier doen? Eten?” Tdietz: “Tot nu toe wel ja. Ik heb er voorlopig geen problemen mee. Dit smaakt echt geweldig.” Lukie4 speelt een paar hapjes naar binnen en moet toegeven dat het heerlijk smaakt. “Jongens, wat zat er in die enveloppen van de mysterieuze persoon?” LdHmolletje: “Nou, gewone zaken hoor: het is etenstijd, er is een nieuwe Warper aangekomen, …” “Een Warper?” “Ik heb geen idee wat het betekent maar ik was blij toen er nog iemand verscheen. Ik zat hier namelijk eerst helemaal alleen.” De Warpers smullen verder en verlaten nadien De Kubus.
Lukie4 kan nog altijd niet geloven dat dit echt gebeurt. Een uur geleden lag hij te woelen in zijn bed in Nederland en nu zit hij in dit oerwoud, waar dat ook mocht zijn. “Wat doen jullie hier de hele dag jongens?” Nieky: “Ow vanalles: zwemmen, dinosaurussen kijken, op bezoek gaan bij de oermensen.” “We zijn hier niet alleen?” “Nee joh, tuurlijk niet” verzekert Mloesje hem op een manier alsof het de normaalste zaak van de wereld is. “Kijk, het gebeurt weer” zegt Lukie4. De Kubus verandert opnieuw van kleur. Ditmaal wordt hij groen. De andere Warpers zetten grote ogen op. “Euh … jongens? Dit doet hij toch de hele tijd zeiden jullie net?” vraagt Lukie4 verward. Jann: “Nou, tot nu toe werd hij alleen paars en wit. Dit is nieuw …” De deur van De Kubus gaat open en een man volledig in het zwart gekleed stapt naar buiten. Niemand beweegt. De man bekijkt hen allemaal van kop tot teen achter zijn zonnebril. “Welkom Warpers. Eindelijk zijn jullie volledig. We gaan een wandeling maken.” “W-wie b-bent u…?” stamelt Nieky. “Noem mij maar De Kameleon.” De Kameleon begint te wandelen en de tien Warpers volgen hem. Na een kwartiertje komen ze aan in een grot. “Zoals jullie zien, is deze grot erg leeg. Jullie gaan allemaal een grotschildering maken. Veel succes en tot later.” Zonder nog een woord stapt De Kameleon naar buiten.
-
De Warpers zetten zich aan het werk. Er wordt geschilderd met houtskool, kleurstoffen van planten en … bloed. Lukie4: “Waarom doen we dit feitelijk?” Mollenvanger21: “Je wil toch terug naar huis of niet?” Lukie4: “Tuurlijk maar kunnen we niet naar huis gewarped worden zonder deze opdrachten te doen?” “Ik vrees van niet” antwoordt Nieky. Mloesje: “Werk nu maar door jongens.” Lukie4 zet zich terug aan het werk maar vraagt zich nog altijd af waarom hij hier is.
Drie uur later zijn de grotschilderingen af. “En nu?” vraagt Jann. “Ik heb er genoeg van. Laten we terug naar die kubus gaan.” zegt tdietz. De groep stemt in en ze banen zich door het oerwoud een weg naar de kubus. “Wat een geluk dat ik goed de weg kan onthouden” vertelt D*N, “anders waren jullie al hopeloos verloren gelopen.” “Zo kan ie wel weer D*N” reageert LdHmolletje. Iedereen begrijpt wat D*N probeert te doen: de anderen duidelijk maken dat ze afhankelijk zijn van hem. Iedereen wil gezien worden als een onmisbaar persoon in de groep in de hoop de weg naar huis terug te vinden.
Bij De Kubus aangekomen, zien de Warpers dat de kubus terug paars is. “All right!” roept Pac-Mol. De groep smult van de lekkernijen: garnalen in tomaat als voorgerecht, lasagna als hoofdgerecht en een grote ijscoupe als nagerecht. “Mooi bot heb je daar in je haar Swifty. Van een T-Rex?” “Jah! Enig he? En jij Mloesje, wat hangt daar aan die ketting van je?” “Ow, klauw van een velociraptor.” Lukie4: “Haha, jullie lijken de Flintstones wel.” Mloesje: “Je bent gewoon jaloers jongen.” Plots begint De Kubus te flikkeren. Jann: “O jee, daar gaan we weer.” De Kubus verandert van paars naar blauw en De Kameleon komt binnen. “Warpers, jullie etenstijd is om. Volg me.” Lukie4 wil iets vragen maar iedereen staat al half recht en besluit gewoon te volgen.
Opnieuw doorkruisen ze het oerwoud. “Swifty, er zit een tarantula op je rug!” “AAAH! Haal hem eraf! Haal hem er-af!” Nieky, D*N en Pac-Mol staan te lachen. D*N: “Ik zei toch dat ze erin zou trappen.” Swifty bliksemt D*N met haar ogen neer. LdHmolletje: “Komaan jongens, niet zo flauw doen.” Na een half uur bereiken ze een oase. Mollenvanger21 ziet als eerste de nederzetting. “Wauw, oermensen …” Tdietz: “Waarom zijn we hier?” De Kameleon: “Kom, het dorpshoofd verwacht jullie.” De Warpers gaan naar het centrum van de nederzetting en zien tien stenen tabletten staan. Naast elk tablet staat rode kleurstof. De Kameleon: “De opdracht is simpel Warpers. Het dorpshoofd staat op 5 meter van jullie naast een dierenhuid waarop woorden geschreven staan. Jullie moeten die woorden op jullie tablet verven. Uiteindelijk zullen jullie een aantal letters overhouden. Ik wil van jullie weten hoeveel letters er over zijn, als ook hoeveel medeklinkers en klinkers. In afwachting zit ik in de hut van het dorpshoofd. Succes.”
-
De Warpers verven zo snel mogelijk zo veel mogelijk letters. In de rapte gooit Lukie4 een kledder verf op D*N. “Hey!” Kwaad veegt D*N de verf uit zijn ogen maar Lukie4 is te druk bezig met de opdracht om iets te merken. Tussen het verven door bekijkt Nieky de oermensen en vraagt zich af of hij ze zou kunnen leren voetballen. Snel richt hij zijn aandacht terug op zijn stenen tablet. Eén voor één verdwijnen de Warpers met hun tablet in de hut van het dorpshoofd. De Kameleon bekijkt de tabletten maar zegt niets. Wanneer iedereen de opdracht heeft afgewerkt, bedankt De Kameleon het dorpshoofd en maant de Warpers aan hem te volgen.
“Pff, al dat heen en weer geloop tussen dat kubusvormig gebouw en de natuur” zegt Mloesje. “Ach joh, dat houdt je fit” antwoordt tdietz. Op weg naar De Kubus is Lukie4 opnieuw in gedachten verzonken. Nog altijd spookt het ‘waarom’ van dit alles door zijn hoofd. Aangekomen bij De Kubus zien de Warpers dat het gebouw nog maar eens van kleur veranderd is. Ditmaal is hij geel. “Wat zal het nou weer zijn” mompelt Swifty. Lang moet ze niet wachten tot ze antwoord krijgt op haar vraag. “Voordat het etenstijd is, wacht er nog een opdracht op jullie: 100 meter naar het oosten vinden jullie een meer. In dat meer vinden jullie per Warper een kist. Haal deze kist naar boven, open het slot en los de vragen op die op een dierenhuid staan. Om het slot te openen, moeten jullie het cijferslot op jullie geboortedag zetten. Succes.”
De Kameleon stapt De Kubus in. “Oh nee, dit meen je niet” kreunt Jann. Plots breekt het wolkendek open en de Warpers krijgen een koude douche. Mollenvanger21 spurt ervan door op de voet gevolgd door LdHmolletje en Pac-Mol. Halfweg struikelt Lukie4 over een boomstronk. “Waaaaah!” Hij ziet dat een grinnikende D*N hem voorbijloopt. Tdietz duikt het meer in: “Heerlijk dit water! Lekker warm in vergelijking met die koude regen.” De Warpers zoeken allemaal hun eigen kist, gaan ermee op de modderige oever zitten en lossen de vragen op nadat ze de kist geopend hebben. Als ze alles hebben opgelost, wandelen ze terug naar De Kubus. De afgelopen opdrachten hebben veel energie gevraagd en de natuurlijke hindernissen en stortbuien hebben alleen maar bijgedragen tot de uitputting.
