Realitynet - Realitynet.org
Off topic => De Huiskamer => Topic gestart door: Cora Bora op 1-02-2004, 20:13:07
-
Landelijk gezien is het niet best, maar hoe zit het hier bij ons?? hebben jullie eréén? en zoniet waarom niet? vinden jullie dat het omgekeerde systeem er moet komen? dus alleen bij een niet-verklaring geen donororganen gebruiken....
-
Was dat al niet zo? Staat me iets van bij dat ik ooit moest aangeven of ik het NIET wilde en dat heb ik niet gedaan, dus ik ben gewoon donor volgens mij. En daarnaast geef ik ook bloedplasma iedere 6 weken... alleen nu even niet ::ohno::
-
Ik heb de verkeerde aangeklikt :( . Ik heb gedaan: Ja, maar sinds kort, maar dat moet zijn: Ja, al heel lang. En lang is dan sinds m'n 18e verjaardag, sinds ik het formuliertje thuisgestuurd kreeg. Van mij mogen ze alles hebben, behalve de huid.
-
Ik ben zelf al lang donor. Waarom? Puur eigenbelang. Als je zelf een orgaan wilt ontvangen, moet je ook bereid zijn een orgaan af te staan.
Wat me wel tegenstaat aan het Belgische systeem (iedereen donor, tijnzij...) is dat niet eens alle Belgen weten dat ze automatisch donor zijn.
Ik wil graag een extra kruisje op het huidige formulier: "Ja, ik ben donor, maar sta mijn organen alleen af aan mensen die zelf voor minstens één jaar ook donor zijn."
Ik vind niet dat mensen die zelf geen donor zijn van niemand organen mogen krijgen. Maar ik wil mijn organen niet aan hen afstaan. Op het moment dat je nee invult (of niets invult), jaag je mij de dood in. Ben je principieel? OK, maar respecteer mijn mening en aanvaardt de gevolgen. Voor wat hoort wat.
Sommigen mensen zeggen geen orgaan te willen. Moet maar zien of ze dat ook zeggen als het zover is. Mensen doen nou eenmaal niet wat ze zeggen (nadeel van enquetes en daardoor is het huidige systeem mislukt).
Met mijn systeem krijg je meer donoren: Doordat niet-donoren een kleinere kans hebben snel een orgaan te krijgen, zullen ze beter nadenken of en wat ze invullen.
Verder kan iedereen vrij en bewust een keuze maken. En het is niet zo dat niet-donoren helemaal geen orgaan zullen ontvangen (doordat niet iedereen dat extra kruisje zal aanvinken). Ze moeten alleen wat langer moeten wachten. Maar daar kiezen ze dan ook zelf voor.
-
ja heb ik al heel lang. Van mij mag alles hergebruikt worden als het nog bruikbaar is tenminste (flink doorrookte longen, ooit een gebroken hart en die lever...)
alleen mijn ogen wil ik graag houden, dat is van mij, daarmee heb ik alles waargenomen wat ik weet en ken.
-
Ik had vroeger een donorcodicil, totdat systeem kwam wat je in moest vullen en opsturen.
Nooit gedaan. En volgens mij word het dan gevraagd aan de nabestaanden.
Dat vind ik in principe best.
Ik heb me namelijk ooit eens laten vertellen dat het toch niet uitmaakt wat je hebt ingevuld.
Als de familie het niet wil, gebeurt het niet.
Maar zeker ben ik er niet van.
Ik zou het trouwens niet erg vinden om donor te zijn, weet je wel honderd procent zeker dat je dood bent en niet levend begraven of zoiets
-
ik heb zelf ook al heel lang zo'n ding en heb er ook absoluut geen problemen nog dat ze mijn organen gebruiken (als ze nog wat aan hebben ;) ) maar nou heb ik een volgend dilemma. mijn man zegt al een tijdje dat hij na zijn dood zijn lichaam ter beschikking wil stellen aan de wetenschap. en dáár heb ik echt wél problemen mee..of zie ik dat verkeerd? weten jullie daar iets van?
-
daar weet ik dus alleen van, dat je niet begaven of gecremeerd wordt en dat ze in je kunnen gaan wroeten wat ze maar willen
moet er niet aan denken
-
Cora, ik denk dat ik daar ook wel problemen mee zou hebben hoor. Het ligt er op zich dan ook weer aan wat voor wetenschap, maar dan is het lichaam wel weg, kan het niet begraven worden of gecremeerd.
-
mijn man zegt al een tijdje dat hij na zijn dood zijn lichaam ter beschikking wil stellen van de wetenschap. en dáár heb ik echt wél problemen mee..of zie ik dat verkeerd? weten jullie daar iets van?
Opgeven aan de wetenschap zou ik ook niet zo snel doen.
Al is het maar omdat je dan niet begraven of gecremeerd word, je word als het goed is niet meer vrijgegeven aan je familie waardoor die niet op een goede manier afscheid kunnen nemen. De kans is dan ook groter dat zij jarenlang rouwen om jou, en als het goed is wil je dat toch ook niet je familie aandoen.
Das voor mij toch wel de beste reden om het niet te doen.
Verder is het wel financieel aantrekkelijk. Geen begrafenis/crematiekosten of zo. Dat is voor de wetenschap.
Wel een vrolijk onderwerp zeg ::ohno::
Even voor de duidelijkheid, dit was in ieder geval een paar jaar geleden, ik weet niet hoe het nu precies zit
-
Cora, ik denk dat ik daar ook wel problemen mee zou hebben hoor. Het ligt er op zich dan ook weer aan wat voor wetenschap, maar dan is het lichaam wel weg, kan het niet begraven worden of gecremeerd.
ja pcies. ik zou dat een rotidee vinden...ik zie al die medicijnenstudenten al met 'm aan de haal enzo.. ::ohno:: nee daar geef ik geen toestemming voor..
Verder is het wel financieel aantrekkelijk. Geen begrafenis/crematiekosten of zo. Dat is voor de wetenschap.
nee ok dan doen we het wel!! ;) ;D
-
er is laatst een (soort) tante/oma van me overleden en ik wilde heel graag naar haar begrafenis want als iemand in mijn jeugd de oma-rol op zich nam dan was zij het wel.
maar er was geen begrafenis (of crematie) zij had haar lichaam ter beschikking gesteld van de wetenschap.
ik vond dat heel moeilijk om te verwerken. Het is heel erg als iemand overlijd, elke keer weer maar bij de mensen die ik verloren heb moet ik wel zeggen dat een begrafenis of een crematie wel echt een afsluiting is die je deelt met de andere nabestaanden.
zonder die begrafenis of crematie is het iets wat nog niet afgerond is voor mijn gevoel.
-
Ik heb er bij mijn weten nooit eentje gekregen toen ik 18 werd, en das toch alwel 8 maanden geleden. Maar mss hebben mn ouders em onderschept en em op de een of andre manier niet aan mij laten zien :(
Ik ga dr toch eens naar vragen denk ik, want ik heb er verder geen problemen mee. En ik ben in dat opzicht ook voor het Belgische systeem. Hoef je teminste geen moeite te doen van invullen en opsturen.
