Aflevering 3

 

Chris: “De vorige keer in Expeditie Celebrity maakte Rita van Kamp Zuid vuur, waardoor zelfs Najib en Ali moesten toegeven dat ze respect hadden voor de pittige politicus.”
Ali: “Hoewel ik dat mens niet mag, heeft ze toch dat vuur aangestoken. Respect man!”
Najib: “Ik kan niet ontkennen dat ze nuttig is voor ons kamp. Maar ze mag nog steeds wat aan haar persoonlijkheid doen.”


Wendy: ”En Emile weet zijn kampleden flink te irriteren door ze elke ochtend mee te laten doen aan ochtendgymnastiek”
Emile: “Iedereen wakker worden! Tijd voor ochtendgymnastiek. Tsjakka!” Mopperend blijft iedereen liggen. Linda: “Laat me toch uitslapen!” Najib: “Val iemand anders lastig.” Maar Emile is niet te stoppen en sleurt ze allemaal de hut uit. Chagrijnig beginnen ze aan hun ochtendgymnastiek.

Chris: ” Intussen is Carry aangekomen op Incognita. Daar kan ze het al goed vinden met Sacha. Bij de robinsonproef moesten de kandidaten elkaar van een drijvend platform afduwen. Het eerste team dat geen leden meer op het platform had staan verloor. Het werd een spannende strijd toen Erica en Jaap als laatste overbleven.”
Ze rennen naar elkaar toe, maar dan glijdt Erica plotseling uit over, het inmiddels nat geworden, vlot. Jaap weet haar net op tijd beet te pakken en haar zo richting het water te krijgen. Hij laat haar weer los, en dan valt Erica in het water. Alleen Jaap staat nu nog op het vlot.

Wendy: ”Yuri werd onder een stapel stenen gevonden. Hij werd gered, maar Ruben en Robert zijn niet bepaald blij met de turner die nu volledige aandacht van de vrouwen krijgt. De eliminatieproef was erg spannend totdat Jos een fatale fout maakt.”
Jos heeft Rita ingehaald en komt voor haar naar boven. Maar dan blijkt tot zijn schrik dat hij vergeten is een beeldje mee te nemen.

Chris: ”Zijn kamp is hier natuurlijk niet blij mee en omdat Jos de proef voor zijn kamp heeft verloren, wordt hij met vier stemmen uit Kamp Noord gestemd.”
Wendy: “Jos, je hebt vier stemmen. Jouw expeditie is over. Neem afscheid van je kampgenoten.”

Jos neemt afscheid. Terwijl de rest teruggekeerd naar hun eiland, blijft hij met Wendy achter.

Wendy: “Ik doe je nu een voorstel. Je kunt nu naar een eiland vertrekken om daar je expeditie in het geheim op voort te zetten. Je hebt dan nog de kans om in de expeditie terug te keren. Wil je dit?”
Jos: “Wat krijgen we nou? Eh… ja natuurlijk! Naar mijn gevoel ben ik nog lang niet klaar.”


Wendy: ”Maar hoe verlopen de volgende dagen? Kijk en geniet!”
 
Kamp Noord
De zeven kampleden komen terug van de eilandraad. Terwijl de meeste kandidaten Jos eigenlijk alweer vergeten zijn, krijgt Gordon met de minuut meer spijt van zijn keuze om te stemmen op Jos.

Biechtcamera:
Gordon: “Jos was misschien erg lomp toen ik hem mijn gevoelens voor Ruben vertelde, maar aan de andere kant was hij wel degene waar ik het beste mee kon praten.” De presentator schudt zijn hoofd. “Ik moet eerlijk bekennen dat ik spijt van mijn keuze heb en Jos… als je dit nog ziet: het spijt me echt, vriend.”

Kamp Zuid
Na een lekker diner besluit Kamp Zuid te gaan slapen. Morgen is er namelijk alweer een proef en de kandidaten willen dus hun krachten sparen.

”TSJAKKA!!”
Najib en Linda springen op vanuit hun bed en beginnen trekpopoefeningen te doen. Het duurt een paar seconden voor ze zich realiseren dat Emile niet meedoet.
Najib: “Wat gebeurt hier?”
Linda: “Ehm... ik weet het niet. Ik hoorde: ‘Tsjakka’, en voor ik het wist begon ik aan de ochtendgymnastiek”
Najib: “Maar waar is Emile dan?”
Ze zien Emile met zijn voeten in de zee staan, terwijl hij zijn lievelingskreet nog een paar schreeuwt naar de zee. Linda en Najib kijken elkaar aan en lopen naar Emile toe.
Linda: “Waar ben jij mee bezig?”
Emile: “Ah, ik zie dat jullie al op zijn. Dat is goed voor jullie. Kom op, schreeuw mee, dan laat je al je negatieve energie los.”
Najib gaat dicht bij Linda staan. “Ik laat dadelijk al mijn negatieve energie op hem los.” Linda giechelt.
Emile: “We zijn hier nu al bijna een week, dus kan ik me voorstellen dat jullie gestrest zijn. Geen normaal voedsel, geen douche, geen familie.”
Linda slaat haar hand voor haar mond. “Geen familie.”