-
Tot hun vreugde is De Kubus opnieuw paars! Een goede maaltijd kunnen ze allemaal gebruiken. Zonder schaamte gooien ze zich op de heerlijke schotels met patat, koude groenten, vlees, vis en sausjes. “Goh, ik zou heerlijk kunnen slapen, zelfs op die hoop bladeren waar we het al dagen mee moeten doen” merkt tdietz op. De Kameleon waait even binnen om mee te delen dat er binnenkort iets belangrijks te gebeuren staat en dat de kandidaten nu even vrij hebben.
Pac-Mol besluit wat te wandelen. Na 10 minuten komt hij een grote steen tegen waarin wat woorden gekrast staan: ‘Ugg was here’. “De eerste Mol ooit!” denkt Pac-Mol, “wat een toeval”. Jann tokkelt op enkele platte stenen en zingt een liedje: “Het is een groepje van 10 Warpers …”. LdHmolletje rust in een zelfgemaakte hangmat, Swifty en Mloesje zoeken een plekje in de zon die de recente stortbui is komen overheersen en D*N en Nieky gaan bij gebrek aan een bal tegen enkele keitjes trappen. Mollenvanger21 is ook op pad in het oerwoud en komt uit op een interessante rotsmassa. “Nee maar, ijzererts!” roept hij, “wat spijtig dat ik het niet kan meenemen.”
Lukie4 heeft besloten om De Kameleon op de man af te vragen waarom ze hier zijn. Hij loopt wat rond De Kubus die terug wit is geworden. “Waar zit hij nou?” denkt Lukie4. De Kameleon is niet te bespeuren dus besluit Lukie4 gewoon aan te kloppen. De deur gaat open. “Hallo, ik had een vraag …” “Kom binnen.” In De Kubus zetten ze zich aan een eikenhouten tafel. “Waarmee kan ik je helpen?” “Wel, ik vroeg me af waarom ik hier ben?” De Kameleon kijkt Lukie4 aan en zegt: “Daar heb je zelf voor gekozen.” Lukie4 denkt na maar kan zich geen situatie herinneren waarin hij zich kandidaat stelde om teruggeworpen te worden in de tijd. “Euhm … Help?” “Een korte tijd geleden ging je naar een reisbureau om een uitstap naar Parijs te regelen.” “Ja, dat klopt.” “Je zei toen dat je Parijs heel mooi vond maar dat je een meer avontuurlijke trip zeker zou zien zitten mits je meer tijd had.” “Dat herinner ik me allemaal maar dat verklaart nog niet waarom ik nu hier ben.” “Wel mijn beste Lukie4, we bevinden ons nu in Parijs miljoenen jaren geleden. Meer avontuur en het kost je geen geld.” “Be careful what you wish for” denkt Lukie4 terwijl hij totaal verbijsterd is. “Ik zie dat je dit niet had verwacht en dat kan ik begrijpen.” “Ik …” Lukie4 weet niet wat hij moet zeggen. Toegegeven, hij had dit zelf gezegd maar wie verwacht nou dat er zoiets zou gebeuren?! “Hoe weet u dit allemaal?” “Van dat reisbureau? Ik zat daar tegenover je.” “Neej, dat kan toch niet …” “Ik ben goed in vermommingen … maar nu moet ik je laten. Ik moet nog het een en ander voorbereiden. Je ziet vanzelf wel wat dat is.” Lukie4 verlaat De Kubus en besluit een wandelingetje te maken. Hoe meer hij nadenkt, hoe meer hij ervan overtuigd is dat dit avontuur toch een droom moet zijn … Toch?
-
“It’s happening again!” roept Nieky. Alle Warpers kijken richting Kubus die rood geworden is. Snel verzamelen ze zich rond het gebouw. Deze kleur hadden ze nog niet gezien. De Kameleon komt naar buiten en laat er geen gras over groeien: “Warpers, het is tijd om de prehistorie achter ons te laten en het avontuur verder te zetten.” “Wat je avontuur noemt” mompelt LdHmolletje. De Kameleon haalt een gouden zandlopertje te voorschijn dat gevuld is met parelwitte materie. “Zou dat coke zijn?” denkt D*N. “Rijst?” denkt Swifty. “Zand?” denkt Lukie4 en hij ziet zichzelf aan een exotisch strand liggen onder warme zonnestralen met een verfrissende tropische cocktail. De Kameleon houdt het zandlopertje voor zich en draait het vijf keer van zich weg. De gezichten van de Warpers staan op verbazing: grote ogen en mond open.
Naast De Kubus verschijnt een zwart en donkerblauw elektrisch geladen fenomeen. “Dit is een Warp-portaal dat toestaat tussen verschillende tijdsperiodes te reizen. Na analyse van jullie opdrachten en prestaties werd een algemene score toegekend. De persoon met de laagste algemene score kan niet gewarped worden.” De Warpers kijken geschrokken. Wat heeft dit te betekenen? Mloesje: “Als je niet gewarped kan worden, dan betekent dat dat je niet mee kan naar een andere tijdsperiode en dus gewoon terug naar huis gaat?” De Kameleon: “Naar huis? Ach, wat het maar zo eenvoudig. Helaas is het dat niet. Die persoon blijft gewoon hier.” Pac-Mol: “Pff, ik hoop dat ik niet moet blijven.” Jann: “Je hebt altijd nog De Kubus om in te verblijven.” De Kameleon: “Daar zou ik maar niet op rekenen.” De Kubus begint opnieuw te flikkeren en wordt zwart: drie tellen later verdwijnt hij in het niets. De Kameleon: “De Kubus is al op de volgende locatie. Kom, het is tijd om te gaan. Het Warp-portaal blijft maar tien minuten open.”
Lukie4: “Zal ik eerst gaan?” De andere Warpers knikken instemmend. Lukie4 loopt af op het zoemende Warp-portaal. “Wat gaat dit geven”, denkt hij. Nog drie meter … twee meter … één meter … een warme gloed omarmt Lukie4. “Hmm, dit valt best mee.” Slechts een seconde na die gedachte voelt Lukie4 dat zijn ledematen opnieuw zwaar worden. “Oh nee” denkt hij. Het duizelende gevoel steekt ook weer de kop op gevolgd door het witte licht. Dan wordt het zwart …
Mollenvanger21: “Is hij zomaar verdwenen? Waar is hij?” De Kameleon: “Geen idee, dat weet ik pas wanneer ik door het portaal stap. Werk door Warpers.” Pac-Mol stapt op het portaal af en ook hij verdwijnt. Na hem gaat tdietz erop af en ook hij flitst weg. De sfeer in de groep verandert: waar eerst vooral verbazing overheerste, begint nu onzekerheid te ontstaan. Iedereen wil verder gaan. Niemand wil achterblijven. Swifty gaat naar het portaal en flitst weg. Ze wordt gevolgd door Mollenvanger21, Jann en Mloesje. Toen waren er nog maar drie. Nieky, D*N en LdHmolletje kijken elkaar aan en zetten het vervolgens op een lopen. Tegelijkertijd springen ze naar de poort maar één iemand valt erdoor. De Kameleon wenst hem succes, stapt door het portaal en verdwijnt samen met de poort. “Dit meen je niet” kreunt LdHmolletje.
-
Aflevering 2
Tdietz ontwaakt langzaam. “Hoe lang zou ik van de wereld geweest zijn?” denkt hij. Hij voelt de warme zonnestralen op zijn rug. Hij proeft iets. “Bah wat vies!” Zijn mond zit vol zand. “Bah.” Tdietz klimt recht en kijkt om zich heen. “Piramiden, zon, sfinx, … Onmiskenbaar Egypte.” Een eindje verderop ziet hij Mollenvanger21 en gaat naar hem toe. “Hey, alles goed?” Mollenvanger21: “Ja hoor, ongelooflijk warm alleen.” Ze bekijken elkaar kleding. In de prehistorie bestond hun kledij uit dierenhuiden, nu uit katoen. Ze kijken rond en zien in de verte een stralend wit gebouw, De Kubus. “Daar gaan we dan weer” zegt Mollenvanger21.