-
Ik heb er al heel lang een. Tien jaar om precies te zijn. Ik vind ook dat als je zelf organen wil ontvangen mocht het nodig zijn, dat je dan ook bereid moet zijn om je organen af te staan.
Ik heb toen die enquete ook ingevuld met ja en opgestuurd, maar heb toch ook nog zo'n ouderwetse rode codicil in mijn portemonee, dan kan iedereen tenminste meteen zien hoe de vork in de steel zit, is daar geen misverstand over.
In principe zou ik dus ook voor het belgische systeem zijn. Maar dan moet daar wel duidelijk over gecommuniceerd worden, zodat er bij niemand twijfel of onwetendheid over KAN bestaan dat hij donor is.
-
Ik heb het ook al lang. En ook met uitzondering van de huid. Ze mogen alles bij me weghalen als ze me maar weer mooi dichtnaaien, de huid is toch een soort verpakking.
Wat ze nu willen doen (of is dat al zo?), donor zijn behalve als je dat aangeeft, vind ik verkeerd. Ja, ik weet dat sommige mensen te lui zijn om dat formuliertje in te sturen maar toch... het is niet iets dat je al je knikkers ofzo moet afstaan als je dood bent, het gaat wel om je lichaam.
Maar wat ik me ook afvraag... mijn vriend weet dus dat ik donor wil zijn en ik weet van hem dat hij dat niet wilt (behalve als het om fam. gaat. Jammer dat hij dat niet wil maar goed, dat is zijn keuze) maar weten mensen het van jou en weet jij het van je vriend/vriendin/ouders/broer/zus?
-
Ik weet zeker dat er ooit een topic was hierover...
Ik had eerder nog wel eens moeite mee dat mijn organen mischien ooit op een potje op sterk water kwamen te staan op een stoffige plank, maar nu maakt me dat eik niet meer uit, dus ze mogen alles van me hebben incl de huid...
Als je in een kist onder de grond ligt rot het toch alleen maar weg he, dan hoef ik er niet meer zo mooi uit te zien hoor. :)
-
Ik heb zelf mijn donorcodicil niet ingevuld, simpelweg omdat ik vanuit overheidswege geen donor mag zijn wegens "familiekwaaltjes etc.". Daarom nog even de vraag aan Malcolm... Zou ik wel een orgaan van jou mogen hebben, ook al ben ik (misschien wel tegen mijn wil in) geen donor? ::)
-
Uiteraard mag je van mij een orgaan hebben.
Het is goed dat je het vraagt. Ik heb al eerder in dit soort discussies tegen mensen gezegd dat ik mijn organen wel wil afstaan aan mensen die geen donor kunnen of mogen zijn. Zoals jij dus. Ook mogen mijn organen naar minderjarigen mensen jonger dan 20, verstandelijk gehandicapten etc.
Mij gaat het erom dat ik er niet tegen kan dat gezonde normale volwassen mensen die prima donor kunnen zijn, niet bereid zijn hun organen af te staan aan mij, maar wel de mijne willen hebben.
edit: "minderjarigen" vervanger door "jonger dan 20". Als iemand 18 jaar en 6 maanden is, kan hij nog niet een jaar donor zijn. Daarnaast krijgen mensen van mij een jaar 'denktijd' en om hun formuliertje op te sturen. :)
-
Heb je wel gelijk in alleen vind ik het weer zo... ja ik weet niet, hij wel en jij niet. Soms maken mensen fouten en ja, dat kunnen ook verkeerde keuzes zijn maar wil jij graag dat iemand overlijd die wel gered had kunnen worden met bv jou hart?
-
Heb je wel gelijk in alleen vind ik het weer zo... ja ik weet niet, hij wel en jij niet. Soms maken mensen fouten en ja, dat kunnen ook verkeerde keuzes zijn maar wil jij graag dat iemand overlijd die wel gered had kunnen worden met bv jou hart?
Want stel he... dat ik geen donor zou zijn, zonder goede reden, en dat ik een nieuwe nier nodig zou hebben. Zou ik die dan geen van jou krijgen?? (*kijkt lief) En als ik beloof om daarna donor te zijn?
-
maar wil jij graag dat iemand overlijd die wel gered had kunnen worden met bv jou hart?
Wil je dat ík overlijd? Als iemand "nee" invult, tekent hij wel voor mijn dood.
Want stel he... dat jij geen donor zou zijn, zonder goede reden, en dat ik een nieuwe nier nodig zou hebben. Dan kan ik het wel shaken en ga ik de pijp uit.
Door dat extra kruisje van mij, zullen de 'nee'-figuren gedwongen worden beter na te denken voordat ze nee invullen. Mochten ze ooit een orgaan nodig hebben, dan zullen ze immers langer moeten wachten. Ben je echt principieel tegen het afstaan van je organen, dan mag dat. Maar het heeft wel gevolgen. Want je jaagt anderen de dood in.
-
{advocaat van de duivelmodus] Ik wil eigenlijk geen organen afstaan, maar eigenlijk wel ontvangen. Ik vind ook niet dat iemand mij dat mag verbieden. Dat is ook niet te doen; ze gaan vast niet vragen als ik een orgaan nodig heb... of ik zelf wel een codicil heb. [/advocaat van de duivelmodus]
offtopicstelling: mag iemand die zelf niet wil doneren, een orgaan geweigerd worden?
-
Kijk, en daar heb ik nou over nagedacht. ;D
Ik vind niet dat mensen die geen donor zijn, geen organen mogen krijgen. Mag best. Maar ik vind dat ík het recht heb om mijn organen niet aan hen te hoeven geven. Het zijn nog altijd wel mijn organen!
-
Krijg je wel weer allemaal admistratie van die en die wil alleen leveren aan donoren, bla bla... Lijkt me niet handig.
Ik ben wel voor dat belgische systeem dat je standaard donor bent en het moet melden als je dat niet wil...
Maar noem me een donor-imbiciel, maar van mij mogen ook niet-donoren mijn organen gedoneerd krijgen... ::ok::
Kan me best voorstellen dat sommige mensen daar moeite mee hebben om zelf te doneren.
(maar dan krijgen ze er geen strikje om)
-
Hey,
Goed dat deze discussie er is- er was laatst een item over in Netwerk geloof ik?
Eens in de zoveel tijd stel ik me deze vraag als er weer een discussie over oplaait.
Het belang van donatie is meer dan duidelijk - en een zuiver verstandelijke benadering zegt me dat het 'slechts' organen zijn, die wellicht een ander nieuw leven of op zijn minst nieuwe hoop kunnen schenken. En afgezien van compassie, inleving : wie wil niet dat ook die kans geboden wordt mocht hij /zij zelf ooit in die situatie belanden, uiteraard.
