Aflevering 6

Vorige week in The Amazing Race
Acht duo's vlogen 5040 kilometer van Bombay, India naar Shanghai in China, waar velen een hoop moeite hadden om een taxi te bemachtigen. Dit leidde tot een confrontatie tussen Elias en George en Esther en Roeland die allemaal dezelfde taxi wilden nemen.
Toine blijft Esther helpen, tot ergernis van zijn neef Richard.
Elias en George stoppen Giovani en Wim, die zich verraden voelen en nu helemaal geïsoleerd zijn van de groep.
Machteld en Just doorstaan een gruwelijke eetopdracht en grijpen zo de Fast Forward, waardoor ze eerst eindigen.
Douwe en Fleur zijn ver gezakt in de rangschikking, ze komen voorlaatst aan. Na hen komen Elias en George als laatste binnen. Ze worden geëlimineerd van de race.
Ernst-Paul:"Dit is het Peace Hotel South in Shanghai, China. De vorige etappe eindigde bij deze Pit Stop en hier moesten de duo's 12 uur rusten. Hier konden ze slapen, eten en optrekken met de andere duo's.

Breken Giovani en Wim onder het isolement van de groep of blijven ze hard doorgaan?
Lukt het Douwe en Fleur om uit de laatste plaats te klimmen?
Blijft Richard het nog langer pikken dat zijn neef de concurrentie helpt?
Wie zal als eerste de Pit Stop bereiken van deze zesde etappe?"
Machteld en Just, die om 20:06 uur als eerste aankwamen, vertrekken om 8:06 ’s morgens.
Biechtcamera
Machteld:”We hebben nu een voorsprong en moeten deze zien te behouden!”
Just:”We kunnen ons geen foutjes meer veroorloven, want we hebben geen Fast Forward meer om op terug te vallen.”
Ga naar het Opera House in Sydney, Australië. Bij de ingang vinden jullie de cluebox.
Just:”Yes, we gaan naar Australië!! Daar heb ik altijd al naartoe willen gaan!”
’s Morgens is het makkelijker om een taxi te pakken te krijgen. Just en Machteld bevinden zich dan ook spoedig in een taxi richting luchthaven.
Om 8:28 staan Toine en Richard klaar.
Biechtcamera
Richard:”Ik hoop dat Toine het wat rustiger aan gaat doen met helpen van Esther. Dat gaat ons anders nog de kop kosten op het eind.”
Toine:”We zijn eigenlijk nog steeds de grote winnaars, want we waren vorige etappe alleen maar tweede omdat Machteld en Just voor de Fast Forward zijn gegaan.”
Esther en Roeland vertrekken een minuut later.
Biechtcamera
Roeland:”Dankzij Toine zijn we derde geworden, maar ik wil toch wel eens het gevoel hebben dat we iets zélf bereiken en niet met de hulp van iemand anders.”
Esther:”Ik vind dit hele spel nog steeds kei leuk!”
Om 8:37 gaan René en Elbert van start.
Biechtcamera
René:”We vallen niet hard op en sluipen zo ongemerkt dichter en dichter naar de eerste plaats. Geen kip die het ziet en dus geven ze ons ook geen STOP.”
Elbert:”We hebben al zo veel gedaan en gezien in deze race. Ik wil nog meer zien en op het einde ook het geld winnen.”
Ook John en Sophie staan even later klaar voor vertrek.
Biechtcamera
John:”We blijven zo’n beetje in het midden hangen. Het zou toch eens leuk zijn om gewoon eerst te zijn. Daar gaan we dan ook weer maar eens ons best voor doen.”
Sophie:”Ik heb heel veel lol met mijn broer. We kunnen het goed vinden samen en dat is ook in deze race nog maar eens gebleken.”
Het is 8:51 als Giovani en Wim op de mat staan.
Biechtcamera
Wim:”Aangezien niemand ons wil kennen en we helemaal buiten de groep staan, hoeven wij ook totaal geen rekening te houden met de rest. Dat is eigenlijk een groot voordeel..”
Giovani:”Maar toch zullen we ooit nog eens wraak nemen. En die zal zoet zijn!!”
