Realitynet - Realitynet.org
Off topic => De Huiskamer => Topic gestart door: Dwaastoo op 10-10-2008, 09:52:03
-
Er bestaat een topic, de mooiste teksten en voor zover ik kan lezen staan daar alleen songteksten in...
Maar poezie kan ook erg mooie teksten opleveren vandaar deze topic dan maar, zijn er meer mensen hier die zich wel eens in poezie verliezen? (PS als jullie (de mods) deze bij de "mooie teksten" willen dan natuurlijk gewoon samenvoegen ;D)
Ik heb geen favoriet, maar de gedichten van Toon Tellegen weten me vaak op de ene of andere manier wel te raken...
Een kleine om mee te beginnen, ik zie hierbij een scene in mijn hoofd, donker, stil, misschien wat regen op de achtergrond, de één met met zijn hand op de deurknop de ander verdoofd in de kamer...
De een zei, heel zachtjes:
'Zal ik maar weggaan?'
'Ja', zei de ander, nog zachter.
'Zal ik nog terugkomen?'
vroeg de een, bijna onhoorbaar.
Ja, dacht de ander
en schudde haar hoofd
(Toon Tellegen, uit: "een dansschool")
-
mooi!
-
Toon Tellegen
::bravo:: ::bravo:: ::bravo::
-
Inslapen
Ik zet alvast mijn glimlach op
voor het gevoel dat straks moet komen.
(Chris J. van Geel, uit: Het zinrijk)
-
heb je nog meer van die juweeltjes?
(ben zelf nooit zo geinteresseerd geweest in poezie, maar zo'n mooie vondst als boven kan ik erg waarderen.)
-
Een paar aardige van Toon:
Ik hou van jou, ik hou van jou.
Een dag, een jaar, een eeuw.
Ik weet dat liefde lente is,
maar ook een beetje sneeuw.
Vergeef me als ik droom.
Vergeef me als ik zweef.
Als ik wat her en der gebeurt
maar vagelijk beleef.
Vergeef me als ik vlucht
van oorlog en geweld
en blij ben met de lucht
in het open vrije veld.
-
@Ibung, het intereseerde me tot een jaar of twee geleden ook niet zoveel maar er blijken toch meer juweeltjes te zijn dan je denkt... ::tandpastasmiley::
Nog eentje dan...deze vind ik zelf ook erg mooi en je blijft erover nadenken...
Een bericht
Dit is inderdaad niet te verdragen. Lege kamers
kijken me verwijtend aan. Ik zet dozen anders
neer en nog eens anders en dan ga ik vroeg
naar bed.
Iemand, ik weet niet wie, zei dat het hoorde.
Wanneer het weer voorbij is raakt het ook
vergeten. Maar ik vergeet zo slecht.
Iemand kwam me helpen. Nu staan de dozen
op hun plaats. Ik rust uit, al heb ik
niets volbracht.
Dit is inderdaad heel anders, nieuwe kamers.
In alle kamers draait mijn leven
zich om.
(Chrétien Breukers, Uit: Vandaag in deze stad)
-
A funny thing happened
Onlangs in Rome
(on my way to the forum romanum)
ontmoette ik een hollandse humorist
maar lachen moest ik pas
toen hij weer weg was.
remco campert
-
deze 'loopt' zo lekker
steen
Verdriet kit mijn gevoelens samen,
zodat ik roerloos word als steen.
Mijn hele wezen wordt materie,
een ondoordringbaar star mysterie,
o sla de rots, opdat ik ween.
vasalis
-
Sinds de kinderboekenweek ben ik "fan" van het gedicht gup ;D
gup
Alle guppies die ik had
zwemmen nu in onze kat –
nou ja, waarschijnlijk zijn ze dood.
Hij viste zo,
zo, met zijn poot.
Er is er één maar die hij miste.
O – omdat hij zich vergiste?
Katje dom en van de tel?
Of zwom die ene veel te snel?
Maakt niet uit,
kan me niet schelen:
liever dan dat hele kluppie
heb ik deze in z’n uppie.
Superguppie in mijn kom.
Er nog zijn –
daar gaat het om!
::zon:: ::zon:: ::zon::
-
::ok:: :) (Edward van de Vendel, uit: superguppie)
Mijn broertje had ook een vis... en een kat en die stond ook steeds te graaien in die kom... maar ook daar bleef supergup leven ;) Nu een muis die dit gedicht wel zal waarderen
-
Wij leven 't heerlijkst in ons verste verleden:
de rand van het domein van ons geheugen,
de leugen van de kindertijd, de leugen
van wat wij zouden doen en nimmer deden,
met reeds die donkere blik van vreemd wantrouwen.
E. du Perron
-
Deze moest ik vroeger leren, en ben hem nooit meer vergeten.