Aan de andere kant, het is toch je lichaam, je behuizing (meer dan een 'mere shell' ) voor heel je leven en een significant deel van je 'zelf' - Wat te denken van mensen e.g. die menen anders te voelen na een harttransplantatie - toegegeven een 'persoonlijker' deel van jezelf misschien dan een nier of long maar toch. Ik heb een aantal vrienden die medicijnen of medische biologie hebben gestudeerd en op de een of andere manier beinvloedt dat ook hoe ik zelf er tegenaan kijk - die vaak wel erg plastische benadering vind ik ook iets heel vervreemdends hebben, ergens. Een beetje het gevoel van " Is that all there is..? " , een " som der delen " i.p.v. een synergetisch geheel.
Ik vraag me af of, als je eenmaal het codicil hebt ingevuld, of het ooit te herroepen is, weet iemand dit? Stel dat je ineens een ander inzicht krijgt in je leven - een ingrijpende gebeurtenis bijvoorbeeld, waardoor je "dingen" heel anders gaat zien, en je vanuit dat hernieuwde perspectief , geen donor meer wilt zijn (uit je levensovertuiging of misschien geloofsovertuiging) kan je het dan nog herroepen, veranderen?
Ik ben zeer zeker niet voor het ' je bent het tenzij je anders opgeeft' - misschien egocentrisch of individualistisch maar ik vind dat ieder op zich een vrije keuze moet hebben of hij/ zij dit al dan niet wil. Zeggen dat je dat ook hebt door expliciet 'nee' in te vullen is niet de oplossing volgens mij- aangezien veel mensen dit inderdaad niet eens weten , en daarnaast misschien velen ook denken dat het min of meer 'moet' , als een morele plicht zullen zien- of er aan de andere kant, niet eens bewust over nadenken misschien. Je zou kunnen zeggen dat daardoor 'onnodig' problemen opgeroepen worden omdat men het dan juist als bijzonder en hoogdrempelig ervaart i.p.v. als 'vanzelfsprekend' - maar moeten we alles dan maar ver-ontpersoonlijken en 'reduceren' ?- ja het is heel belangrijk, zeker! - maar is het niet even belangrijk de mens zijn/haar eigenwaarde te laten en niet iets zo persoonlijks op te dringen, moreel, psychologisch?
Wellicht dat meer aandacht besteed moet worden / het vaker onder de aandacht geschoven moet worden zodat men wel meer bewust ervan is / de bewuste keuze maakt - alleen om daar een 'tijdslimiet' aan te stellen is ook niet eerlijk m.i. (wie zegt dat je daar hetzelfde over denkt op 20 , 30, 40 jarige leeftijd bij het coincideren/ koppelen van de vraagstelling met het halen van een rijbewijs e.g. ?)
-
Malcolm - v.w.b. je stelling omtrent de optie om een orgaan te geven, uitsluitend aan mensen die zelf ook donor zijn - Ik zie dit niet zo voor me , eerlijk gezegd. Wat zegt het als iemand wel/ geen donor is, voor jou ? Wat maakt dat de een wel donor-waardig is en de ander niet? Dat hij / zij bereid zou zijn jou hetzelfde te "geven" als wat jij de ander op dat moment schenkt? Is niet iedereen egocentrisch als het gaat om de wil te (over) leven en niet dood willen gaan ? Heeft de een daar meer recht op dan de ander, omdat het lot wreed is geweest en hij/ zij wel of niet hetzelfde zou hebben gedaan voor een ander? Is hij /zij daarom een orgaan meer waardig? Niet iedereen stelt zich dergelijk fundamentele, levensbeschouwelijke vragen, wellicht.
En wat dan - bijvoorbeeld - voor mensen die, om wat voor reden dan ook , niet in staat zijn donor te zijn, of zich als donor op te geven ? Mensen die een bepaalde aangeboren ziekte hebben waardoor ze misschien niet mogen of kunnen doneren? Of mensen met minder dan gemiddeld verstandelijke vermogens? Kinderen, die misschien een transplantatie of je beenmerg nodig hebben, bijvoorbeeld? Of misschien iemand die uit een bepaalde geloofsovertuiging niet kan/ mag ? Waar ligt die grens dan, vraag ik me af? Dan wordt het toch veeleer een subjectieve invulling , in plaats van een stellingname en besluit? Ik waardeer absoluut wat je er mee wilt zeggen, en ik ben helemaal voor vrije keuze - maar juist daarom stel ik vraagtekens bij dit idee - vooral omdat niet iedereen m.i. die vrije keuze heeft - en daarnaast, zoals al aan de kaak gesteld, dit een onderwerp cq probleem is dat sws te weinig aandacht heeft gekregen de laatste jaren, dus te weinig mensen deze bewuste keuze gemaakt hebben of maken (laagste ratio in Europa ,20 % van de bevolking?) Nog even afgezien inderdaad van de praktische kant ervan.
Misschien is gestructureerde, periodieke inventarisatie een idee - wel kostbaar misschien maar er zal zowiezo een prijskaartje aan hangen als we een hoger 'succesratio' willen hebben , al is het maar om te inventariseren wat de meeste Nederlanders nu bewust kiezen - indien we ons Nederlandse systeem en aanpak om hiermee om te gaan willen handhaven.
Ps Altijd goed om Mr X in de hem toevertrouwde rol van Advocate of the Devil te zien ;D Al Pacino has found his master :D
Ps2 hey Bertha ! :-* Ik mis je fan topic .. zullen we een ander leuk topic opstarten ?! :D
-
Bertha, die 'administratie' is het probleem niet. Daar hebben we tegenwoordig goede computersystemen voor.
Verder ben ik blij dat jij er geen moeite mee hebt om je organen aan iedereen af te staan. ::ok::
Het past ook geheel in mijn systeem. Ik had me idd al bedacht dat (gelukkig) niet iedereen "Ja, alleen aan andere donoren" zal invullen. Maar omdat een aantal dat wel zal doen, zullen niet-dororen alleen maar iets langer moeten wachten. Zoals ik in mijn eerste bericht al zei:
En het is niet zo dat niet-donoren helemaal geen orgaan zullen ontvangen (doordat niet iedereen dat extra kruisje zal aanvinken). Ze moeten alleen wat langer moeten wachten. Maar daar kiezen ze dan ook zelf voor.
Maar...! Ze hoeven minder lang te wachten dan nu.
Er zijn veel mensen die uit gemakzucht het formulier niet invullen, er niet over na willen denken, toch maar uit gemak 'nee' invullen omdat het toch een beetje eng is, 'nee' invullen omdat ze twijfelen, etc. Uit onderzoek is gebleken dat de meeste mensen best donor wil zijn. Deze mensen dwing je na te denken en haal je over de streep. Daardoor een stuk meer donoren en heeft iedereen er baat bij. Zelfs de niet-donoren! :)
Iedereen kan zijn beslissing ieder moment wijzigen. Moet je volgens mij bij het Ministrie van VWS voor zijn.
Wat zegt het als iemand wel/ geen donor is, voor jou ?
Dat hij er óf niet over heeft nagedacht en z'n formulier tussen oud-paier is beland, óf dat hij niet bereid is iets op te offeren voor anderen. Ik vind het ook 'eng' en niet leuk dat er in me gesneden wordt. Liever niet.