Biechtcamera:
Linda: “Ik mis mijn familie heel erg. Elke dag keek ik naar de foto van mijn gezin, maar na een paar dagen merkte ik dat sterker naar mijn kinderen verlangde. Ik heb de foto een paar dagen geleden dus weggestopt en er niet meer naar omgekeken, maar toen Emile weer over familie begon, moest ik even een traantje laten.” De blonde presentatrice schudt haar hoofd. “Maar geen haar op mijn hoofd die denkt aan opgeven.”

Terwijl de andere leden van Kamp Zuid één voor één wakker worden, is Najib de post gaan halen. Hij leest de brief aan iedereen voor:
Beste leden van Kamp Zuid,
Jullie hebben één lid meer dan Kamp Noord. Laat daarom één persoon hier achter die niet mee zal doen aan de robinsonproef. Vergeet niet dat degene die jullie nu achterlaten wél mee moet doen aan de eliminatieproef. Maak een wijs besluit.

Rita knikt. “Ik blijf achter”.
De rest is het daar wel mee eens en dus blijft Rita achter.

Biechtcamera:
Rita: “Wat niemand weet is dat ik een plannetje heb voorbereid om het hele kamp onder de duim te krijgen en als iedereen weg is van dit eiland, kan ik me goed voorbereiden.”

Incognita
Sacha en Carry staan zenuwachtig te wachten aan het strand.
Carry: “Ik denk dat er iemand van Kamp Zuid komt.”
Sacha: “Ik heb geen idee, want ik ken ook helemaal niemand.”
Als ze boot met Jos zien, kijken de vrouwen elkaar aan.
Sacha: “Ik weet niet of we daar blij mee moeten zijn.”
Carry: “Ik weet het ook niet. We kijken wel hoe hij zich gedraagt.”

Jos stapt uit de boot met zijn bagage en groet de vrouwen.
Carry: “Welkom op Incognita.”
Jos: “Hallo Carry en Sacha, ik heb een briefje bij me.”
Jos vouwt het briefje open en leest het aan de dames voor.
Beste bewoners van Incognita,
Jullie zijn op het moment met z’n drieën en dat zal ook voorlopig zo blijven. Meer informatie volgt spoedig. Blijf nog altijd goed opletten!

Sacha rolt met haar ogen en Carry zucht.

Biechtcamera:
Sacha: “We hebben dus weer niets aan deze informatie.”
Carry: “Ik hoop dat er nog iets leuks gaat gebeuren. Wie weet kan ik dat ook gebruiken voor mijn verhaal dat ik ga schrijven.”
Jos: “Ondanks dat ik gezelschap heb, is het hier toch maar saai.”

Kamp Noord
Erica is al vroeg op. Ze maakt een ontbijt voor iedereen. De oud-zwemster maakt een soort van fruitsalade met een klein stukje vis erbij.
Erica: “Wakker worden iedereen. Ik heb een heerlijk ontbijtje voor jullie.”
De meeste mensen kijken bijna kwijlend naar het ontbijt van Erica.
Sylvie: “Wat geweldig van je, Erica.”
Yuri: “Ja, je bent echt een goede hulp voor het kamp.”
Robert neem een hap en houdt een duim omhoog naar Erica.
Robert: “Ik wist niet dat zeekoeien zulke lekkere ontbijtjes konden klaarmaken.”
Ruben lacht zich slap. “O, ik krijg buikpijn. Die was echt goed!” Erica kijkt kwaad naar het dynamische duo.
Bridget: “Dat kun je echt niet zeggen, Robert. Bied je excuses aan.”
Robert: “Ach, het was maar een grapje. In mijn show maak ik constant zulke grappen.”
Erica: “En dan vind ik het ook niet echt grappig.” Robert zucht, terwijl Ruben nog steeds schatert van het lachen.

Biechtcamera:
Yuri: “Eigenlijk beginnen de meeste mensen in ons kamp zich behoorlijk te irriteren aan Robert en Ruben. Het is een vreselijk duo dat niet meehelpt in het kamp en alleen maar grappen maakt ten koste van anderen.” De turner legt zijn vuist op zijn borst en sluit zijn ogen. “Hierbij zweer ik dat ik eerst die twee personen wegstem voor ik zelf het spel moet verlaten.”

Robinsonproef
De twee kampen ontmoeten elkaar weer bij de robinsonproef.
Wendy: “Welkom kandidaten. Zoals jullie kunnen zien is Jos weggestemd bij de eilandraad.”
Alle leden van Kamp Zuid kijken niet echt verbaasd, alsof ze niet anders hadden verwacht.