Machteld en Just zijn intussen al bij de luchthaven aangekomen. Ze merken dat het eerstvolgende vliegtuig naar Sydney, via Kuala Lumpur, om 9:30 vertrekt. Snel boeken ze tickets.
Om 9:11 vertrekken Douwe en Fleur als laatste team.
Biechtcamera
Fleur:”We zijn ineens gigantisch ver naar achteren gezakt! China was heel moeilijk voor ons op de een of andere manier. Hopelijk lukt de nieuwe etappe beter en kunnen we wat schade goedmaken.”
Toine en Richard en Esther en Roeland zijn ook nog op tijd voor de vlucht naar Sydney via Kuala Lumpur. De loketten voor deze vlucht zijn gesloten als René en Elbert aankomen. Zij moeten noodgedwongen op zoek naar een andere vlucht en informeren bij de infodesk naar de snelste en vroegste vlucht. Anderhalf uur later dan de eerste vlucht, die de eerste drie duo’s hebben, vertrekt er een vliegtuig via Auckland New Zealand. De vlucht zal een half uur later in Sydney landen dan die van de eerste drie duo’s. Alle vier laatste duo’s weten deze vlucht te boeken.
Vele uren later landen Machteld en Just, Toine en Richard en Esther en Roeland in Sydney. Het is al 17:40. De duo’s lopen naar buiten om een taxi te vinden. Vrij snel vertrekken ze allemaal naar The Opera House. Toine en Richard komen daar als eerste aan en rennen naar de cluebox:
De volgende aanwijzing vinden jullie bovenop de Harbour Bridge.
Machteld en Just komen ook bij The Opera House aan en lezen de aanwijzing als Toine en Richard alweer vertrekken. En wanneer Machteld en Just doorgaan, komen Esther en roeland aan.
Het is 18:15 als de vlucht met de vier andere teams in Sydney landt. Ook zij reppen zich naar buiten voor een taxi.
Toine en Richard zijn intussen bij de Harbor Bridge, maar deze is gesloten. Richard leest het bordje:”Opening hours: 9:00 AM – 06:00 PM. We zijn nét een kwartier te laat!”
Dan ziet Toine naast de poort de getallen 1 t/m 7 hangen. Toine:”Oh het is om beurt dat we morgen naar de top van deze brug mogen!” Hij trekt snel nummer 1 van het bord af. Vervolgens neemt hij ook nummer 2. Richard:”Wat doe je nu?” Toine:”Ik reserveer een plaatsje voor Esther.” Richard zucht, maar zwijgt. Ze zoeken een hotel op. Even later komen Machteld en Just bij de brug aan. Ook zij zien de gesloten poort en vervolgens de nummertjes. Just neemt nummer 3. Machteld:”Hoe kan dit nou? Waar is nummer 2? Wij zijn hier tweedes, dat weet ik zeker! Esther en Roeland moesten hun aanwijzing nog halen aan The Opera House toen wij vertrokken!”
Just:”Misschien was er een snellere weg die onze taxi chauffeur niet wist?”
Machteld:”Daar geloof ik niks van!”
Op dat moment arriveren Esther en Roeland. Machteld:”Zie je wel, daar komen ze aan! Ik denk dat ik al weet hoe het in elkaar zit.”
Esther en Roeland zien Machteld en Just, maar plots hoort Esther vanachter een paar struiken haar naam roepen. Ze draait zich meteen om en loopt naar Toine en Richard, die daar verscholen zitten. Roeland volgt haar. Toine:”Hier, wij hebben alvast een nummertje voor jullie getrokken. Nu zijn jullie het tweede team.” Esther is blij en omhelst Toine.
Maar Machteld heeft gezien wat er gebeurd is. Ze loopt naar de struiken en roept:”Wat is dit hier?! Jullie trekken gewoon nummertje voor andere teams? Dat mag niet!”
Toine:”Er is nooit gezegd dat dat niet mag.”
Esther:”Ja, als jullie ook gewoon vrienden hadden in deze groep, dan konden die jullie ook helpen.”
Machteld:”Oh maar wij hebben geen hulp nodig. Wij kunnen het zelf allemaal! Ik hoef mijn concurrenten niet te verleiden om iets te bereiken.”
Esther:”Wat wil je daar mee zeggen?”
