En als laatste redmiddel is er nog de Orde van de Blauwvandekouse brouwers,maar daar zou ik mijn bonen niet op te week leggen.
Die hebben in het verleden al bewezen niet dat ze de bal al wel eens mis slaan 
De in bedekte termen gewikkelde purperen ridder was destijds zodanig gecharmeerd door het uitzicht op de Pon(t) D'Avignon dat hij al van in de beginne slechts oog had voor de schone en het beest. En toen zij met haar beminnelijke glimlach zonder dralen El Padrino een kopje kleiner maakte in het Spaanse boekenhuis kon zelfs de alfabetische miskleun van de kolonel de ridder niet meer van zijn paard afbrengen.
De verleiding was geschied, de overgave totaal, de smaak van het verlies is nog nooit zo zoet geweest. In het andere geval zou het geweten en het blazoen van de ridder voor altijd besmeurd zijn geweest...
Daarbij, de honger van de halsreikende koppensnellers mocht ook niet te vlug gestild worden. Vertwijfeling dient gezaaid tot het laatste ogenblik om euforie te oogsten. Pas dan mag het geluid der tinnen bekers weerklinken en kunnen de vermoeide jagers onder hun aarden deken worden gestopt.
Vandaag is dag 1 in de finale aanloop naar het cruciale steekspel. De heersers der arena hebben hun naam reeds laten weerklinken maar hullen zich nog in duistere schimmen. Het vraagteken blijft groot, de oren staat spits, de ogen bol, maar het eerste fluitsignaal blijft voorlopig uit.
Wanneer zullen de vissen in de woestijn beginnen prediken?