Chris: “Vandaag gaan jullie weer een proef spelen. Snelle zwemmers zijn in het voordeel. Elk team selecteert eerst een teamlid dat goed en ver kan werpen.”
De twee kampen kiezen meteen hun beste werpers.
Najib: “Wij kiezen Jaap als werper.”
Bridget: “En wij nemen Yuri.”
Wendy: “Dat is goed. Hier staan twee tonnen. In de ene ton zitten de namen van de leden van Zuid en in de andere zitten de namen van Noord. Ik haal eerst even de namen van Yuri en Jaap eruit. Ik pak dadelijk uit beide tonnen één naam. Deze twee personen gaan klaar staan. Yuri en Jaap krijgen een bal met de kleur van het andere kamp. Deze moeten ze zo ver mogelijk de zee in gooien. De twee personen zwemmen achter de bal aan. Degene die de bal van zijn teamkleur als eerste heeft, wint een punt voor zijn of haar kamp. Het kamp dat als eerste vier punten heeft, wint deze zak met brieven van thuis.”
Vooral Sylvie en Linda springen hysterisch blij op en neer.

Biechtcamera:
Sylvie: “Ik wil zó graag een brief winnen van Raaf en Damian. Ik mis ze zo erg.
Linda: “Ik heb dan al een tijdje niet meer aan mijn familie gedacht, maar toch wil ik wel graag deze prijs winnen.
Ali: “Dat is pas vette shit.Wie wil er nou geen brief van zijn mati’s?”

Wendy: “De eerste twee zijn Bridget en Kelly. Dames, ga klaarstaan en heren gooi de bal de zee in.”
Yuri en Jaap werpen de ballen zo ver mogelijk de zee in. De gele bal van Zuid is verder weg geland dan de blauwe van Noord. Yuri’s armen zijn dan ook meer getraind dan de armen van Jaap.
De twee blondines rennen de zee in. Kelly begint met een voorsprong, maar ze moet ook verder zwemmen dan Bridget. Na enkele minuten is Kelly als eerste bij de bal. Vol trots houdt ze de gele bal in de lucht.
Chris: “Dat is 1-0 voor Kamp Zuid.”

Wendy: “De volgende zijn Margarita en Gordon.”
Jaap en Yuri werpen opnieuw de ballen ver de zee in. Ditmaal is de afstand tussen de twee ballen kleiner dan de eerste keer. De presentator en de prinses rennen de zee in. Gordon heeft na een paar seconden al een voorsprong op Margarita, maar als hij al heel wat meters heeft gezwommen, is hij de blauwe bal uit het oog verloren. Vlug zwemt Gordon alle kanten op, maar de bal is nergens meer te zien. Ineens klinkt er gejuich. Margarita heeft de gele bal.
Chris: “Dat is 2-0 voor Kamp Zuid.”

Biechtcamera:
Gordon: Zij hadden een voordeel met de gele bal. De blauwe bal kon je niet zo duidelijk zien in het blauwe water, terwijl de gele bal erg opviel.”
Margarita: Alles is eerlijk gegaan. Blauw of geel, het zijn maar kleuren.”

Wendy: “Next: Emile en Ruben.”
Na de derde worp gaan de twee mannen de zee in. Vol energie en tsjakka-roepend raast Emile over het water. Ruben laat zich echter niet uit het veld slaan en weet de motivatiecoach bij te houden. De twee gaan gelijk op. “Ik heb hem.” Ruben houdt trots een bal omhoog.
Chris: “Dat telt niet. Je mag alleen de bal van je eigen teamkleur pakken.”
Ruben schrikt en gooit vlug de bal weg. Helaas voor Ruben weet Emile toch nog gemakkelijk de bal te pakken en dus is het nu 3-0 voor Kamp Zuid.

Kamp Zuid
Intussen op Kamp Zuid is Rita bezig met de voorbereiding van haar plan. De politicus hakt met een bijl een grote tak van een boom af. Rita glundert. Alles gaat volgens plan.

Biechtcamera:
Rita: “Kelly is me zodadelijk echt heel dankbaar. Zo dankbaar zelfs dat ze me waarschijnlijk compleet volgt en doet wat ik haar vraag.”

Robinsonproef
Wendy: “Dit kan de beslissende strijd zijn, want als Kamp Zuid nog één punt scoort, winnen ze de proef. De volgende twee zijn Sylvie en Linda.”
De twee vrouwen kijken elkaar intimiderend aan.

Biechtcamera’s:
Margarita: “Die twee waren net wolven. Ze waren allebei helemaal gefocust op de winst.”
Sylvie: “Ik moest en zou een brief krijgen.”
Linda: “Als ik geen brief zou scoren van mijn gezin, zou ik echt instorten.”