Just:”Dat je een sl*t bent! Zo voor de ogen van je echtgenoot een andere man inpalmen en hem gebruiken om verder i het spel te raken.”
Roeland:”Luister eens jongeman, waar bemoei jij je mee?”
Esther:”Inderdaad. En ik palm niemand in! Wij kunnen gewoon heel goed opschieten met Toine en Richard. Het is niet omdat jullie problemen hebben om vrienden te maken, dat je anderen daar op aan moet pakken.”
Machteld neemt Just bij de hand:”Kom, we zijn hier weg. Kinderachtige praktijken hier.” De twee gaan op zoek naar een hotel. Toine en Richard en Esther en Roeland zoeken ook samen een hotel.
Biechtcamera
Machteld:”Ik heb heel veel medelijden met Roeland. Hij laat zomaar over zich heen lopen en ziet niet wat er voor zijn neus allemaal afspeelt. Hoe Esther met Toine omgaat… daar zit echt wel meer achter dan zomaar vriendschap.”
Esther:”Machteld is gewoon gefrustreerd. Ik begrijp dat wel. Zij zal misschien niet zo goed met mannen kunnen opschieten als ik. En daar komt dan ook nog bij dat ze waarschijnlijk jaloers is dat ik mijn echtgenoot nog wel heb. Zij is de hare verloren in een auto ongeluk. Dat maakt soms rare emoties los bij mensen.”

De overige vier teams zijn inmiddels al langs The Opera House geweest. Douwe en Fleur komen als eerste bij de brug en nemen nummertje 4. Als ze naar het hotel wandelen, komen ze Giovani en Wim tegen. Fleur:”Het is gesloten jongens, wij gaan slapen.” Wim:”Hoe laat is het weer open dan?” Fleur:”Om acht uur.”
Giovani en Wim draaien zich om en zoeken ook een hotel op.
Even later komen René en Elbert en John en Sophie bij de brug. Ze hebben respectievelijk getal 5 en 6. Nummer 7 hangt er nog steeds…

De volgende ochtend staan alle teams goed op tijd bij de poort te wachten. Als Giovani en Wim aankomen zien ze het bord met de nummers. Giovani:”Shit, we moesten een nummertje nemen?!” Gefrustreerd rukt hij het laatste nummertje van het bord. Wim vraagt Fleur:”Had je dat gisteren niet kunnen zeggen?”” Fleur:”Jullie vroegen alleen wanneer het weer open was en ik antwoordde.”
De poort opent en de eerste twee duo’s mogen naar binnen. Dat zijn Toine en Richard en Esther en Roeland. Ze krijgen uitleg over hoe ze naar de top van de brug moeten gaan. Hiervoor worden ze beveiligd en moeten ze grijze overalls aandoen. Met de grijze overalls vallen ze niet op tegen de grijze achtergrond van de brug. Hierdoor wordt het verkeer niet afgeleid.
Eenmaal boven lezen ze hun volgende aanwijzing:
Neem de ferry naar Taronga Zoo. Bij de ingang van die zoo vind je de volgende aanwijzing
Zodra de twee teams boven zijn, mogen de volgende twee teams vertrekken: Machteld en Just en Douwe en Fleur. Als zij boven aankomen, vertrekken Toine en Richard en Esther Roeland naar de Zoo en mogen ook René en Elbert en John en Sophie aan de beklimming beginnen. En even later vertrekken Giovani en Wim als laatste team naar de top van de Harbour Bridge.
De ferry is slechts enkele tientallen meters wandelen van de Harbour Bridge. Alle teams, behalve Giovani en Wim weten de ferry van 10:15 naar de zoo te pakken. Als Giovani en Wim aankomen, zien ze de ferry in de verte varen. Giovani:”Great, dit wordt weer een etappe vol tegenslag. Ik durf er voor te wedden dat als er straks een STOP-bord staat, wij dat zandlopertje weer mogen omdraaien.”
Ze moeten een kwartier wachten tot de volgende ferry.
Als even later de ferry aanmeert, haasten de duo’s zich naar de Zoo, die echter nog enkele minuten wandelen is. Hoewel het aangegeven staat met bordjes, lopen John en Sophie en René en Elbert de verkeerde kant op. Douwe en Fleur zien een van de weinige taxi’s rijden en laten hem stoppen. Douwe:”Da’s toch sneller dan lopen!”