De Kameleon staat hen op te wachten. “Mooi, we zijn weer volledig. Ik hoop dat het reizen wat meeviel. Na een tijdje went het wel. Jullie zien dat ze op zo’n 200 meter piramiden aan het bouwen zijn. Jullie gaan dat ook doen, in mini-formaat wel te verstaan. Op 30 meter vinden jullie een persoonlijke plek van 5 meter op 5 meter. Creëer daar je eigen piramide. Succes.”
-
De Warpers stappen rustig naar hun plek. Pac-Mol: “Wat een hitte. In Egypte zijn dan wel geen vleesetende dinosaurussen, ik zou de schaduw en de koelte van de hoge bomen wel kunnen gebruiken.” Jann: “Pfoeh, vertel mij wat. We hebben nog maar 20 meter gestapt en ik heb nu al dorst.” Aangekomen op hun persoonlijke bouwgrond kijken de Warpers vragend rond. Nieky: “Er is hier dus echt niets.” D*N: “Nouja, behalve heel veel zand natuurlijk. Trouwens Swifty, leg je hand eens op een andere schouder, het is veel te warm.” Swifty: “Euh D*N, ik sta ruim achter je hoor.” Mloesje: “Voorzichtig D*N! Er zit een schorpioen op je schouder.” D*N: “Haha, erg grappig, konden jullie echt niks beters verzinnen om mij terug te pakken voor die tarantula. Dit … WAAAH!” Snel slaat D*N het beest van zijn schouder. “Brrr.” Hij trilt nog na.
Tdietz zweet zich te pletter. “Dit is niet uit te houden” denkt hij. Ook hij ziet geen bruikbaar materiaal maar merkt wel een markt op. Helaas staat die op 500 meter. “Ver he?” zegt Mollenvanger21 die de marktplaats ook gezien heeft. Tdietz: “Mja, maar er ziet niets anders op.” Alle Warpers slenteren naar de marktplaats. Een eerste rode laagje bedekt Lukie4’s gezicht. “Ik moet ginder zonnecrème of iets dergelijks kopen.” Tdietz: “Met welk geld?” Lukie4: “Hmm, da’s een goeie ja.”
De Warpers hebben verschrikkelijke dorst wanneer ze de marktplaats betreden. Tot hun verbazing wacht De Kameleon hen op. “Jullie zullen vast dorst hebben.” Hij gaat rond met een dienblad vol limonades. Dankbaar nemen de Warpers het drankje aan. “Voor ieder van jullie heb ik 5 zilverstukken waarmee jullie materiaal voor je piramide kunnen kopen. Succes.” In eerste instantie zijn de Warpers dolgelukkig: ze hebben zilverstukken! Snel blijkt echter dat de oude Egyptenaren taaie onderhandelaars zijn. Swifty: “Wat? U wil 7 zilverstukken voor die plantjes? Nou, doe me dan maar een lading schoenen.” Swifty spendeert al haar zilverstukken aan schoenen. “Mijn plan is in het water gevallen.” Mloesje: “Water, mmm … euhm, ja, het zijn niet de makkelijkste mensen hier.” Tdietz besluit een piramide van voedsel te maken. “Twee in één: een kunstwerk én voedsel” denkt hij. Lukie4 bevindt zich bij de eigenaar van een steengroeve. “Drie zilverstukken voor al die kleurrijke stenen?” vraagt hij verbaasd. Egyptenaar: “Ja meneer, ze hebben niet de juiste kleur voor onze piramides.” “Ik neem ze!”
Alle Warpers vinden iets om hun creativiteit te uiten. Ze slenteren 500 meter terug, bouwen hun piramide en zakken af naar de Kubus die paars is. De heerlijke visgerechten blijven nagenoeg onaangeroerd maar de druivensap en het water vallen enorm in de smaak. Na een uurtje rust, komt De Kameleon hen halen. “Warpers, kies een kameel. We gaan een tochtje doen. Water vinden jullie in overvloed.” De Kameleon vertrekt maar de Warpers hebben moeite met het bestijgen van hun kamelen. Na drie keer een zandtaartje te hebben gegeten, is D*N het zat. “Waarom blijven ze niet staan?!” Nieky geeft hem een voetje. Uiteindelijk slagen alle Warpers erin om op hun kameel te geraken. Ze volgen De Kameleon die al 50 meter verder is.
“Wauw, echt magnifiek!” roept Jann. De groep staat voor een indrukwekkende piramide. De Kameleon: “Ik wacht buiten terwijl jullie met de gids naar binnen gaan.” De gids leidt de Warpers door een doolhof aan gangen en kamers. Pac-Mol: “Prachtig is dit!” Mloesje: “Ongelooflijk mooi ja.” Na een rondleiding van drie kwartier komen de Warpers in een grotere ruimte. “Neem plaats achter een tafel.” De Warpers nemen plaats. “De weg terugvinden is niet eenvoudig. Los de puzzel die voor je ligt op en dan mag je met mij mee terug naar buiten” zegt de gids. De Warpers bekijken de puzzel en zetten zich aan het werk.
-
De puzzel valt op zich best mee maar de hitte zorgt ervoor dat de Warpers moeite hebben om na te denken. Tdietz: “Pff, is hier niets te drinken?” Mloesje: “Hoe sneller je die puzzel hebt, hoe sneller je kan drinken.” Stilaan maar zeker weten de Warpers de puzzel op te lossen. Alleen bij de puzzel van Pac-Mol heeft de gids een opmerking. “Helaas heb je hier een klein foutje gemaakt maar aangezien je de methode van de puzzel snapt, mag je mee.” Pac-Mol is blij dat hij mee naar buiten mag maar ontevreden over de fout. De gids neemt hen allemaal mee terug naar buiten en samen met De Kameleon rijden ze op hun kamelen terug naar De Kubus die tot hun verbazing gewoon wit is. “Geen drinken?” vraagt Jann. De Kameleon schudt van niet. Plotseling spurt Lukie4 naar rechts. Hij loopt en loopt en loopt en na 25 meter duikt hij vooruit. Mollenvanger21 loopt achter hem aan. “Wat doe je nu man?” “I-ik dacht … ik dacht dat er een oase lag … ik begrijp er niks van …” “Dat was vast en zeker een fata morgana, dat gebeurt hier wel meer.” Hij helpt Lukie4 recht en samen keren ze terug naar De Kubus. Het gebouw begint te flikkeren! “Jaa!” roept D*N blij. Helaas wordt De Kubus geel. De Kameleon: “Jullie moeten opnieuw vragen oplossen. Deze vinden jullie op de markt. Succes.” Nieky springt gelijk op zijn kameel en zet vaart richting markt. Dorst of niet, hij weet dat deze opdracht om snelheid handelt en wil absoluut de eerste zijn. Het duurt niet lang voordat de anderen hem achterna gaan.
Nieky betreedt als eerste de markt. “Waar is die opdracht?” denkt hij. De kleine voorsprong die hij had, dient tot niets. De andere Warpers hebben hem bijgebeend maar niemand weet waar de opdracht is. Ze lopen rond over de markt en zien plots dat een Egyptenaar hen wenkt. “Jullie zijn hier voor de opdracht?” Swifty: “Jah, weet u waar hij is?” De man wijst naast zich. Pac-Mol: “Echt niet.” Mloesje: “Daar kruip ik niet in.” Nieky: “Jullie je zin.” Nieky springt in een grote bak met dadels. Tdietz moet niet lang nadenken en volgt hem. Uiteindelijk zitten alle Warpers in de dadelbak te spitten naar hun vragen. Terwijl ze in de prehistorie allemaal een persoonlijke kist hadden, is dat nu niet het geval: de vragen staan op een vel papyrus. Echter wil niemand de vragen delen eenmaal een stuk papyrus gevonden is. De oude Egyptenaren kijken verbaasd naar het schouwspel. Ze vragen zich af waarom er mensen in de dadels zwemmen.