Yuri en Jaap gooien de ballen even hard in het water. Toevallig landen de ballen vlak naast elkaar in de zee. Linda en Sylvie rennen het water in. De twee vrouwen gaan gelijk op.
Emile begint Linda aan te moedigen. “Tsjak-ka, Lin-da! Tsjak-ka, Lin-da!” Op het eerste gezicht lijkt het niets te helpen, maar als snel doen Kelly en Najib mee met Emile. “Tsjak-ka, Lin-da! Tjsak-ka, Lin-da!” Linda lijkt uit de motivatiekreten haar kracht te halen om sneller te zwemmen dan Sylvie. Beide dames zijn nu slechts een meter verwijderd van hun bal en dan… blijkt Linda sneller te zijn geweest.

Kamp Zuid juicht en springt en ook Linda is helemaal blij.
Chris: “Morgenochtend zal de zak naast de brievenbus staan. Dus nog even geduld.”

Ineens hoort iedereen een luid geschreeuw. “Ik wil niet meer. Ik heb er genoeg van. Ik wil naar huis!” Ondanks dat haar gezicht nog nat is van het zwemmen, zie je duidelijk de tranen over Sylvie’s wangen rollen. Sylvie: “Alsjeblieft, ik móét gewoon een brief hebben van thuis.” De voetbalvrouw komt langzaam het water uit.
Wendy: “Dat gaat niet, Sylvie. Jouw kamp heeft de proef niet gewonnen en dus krijgt ook niemand van Kamp Noord een brief.”
Sylvie huilt nu nog harder. “Ik wil naar huis. Ik verlang naar Damian en Raaf.”
Chris: “Wil je opgeven?”
Erica slaat haar armen om Sylvie heen. “Kom op, meid. Niet opgeven.”
Sylvie: “Nee, ik wil echt weg. Ik geef op!”
Wendy: “Dat is duidelijk. Je mag het spel verlaten, maar eerst gaan we nog langs jullie kamp langs om je spullen op te halen.”
Sylvie knikt tevreden. De twee teams stappen elk in een andere boot op weg naar hun eigen eiland.

Kamp Noord
Sylvie pakt haar eigen bagage bij elkaar en knuffelt haar kampleden. Vooral Robert heeft het moeilijk met het vertrek van de voetbalvrouw.
Sylvie: “Ik moedig jullie allemaal aan, maar voor mij is het genoeg geweest. Succes jongens!” Ze stapt de boot in en zwaait haar kampgenoten gedag. En langzaam aan verdwijnt de boot achter de oceaan.

Laatste woorden van Sylvie:
Ik ben heel erg blij dat ik dit heb mogen meemaken, maar het is nu echt genoeg geweest. Mijn kindje is nog geen jaar oud, dus ik denk dat hij mij ook heel erg mist. Ik besef nu dat ik echt van mijn gezin hou en gewoon niet zonder ze kan. Ik wens vooral de leden van Kamp Noord veel succes. Ik hoop dat iemand van dat kamp dit spel wint, maar nu ga ik weer naar mijn gezin. Daag!


Erica zucht. “Ons kamp begint nu echt uit te dunnen. Wij hebben maar zes leden, terwijl dat andere kamp er nog acht heeft.”
Yuri ziet een heel ander probleem.

Biechtcamera:
Yuri: De drie andere mannen zullen niet op elkaar stemmen en om eerlijk te zijn denk ik dat ik nu het doelwit van die drie ben.

Incognita
Jos, Carry en Sacha zijn nog altijd erg stil. Het drietal heeft weinig voedsel gevonden en Sacha begint als eerste wat chagrijnig te worden.

Biechtcamera:
Sacha: “Ik zit hier nu al zeven dagen en ik ben hier gekomen om te ontsnappen aan het weer dat heel mijn leven beheerst, maar hier is het nog erger. Toen Jos kwam, ging hij samen met Carry praten over het weer hier.” De weervrouw vouwt haar armen in elkaar en kijkt kwaad naar de biechtcamera. “Het moet niet lang zo doorgaan hier, want anders geef ik het op.”

Tot overmaat van ramp begint het ook nog eens te regenen.
Jos: “O, had je die regenbui niet even kunnen voorspellen, Sacha?”
Sacha zucht. “Het zit me ook nooit eens mee.”

Kamp Zuid
Het is al avond en het begint donker te worden. Rita nodigt Kelly en Margarita uit om mee te gaan zwemmen. Het blijft even leuk, totdat…

Biechtcamera:
Kelly: Ik voelde iets langs mijn been kruipen. Volgens mij was het een zeemonster.
Margarita: En Kelly begon ineens te gillen.

Ali loopt kwaad naar de zee en begint opgefokt te rappen:
“Ik probeer te chillen, dus sma’tje niet zo gillen,
als je nu niet stopt, raak ik je bij je plastic billen.”