Maar een samenleving is gebasseerd op solidariteit. Mensen die iets kunnen missen, staan het af. Zelfde met belasting (dadelijke krijgen we nog mensen die 'principieel' geen belasting willen betalen en op hun blauwe formulier 'NEE!' schrijven. Want het is 'niet leuk' en best 'eng' om je geld af te staan). Mensen die geen donor willen zijn, zijn niet solidair. "Ikke, ikke, ikke en de rest kan ..." (letterlijk!)
Wat maakt dat de een wel donor-waardig is en de ander niet? Dat hij / zij bereid zou zijn jou hetzelfde te "geven" als wat jij de ander op dat moment schenkt?
Dit is de basis van solidariteit.
Is niet iedereen egocentrisch als het gaat om de wil te (over) leven en niet dood willen gaan ? Heeft de een daar meer recht op dan de ander, omdat het lot wreed is geweest en hij/ zij wel of niet hetzelfde zou hebben gedaan voor een ander? Is hij /zij daarom een orgaan meer waardig?
Ik vind dat ik mijn organen mag geven aan die die solidair zijn en anderen helpen te overleven. Niemand heeft recht op een orgaan. Wees blij dat iemand je er een geeft. Niet-donoren die eisen recht te hebben op mijn organen vind ik hufters. "Ja ehh, ik eis jouw organen, maar ehhh mijn organen mag je niet hebben hoor...! Stel je voor! Hoe durf je dat te denken! Je kan doodvallen!"
En wat dan - bijvoorbeeld - voor mensen die, om wat voor reden dan ook , niet in staat zijn donor te zijn, of zich als donor op te geven ? Mensen die een bepaalde aangeboren ziekte hebben waardoor ze misschien niet mogen of kunnen doneren? Of mensen met minder dan gemiddeld verstandelijke vermogens? Kinderen, die misschien een transplantatie of je beenmerg nodig hebben, bijvoorbeeld?
Daar heb ik al antwoord op gegeven:
Ik heb al eerder in dit soort discussies tegen mensen gezegd dat ik mijn organen wel wil afstaan aan mensen die geen donor kunnen of mogen zijn. Zoals jij dus. Ook mogen mijn organen naar minderjarigen mensen jonger dan 20, verstandelijk gehandicapten etc.
Of misschien iemand die uit een bepaalde geloofsovertuiging niet kan/ mag ?
Schuilen achter een geloof is wel het makkelijkste wat je kunt doen. Bovendien staan geloof en moraal los van elkaar. Verder staat solidariteit binnen veel geloven hoog in het vaandel. Het is immers de basis van een gemeenschap. Schuil je toch achter een geloof, heb dan tenminste respect voor iemand die hetzelfde doet als jij. Namelijk geen organen afstaan.
Waar ligt die grens dan
Bij wel/geen donor zijn.
Het grote voordeel van dat extra kruisje: Iedereen gaat er op vooruit
-
Ja, ook ik heb al heel lang een donorcodicil en het maakt mij niets uit of de ontvanger nou wel of niet donor is.
Helaas wil mijn man niet dat er in mijn "mooie lijf" ::jaja::
wordt gesneden dus ik loop eigenlijk voor jan met de korte achternaam met mijn codicil op zak.
Het is nl volgens mij nog steeds zo dat de nabestaanden hierin het laatste woord hebben.
-
Ik heb er ook een, en ze mogen echt alles van me hebben. Vraag is, of ze er nog iets mee KUNNEN doen.
-
Ja, ook ik heb al heel lang een donorcodicil en het maakt mij niets uit of de ontvanger nou wel of niet donor is.
Helaas wil mijn man niet dat er in mijn "mooie lijf" ::jaja::
wordt gesneden dus ik loop eigenlijk voor jan met de korte achternaam met mijn codicil op zak.
Het is nl volgens mij nog steeds zo dat de nabestaanden hierin het laatste woord hebben.
Volges mij ook ja. Wie verzint er nou zulke regelgeving? ::ohno::
Maar aan de andere kant, wie gaat er nou ook tegen de wens van de overledene in...
-
In 80% van de gevallen (donoren, niet-ingevuld of "keuze aan nabestaanden overlaten"), wordt er geen toestemming gegeven.
Weet niet hoe dat ligt bij alleen de donoren. Dus hoeveel % geen toestemming geeft terwijl iemand wel donor is. Maar alles bij elkaar 80% geen toestemming.
M.a.w. niet invullen of kruisje 3 (keuze overlaten aan nabestaanden), betekent in de praktijk een "nee".
-
Ik vraag me af of, als je eenmaal het codicil hebt ingevuld, of het ooit te herroepen is, weet iemand dit? Stel dat je ineens een ander inzicht krijgt in je leven - een ingrijpende gebeurtenis bijvoorbeeld, waardoor je "dingen" heel anders gaat zien, en je vanuit dat hernieuwde perspectief , geen donor meer wilt zijn (uit je levensovertuiging of misschien geloofsovertuiging) kan je het dan nog herroepen, veranderen?
Jahoor, je kan altijd je keuze wijzigen. Tegenwoordig is er ook eik niet meer een codicil,
maar een registratie... Zie Donorvoorlichting. (http://www.donorvoorlichting.nl/index.cfm?act=structuur.tonen&main=5&sub=25&page=25) :)
Ik ben zeer zeker niet voor het ' je bent het tenzij je anders opgeeft' - misschien egocentrisch of individualistisch maar ik vind dat ieder op zich een vrije keuze moet hebben of hij/ zij dit al dan niet wil. Zeggen dat je dat ook hebt door expliciet 'nee' in te vullen is niet de oplossing volgens mij- aangezien veel mensen dit inderdaad niet eens weten , en daarnaast misschien velen ook denken dat het min of meer 'moet' , als een morele plicht zullen zien- of er aan de andere kant, niet eens bewust over nadenken misschien. Je zou kunnen zeggen dat daardoor 'onnodig' problemen opgeroepen worden omdat men het dan juist als bijzonder en hoogdrempelig ervaart i.p.v. als 'vanzelfsprekend' - maar moeten we alles dan maar ver-ontpersoonlijken en 'reduceren' ?- ja het is heel belangrijk, zeker! - maar is het niet even belangrijk de mens zijn/haar eigenwaarde te laten en niet iets zo persoonlijks op te dringen, moreel, psychologisch?
Ik zeg toch dat je die vrije keuze wel hebt door expliciet nee in te vullen. :P
Je hebt op zich wel een punt dat het je zo wel een beetje wordt opgedrongen, maar aan de andere kant heb je de mensen die al jaren wachten op een donatie terwijl er ondertussen organen 'verloren' gaan omdat mensen er mss nog niet eerder over nagedacht hadden. Dat is een afweging die dan gemaakt. Een goede voorlichting over hoe en wat is dan wel noodzakelijk natuurlijk.
Ps2 hey Bertha ! :-* Ik mis je fan topic .. zullen we een ander leuk topic opstarten ?! :D
::zwaai:: Is goed idee! ::ok::
-
Ik heb al eerder in dit soort discussies tegen mensen gezegd dat ik mijn organen wel wil afstaan aan mensen die geen donor kunnen of mogen zijn. Zoals jij dus. Ook mogen mijn organen naar minderjarigen mensen jonger dan 20, verstandelijk gehandicapten etc.