Joost van den Vondel (1587 - 1679)
Kinder-lyck
Constantijntje, 't zaligh kijntje,
Cherubijntje, van om hoogh,
D'ydelheden, hier beneden,
Vitlacht met een lodderoogh.
Moeder, zeit hy, waarom schreit ghy?
Waarom greit ghy, op mijn lijck?
Boven leef ick, boven zweef ick,
Engeltje van 't hemelrijck:
En ick blinck 'er, en ik drincker,
't Geen de schincker alles goets
Schenckt de zielen, die daar krielen,
Dertel van veel overvloets.
Leer dan reizen met gepeizen
Naar pallaizen, uit het slick
Dezer werrelt, die zoo dwerrelt.
Eeuwigh gaat voor oogenblick
-
deze is van eduard douwes dekker. het komt voor in de max havelaar en gaat over het verhaal van saidjah en adinda.
wat mij betreft het mooiste liefdesgedicht.
Ik weet niet waar ik sterven zal
Ik weet niet waar ik sterven zal.
Ik heb de grote zee gezien aan de Zuidkust, toen ik daar was
met mijn vader om zout te maken.
Als ik sterf op de zee, en men werpt mijn lichaam in het diepe
water, zullen er haaien komen.
Ze zullen rondzwemmen om mijn lijk, en vragen: 'wie van
ons zal het lichaam verslinden, dat daar daalt in het water?'
Ik zal 't niet horen.
Ik weet niet waar ik sterven zal.
Ik heb het huis zien branden van Pa-Ansoe, dat hijzelf had
aangestoken omdat hij mata-glap was.
Als ik sterf in een brandend huis, zullen er gloeiende stukken
hout neervallen op mijn lijk.
En buiten het huis zal een groot geroep zijn van mensen, die
water werpen om het vuur te doden.
Ik zal 't niet horen.
Ik weet niet waar ik sterven zal.
Ik heb de kleine Si-Oenah zien vallen uit de klapa-boom,
toen hij een klapa plukte voor zijn moeder.
Als ik val uit een klapa-boom, zal ik dood nederliggen
aan de voet, in de struiken, als Si-Oenah.
Dan zal mijn moeder niet schreien, want zij is dood. Maar
anderen zullen roepen: 'zie, daar ligt Saïdjah!'
met harde stem.
Ik zal 't niet horen.
Ik weet niet waar ik sterven zal.
Ik heb het lijk gezien van Pa-Lisoe, die gestorven was van hoge ouderdom, want zijn haren waren wit.
Als ik sterf van ouderdom, met witte haren, zullen de klaag-
vrouwen om mijn lijk staan.
En zij zullen misbaar maken als de klaagvrouwen bij Pa-
lisoe's lijk. En ook de kleinkinderen zullen schreien,
zeer luid.
Ik zal 't niet horen.
Ik weet niet waar ik sterven zal.
Ik heb velen gezien te Badoer, die gestorven waren. Men
kleedde hen in een wit kleed, en begroef hen in de grond.
Als ik sterf te Badoer, en men begraaft mij buiten de desa,
oostwaarts tegen de heuvel, waar 't gras hoog is...
Dan zal Adinda daar voorbijgaan, en de rand van haar sarong
zal zachtkens voortschuiven langs het gras...
Ik zal het horen.
oktober 1859
(mata gelap betekent: blind van woede (lett. duister oog)
-
Voor een dag van morgen (Hans Andreus)
Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind,
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad,
hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven
dat alleen maar een man alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.
Zo waait de wind (Toon Hermans)
Zo komen de dingen en gaan
we verzinnen ze niet, ze gebeuren
en al weten we niet waarvandaan
ze maken ons blij of we treuren
alles is nemen en geven lief kind
zo waait de wind
De wolken ze varen
ze varen voorbij
de sneeuw van december
de bloei van de mei
alles wat ik zing
wordt herinnering lief kind
zo waait de wind
't is 'n hand op je schouder
't is 'n voetstap op 't grind
zo waait de wind
Zo komt de liefde
opeens ontmoet je haar
ze komt jouw kant op
en niemand weet van waar
als je de moed al hebt verloren
komt onverwacht 'n vrind
zo waait de wind
Vliegen (Mies Bouhuys)
Vliegen is een beetje dromen
zonder einde en begin.
Ergens weggaan, ergens komen
en de droom daar tussenin:
aan de wolken kunnen raken,
dichter bij de sterren zijn
en de wereld kleiner maken.
Klein, klein, kleiner, kleinst….
Dromen is een beetje vliegen,
fladderen in het begin
leren stijgen, hoger komen
tussen twee gedachten in.
Even aan de wolken raken,
even bij de sterren zijn
en de wereld kleiner maken.
Klein, klein, kleiner, kleinst…
Leren vliegen,
toch weer dalen,
zien opnieuw omhoog te komen,
grijpen en het net niet halen,
dat is dromen.