-
De dadels banen zich een weg door de katoenen klederdracht van de Warpers. Eén voor één vinden ze een stuk papyrus: sommigen lossen op de markt hun vragen op, anderen proberen het terwijl ze op hun kameel vaart zetten richting Kubus. De Kameleon wacht hen op, neemt de antwoorden aan en laat hen de paarse Kubus betreden: het is etenstijd! Swifty: “Dit eten is wel heerlijk altijd hoor!” Tdietz: “Absoluut!” Lukie4: “Ik ben ook enorm blij dat er water in overvloed is. Die zon brandt zo hard. Dorst dat ik altijd heb.” De Warpers eten rustig verder. Na het eten krijgt iedereen een klopje: het diner en de zon hebben hen uitgeput. De Kubus flikkert en wordt rood. De Kameleon haalt opnieuw het gouden zandlopertje met de parelwitte materie tevoorschijn en draait het vijf keer van zich weg: het zwarte en donkerblauw elektrisch geladen fenomeen ontstaat. De spanning stijgt.
“Warpers, opnieuw gaan we reizen. Zoals jullie weten moet er één iemand achter blijven.” De Kubus flikkert, wordt zwart en verdwijnt met een zachte plof. “Denk eraan, we hebben maar tien minuten. Eén iemand kan niet gewarped worden.” Mollenvanger21 stapt naar voor en verdwijnt door het Warp-portaal. Mloesje en Jann volgen hem. D*N: “Brrr, ik wil weer niet als laatste.” D*N stapt op het portaal af en verdwijnt. Dan loopt Lukie4 af op het portaal: warme gloed, zware ledematen, duizelen, wit licht, zwart … Tdietz stapt naar voren en verdwijnt. “Warpers, jullie zijn nog met drie. Loop samen naar voor en jullie ontdekken vanzelf wie hier moet blijven.” De Kameleon betreedt het portaal en gaat ervan door. Swifty, Pac-Mol en Nieky lopen samen op het portaal af. Twee van hen verdwijnen samen met het portaal, één van duikt in het warme zand. “Nee!” roept Pac-Mol.
-
Aflevering 3
Wanneer Mloesje haar ogen opent, is ze nog altijd versuft van het warpen. “Waar ben ik?” denkt ze. Ze kijkt rond en identificeert de plaats. “Het Parthenon, dit moet Griekenland zijn.” Even later merkt ze De Kubus op: midden op de Akropolis. Terwijl ze wakker wordt, stapt ze naar het gebouw. De anderen wachten haar op. “Mooi Warpers, dit keer zijn we dus in Griekenland. Het oude Griekenland wel te verstaan. Dit land heeft een rijke geschiedenis, een schitterende natuur en een prachtige cultuur. Wie is niet bekend met de Dorische, Ionische en Korinthische zuilen? Jullie hebben meteen een eerste opdracht, namelijk zelf een zuil maken. Succes.”
-
De Warpers zetten zich aan het werk en gebruiken allerlei materiaal om hun zuil te creëren. Lukie4 gaat op zoek naar acanthusbladeren, Nieky zoekt snoepgoed en Mloesje koopt wat wol om mee aan de slag te gaan. Wanneer de Akropolis 8 zuilen rijker is, trekken de Warpers naar De Kubus voor een maaltijd met oa honing, olijven en fetakaas.
Jann: “Lekker weertje. In Egypte was het veels te warm en in de prehistorie had je van die gevaarlijke beesten.” Mollenvanger21: “Mja precies, hoe zou het zijn met LdHmolletje en Pac-Mol?” Swifty: “Ik hoop dat ze het een beetje goed stellen. Het moet toch op één of andere manier mogelijk zijn om contact met hen te leggen?” D*N: “Tuurlijk, je moet gewoon die gouden zandloper van De Kameleon te pakken krijgen.” Tdietz: “Veel succes daarmee.” Even later komt De Kameleon binnen met een mededeling: “Warpers, we gaan op uitstap naar het Parthenon.”
Eenmaal aangekomen laat De Kameleon er geen gras over groeien. “Deze tempel is opgericht ter ere van Athena. We kunnen uren praten over de geschiedenis van Griekenland maar dat is niet de reden waarom we hier zijn. Op verschillende plaatsen zullen jullie zien dat er getallenreeksen in de muren ingekrast zijn. Los deze op. Succes.” Meteen verspreiden de Warpers zich langs de muren van het Parthenon om de getallenreeksen op te lossen.
-
Er wordt gekreund, gezwoegd en gezweet. De getallenreeksen zijn helaas geen simpele rekensommetjes. Tdietz: “Pff, want een gedoe weer.” Jann: “Wat je zegt, ik zou liever wat varen op de zee.” Swifty: “Kijk, daar loopt Plato zowaar!” Lukie4: “Op deze manier kan je mensen uitleggen waarom ze een bepaalde beslissing beter niet nemen omdat er in de toekomst problemen van komen.” De Kameleon: “Het probleem is dat je dat niet kan bewijzen. De geschiedenis kan je niet meer veranderen Lukie4. Wel kan je ervoor zorgen dat je terug kan keren naar de moderne tijd door de getallenreeksen goed op te lossen.” Lukie4 gaat weer verder. D*N geeft zijn oplossingen af en druipt af naar een plaatselijke markt. Alle Warpers leveren hun oplossingen in en ze hebben even tijd om het oude Athene te verkennen of naar de zee te wandelen.
Nadat de Warpers terug verzameld hebben, worden ze door De Kameleon naar een prachtig gebouw gebracht. Ze betreden een zaal waar bureau’s staan. “Dit is een plaatselijk kenniscentrum en het is tijd dat jullie je kennis etaleren. Jullie krijgen allemaal een uurtje de tijd om 10 vragen op te lossen. Succes.”
-
De Warpers hebben duidelijk moeite met de vragen. Er wordt veel gepuft. Na het indienen van de antwoorden trekken ze richting Kubus die opnieuw paars is. Ze genieten van Griekse salades, elkaars gezelschap en het mooie uitzicht. D*N: “Spijtig dat we Griekenland weldra achter ons laten.” Mollenvanger21: “Tenminste als je door mag.” Nieky: “Ik hoop dat ik verder mag maar de concurrentie is zwaar dus het blijft afwachten voorlopig.”
Na de maaltijd neemt De Kubus weer de rode kleur aan: tijd voor de eliminatie. De Kameleon neemt het gouden zandlopertje met de parelwitte materie ter hand en draait het vijf keer van zich weg: het zwarte en donkerblauw elektrisch geladen fenomeen verschijnt. Mloesje stapt als eerste op de warppoort af en verdwijnt in het niets. De Kubus kleurt zwart en flitst mee. Lukie4 volgt, tdietz volgt, Mollenvanger21 volgt. Nieky springt in het gat en verdwijnt. Nog drie Warpers staan in Griekenland: D*N, Jann en Swifty. De Kameleon: “Jongens, het was zeer nipt tussen jullie. Kijk zelf maar wie er door geraakt.” D*N loopt en … verdwijnt tot zijn opluchting door het warpportaal. Swifty en Jann zitten duidelijk met de angst in de Griekse Oudheid te moeten achterblijven. Samen lopen ze naar voor en … vallen allebei door het gat! Het gat blijft echter open. De Kameleon: “Hmm, jullie zijn dus beide hetzelfde gequoteerd. De warppoort blijft maar tien minuten open dus zullen we snel een extra opdracht moeten spelen om te zien wie er mee kan …”
-
De Kameleon haalt een oud, stoffig boek getiteld ‘Kryptos’ tevoorschijn. “In dit boek staan een heleboel raadsels, mysteries en codes. Jullie krijgen een code die jullie moeten kraken. Veel uitleg kan ik jullie niet geven maar jullie krijgen wel een tip mee. In de volgende tijdsperiode zullen jullie nog met 7 zijn. Het begint dus bij 7.” Jann en Swifty kijken hem vragend aan wanneer ze de code ontvangen.