Maar wat als je iemand hebt die geen donor mogen zijn vanwege erfelijke toestanden, maar toch wel zo is dat als diegene dat wel zou mogen dat nooit zou willen omdat diegene alleen wil ontvangen en niet geven. Met jouw systeem krijg diegene dan wel jouw organen, Malcolm... :P
Bertha, die 'administratie' is het probleem niet. Daar hebben we tegenwoordig goede computersystemen voor.
Computersysteem of niet, het is gewoon weer extra allemaal (imo onndige) extra administratie en rompslomp. Het zou ook betekenen dat iedereen opnieuw een formulier of dergelijke moet opsturen en in praktijk werkt dat gewoon niet denk ik.
Er zijn veel mensen die uit gemakzucht het formulier niet invullen, er niet over na willen denken, toch maar uit gemak 'nee' invullen omdat het toch een beetje eng is, 'nee' invullen omdat ze twijfelen, etc. Uit onderzoek is gebleken dat de meeste mensen best donor wil zijn. Deze mensen dwing je na te denken en haal je over de streep.
Die 'dwing' je ook wel na te denken als je overstapt op dat 'belgische' systeem. Dus daar ben ik helemaal voor.
En ik ben tegen allemaal extra stippen kruisjes!
Ik vind dat ik mijn organen mag geven aan die die solidair zijn en anderen helpen te overleven. Niemand heeft recht op een orgaan. Wees blij dat iemand je er een geeft. Niet-donoren die eisen recht te hebben op mijn organen vind ik hufters. "Ja ehh, ik eis jouw organen, maar ehhh mijn organen mag je niet hebben hoor...! Stel je voor! Hoe durf je dat te denken! Je kan doodvallen!"
Malcolm toch, wat een aggressie. :o Ik heb nog nooit iemand mijn organen horen opeisen. Ik snap niet echt waar die agressieve houding van je vandaan komt. ??? ;)
Schuilen achter een geloof is wel het makkelijkste wat je kunt doen. Bovendien staan geloof en moraal los van elkaar. Verder staat solidariteit binnen veel geloven hoog in het vaandel. Het is immers de basis van een gemeenschap. Schuil je toch achter een geloof, heb dan tenminste respect voor iemand die hetzelfde doet als jij. Namelijk geen organen afstaan.
"Schuilen achter een geloof?" Je laat het net overkomen alsof een geloofsovertuiging een dekmantel is om maar zelf geen organen te doneren, maar wel te ontvangen. Ze maken een beslissing op grond van hun overtuiging.
En hoezo hebben ze dan geen respect ineens? Maar het is volgens mij weer een niet of zelfzaam bestaande situatie, want vaak is het zo als mensen uit geloofsovertuiging niet donoren ook niet donororganen willen ontvangen... (zou het dan toch géén dekmantel zijn?)
Ja, ook ik heb al heel lang een donorcodicil en het maakt mij niets uit of de ontvanger nou wel of niet donor is.
Helaas wil mijn man niet dat er in mijn "mooie lijf" ::jaja::
wordt gesneden dus ik loop eigenlijk voor jan met de korte achternaam met mijn codicil op zak.
Het is nl volgens mij nog steeds zo dat de nabestaanden hierin het laatste woord hebben.
Ow? Is dat nog zo? Dat zou ik iig belachelijk vinden.
Met dat codicil op zak loop je trouwens sowieso voor Jan ***, want artsen zijn verplicht dat register te raadplegen dus dat codicil hoeft niet meer... :P
-
Jahoor, je kan altijd je keuze wijzigen. Tegenwoordig is er ook eik niet meer een codicil,
maar een registratie... Zie Donorvoorlichting. (http://www.donorvoorlichting.nl/index.cfm?act=structuur.tonen&main=5&sub=25&page=25) :)
Thanx :-*
Ik zeg toch dat je die vrije keuze wel hebt door expliciet nee in te vullen. :P
Je hebt op zich wel een punt dat het je zo wel een beetje wordt opgedrongen, maar aan de andere kant heb je de mensen die al jaren wachten op een donatie terwijl er ondertussen organen 'verloren' gaan omdat mensen er mss nog niet eerder over nagedacht hadden. Dat is een afweging die dan gemaakt. Een goede voorlichting over hoe en wat is dan wel noodzakelijk natuurlijk.
Ik begrijp wat je zegt en ergens ben ik het ook wel met je eens. Laatst nog een stuk op tv over mensen die - onder druk van armoede en schulden- een nier verkopen bijvoorbeeld. Voor een schijntje gaat zo'n nier dan naar een donor maar al te vaak in een dure privekliniek waar de rijken zich een plaatsje inkopen op een veel kortere lijst voor gedoneerde organen.. Een erg trieste maar zeer lucratieve onderneming dus dit soort 'harvesting' oftewel oogst- praktijken.
Dat het anders moet ben ik volledig met je eens, al is het maar om dit soort uitwassen geen of minder vruchtbare grond te geven (hoewel ook dat een ethische discussie is/ wordt in dit geval want ontzeg je dan mensen een kans om uit schulden te komen.. :-/ ) ..alleen op welke wijze, blijft de vraag.
Heel veel mensen in dit land weten niet in veel gevallen niet waar zij recht op hebben (In het verlengde hiervan, denk eg eens aan discussie een tijdje geleden omtrent AOW, waar mensen geen idee hadden van extra tegoeden waar zij recht op hebben- waar regering en landelijk bestuur vervolgens in alle talen over zwijgen - en zo zijn er ongetwijfeld talloze voorbeelden vwb rechten waar niet over wordt gesproken- terwijl de plichten meesttijds ruim aan bod komen)
Als het 'gewoon' wordt dat dit gebeurt, weet men misschien op een gegeven moment niet eens meer dat men het recht heeft hier ook 'nee' op te zeggen - of weet men (zoals in Belgie- soms niet eens dat de situatie zo is) Om wat voor reden dan ook dit is aan een ieder persoonlijk om te beslissen m.i.. Daarom ben ik het niet met deze werkwijze eens. Maar een actiever beleid moet er zeker komen! Misschien ook meer stichtingen die samenwerken (zoals nu de spotjes van de Hartstichting op tv, die vind ik persoonlijk erg goed, respectvol vwb vrije keuze maar ook het belang ervan onderkennend en het onder de aandacht brengend.)
::zwaai:: Is goed idee! ::ok::
:D ::ok:: Doen we dan !!
-
Malcolm toch, wat een aggressie. :o Ik heb nog nooit iemand mijn organen horen opeisen. Ik snap niet echt waar die agressieve houding van je vandaan komt. ??? ;)
"Schuilen achter een geloof?" Je laat het net overkomen alsof een geloofsovertuiging een dekmantel is om maar zelf geen organen te doneren, maar wel te ontvangen. Ze maken een beslissing op grond van hun overtuiging.