Dromen is toch blijven vliegen,
weer beginnen bij ‘t begin.
Dromen is een beetje liegen
tegen beter weten in
-
Dromen is een beetje liegen
tegen beter weten in
Mooi gesproken ::ok::
-
Als we van tranen een trap konden maken
en van alle herinneringen een brug
dan klommen we hoog de hemel in
en namen jou mee terug...
-
'Voor een dag van morgen' is idd een heel mooi gedicht. Deze van Annie M.G. Schmidt vond ik ook altijd zo mooi.
Dit is het land, waar grote mensen wonen.
Je hoeft er nog niet in: het is er boos.
Er zij geen feeën meer, er zijn hormonen,
en altijd is er weer wat anders loos.
En in dit land zijn avonturen
hetzelfde, van een man en van een vrouw.
En achter elke muur zijn an'dre muren
en nooit een eenhoorn of een bietebauw.
En alle dingen hebben hier twee kanten
en alle teddyberen zijn hier dood.
En boze stukken staan in boze kranten
en dat doen boze mannen voor hun brood.
Een bos is hier alleen maar een boel bomen
en de soldaten zijn niet meer van tin.
Dit is het land waar grote mensen wonen ...
Wees maar niet bang. Je hoeft er nog niet in.
-
Wauw... da's een mooie Mloesje! ::ok::
-
Zeker. Ik had 'm ook op mijn eindlijst staan voor Nederlands. ::jaja::
-
Krimpvrij
Een man in Krimpen Aan De Lek
had zo’n afschuwlijk grote bek,
dat de hoeken
bij ’t vloeken
elkaar ontmoetten in z’n nek.
john o'mill
-
Deze vind ik erg mooi en ontroerend van Toon Hermans
vriend
je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
'k heb een vriend
als je iemand hebt
die alles met je deelt
de tafel en het bed
één die nooit verveelt
als je iemand hebt
die al je zorgen heelt
weet je wat dat zeggen wil
weet je wat dat scheelt?
je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
'k heb een vriend
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas mag je zeggen:
ik heb 'n vriend
-
Kostbaar
Elke dag liep ik door de straat
en zag ik haar staan,
achter het venster.
Schaamteloos
elegant
haar welvingen te tonen
aan ieder die het wilde.
Hoe oud zou ze zijn?
Hoe jong?
Waar kwam ze vandaan?
Hoe duur zou ze zijn?
Terwijl ik naar haar gaapte,
fantaseerde ik over wat ik allemaal met haar zou doen
als ik de kans kreeg.
In mijn dromen speelde ik met haar,
was één met haar.
Elke dag weer liep ik door de straat.
Hield het niet meer.
In plaats van naar haar te staren,
nam ik een besluit.
Liep naar binnen,
pakte haar ongevraagd op,
stemde haar snaren
en speelde honderduit.
‘Ja, ze is mooi,'
beaamde de vioolbouwer.
‘Maar prijzig.'
-
Blijfe sitte
Blijfe sitte ken ik nie
je kun nie alles kenne
aan stiltesitte wen ik nie
ik ben wel goet in renne
ik ren de heele sooi vobbij
ik ben een super snelle
nou en daffin ik mooi vammij
maar ja ik kennie telle
en ik ken ook nie sgrijfe ik
ik sal wel sitte blijve ik.
Joke van Leeuwen
-
So many people walk through life, with the idea in their heads,
that someone else is responsible for their success and daily breads.
They praise his name and blank their thoughts, on occasions when they win
and when they lose, it’s not their fault, “it must be worldly sin”.
No doubt, it must be comforting, to have him control your life;
he picks you up, when you are down and carries you through strife.
Late at night, all alone, someone knows your thoughts.
Believe enough, you’ll have your way, on healing, peace, all-sorts!
“But, is he there,” we people ask, “bestowing on us glory?”
“Or, have they just filled in the blanks, with nothing but a story?”
To us, it seems, minds applied, there’s simply not enough,
to suggest that the universe comprises more than stuff.
We live our lives, in our own minds and earn our daily bread,
and when we don’t, we do not blame a holy page, unread.
Our failure’s ours, but, then again, so is our success.
We never need relinquish it to some ‘being’ who did bless.
When you see that it’s you, who steers your worldly path,
then you’re the judge, the man in charge, the one who hands down wrath.
For, in your dreams, you will be judged by your subconscious mind
and it’s this alter-ego, who knows of your unkind.
And so, you see, it’s not the struggle to sit on a cloud,
but, rather, to reach end of days, looking back, feeling proud.
We need not search through books about divine morality,
when we can be the persons, with whom friends we’d want to be.
In the end, should we find that we wooled-over our own eyes,
we’ve had an answer for some time, it may come as surprise.