Jann en Swifty kijken naar de code die bestaat uit 11 getallen. Jann dient als eerste zijn antwoord in maar ‘Griekenland’ is niet het juiste antwoord. Iets later dient Swifty haar antwoord in maar ook ‘tijdmachine’ is fout. De Kameleon: “Helaas, het juiste antwoord was ‘tijdmachien’. Jullie krijgen een nieuw raadsel. Stel dat je twee flessen hebt. In de ene fles kan 3 liter, in de andere fles kan 5 liter. Hoe zorg je er voor dat er precies 4 liter in één van de flessen zit?”
Ongeveer gelijktijdig leveren de Warpers hun antwoorden in. “Er is een beslissing gevallen. Eén van jullie zal mij dadelijk kunnen volgen. Voor de andere persoon stopt het hier.” De Kameleon verdwijnt. Jann: “Pff, succes Swifty.” Swifty: “Succes Jann.” De Warpers kijken elkaar aan en lopen naar het warpportaal. Eén van hen flitst mee, één van hen ligt op de Akropolis.
-
Aflevering 4
Na het duizelingwekkende gevoel wordt Mollenvanger21 overvallen door koud water. “Brr, wat is dit?” Hij opent zijn ogen en ziet dat hij samen met de andere Warpers in een Romeins badhuis zit. Helaas zitten ze niet in een tepidarium of calidarium maar in een frigidarium. Nieky: “Zullen we snel naar een ander bad gaan?” De groep stemt in en even later zitten ze in een tepidarium waar het water een aangename temperatuur heeft. Lukie4: “Dit voelt wel heerlijk ontspannen aan.” Een half uurtje later verlaten de Warpers de thermen en kuieren rond in het oude Rome. De Kubus bevindt zich op het Forum Romanum en is wit. Eenmaal bij het gebouw is het groen gekleurd: tijd voor de creatieve opdracht. De Kameleon: “Welkom Warpers, in het bijzonder voor Swifty voor wie het zeer nipt was. Na jullie bezoek aan de thermen zijn jullie ongetwijfeld klaar voor een nieuwe opdracht. In Rome staan veel tempels om de goden te vereren. Op de marktplaats zullen jullie zeven schildersezels vinden. Ontwerp je eigen god of godin en maak tevens duidelijk in welk domein hij of zij thuishoort. Succes.”
-
De Warpers komen met de gekste ideeën aandraven. Wanneer ze allemaal een god of godin gecreëerd hebben, kunnen ze wel wat rust gebruiken. Tdietz: “Pff, dat was me de opdracht wel weer.” Swifty: “Ach, het is nooit gemakkelijk. Ik ben blij dat ik de opdrachten nog mee kan doen!” Mollenvanger21: “Er komen er nog aan, kijk maar.” De Warpers zien dat De Kubus de blauwe kleur heeft aangenomen. Tijd dus voor een game.
De Kameleon: “Warpers, het oude Rome en logica gaan hand in hand maar hoe goed zijn jullie in logica?” Lukie4: “Ow neej, net nu ik verschillende wijnen wilde proberen.” D*N: “Dat zal dan moeten wachten!”
-
Het logigram blijkt niet de meest eenvoudige opgave voor de Warpers te zijn. Uiteindelijk leveren ze allemaal een antwoord in maar het is maar de vraag in hoeverre dat antwoord strookt met de oplossing. In ieder geval zijn ze allemaal blij dat de opgave achter de rug is. Tdietz: “Jah! Een paarse Kubus! Eindelijk etenstijd!” De meest sappige druiven vormen het ingrediënt van de papillenverwennende wijnen die ze voorgeschoteld krijgen. Ook het voedsel is van topniveau. Net als in de oude tijd liggen de Warpers tijdens deze maaltijd aan de tafel.
De Kameleon: “Warpers, jullie hebben kunnen uitrusten dus is het tijd om een nieuwe opdracht uit te voeren. De Kubus is geel dus het is tijd voor de snelheidsopdracht. We gaan naar het Colosseum om de opdracht te spelen.” D*N: “Het Colosseum?! Maar daar vechten gladiatoren!” Mollenvanger21: “Hmm ja, daar wil ik liever ook niet tussen terecht komen.” De Warpers komen gespannen aan maar merken onmiddellijk dat het Colosseum rustig is. De Kameleon: “Jullie hebben geluk, vandaag geen brood en spelen. In de arena vinden jullie de vragen. Natuurlijk moeten jullie de arena eerst nog zien te bereiken vanuit deze catacomben. Veel succes, jullie tijd gaat … NU in!”
Zeven Warpers spurten door de catacomben. D*N is als eerste de bocht door maar knalt tegen een muur. “Kijk je wel uit D*N?” grapt Lukie4. Even later kan D*N lachen wanneer Lukie4 over de netgeboende vloer uitschuift. “Aah!” Ook Nieky, Mollenvanger21 en tdietz trekken elkaar op de grond om te verhinderen dat de arena bereikt wordt. Dit betekent echter ook dat ze zelf niet aan hun vragen kunnen beginnen. De dames werken wel samen en zijn binnen geen tijd in de arena. Mloesje: “Succes Swifty.” Swifty: “Jij ook.”
-
De vragen nemen enige tijd in beslag maar allemaal leveren ze een antwoordvel in. De Warpers maken zich klaar om naar De Kubus te gaan maar De Kameleon doet teken dat dat niet nodig is. “We gaan meteen kijken wie er niet mee mag naar de volgende locatie.” Het gouden zandlopertje komt te voorschijn alsook het zwart en donkerblauw elektrisch geladen fenomeen. “De kleur van De Kubus is ondertussen rood zoals jullie weten. Dadelijk kleurt hij zwart en flitst alvast naar de volgende periode. De dames waren heel behulpzaam ten opzicht van elkaar. Laat ons eens kijken of zij door gaan. Swifty?” Swifty rent op het Warpportaal af en verdwijnt. Vijf seconden later verdwijnt ook Mloesje door het gat.
“Er zal dus zoals de vorige keren een man achter blijven.” Mollenvanger21 stormt naar voren en verdwijnt. Vervolgens loopt Lukie4 op het gat af. Hij ziet op tegen het duizelende gevoel maar wil niet gevangen blijven in de Romeinse tijd ook al smaakte de wijn nog zo goed. “Kom op” denkt Lukie4. FLITS! Hij is weg. Toen stonden er nog drie. “Het kan alle kanten op met jullie. Opdrachten te laat afwerken heeft nu eenmaal gevolgen. Eén van jullie drie zal net als zoveel gladiatoren in het Colosseum in het zand bijten.” De Kameleon stapt in de warppoort en verdwijnt. Nieky, tdietz en D*N lopen op het verschijnsel af. Ze springen … en ééntje valt door de poort. Teleurgesteld blijft tdietz in het zand liggen.
-
Aflevering 5
Nog voor ze haar ogen opent, voelt Swifty de koele lucht om haar heen gieren. De aangename temperaturen van Egypte, Griekenland en Rome zijn zo vanzelfsprekend geworden dat zelfs een klein briesje tegenvalt. Wanneer ze haar ogen opent, ziet ze een bekend beeld. “Is het niet mooi Swifty?” vraagt Lukie4 al heeft hij de bevestiging niet nodig. “Het is prachtig” zegt Swifty met opengevallen mond terwijl ze het wonderbaarlijke Machu Picchu aanschouwt.
De Kameleon verzamelt de Warpers. “Ik hoef jullie niet te vertellen waar we zijn. Verschillende legendes verhalen over een schat van de Inca’s. Hoe ziet zo’n schat er voor jullie uit?”
-
De Kameleon: “Jullie hebben prachtige schatten gecreëerd Warpers!” Nieky: “Etenstijd!” De Kameleon: “Nog niet helaas, we gaan meteen verder naar de tempel.” De Warpers volgen de Kameleon door de drukke, magnifieke stad. GRRR! Swifty: “Een monster!” Lukie4: “Rustig Swifty, dat is de maag van D*N die aan het knorren is.” D*N: “Honger dat ik heb, pfff …” Even later arriveren ze bij de tempel. “Wauw, hoe mooi” zegt Mloesje die onder de indruk is. Mollenvanger21: “Prachtige architectuur inderdaad maar ik vermoed dat we hier niet zijn om onze culturele kennis te verbeteren.” De Kameleon: “Inderdaad Mollenvanger21, de Inca-beschaving heeft veel raadsels met zich meegebracht. In de tempel vinden jullie drie raadsels die jullie moeten oplossen. Veel succes.”