Kelly: “Maar er zwemt hier een zeemonster.”
Kelly, Margarita en Rita komen uit de zee. Rita pakt vlug een bijl en rent weer terug.
Kelly: “Nee, niet doen. Straks eet het je op.”
Rita begint flink in te hakken op het ‘zeemonster’. De andere leden van het kamp weten niet wat ze zien.

Biechtcamera:
Rita: “Het was dus die grote tak die ik tijdens de robinsonproef heb neergelegd in het water. Ik schatte Kelly niet slim in en hoopte dus dat ze in het donker niet zag dat ik stiekem met die tak langs haar benen schoof. En voilà, het lukt. De rest van het kamp zat met open ogen te kijken. Ik heb ze flink bij de neus genomen, maar niet zonder doel.”

Rita: “Ach, jongens. Het is maar een tak.”
Ali: “What the fuck? Al dat gegil van die sma om een fucking tak?”
Linda: “Rustig, Ali.”

Het kamp gaat slapen en als iedereen slaapt, praten Margarita, Rita en Kelly nog over ‘het zeemonster’.
Kelly: “Ik vind je echt zo dapper, Rita. Als het echt een zeemonster was, had je ons leven gered.”
Rita: “Ach, het stelt niet zo veel voor.”
Margarita: “O, zeker wel. Je bent echt dapper, Rita. Als wij iets voor je zouden kunnen doen…”
Rita: “Dat kunnen jullie zeker. Luister… ik wil met jullie een complot aangaan…”
De drie dames beginnen zo zacht te fluisteren dat de camera’s het niet kunnen horen. Één cameraman gaat dichterbij hangen met de camera om het gesprek te volgen, maar hij wordt al snel weggejaagd door het stalen norse gezicht van Rita en dus weet niemand, op de drie dames na, wat er is afgesproken.

Incognita
Jos, Sacha en Carry eten hun avondmaal dat uit fruit bestaat. Eigenlijk zijn ze alle drie chagrijnig.

Biechtcamera:
Sacha: “Jos had vanmiddag het idee om een hengel te maken er daar vis mee te vangen. Hij heeft zijn best gedaan, maar niets gevangen.”
Jos: “Dat was erg frustrerend. Ik heb de hele middag met een amateur-hengel zitten wachten op een rots tot er een keer een vis zou toehappen. Helaas heb ik geen vis gezien en dus niks gevangen en sinds die tijd ben ik een beetje chagrijnig.”
Carry: “Het feit dat we geen vis hebben, vind ik niet zo erg. Maar het feit dat we constant fruit eten, vind ik wel heel erg.” De schrijfster maakt vuisten van haar handen en gromt. “En dan is dat fruit ook vaak nog niet eens rijp.”

Kamp Noord
De volgende dag begint met Robert, Gordon en Ruben die zitten te geinen. Door het harde gelach van de heren, worden ook de andere drie kampleden wakker. Vooral Yuri en Bridget zijn erg geïrriteerd. De twee besluiten om Erica mee te helpen met het maken van een ontbijt. Als het ontbijt klaar is, roept Bridget de drie heren om te komen eten. Robert gaat alvast, maar Gordon geeft aan om even alleen met Ruben te willen praten.
Gordon: “Wat vind jij er eigenlijk van dat ik verliefd op je ben?”
Ruben wordt een beetje overvallen met de vraag, maar hij heeft er een duidelijk antwoord op. “Ik vind het allemaal wel lachwekkend.”
Gordon kijkt een beetje teleurgesteld.

Biechtcamera:
Gordon: “Hij vond het allemaal wel lachwekkend. Wat moet ik daar nou van denken? Het klinkt alsof hij me gewoon uitlacht.”
Ruben: “Ik weet niet wat ik anders had moeten antwoorden. Ik heb al een relatie… met een vrouw.”

Robert probeert intussen met zijn andere kampleden de humor hoog te houden, maar Erica, Bridget en Yuri kunnen niet om de grappen van de presentator lachen. Erica staat ineens op en loopt vlug naar Gordon. Ruben zit naast hem, maar een huilende Gordon gebaart dat hij weg moet gaan.
Erica: “Wat is er hier aan de hand?”
Gordon: “Ruben speelt met mijn gevoelens.”
Erica fluistert in Rubens oor dat hij beter even weg kan gaan. Ruben gehoorzaamt en verdwijnt uit beeld.
Erica: “Vertel het allemaal maar aan mij. Je kunt me echt vertrouwen.”
Gordon vertelt zijn probleem aan Erica.

Biechtcamera:
Gordon: “Het was echt een opluchting om mijn gevoelens tegenover Ruben te kunnen uiten aan iemand die me niet meteen neerhaalt. Jos en Ruben waren gewoonweg grof tegen mij, maar Erica… zij is echt een helpende hand.
Erica: “Ik ben blij als ik mensen kan helpen. Het geeft je een fijn gevoel als mensen je vertrouwen.” De bijna bejaarde vrouw laat haar gezicht van blij naar boos veranderen. ”Maar ik vind dat Ruben niet zo grof had moeten reageren op Gordon. Gordon heeft ook gevoelens.”