En hoezo hebben ze dan geen respect ineens? Maar het is volgens mij weer een niet of zelfzaam bestaande situatie, want vaak is het zo als mensen uit geloofsovertuiging niet donoren ook niet donororganen willen ontvangen... (zou het dan toch géén dekmantel zijn?)
Ik sluit me hierbij volledig aan ;)
IMalcolm, k begrijp wat je wil zeggen, alle respect ervoor , ik hoop dat je dat niet anders opvatte. Ik wilde alleen maar zeggen dat het voor mij moeilijk is te oordelen of de ander inderdaad een orgaan niet zou verdienen omdat hij/zij zichzelf niet heeft opgegeven. Ik zou niet van mezelf uit willen gaan en mijn principes als referentiepunt willen gebruiken om die 'waardering' van een ander aan op te hangen bedoel ik.
Vwb het langer moeten wachten op een orgaan -In sommige gevallen hebben mensen die tijd simpelweg niet. Iemand met taaislijmziekte bijv. die nog maar maximaal een half jaar te leven heeft. Misschien krijgt die ze net te laat. Sorry maar ik vind het een beetje te zwart -wit- Ik vraag me af hoe je een oordeel hebben over wat voor een ander wel/ niet juist is (want zo interpreteer ik het toch, doordat je dit ondescheid te maakt). Je doet het (doneren)toch vanuit je eigen waarden niet vanwege de waarden (of het in jouw ogen gebrek daaraan) van de ander? Of is het puur uit solidariteitsprincipe? ('an eye for an eye', letterlijk).
Ter rectificatie: Met 'recht' op een orgaan bedoelde ik overigens niet 'het recht hebben op een orgaan' maar er evenveel 'recht' op hebben als een ander die wel/geen codicil in heeft gevuld, zo je vergelijken wilt. Gelijke kans dus. Zou geenszins zelf ooit menen het recht te hebben op andermans organen (ongeacht of ik zelf donor zou zijn of niet).
Je geeft aan dat je wel organen zou willen geven aan mensen die niet beslissingsbevoegd of verminderd capabel daartoe, zijn. Dus een uitbreiding van het codicil , om aan te geven of voor deze mensen een uitzondering gemaakt kan worden ja/ nee? Voor wat betreft geloof, ik vind het best een aanname dat mensen zich 'verschuilen' achter geloof, eerlijk gezegd. En waarom vind je dat makkelijk, omdat zo iemand er in dat geval dan niet over na hoeft te denken ("just a reaper if chance happens"?) ? Iemand heeft dan toch juist die bepaalde overtuiging ?Misschien heeft iemand er wel gewetensconflicten over, dat weet je toch niet? Juist omdat moraal en geloof niet pertinent onlosmakelijk verbonden zijn (maar wel een invloed kunnen uitoefenen) vind ik dat het niet perse een 'schuilen achter' hoeft te zijn. Het hoeft toch helemaal niet noodzakelijkerwijs een reflectie te zijn, van wat deze mensen zelf vinden - als je streng in een bepaalde leer groot wordt gebracht - of wie weet wel weinig keuze hebt omdat je weinig of geen opleiding genoten hebt en nu eenmaal vast zit in een bepaalde situatie, met strenge sociale controle of zelfs oppressie om je heen, bijvoorbeeld. Verschuil je je dan achter geloof? Jij en ik hebben die vrije individuele keuze wel, maar zeker niet iedereen zit in die positie, ook in Nederland niet. Toch niet alle niet- donoren met voldoende verstandelijke capaciteiten zijn 'hufters' ?
En ja, het kan natuurlijk net zo goed van beide kanten werken -vwb doneren en ontvangen mogen. Bij de jehova getuigen eg. Echter vaak in dat soort 'extreme' gevallen wil men het zelf ook niet, juist uit die geloofsovertuiging. Dus in in dat soort gevallen is het misschien niet eens een issue.
Maar goed :) I guess we'll agree to disagree hm? :)
Vraagje , (als het niet te persoonlijk is, that is, ben nieuwsgierig) sinds wanneer ben je donor en hoe ben je donor geworden?
-
ja, ik heb op mn 13e mn eerste codicil getekend, en sindsdien heb ik er altijd een bij me gehad...
ze mogen alles van me hebben, maar ik wil niet ter beschikking van de wetenschap gesteld worden, alleen al vanwegen de verhalen die ik van die geneeskunde studentjes hoor, nah niks voor mij
-
Fijn, hijs vanmorgen op de mat gevallen. Nu kan ik er dus ook gezellig over na gaan denken :(
-
succes met het maken van je keuze molice
-
hijs vanmorgen op de mat gevallen.
Wat toevallig, een van onze huisgenoten kreeg em vanochtend ook.
-
alle 18-jarigen ::rofl::
-
Dat zou betekenen dat Annemieke, Elmar en Molcracy er vandaag ook eentje hebben ontvangen. :)
Klopt dit?
-
Dat zou betekenen dat Annemieke, Elmar en Molcracy er vandaag ook eentje hebben ontvangen. :)
Klopt dit?
Waarschijnlijk Molcrazy niet, want hij woont in België.
-
hmmnja... maar ik ben toch alwel weer een poosje 18 (3kwartjaar) dus ik snap niet echt waarom dat ik dat ding nou pas krijg :-\\ Wordt zeker door de overheid verzorgd?
Bij Malcolm ben je dan al bijna halverwege je bedenktijd ::) :P
-
Dat zou betekenen dat Annemieke, Elmar en Molcracy er vandaag ook eentje hebben ontvangen. :)
Klopt dit?
geen idee, vanavond in Nijmegen zie ik de post ;). Maar zal wel, want als ik jullie zo hoor met 'vanaf mn 18e verjaardag' dan leek mij bijna een half jaar ook wel erg lang.. maar dat wordt zeker 1 keer per jaar verstuurd aan alle 18-jarigen?
-
Ik heb een codocil vanaf 1979. In dat jaar stierven twee kinderen van een collega van mij aan Cystic Fybrosis. Ze kunnen tegenwoordig gered worden met een longtransplantatie.
Maar toen ben ik er eigenlijk over na gaan denken. En heb meteen zo'n papiertje ingevuld. Heb ik dus nog steeds in mijn zak zitten. Ze mogen alles gebruiken wat ze kunnen gebruiken.
Ik denk alleen dat m'n longen niet meer gebruikt worden, want oh oh oh wat is het moeilijk om helemaal te stoppen met roken ::schaam::
-
Ik heb een donor sinds mijn 13-e. ::jaja::
En sta er nog steeds achter, heb later alleen toegevoegd dat ik m´n ogen graag wil houden. Vind ik zo´n vies idee als ze eraan komen. bah, ookal ben ik dood.
En iedereen mag het van me hebben hoor. Het lijkt mij ook niet te doen om te selecteren. Als ik doodga moeten ze er al heel snel bij zijn om uberhaupt optijd te zijn voor het redden van m´n organen, als ze vervolgens nog moeten uit gaan zoeken waar de dichtsbijzijnde mededonor zit die mijn orgaan nodig heeft kost dat alleen maar meer tijd.