-
De raadsels blijken niet gemakkelijk te zijn. Wanneer ze hun antwoorden hebben ingeleverd, heeft De Kameleon volgende mededeling: “Warpers, in deze tempel vinden jullie ook tien vragen. Zoek, vind en los op.”
D*N: “Oow, dat kan niet moeilijk zijn.” D*N gaat op pad en merkt dat er af en toe gekleurde lintjes langs de muren hangen. “Hmm, dat groene lintje zie ik nu al voor de derde keer.” Ook de anderen hebben moeilijkheden met de oriëntatie. Swifty: “Het lijkt wel een labyrint.” Mollenvanger21: “Ik zou zelfs beweren dat het gewoon een labyrint is.” Na lang zoeken ziet Nieky een deur. “Yes, ik ben er! Oh nee, dit is de ingang, grmbl.” Mloesje besluit enkele gekleurde lintjes van gang te verwisselen om de anderen te verwarren. Ze gaat zo op in haar actie dat ze op de duur zelf de weg niet meer weet. Uiteindelijk moet er iemand als eerst bij de vragen komen en dat is Lukie4.
-
“Pfff, wat een vragen” denkt Swifty. D*N is zenuwachtig: die inca-cultuur is hij niet gewoon. Zal hij deze periode overleven? De vorige keren kroop hij door het oog van de naald. Mloesje levert de vragen in.
Eenmaal uit de tempel stappen de Warpers richting Kubus die paars geworden is. Lukie4 stort zich op het eten. “Honger heb ik jongens, dat kun je niet geloven” deelt hij mee. Nieky: “Speciale gerechten hebben ze hier maar best te eten.” Mollenvanger21 heeft niet zo’n trek. Hij weet dat er dadelijk weer een eliminatie aankomt. De Kubus verandert niet veel later naar de rode kleur. De Kameleon komt buiten en neemt het gouden zandlopertje om het zwart en donkerblauw elektrisch geladen fenomeen te laten verschijnen. “Warpers, het is weer zover. Eén van jullie zal moeten achterblijven. Wie wil als eerste?”
Swifty stapt moedig naar voor. “Ik wil wel.” Warme gloed, zware ledematen, duizelend gevoel, wit licht, zwart … Mollenvanger21 stapt naar voor en verdwijnt. Ook Nieky flitst weg. De Kubus wordt zwart en verdwijnt. De Kameleon: “Jullie weten wat er nu gebeurt. Loop alle drie naar voor de warppoort en hoop dat je verdwijnt. Succes.” De Kameleon verdwijnt ook. D*N: “Pfff, hier gaan we jongens.” D*N, Lukie4 en Mloesje lopen naar voren. Twee van hen maken een reis door de tijd, één van hen blijft achter in het oude Machu Picchu. Versuft kijkt Lukie4 voor zich uit …
-
Aflevering 6
D*N opent zijn ogen en ziet een hoop stenen voor zich. De stenen vormen een mooi symmetrisch geheel. “Aha, een muur” denkt D*N. Hij wordt zich bewust van de omgeving waarin hij zich bevindt. Dat tijdreizen is hij nog altijd niet gewoon. Hij merkt een fakkel op als ook de prachtige wandtapijten en de afwezigheid van ramen. “Een kasteel!” roept D*N uit. Hij merkt dat de gangen luxueuzer worden door de aanwezigheid van sculpturen en lusters. Twee wachters bewaken een grote eikenhouten deur. “Aah, daar ben je! Dat werd tijd. Kom binnen” roept de linkse hem toe. D*N wandelt naar de deur die door de wachters geopend wordt …
Met een groot applaus wordt D*N verwelkomd in de magnifieke feestzaal waar hij omgeven wordt door feestpuddingen, muziek en gasten. “Wauw, staat al dat volk hier voor mij?” vraagt hij aan de andere Warpers die hij net gespot heeft. “Nou, niet bepaald volgens mij” antwoordt Swifty. “Waarom zouden ze anders zo applaudisseren?” “Wel, omdat je hen moet vermaken?” “Huh? Wat bedoel je daarmee?” Swifty neemt D*N mee naar een spiegel in de buurt. Hij ziet zichzelf … in een narrenpak. “Wat? Jij hebt nochtans een hele mooie jurk aan!” “Ik ben een gravin” lacht Swifty. D*N baalt zichtbaar. “En de anderen?” “Mloesje is een hertogin en Mollenvanger21 een baron.” “En Nieky? Wacht, laat me raden, hij is vast koning of zoiets.” “Euhm nee, hij is kelner.” Dat laatste is toch een kleine geruststelling voor D*N. Hij wordt aangepord door een wachter om de mensen wat te entertainen. Zijn radslag mislukt, jongleren met drie ballen gaat ook niet zo best en tijdens zijn dansje struikelt hij maar de gasten amuseren zich kostelijk.
Het feest loopt stilaan op zijn einde. Mollenvanger21, Mloesje en Swifty hebben genoten maar Nieky en D*N zijn blij dat het feest gedaan is. Zij willen vooral rust wanneer De Kameleon ten tonele verschijnt. “Warpers, welkom in de Middeleeuwen. De Kubus staat op de binnenkoer. We bevinden ons in een kasteel dus zou ik graag van elk van jullie een wapenschild te zien krijgen.”
-
Wanneer de feestzaal vijf wapenschilden rijker is, gaan de Warpers naar De Kubus die paars is: etenstijd! Eend met mandarijntjes, konijn met pruimen, wild met veenbessen, … de Warpers smullen hun buikje vol. Ondertussen is de nacht over het koninkrijk neergedaald. De Warpers maken zich klaar om hun bed op te zoeken wanneer er op de deur van De Kubus geklopt wordt. “Huh? De Kameleon ligt toch te slapen?” vraagt D*N verwonderd. Swifty gaat een kijkje nemen. “Hij draagt een kroon.” “Een kroon!” roept Mollenvanger21, “dat moet dan de koning zijn.” Swifty opent de deur en daar staat de koning. “Onderdanen, volg me snel, er moet een tovenaar in de buurt zijn want er gebeuren mysterieuze dingen in het kasteel!” De Warpers snellen de koning ter hulp.
Ze komen in een grote kamer terecht waar allemaal gedoofde fakkels hangen. “Wanneer ik dit raadsel kan oplossen, krijg ik een groot vat heerlijke rode wijn” legt de koning uit waarna hij de Warpers een briefje van een zekere Merlijn overhandigt. Mloesje leest het briefje voor:
“Beste koning,
De fakkels aan de muur zijn allemaal gedoofd. Je zal zien dat er 100 schakelaars aanwezig zijn die bepaalde fakkels vuur doen vatten. Welke fakkels branden nadat je elke schakelaar één keer geschakeld hebt?
Groeten,
Merlijn
PS: geef mij morgenvroeg het goede antwoord en je ontvangt een vat rode wijn”
“Jullie moeten dit raadsel oplossen!” roept de koning. Nieky: “Geen probleem hoor, dat komt voor de bakker.” “Voor de bakker?” zegt de koning verward, “natuurlijk, die man staat pas morgenvroeg op en dan moet het raadsel opgelost zijn!” D*N kijkt de andere Warpers met draaiende ogen aan maar besluit geen commentaar te geven.”
-
Nadat ze denken de koning geholpen te hebben, keren de Warpers terug naar De Kubus waar ze genieten van een welverdiende nachtrust. De volgende ochtend genieten ze van een lekker ontbijt. D*N: “Best lekker eten!” De Kameleon komt het vijftal even later halen en brengt hen naar de bibliotheek. Er wordt een quiz georganiseerd en de Warpers weten wat dat betekent: tijd om punten te pakken die in de algemene evaluatie doorslaggevend kunnen zijn voor het wel of niet verder reizen door de tijd …
-
De Warpers blijken goed thuis te zijn in de middeleeuwse tijd. “Die quiz viel goed mee” zegt Nieky vrolijk. Rustig stappen ze naar De Kubus. Ze weten alle vijf wat er gaat volgen: er moet opnieuw iemand achterblijven. Ondertussen hebben ze samen zoveel beleefd dat ze het afscheid nog even willen uitstellen.