Kamp Zuid
Op Austris is de sfeer uitstekend. In de ochtend hebben Jaap en Emile de post gehaald. Een zak vol met brieven wordt neergezet in het zand. Jaap deelt de brieven één voor één uit. Iedereen gaat even apart zitten om hun brieven te lezen.

Biechtcamera:
Jaap: “Ik was erg blij met de brief.”
Margarita: “Ik heb stiekem even zitten huilen.”
Kelly: “Een aantal vrienden hebben me brieven geschreven. Sommige daarvan zijn ook transseksueel en zij steunen me altijd. Ze willen dat ik het voor mezelf en voor hen win.”
Linda: “Hier keek ik dus al zo lang naar uit. Gisterenavond heb ik de hele tijd zitten denken aan deze brief en nu” Linda laat een traan rollen over haar wang. “Nu heeft deze brief me echt kracht gegeven.”

Rita heeft vlugjes haar brief doorgelezen en begint nu met het koken van een vissoep. Naast haar zit Emile die nog altijd bezig is met het lezen van zijn brief. Hij leest net een stukje dat zijn kinderen hebben geschreven. Emile kan het niet meer houden, maar wil zijn tranen ook niet de vrije loop laten gaan. Hij wil zich inhouden, maar het gaat niet meer. “TSJAKKA!!”
Emile springt op en stoot zo de soepkom omver. Het water met de stukjes vis plenst over Rita heen. Margarita rent hysterisch naar Rita toe. “Is alles wel goed? Heb je pijn? Kookte het water al?”
Rita: “Het water kookte gelukkig nog niet, want anders had je wel problemen, mannetje.” De IJzeren dame wijst dreigend naar Emile. De motivatiecoach probeert het goed te maken door een aantal keer ‘sorry’ te zeggen, maar Rita blijft kwaad.
Rita: “Je bent ook zo’n kluns.”
Margarita: “En je bent ook nog eens irritant.”
Emile: “Sorry, het spijt me. Ik ben nou eenmaal erg enthousiast.”

Biechtcamera:
Rita: “Emile is misschien een goede hulp voor het kamp, maar tegelijk is hij ook erg irritant. ‘Tsjakka’ is het laatste woord dat ik wil horen op een eiland.”
Ali: “Ik moest eigenlijk wel lachen. Ik stond samen met Najib op een afstandje te genieten van de ruzie. Het werd bijna een rap-battle, waarbij Emile flink gedist werd door Rita.”

Als de brieven gelezen zijn door iedereen, leest Kelly de post voor.
”Beste leden van Kamp Zuid,
Vandaag hebben jullie de emilenattieproef…
Wat is dat nou weer?”

Rita trekt de brief uit Kelly’s handen en leest zelf verder.
”Vandaag hebben jullie de eliminatieproef.
Er mogen slechts zes personen aanwezig zijn bij deze proef.
Laat dus twee personen achter.
Vergeet niet dat Rita in elk geval mee moet doen aan de proef.
Maak een wijs besluit!

Margarita houdt meteen al haar hand in de lucht. “Ik heb geen zin om deze keer mee te doen.”
Kelly: “Dan blijf ik ook wel hier.”
Najib: “Dat is duidelijk. Laten we ons dan maar gaan voorbereiden op de proef.”
Maar erg veel tijd hebben ze niet. De eliminatieproef gaat bijna beginnen…

Eliminatieproef
Chris: “Welkom bij de eliminatieproef. Zoals jullie weten zal het team dat deze proef verliest Wendy en mij weer zien op de volgende eilandraad.”
Wendy: “Vandaag pakken jullie allemaal eerst een bal. De kleur van de bal bepaalt wat jouw rol wordt in de proef.”
Alle kandidaten pakken een bal. Bridget wil graag de oranje bal en Najib voelt zich goed bij de paarse bal.

Wendy: “Oké, ik zal uitleggen hoe deze proef in zijn werk gaat. Als eerst moeten de mensen met de oranje bal, Bridget en Jaap, onder deze netten doorkruipen. Aan het einde van de netten, pak je een sleutel. Hiermee bevrijd je degene die bij de touwladder staat uit een kooi. Dan gaan degene die uit de kooi zijn bevrijd, degene met de groene ballen, de rots op via de touwladder. Boven ligt er een sleutel klaar waarmee je de volgende kunt bevrijden uit een kooi. Dit zijn de personen met de blauwe ballen. Zij duiken van de rots in het water en duiken een felrode sleutel op. Vervolgens zwemmen ze naar een drijvende glazen kooi waar de personen met de gele bal in zitten.”
Gordon kijkt niet zo blij naar zijn gele bal.
Wendy: ”Als deze bevrijd is, zwemt hij of zij naar het strand waar de personen met de rode ballen vastzitten in een kooi. Deze worden ook bevrijd door de sleutel die op het strand ligt. De personen met de rode ballen maken dan vuur dat een touw door kan branden. Als het touw is doorgebrand, krijgen de personen met de paarse bal een regen van puzzelstukken over zich heen. Zij maken de puzzel. Het team dat als eerst de puzzel af heeft, wint dus de proef.”
Bridget: “Pfoe… dat was pas een uitleg.”