Bovendien, stel, ze hebben een x aantal uur de tijd. Binnen die tijd kan mijn nier wel geplaatst worden bij iemand die geen donor was, maar de dichtbijzijnste die mijn nier nodig heeft en wel donor was duurt te lang. Moeten ze m´n nier dan maar weggooien ?????
Ik kan de beredenatie van malcolm wel volgen hoor, en er zit nog wel wat in ook denk ik misschien maar ik geloof er toch niet in. Als ik doodga is ieder mens dat ze met mijn organen kunnen redden meegenomen. Maakt dan niet zoveel meer uit wat mij betreft.
-
Als je organen al gebruikt kunnen worden, moet je volgens mij ook nog eens in een ziekenhuis doodgaan, want als je thuis bent doodgegaan (waar ik dan toch eigenlijk voor zou kiezen als ik die keuze heb) duurt het veel te lang voordat er ook maar iets van je gebruikt kan worden. ::zwaai::
-
geen idee, vanavond in Nijmegen zie ik de post ;).
ik heb hem van de week, dinsdag geloof ik, gekregen. Nog niet opgestuurd, ik weet het nog niet helemaal zeker, wil t ook nog even met mn ouders bespreken eigenlijk.
Trouwens Malcolm jouw idee van 'niet-donoren jagen mij de dood in en dus krijgen zij van mij geen organen', dat is eigenlijk wel een beetje hetzelfde als 'moordenaars moeten de doodstraf krijgen'... :-\\
-
Heeft iemand die een ander niet het recht op leven gunt, zelf nog wel recht op leven?
-
Dus je bent idd voor de doodstraf?? Sorry voor het mss offtopic gaan, maar dat vind ik toch wel vergelijkbaar...
-
Is dit hét excuus om 'NEE' in te vullen? ::)
Deze link vind ik wel een beetje ver gezocht. Ik proef er een soort van disrespect uit. (zeg me als het niet waar is)
We geven elkaar niet onze organen. En dan zou ik jou wél moeten respecteren, maar jij mij niet...? ::) :-\\
Annemieke, sorry als ik wat direct ben. Het is niet persoonlijk bedoeld.
-
Is dit hét excuus om 'NEE' in te vullen? ::)
Nee, daar heb ik het nu helemaal niet over. Niemand zal nee invullen omdat hij zelf toch nog wel organen zal krijgen, je zult daar altijd je eigen redenen voor hebben.
Zo bedoel ik het heus niet! Ik begrijp je redenering prima, maar ik vind hem een beetje ver gaan, omdat je dan ook aan moordenaars - die immers hun slachtoffer(s) niet het leven gunden, het zelfs aan hen ontnamen - hun leven zou moeten ontnemen, in zo'n 'oog om oog'-redenatie. Okee, dat is dan wel een stuk minder passief, dus het is niet hetzelfde, maar ik vind het wel vergelijkbaar. Jij haalt er ook vergelijkingen bij.
Ik kan me trouwens ook voorstellen dat je het aan je nabestaanden overlaat, die zijn er dan tenslotte nog wel bij..
-
omdat je dan ook aan moordenaars - die immers hun slachtoffer(s) niet het leven gunden, het zelfs aan hen ontnamen - hun leven zou moeten ontnemen
Van mij mag het. Ik ben ook niet principieel tegen de doodstraf. Alleen in de praktijk loop je het risico dat je onschuldigen ter dood veroordeelt.
Ik kan me trouwens ook voorstellen dat je het aan je nabestaanden overlaat, die zijn er dan tenslotte nog wel bij..
Keuze overlaten aan nabestaanden betekent in de praktijk een 'NEE'. :( Of je zou de keuze moeten overlaten aan de 'nabestaanden' van degene die het orgaan nodig heeft. ;)
Uit onderzoek blijkt dat het overstappen op het 'geen-bezwaarsysteem' (iedereen donor, tenzij..) niet meer organen oplevert:
Systeem orgaandonatie niet wijzigen
Het veranderen van het systeem voor orgaandonatie levert niet meer donoren op. Wijziging van het systeem veroorzaakt slechts hogere kosten en een onnodige periode van onzekerheid.
Dat blijkt uit een nog vertrouwelijk evaluatierapport van het Nederlands Instituut voor onderzoek van de Gezondheidszorg (NIVEL), dat onderzoek deed in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid. Het VPRO-radioprogramma Argos wist het rapport in handen te krijgen. Volgens het rapport zouden er wel meer donoren kunnen komen als de organisatie in de ziekenhuizen wordt verbeterd.
Beslissysteem
Sinds 1998 geldt in Nederland het beslissysteem. Nabestaanden beslissen over het al dan niet afstaan van organen voor transplantatie, tenzij de overledene expliciet heeft aangegeven orgaandonor te willen zijn. In andere landen, waaronder België, geldt het geen-bezwaarsysteem. In dit stelsel mogen organen worden gebruikt behalve als de overledene heeft aangegeven dat niet te willen.
Het huidige syteem levert per jaar 200 orgaandonaties op, momenteel wachten 1400 mensen op een orgaan. Eind vorig jaar bleek uit een onderzoek dat een ruime meerderheid van de Nederlanders veel voelt voor het geen-bezwaarsysteem. Maar volgens het evaluatierapport levert het systeem nauwelijks meer donoren op en is het duurder.
Ook patiëntenorganisaties dringen al jaren aan op invoering van het geen-bezwaarsysteem. De Nierpatiëntenvereniging Nederland reageert teleurgesteld op het rapport. "Het is onzorgvuldig, de argumenten zijn half en de cijfers zijn op sommige plaatsen op zijn minst boterzacht om naar tot deze conclusie toe te werken", aldus voorzitter Boekhof.
nosnieuws.nl - 2 apr 2004
-
Ik ben jammer genoeg nog niet oud genoeg. Als ik 18 ben ga ik gelijk een donorcodicil halen en invullen
het is echt een goede zaak ::jaja:: ::ok::
-
Ik ben jammer genoeg nog niet oud genoeg. Als ik 18 ben ga ik gelijk een donorcodicil halen en invullen.
??? Je kan eerder toch ook al een donorcodicil hebbben ???
Volgens mij kun je er nu ook al eentje halen, alleen moet je je ouders ook laten tekenen...
-
Dat is me toch iets TE omslachtig. Gaan ze misschien zeiken.
::jaja:: Vast wel ::jaja::
-
ik ben geen donor (k ben nog te jong) en ik denk niet dat iemand een onderdeel van zo`n gestoorde persoon wil hebben en misschien loop ik met het hiv virus rond (heb nog steeds geen test laten doen) dus dan kan ut al helemaal niej
-
Ik ben donor sinds 1993. ::trots::
Maar inderdaad voor transplantatiedoeleinden, ik wil niet dat mijn lichaam naar de wetenschap gaat..... brrrrr!
-
Ik heb enkele weken voordat ik 18 werd een documentaire gezien, die over donororganen ging.