De rode Kubus staat hen al ongeduldig op te wachten. De Kameleon verschijnt. “Warpers, jullie hebben jullie allemaal kranig geweerd in de Middeleeuwen maar opnieuw moet er iemand achterblijven.” Het gouden zandlopertje met de parelwitte materie komt tevoorschijn en het zwarte en donkerblauwe elektrisch geladen fenomeen laat zich zien.
De Kubus wordt zwart en flitst weg. “Ik ga De Kubus meteen achterna. Jullie lopen met vijf op het warpportaal af. De persoon die achter moet blijven, merkt dat vanzelf.” Mloesje, Swifty, D*N, Nieky en Mollenvanger21 kijken elkaar aan. Het was een harde strijd waarin ze erg aan elkaar gewaagd waren. Het vijftal loopt op de Warp-poort af. FLITS! Iedereen verdwijnt naar een nieuwe tijd. Iedereen, behalve Mloesje.
-
Aflevering 7
Half draaierig opent Nieky zijn ogen. Hij heeft geen idee waar hij is. De andere Warpers bevinden zich in zijn buurt. Snel hebben ze elkaar gevonden. D*N: “Iemand enig idee waar we zijn?” Swifty: “Nee, in de verste verte niet.” In de verte zien ze wel een menigte mensen staan. Het viertal besluit een kijkje te gaan nemen. Een man spreekt de massa toe. Zijn hoed is opmerkelijk. De hand in zijn vest typerend. Mollenvanger21: “Jongens, volgens mij zijn we in de Franse Revolutie beland …”
Wanneer Napoleon Bonaparte uitgepraat is, begeleidt De Kameleon de Warpers naar De Kubus die nog nooit gezien kleurschakeringen heeft aangenomen. Hij is half groen, half blauw. “Wat krijgen we nu?” vraagt Nieky. “Warpers, jullie gaan enkele opdrachten combineren. Enerzijds gaan jullie een hoed ontwerpen voor Napoleon, anderzijds gaan jullie een strategisch stokkenspel spelen op de markt van Parijs.”
-
De Warpers besluiten om eerst het stokkenspel tot een goed einde te brengen alvorens de creatie van hun hoed aan te vatten. Het spel wordt gewonnen door D*N die door het dolle heen is. “Een hoed maken, het is weer eens iets anders” zegt Swifty. Vol ijver gaan de Warpers aan het werk om een fabelachtig hoofddeksel te ontwerpen.
Eenmaal terug bij de Kubus zien ze dat deze geel is. “Tijd voor de snelheidsopdracht, het gaat plots allemaal goed vooruit” merkt Mollenvanger21 op. De Kameleon geeft hen allemaal een blad papier met vragen. “Dit wordt misschien wel bepalend jongens” vertelt Nieky. “Ieder voor zich!” roept D*N.
-
De Warpers leveren hun papieren in. De Kubus kleurt rood. Ze werpen allemaal nog een laatste blik op Parijs. Voor één iemand zal het echter niet de laatste blik zijn. De Kameleon: “Het is eliminatietijd jongens”. Het gouden zandlopertje wordt gedraaid om het zwart en donkerblauw elektrisch geladen fenomeen te laten verschijnen. “Er mag iemand naar de Warppoort lopen.” Eén iemand loop op het Warpportaal af en flitst weg.
“Jullie weten wat dit betekent: er zit een vrouw in de finale!” D*N, Mollenvanger21 en Nieky zijn zichtbaar gespannen. De kans dat ze zelf afvallen is één op drie. De Kubus wordt zwart en reist door de tijd. “Ik ga jongens. Jullie kennen de procedure. Loop allemaal samen op de poort af.” De Kameleon is weg en het drietal loopt op de poort af. Wie moet er in Parijs achterblijven? D*N? Mollenvanger21? Nieky? Twee mensen reizen verder maar wie? Nieky? D*N? Mollenvanger21? Wie haalt de finale net niet? Mollenvanger21? Nieky? D*N? Nieky is degene die door de poort op de grond valt en in Parijs moet achterblijven.
-
Aflevering 8
De Warpers Swifty, Mollenvanger21 en D*N openen hun ogen. Het is muisstil. Ze bevinden zich in een bunker. D*N: “Uh-oh, we hebben soldatenkledij aan, dit bevalt me absoluut niet.” Mollenvanger21 kijkt naar buiten. “Er gebeurt echt niks. Misschien is dit gewoon een legeroefening?” Swifty: “Pff, ik heb het gevoel dat de storm elk ogenblik kan losbarsten.” De Kameleon komt binnen. Swifty: “Hoe ben je hier geraakt? Het is daarbuiten levensgevaarlijk hoor!” De Kameleon: “Ik ben hier de hele tijd geweest.” Plots begint het de Warpers te dagen dat de bunker waarin ze zich bevinden De Kubus is. Mollenvanger21: “Dit is de eerste keer dat we starten in De Kubus.” De Kameleon: “Uit voorzorg was dat noodzakelijk. We bevinden ons in de tweede Wereldoorlog.” D*N kreunt verslagen. De Kameleon: “Jullie eerste opdracht bestaat erin een tank te ontwerpen.”
-
Vol goede moed zetten ze zich achter hun tanks maar de verveling komt snel opzetten. D*N: “Pff, binnen is niets te doen en buiten is het te gevaarlijk.” Mollenvanger21: “Precies en veel materiaal om een tank te ontwerpen ligt hier ook niet.” Swifty: “Zullen we De Kubus gaan verkennen? Ik herken hem haast niet meer nu hij een bunker geworden is …” D*N en Mollenvanger21 stemmen in en het drietal gaat op pad. Links, rechts, rechtdoor, … Plots stuiten ze op een kamer waar De Kameleon staat. Hij bekijkt een landkaart die vol met papiertjes hangt. “Zijn dat de vijanden?” vraagt Swifty. De Kameleon: “Precies, maar vertel eens, wat kan ik voor jullie doen?” D*N: “We vervelen ons.” “Aah, dat is geen probleem, ik heb hier nog een hoop onopgeloste mysteries liggen. Ik zal er vijf meegeven, dan zijn jullie weer even zoet maar ga terug naar de kamer waar jullie aan jullie tanks knutselen.” Mollenvanger21: “Waarom is het hier plots zo’n doolhof? Bovendien lijkt De Kubus veel groter ook.” “De Kubus kan niet alleen verschillende kleuren maar ook verschillende vormen aannemen. Zet jullie nu aan het werk. Vanavond kunnen jullie ontspannen bij een diner.”
-
De mysteries blijken niet eenvoudig te zijn. Wanneer iedereen zijn/haar antwoorden ingeleverd heeft, neemt De Kubus een paarse schijn aan wat betekent dat er een diner aankomt. “Net op tijd want ik heb een megahonger” zegt D*N. Het drietal schuift met De Kameleon aan tafel. “Zoals altijd zeer goed klaargemaakt” merkt Mollenvanger21 op. Na het voor- en hoofdgerecht volgt nog een nagerecht. “Pff, ik zit een beetje met een dilemma, zou ik een dame blanche kiezen of een chocolademousse” vraagt Swifty zich luidop af. De Kameleon: “Dilemma’s horen bij het leven, ik heb er nog eentje voor jullie”. De Warpers kijken De Kameleon verbaasd aan.