Iedereen neemt zijn positie in en als iedereen klaar staat, geeft Chris het startsein.
Bridget en Jaap duiken onder de netten door en kruipen als een gek. De lengte van Jaap lijkt nadelig te werken, want zijn been hangt op een gegeven moment vast aan een net. Bridget weet er gemakkelijk onderdoor te komen en komt al snel aan bij de kooi waar Ruben in zit.
Ruben wordt bevrijd en begint te klimmen.
Jaap is intussen ook uit de netten en opent in een snel tempo de kooi van Ali. Ali haalt Ruben onderweg naar de top in en komt dus als eerste boven aan. Vlug opent hij de kooi waar Rita in zit.

Biechtcamera:
Rita: “Hoe ironisch: een Marokkaanse rapper die mij bevrijd.”
Ali: “Ik had haar inderdaad liever laten zitten, maar het moest nou eenmaal.”

Rita duikt zonder vrees van de vijf meter hoge rots af en landt diep onder water. Ruben is intussen bezig met het openmaken van de kooi waar Robert in zit. Rita komt boven water met de sleutel en in een redelijk langzaam tempo zwemt ze naar de glazen kooi waar Emile in ligt. Robert neemt een sprong en landt op zijn buik in het water. Hij schreeuwt even van de pijn, maar duikt vlug onder water om de sleutel te vinden. Emile is eindelijk vrij. De motivatiecoach gaat in snel tempo naar het strand toe. Robert komt boven water en zwemt naar Gordon die een beetje paniekerig in zijn glazen kooi ligt.

Biechtcamera:
Gordon: “Het was echt heel erg eng. Die glazen kooi dreef langzaam weg en de golven klotsten er tegenaan.”

Tegen de tijd dat Gordon vrij is, is Linda ook al bevrijd door Emile. De presentatrice weet alleen niet zo snel het vuur aan te krijgen. Na een paar minuten is Gordon ook op het strand. Hijgend opent hij de kooi van Yuri. Yuri duikt op de magnesiumstick af en probeert vuur te maken. Linda heeft alleen nog maar een klein vlammetje. Emile begint weer aan zijn ‘Tsjak-ka-Lin-da-yell’, wat Yuri mateloos irriteert.

Biechtcamera:
Linda: “Het was goede afleiding voor Yuri, maar mij irriteerde het eigenlijk ook wel een beetje.”
Yuri: “Aaargh… gelukkig zit hij niet in mijn kamp.”

Linda’s vuur wordt steeds groter en ook Yuri’s kleine vlam verandert snel in een woest vuur. Het touw van Linda brandt sneller door en daardoor krijgt Najib een stortregen van puzzelstukken op zijn hoofd. Vlug begint hij de puzzel in elkaar te zetten. Het duurt nog even voor Erica haar puzzelstukken ontvangt van Yuri, maar tientallen seconden later krijgt ook Erica haar portie puzzelstukken. Najib heeft echter een voorsprong en weet deze ook te behouden op Erica. Najib: “Klaar!”
Chris komt controleren en knikt. “De puzzel is goed in elkaar gezet. Kamp Zuid wint.”
Ali juicht vanaf de rots en de rest van Kamp Zuid omhelst elkaar.
Wendy: “Maar dat betekent dat Kamp Noord naar de eilandraad moet. Ik zie jullie daar, want er moet opnieuw iemand weg.”

Kamp Noord
Iedereen pakt zijn spullen in en neemt deze mee naar de eilandraad. Niemand is zeker van zijn positie en daarom gaat Erica nog even praten met Bridget.
Erica: “De vorige keer waren we het ook eens met het stemmen, dus ik denk dat we dat deze keer ook zijn.”
Bridget: “Misschien wel… we zullen zien wie er vandaag weg moet…”

Biechtcamera:
Bridget: “Ik weet eigenlijk niet op wie Erica wil stemmen, dus ik stem maar zoals ik wil stemmen.”
Erica: “Het blijft spannend, want van veel mensen weet ik niet hoe ze stemmen.”
Ruben: “Ik heb samen met Robert een slachtoffer gekozen…”

Eilandraad
Zes personen lopen vol zenuwen naar de eilandraad. Ze beklimmen de trap en gaan zitten op de bankjes.

