Column

Televisie... Is de werkelijkheid anders of niet?

Televisie is de werkelijkheid anders of niet? Of... Het succes en de gevolgen, het Dierenziekenhuis te Rotterdam.

Een gedeelte van Reality televisie bestaat uit het volgen van mensen tijdens een arts of dierenartsbezoek. De tandarts ontbreekt nog in dit rijtje, dus wie weet volgt binnenkort een echte wortelkanaalbehandeling op de tv?

De BBC is jaren geleden al begonnen met het filmen van bezoeken van mensen met hun huisdieren aan een bepaalde dierenkliniek. Het programma werd gepresenteerd door Rolf Harris. Het programma sloeg aan en gedurende een aantal jaren volgde de BBC de ervaringen van een aantal dierenartsen en hun patiënten.

Kort daarna begon de BBC ook met het volgen van een aantal studenten, die hoopten ooit dierenarts te worden. In de eerste serie konden de kijkers kennismaken met o.a. de Noorse Trude Mostue, die in het begin zo’n moeite had met het inenten van kittens, Joe en Emma die samen gingen wonen en de Leonard broers (drie broers die alle drie dierenarts zijn geworden) en waarvan Steve inmiddels een soort celebrity is geworden en voor de BBC dierenprogramma’s maakt die ook o.a. op Animal Planet zijn te zien.

Het Engelse succes leidde ook tot een Nederlandse variant, waarbij het dierenziekenhuis in Rotterdam de locatie van handeling is. De Nederlandse serie toont ons ook spannende beslissingen, emotionele baasjes, kundige dierenartsen en assistentes, mensen die dankbaar zijn voor de hulp die ze hebben gehad etc.

Daar ik zelf ook meermaals bij dit dierenziekenhuis ben geweest valt mij op dat de beelden geen recht doen aan de waarheid zoals veel patiënten ze daar ervaren.

De volgende ervaringen zijn of van mijzelf of door gesprekken met buurtbewoners die daar ook met hun dier komen, bij elkaar gevoegd…

De meest geliefde dierenartsen verdwijnen regelmatig omdat ze het met de eigenaar schijnbaar niet goed kunnen vinden. Doordat er diverse dierenartsen werken waarbij een aantal nieuwe dierenartsen zijn er regelmatig discussies over de behandelwijze tussen de verschillende dierenartsen. Soms moeten artsen terugkomen op een mededeling omdat de leiding anders heeft beslist. Met patiënten gemaakte afspraken worden niet nagekomen, als er hierover een discussie ontstaat met de assistentes weigeren deze te helpen bij de behandeling van een dier. Wat je pas later hoort omdat vrienden of bekenden van je in de wachtkamer zaten terwijl je zelf in de behandelkamer bent. Gemaakte röntgenfoto’s krijg je pas mee nadat de hele rekening betaald is, maar het komt regelmatig voor dat rekeningen veel duurder uitvallen dan vooraf opgegeven. Als je aangeeft dat je niet alles kunt betalen kan gewoon de opmerking worden gemaakt dat je dan je dier niet terugkrijgt! Iets wat dit jaar nog is gebeurd! Als de artsen niet uit een operatie komen sturen ze de patiënten soms verder naar een specialist zonder met de eigenaar te overleggen. Specialisten in het Rotterdamse weigeren dit dan vaak ook omdat ze eerst met de eigenaar willen spreken. Als een dier met een breuk wordt gebracht kan het een paar dagen duren voordat er daadwerkelijk een operatie plaatsvindt. Als je dreigt je dier dan weg te halen om naar een andere arts te gaan wordt tussen neus en lippen tegen je gezegd dat het dier dan geen pijn stillende medicatie meer krijgt.

Bovenstaande is een korte opsomming van de momenten die je niet op de televisie ziet. Sinds de oprichting van het dierenziekenhuis en mede door de invloed van de televisie is het dierenziekenhuis een zeer goed florerende praktijk geworden. Alleen door de drukte worden patiënten soms een nummer, als je veel klanten hebt kun je ze anders behandelen dan wanneer je er maar een aantal hebt.

Mijn advies is heel simpel laat je bij beslissingen ergens heen te gaan niet alleen leiden door datgene wat je op de televisie ziet. En zelfs het op de televisie verschijnen, kan negatieve gevolgen hebben voor anderen.

Ja, het is schitterend om te zien hoe een kundig, serieus en enthousiast dierenarts een ziek dier geneest. Maar televisie laat vaak alleen de positieve kanten zien van waar ze filmen. De negatieve kanten zie je niet of worden onderbelicht. Televisie is dus subjectief….. En kan dus ook niet direct zichtbare negatieve gevolgen hebben…