-
Nadat ze zich over het dilemma gebogen hebben, keren de Warpers terug naar de uitkijkkamer. Alles ligt er muisstil bij. Swifty: “Ik heb het gevoel dat elke seconde de storm kan losbarsten.” D*N: “Brrr, ik begrijp wat je wil zeggen. Enig idee waar Mollenvanger21 is?” “Nee, geen enkel idee.” KRAK! “Waa!” roepen D*N en Swifty in koor. “Rustig jongens, ik ben het” zegt Mollenvanger21. D*N: “Wat doe je nou man?!” “Euh, even de benen strekken, we hebben hier niets te doen, weet je nog?” Dertig minuten later heeft het drietal nog niet veel gedaan. D*N gooit dan maar kleine Romeinse keitjes tegen de muur. Kets … kets … kets … “Jongen, hou daar eens mee op, je maakt me zenuwachtig” zegt Swifty. Na wat wel een eeuwigheid wachten lijkt, komt De Kameleon binnen. “Warpers, jullie moeten de volgende vragen zo goed mogelijk beantwoorden.” Alle drie zijn ze blij dat ze een uitdaging krijgen.
-
“Nou, eitje jongens” zegt D*N zelfverzekerd. De andere twee geven niets weg over hoe het hen vergaan is. Buiten is het nog steeds stil. Ze kunnen de bladeren horen ritselen in de wind. De Kameleon komt binnen. “Warpers, het is een lange reis geweest. Nog even en we weten wie er met mij mee mag naar de huidige tijd. Het hele avontuur hebben jullie jezelf moeten bewijzen op het vlak van creativiteit, intelligentie, snelheid, tactiek en strategie. Als laatste opdracht gaan jullie met elkaar onderhandelen. Ik heb drie koffers bij me. De eerste koffer is gevuld met goud, de tweede met zilver en de derde met brons. Jullie kiezen individueel een koffer. Echter krijgen jullie deze koffer alleen als niemand anders de koffer gekozen heeft. In geval dat er twee of meer mensen voor één koffer kiezen, blijft de koffer bij mij. Succes.”
-
De Warpers geven hun koffervoorkeur door en zetten zich achter het avondmaal. “Zou het nog lang duren voordat de reis verdergaat?” vraagt D*N. Mollenvanger21: “Ik heb geen idee maar heel lang kan het toch niet meer zijn? We zitten hier al een hele tijd.” Swifty: “Ik hoop dat ik niet moet achterblijven. Je voelt de spanning! Bovendien is die stilte niet om uit te houden.” Na het diner komt De Kameleon binnen. “Warpers, het is tijd. Mag ik jullie vragen mij te volgen?”
Het gezelschap begeeft zich naar buiten. D*N: “Is ie nou helemaal gek geworden? Wie weet ligt hier wel een mijnenveld!” De Kameleon: “Ik kan je verzekeren dat dat niet het geval is. Goed, laat ons eens kijken hoe jullie deze ronde gepresteerd hebben. De creatieve opdracht verlangde van jullie dat jullie een tank creëerden. De hele reis lang hebben de Warpers meesterwerkjes laten zien en de keuze om een rangschikking te maken was vaak niet gemakkelijk voor de jury. Aangezien in dit onderdeel tactisch gespeeld kon worden, gebeurde dat ook. Het was interessant om te zien wie elkaar steunde en hoe soms de afspraken slechts half nageleefd werden. Swifty had nog een bonustoken op zak. Bij aanvang van de reis is zo’n token een kleinere bonus ten opzicht van het totale aantal punten dat verdiend kan worden maar aan het einde van de reis blijkt de bonus van 10 punten duidelijk doorslaggevend voor de rangschikking. De ranking van de creatieve opdracht is als volgt uitgedraaid”:
“Het volgende onderdeel waren de mysteries. Mollenvanger21 leverde als eerste zijn antwoorden in, gevolgd door D*N en ten slotte Swifty. Echter had alleen Swifty alle mysteries goed opgelost terwijl de heren beide 3 mysteries goed opgelost hadden. De ranking van de mysteries en de tussenstand is als volgt”:
“Dan volgde het dilemma. Spreek je of zwijg je? Swifty koos ervoor om te zwijgen terwijl de heren besloten om te spreken. Dit betekende dat de sprekers één jaar celstraf kregen en de zwijger tien. De ranking van het dilemma en de tussenstand is”:
-
“Vervolgens was het tijd voor de quiz over de periode waarin de Warpers zich bevonden. Als doorwinterde quizzers wisten jullie allemaal alles goed te beantwoorden. In dergelijke situatie speelt de tijd een belangrijke rol. De ranking van de quiz en de tussenstand”:
-
“Tot slot was er de onderhandeling. Op het eerste zicht lijkt het misschien simpel maar dat is het allesbehalve. D*N ging voor de zilveren koffer oftewel twee punten. Wanneer niemand anders die koffer koos, kreeg hij de punten”:
-
“De keuzes van Swifty en Mollenvanger21 geven dus de doorslag. Ze konden beide dezelfde koffer kiezen of beide een andere. Dit is de absolute eindrangschikking”:
-
Epiloog
Swifty en D*N moeten achterblijven en Mollenvanger21 flitst samen met De Kameleon terug naar de moderne tijd.
Ze arriveren in Nederland op een verlaten plaats. De Kameleon: “Proficiat, jij bent de winnaar!” Mollenvanger21: “Wow, ik kan het niet geloven, dit had ik niet verwacht. Het was een prachtig avontuur om oude beschavingen van dichtbij mee te maken. Moeten de anderen nu voor altijd daar blijven? Je kan ze toch gewoon terughalen met de zandloper?” De Kameleon: “De gouden zandloper is geen speelgoed Mollenvanger21.” Mollenvanger21: “Wat is die parelwitte materie? Anti-materie?” De Kameleon zwijgt even en zegt dan: “Wat is het punt van jullie strijd als jullie allemaal ineens terug zouden zijn?” Mollenvanger21: “Maar … het was niemands keuze om dit avontuur te maken. Ineens waren we vertrokken …” De Kameleon: “Het waren indirecte keuzes. Net als Lukie4 in het reisbureau gaven jullie allemaal aan dat jullie een avontuurlijke trip zagen zitten.” Mollenvanger21: “Dus het was geen vrije keuze.” De Kameleon: “Wat is vrijheid Mollenvanger21?” Mollenvanger21: “Kunnen doen wat ik wil.” De Kameleon: “Zei je net niet dat je het prachtig vond om oude beschavingen van dichtbij mee te maken?” Mollenvanger21: “Achteraf ja, maar op voorhand …” De Kameleon: “Maar je bent blij dat je het beleefd hebt?” Mollenvanger21 denkt even na en zegt dan: “Ja, dat wel.” De Kameleon: “De vraag is, heb je het wel beleefd? Zou iemand plots negen mensen doen verdwijnen zonder reden? Is dit allemaal niet een hersenspinsel van jou?” Mollenvanger21: “We staan toch te praten met elkaar?” De Kameleon: “Misschien wel. Misschien niet.” Mollenvanger21 kijkt hem verward aan. De Kameleon kijkt hem doordringend aan. Plots lijkt hij zijn focus terug te vinden. “Ik ga ervandoor Mollenvanger21. Je bent vrij. Ga naar huis.” Mollenvanger21: “Zie ik u ooit opnieuw?” De Kameleon is al half omgedraaid wanneer hij Mollenvanger21 een mysterieus lachje geeft. Terwijl hij wegstapt, zegt hij: “Zeg nooit nooit.”
Eenmaal thuis kruipt Mollenvanger21 direct onder de wol. Hij is uitgeput en slaapt twaalf uur. Wanneer hij ontwaakt, voelt hij zich suf en denkt aan het avontuur dat hij beleefde en aan de woorden van De Kameleon. Was het allemaal maar verbeelding? Nee. Dat kan niet. Hij besluit zijn hoofd er niet meer over te breken: het hele avontuur lijkt al zo lang geleden …
-
Dankwoord
Om af te sluiten, wil ik iedereen bedanken voor zijn/haar deelname aan het spel, voor het volgen van het avontuur en voor het jureren van de creatieve opdrachten.
Ik heb plezier beleefd aan het schrijven van het spel. Het feit dat jullie zo'n fanatieke Warpers waren, maakte het nog leuker! Jullie waren zeer actief en jullie creatieve opdrachten waren vaak prachtige creaties!
Na de Virtual Mole III en een drie maanden durende Time Warpers is het tijd voor een pauze ;)