Chris: “Welkom, Kamp Zuid. Dit is jullie tweede keer hier op de eilandraad. Straks zullen er nog maar vijf leden overblijven in dit kamp.”

Wendy: “Eerst wordt Jos weggestemd, dan geeft Sylvie op en nu zal er weer iemand moeten vertrekken. Waar ligt dat aan, Robert?”
Robert: “Jos had een eliminatieproef verpest, Sylvie had heimwee en bij deze eliminatieproef hadden we domweg pech.”
Wendy: “Hoezo, pech?”
Robert: “Je moest maar net geluk hebben dat je een bal had die je op een gunstige positie neerzette.”

Chris: “Gordon, hoe is het nu met je verliefdheid?”
Gordon: “Ik wil er liever niet over praten. Ruben is al net zo kwetsend tegen mij als Robert is tegen Erica.”

Wendy: “Wat hoor ik nu? Erica, is het echt zo erg tussen jou en Robert?”
Erica: “Robert is erg kwetsend. Samen met Ruben vormt hij een irritant duo dat in mijn ogen vandaag uit elkaar gaat.”
Ruben: “Ach, jullie zijn gewoon flauw.”
Robert: “Inderdaad, wij zijn helemaal niet irritant. Jullie kunnen gewoon niet tegen een paar geintjes.”
Yuri: “Iemand uitmaken voor een zeekoe is niet meer een geintje, dat is een belediging.”
Ruben: “Als iemand mij een zeekoe noemt, zou ik gewoon lachen. Je moet dingen niet zo persoonlijk aantrekken.”

Wendy: “Laten we verder gaan op en ander onderwerp. Na deze eilandraad zijn er nog maar vijf personen over in jullie kamp. Hoe kun je je dan nog groot houden tegenover een team van acht personen, Bridget?”
Bridget: “We moeten duidelijk maken dat we niet zo makkelijk te verslaan zijn. Misschien onderschatten ze ons nu wel en juist dan kunnen we ze goed terugpakken.”
Chris: “Wie weet wat er allemaal nog gaat gebeuren. Eerst vraag ik jullie om één voor één te stemmen. We beginnen met jou, Robert.”

De zes kandidaten geven om de beurt hun stem aan de gevreesde urn. Elke kandidaat die voorbij de urn loopt, geeft nog een korte toelichting over de stem.
Als Yuri als laatste terugkeert en weer plaats neemt op de bank, gaat Chris de urn halen.
Wendy: “Zes stemmen zitten in deze urn, wie wordt de vijfde afvaller?”

Één voor één worden de stemmen bekend gemaakt.






Ruben knikt.
Wendy: “Dat zijn dus drie tegenstemmen voor jou. Het spijt me, maar we nemen afscheid van jou.”
Ruben omhelst zijn maatje Robert en geeft de rest beleefd een hand. De cabaretier kijkt zuchtend toe hoe zijn voormalige kamp terugloopt naar Boréal.

Chris: “Dat kwam onverwacht aan, of toch niet?”
Ruben: “Ja, eigenlijk wel. Ik dacht dat Robert mijn schild was die alle klappen opving, maar ik ben degene die toch de meeste stemmen kreeg.”
Chris: “Heb je wel leuke herinneringen aan je expeditie?”
Ruben: “Natuurlijk. De meeste mensen waren erg leuk en de proeven waren uitdagend, maar blijkbaar hoorde ik niet helemaal thuis op Boréal.” Even is er een stilte. “… omdat ik het niet waard ben.”
Chris grinnikt, maar doet Ruben dan een serieus voorstel.
Chris: “Je mag in de expeditie blijven, maar dan in het geheim. Zou jij die kans willen grijpen?”
Ruben: “Maar natuurlijk. Ik ben hier nog niet klaar. Kom maar op met die kans.”
Chris: “Maak je dan maar klaar om naar Incognita te gaan…”


Overzicht van de stemmen op de eilandraad:
Robert -> Yuri: “Opnieuw gaat mijn stem naar jou, omdat je eigenlijk gewoon dom bent.”
Gordon -> Ruben: “Jij hebt me zo erg gekwetst dat ik je gewoon liever niet zie. De groeten aan je vriendin!”
Ruben -> Yuri: “Jij irriteert me nog altijd het meest.”
Erica -> Ruben: “Robert heeft me beledigd, maar jij bent net zo slecht tegen Gordon.”
Bridget -> Ruben: “Ik vind het moeilijk om op je te stemmen, maar ik hoop dat Robert zonder zijn publiek niet meer van die beledigende opmerkingen maakt.”
Yuri -> Robert: “Die zeekoe-opmerking ging echt te ver. Je bent zwaar irritant.”



De Volgende keer in Expeditie Celebrity:
- De kampen worden heringedeeld!
- En nog een andere wending!
Wendy: “Twee personen kunnen immuniteit winnen... tot aan de samensmeltingproef!”