Dat was zóoooo indrukwekkend ::ok:: Een donororgaan kan zooo verschrikkelijk veel verschil maken voor zieke mensen. Te gast waren os de ouders van een 21jarig meisje, dat verongelukt was. Dankzij haar donoroverdracht zijn er 36 verschillende mensen geholpen!!!! 36 mensen die weer een dragelijk leven konden krijgen!!! Vrijwel alles is bruikbaar mits niet beschadigd, van hart, longen, nieren tot haar en vooral ook huid. Veel mensen kunnen geholpen worden met je huid.
In elk geval, dat maakte zoooveel indruk op mij. Dat 1 persoon na zijn/haar overlijden nog zo enorm waardevol kan zijn. Dat ik zeker dat ik een donorcodicil wilde hebben ::bravo::
-
Ik ben ook al lang donor, ik denk sinds 1998... van mij mogen ze alles hebben al ze denken er wat mee te kunnen... ::) Ik heb er dan toch niks meer aan, kunnen ze beter iemand anders blij mee maken dan! :P ;)
-
Toevallig dat dit topic juist nu een schop krijgt...
Ik had afgelopen week een gesprek met iemand over dit onderwerp. Hij maakte duidelijk dat hij er wel over gedacht had, maar het uiteindelijk toch niet gedaan had. De reden die hij hiervoor had is dat doktoren mss iets té graag zijn organen zouden willen hebben, en dus niet hun uiterste best zouden doen om zijn leven te redden.
En tja, ik kon hem toch ook niet echt het tegendeel vertellen. Wie weet wat voor een doktoren er overal rondlopen. Op zich zou je er vertrouwen in moeten (kunnen) hebben dat het zo niet zal lopen... maar wie weet?
Ik ben zelf nog steeds geen donor, maar das meer luiheid 8)
-
Ik zie dat ik sinds vorig jaar maart niet meer gereageerd heb, maar voor de volledigheid zal ik maar even vermelden dat ik idd donor ben geworden toen (wat betreft alle mogelijke organen).
En Molice, ja, zo kun je denken natuurlijk, maar mij lijkt dat nogal vergezocht, ik vertrouw die doktoren wel (in het algemeen). Als je die nl niet meer zou kunnen vertrouwen, wordt het leven wel héél gevaarlijk he...
-
Ik heb er altijd eentje gehad en stond daar ook finaal achter, maar mijn man bleek er best wel moeite mee te hebben om mijn organen te doneren aan anderen...toen heb ik de keus gemaakt om hem uiteindelijk de beslissing te laten nemen.
Nu hebben we onlangs er weer een gesprek over gehad en nu kijkt hij er heel anders tegenaan...dit gesprek kwam ook voort na een documentaire...ik denk dat de mens veel bewuster moet worden gemaakt van wat zij voor anderen kunnen betekenen na hun dood...en stel je jezelf eens voor dat jij een nieuw hart, longen of wat dan ook nodig hebt om verder te kunnen leven....dan wil je toch ook graag dat iemand voor jou klaar staat?? :-\\
-
en stel je jezelf eens voor dat jij een nieuw hart, longen of wat dan ook nodig hebt om verder te kunnen leven....dan wil je toch ook graag dat iemand voor jou klaar staat?? :-\\
Idd, precies ook de reden dat ik er eentje heb.
-
Ik ben zelf nog steeds geen donor, maar das meer luiheid 8)
Me too, ik moet het toch eens doen, waar kan ik dat ding ook alweer aanvragen?
-
Me too, ik moet het toch eens doen, waar kan ik dat ding ook alweer aanvragen?
Hier (http://www.donorvoorlichting.nl/index.cfm) ::jaja::
-
Toevallig dat dit topic juist nu een schop krijgt...
Ik had afgelopen week een gesprek met iemand over dit onderwerp. Hij maakte duidelijk dat hij er wel over gedacht had, maar het uiteindelijk toch niet gedaan had. De reden die hij hiervoor had is dat doktoren mss iets té graag zijn organen zouden willen hebben, en dus niet hun uiterste best zouden doen om zijn leven te redden.
En tja, ik kon hem toch ook niet echt het tegendeel vertellen. Wie weet wat voor een doktoren er overal rondlopen. Op zich zou je er vertrouwen in moeten (kunnen) hebben dat het zo niet zal lopen... maar wie weet?
Ik ben zelf nog steeds geen donor, maar das meer luiheid 8)
Maar das toch niet logisch, ze willen heus niet iemand redden door een ander daarvoor te laten sterven.
Snel invullen dan, je hebt nu geen excuses meer ;)
-
Ik heb zelf nog geen donorcodicil, maar da's omda'k nog geen 18 ben. Echt, de dag dat ik 18 word is de dag dat ik m'n codicil heb! ::jaja::
-
Ik ben ook nog geen 18 maar stel dat ik eerder zou overlijden door een ongeluk ofzoiets dan wil ik dnek ik wel donor zijn maar het is zon moeilijke beslissing.
-
even mijn verontwaardiging uiten ::niet-ok::
Zit ik hier een heel verhaal af te steken over het hebben van een donorcodicil. Met allerlei positieve argumenten om je organen af te staan. Blijkt dat ze helemaal niet blij zijn met mijn organen.
Ik was al een keer geconfronteerd met de bloedbank; dat je niet als bloeddonor wordt geaccepteerd als je homo bent. Maar blijkbaar worden organen van homo's net zo stelselmatig geweigerd als bloed. Beetje naïef om dat niet zelf te bedenken, maar in de informatie wordt er nooit over gesproken.
Ik vind het belachelijk!! Zowel de politiek als de medische wereld geeft hiermee het signaal dat alle homo's enge ziektes met zich mee dragen! ::niet-ok:: Bovendien blijft de gedachte dat homosexualiteit een ziekte ìs, hiermee overeind. :\'(
Ik moet de overweging om mijn donorcodicil te behouden, nog maar eens aan deze ethische kwestie onderwerpen :-\\
-
:o
>:(
Als er iets is waarom ik boos wordt is het zoiets wel..
>:(
Wat een gore sukkels >:(
Zoiets hadden ze bij ons op school nou ook dat gezeik blablabla bemoei je der gewoon niet mee! Blabla tis een ziekte ja hallooo is ut dan ook een ziekte als je als man op een vrouw valt? NEE! Nou dan.. Verdomme zeg wat een onzin >:(
-
ik vind dat als je geen donorcodicil hebt je ook geen donororganen mag krijgen.
-
ik vind dat als je geen donorcodicil hebt je ook geen donororganen mag krijgen.
Ik wide zeggen eens. Maar toen bedacht ik me dat ik (wss, zijn de meningen over verdeeld) geen orgaan donor mag zijn vanwege mn ziekte. Dus dat zou dan oneerlijk zijn ^^
-
ow dan is dat de uitzondering die de regel bevestigd
-
Dit filmpje past hier wel, ook naar aanleiding van een hele oude post hierboven over het niet toelaten van homo's als donor....
http://www.youtube.com/watch?v=dfccrwUlROU
-
mijn vriendin kreeg een nier van haar zusje.. Voor haar zo'n waardevol geschenk.. het geschenk van leven. Daar hangt geen prijskaartje aan, alleen onvoorwaardelijke liefde.
Ik ben donor. Zonder voorwaarden. Simpel donor.