For, if, one day, we find we’re asked why we disbelieved,
we’ll tell Bertie’s God, “non-evidence is what had us all deceived!”
If, as many thinkers think, we all cease to exist,
as a fairly decent way to go, it cannot be dismissed.
In not existing, even though good times will not be had,
we will not be experiencing it, so, it cannot be that bad.
-
De Nachtzuster
Hoe vertel ik hem
dat ik wild van verlangen ben
Dat ik dag en nacht
alleen naar hem hunker en smacht
tot alles in staat voor een herhaling van
onze goddelijke nacht
op een presenteerblad schenk ik jou mijn hart
Ik ben hopeloos verliefd
compleet buiten zinnen
ik ben helemaal warm van binnen
mijn lichaam trilt van verlangen
waar heb jij nou al die tijd uitgehangen
Verslaafd dat is wat ik ben
kinderen willen baren met jouw gen
verslaafd aan jouw zuigzoenen
jij bent een man uit miljoenen
verslaafd aan jouw omhelzing
jij bent mijn bescherming
verslaafd aan jouw heerlijk lid
waar ik maar geen genoeg van krijg
en steeds meer van wil
heb je nu geen moeite met ons
leeftijdsverschil
nee, voor mij staat nu een man
dit lijkt wel een droom uit een kasteelroman
Mijn hart slaat op tilt
mijn honger moet nu worden gestild
Ik voel de hartkloppingen in mijn keel
nadenken kan ik niet meer
waar zal dit alles naar leiden
konden we ''het gesprek'' maar vermijden
Ik verlang naar meer en meer
om met jou de pure liefde te bedrijven
keer op keer
::bravo:: binnenkort weer een nieuw valentijnsforum ::bravo::
-
Alles blijft
Daar stond een muur die ik heb aangeraakt.
De muur werd afgebroken. Van het puin
werd verderop een fundament gemaakt.
Ik plantte een fruitboom in mijn oude tuin.
Die werd geasfalteerd. Vijf meter diep
Houdt zich een wortelstronk nog grommend koest.
Vijf eeuwen lang desnoods. De Spaanse griep
Landt ooit op Mars omdat ik heb gehoest.
Er was een vriend aan wie ik heb geschreven,
Een rots waar ik mijn naam in heb gekerfd.
Je bent een deel van alles bij je leven
En alles blijft bestaan wanneer je sterft.
Komrij
-
::respect::
-
Alles blijft
Daar stond een muur die ik heb aangeraakt.
De muur werd afgebroken. Van het puin
werd verderop een fundament gemaakt.
Ik plantte een fruitboom in mijn oude tuin.
Die werd geasfalteerd. Vijf meter diep
Houdt zich een wortelstronk nog grommend koest.
Vijf eeuwen lang desnoods. De Spaanse griep
Landt ooit op Mars omdat ik heb gehoest.
Er was een vriend aan wie ik heb geschreven,
Een rots waar ik mijn naam in heb gekerfd.
Je bent een deel van alles bij je leven
En alles blijft bestaan wanneer je sterft.
Komrij
::bravo::
--
Ik kwam dit tegen.. en moest ineens aan dit topic denken.
Vreemd dat ik niet eerder heb gepost - 't is niet altijd bij gebrek aan materiaal geweest.
Maar goed, een spoken word performance over OCD
http://www.youtube.com/watch?v=vnKZ4pdSU-s
-
(http://img-9gag-fun.9cache.com/photo/aqN3XgR_700b_v8.jpg)
okee dat werkt duidelijk niet
anyway http://9gag.com/gag/aqN3XgR?ref=fbp
-
Echtpaar in de trein
voor Wobke
Met de allerliefste in een trein
kan aangenaam en leerzaam zijn.
De prachtig vormgegeven stoel
geeft allebei een blij gevoel.
Voor ‘t verre reisdoel kant en klaar
zit ik dus tegenover haar.
De trein maakt zijn vertrouwd geluid
en zij rijdt vóór-, ik achteruit.
We zien dezelfde dingen wel,
maar ik heel traag en zij heel snel.
Zij kijkt tegen de toekomst aan,
ik zie wat is voorbijgegaan.
Zo is de huwelijkse staat:
de vrouw ziet wat gebeuren gaat,
terwijl de man die naast haar leeft
slechts merkt wat zijn beslag al heeft.
Van nieuw begin naar nieuw begin
rijdt zij de wijde toekomst in,
en ik rij het verleden uit.
En beiden aan dezelfde ruit.
Willem Wilmink (1936-2003)
Kwam ik van de week ergens tegen.
-
Mooi! :D
-
zeker !
-
heel mooi :)
-
Pracht (een)
-
Vond ik ook. :)
-
Vind ik ook :) Ik moet toch een keer een bundel kopen van W.Wilmink!