Ook Machteld en Just hebben geluk met het vinden van een taxi!
Zo komen Douwe en Fleur als eerste bij Taronga Zoo aan. Daar staat een STOP-bord, maar ze gebruiken deze niet en lopen door naar de cluebox.
ROADBLOCK
Een roadblock is een opdracht die slechts één persoon van een duo moet uitvoeren. Het duo kan niet verder tot de opdracht door die persoon volbracht is. Nadat er een keuze gemaakt is, kan er niet meer gewisseld worden.
Slechts één van jullie mag binnen in deze Zoo. Die persoon is best niet allergisch voor katten.

Fleur:”Oh katten, leuk!” Douwe kijkt verbaasd:”Echt?! Ik vind er niks aan, aan die beesten. Dus doe jij maar!”
Fleur leest wat haar te doen staat:”Ga de zoo binnen en vindt de grote tijgerkooi. In deze kooi moet je de volgende aanwijzing pakken.”
Machteld en Just arriveren ook en lopen enthousiast naar het STOP-bord. Machteld:”Wij willen graag iemand stoppen!” Just zoekt de foto van het duo dat ze willen stoppen:”Met volle genoegen stoppen wij Esther en Roeland!” Machteld:”Eens kijken of jullie het ook zonder Toine en Richard aankunnen als zij verder racen en jullie moeten wachten.”

Giovani en Wim betreden eindelijk de ferry en begeven zich nu ook naar de zoo.
Fleur is bij de tijgerkooi aangekomen. Ze krijgt nauwkeurige instructies. Hoewel de tijgers met een ketting vasthangen, kunnen ze nog plots naar je benen klauwen. Daarom moet Fleur stil zijn en geen bruuske bewegingen maken als ze door de kooi naar de andere kant wandelt om de aanwijzing uit de cluebox te nemen.
Het zweet breekt uit bij Fleur, maar ze is moedig en gaat ervoor! Stapje voor stapje komt ze dichterbij. Een tijger kijkt haar met één open oog rustig aan, maar beweegt verder niet. Just is intussen ook bij de kooi aangekomen en kijkt gespannen naar Fleur. Hij moet zijn beurt afwachten. Fleur heeft uiteindelijk de aanwijzing te pakken en wandelt zachtjes terug naar de uitgang. Daarna is Just aan de beurt. Ook hij is erg voorzichtig. Maar een tijger staat ineens op als hij dichterbij komt. Just stopt en beweegt niet meer, terwijl de tijger hem aankijkt. Uiteindelijk gaat hij met een grote boog om de tijger heen naar de cluebox.
Vlieg naar Cairns. Op de luchthaven vind je gemarkeerde wagens en je volgende aanwijzing.
Douwe en Fleur en Machteld en Just haasten zich naar de luchthaven. En dan komen Toine en Richard en Esther en Roeland samen bij de zoo aan. Toine ziet dat Esther en Roeland gestopt zijn:”Dit is toch niet te geloven?! Kom snel, draai die zandloper om! Wij wachten wel” Terwijl Roeland snel de zandloper omdraait, kijkt Richard razend naar Toine. Als hij René en Elbert ziet lopen, zegt hij:”Sorry hoor, maar dit is een spel. Ik wil echt niet wachten tot jullie tijd om is. Jullie zijn gestopt, wij niet! Wij moeten doorgaan!” Roeland:”Ja, je hebt gelijk. Jullie moeten niet op ons wachten!”
Toine knipoogt nog even naar Esther als hij naar de cluebox loopt. Hij gaat de roadblock doen. Bij René en Elbert zal René de opdracht doen.
Terwijl de twee op zoek gaan naar de tijgerkooi, komen ook John en Sophie aan. John doet de roadblock.
Toine baant zich voorzichtig een weg tussen de tijgers. Het is erg warm en de tijgers geven geen kik. Na Toine, gaat ook René zonder veel problemen naar de cluebox. Als ze weer bij de ingang van de zoo komen, wensen Toine en Richard en René en Elbert Esther en Roeland nog succes voordat ze per taxi naar de luchthaven rijden. Ook John heeft weinig problemen met de roadblock en vertrekt even later met zus Sophie.
Giovani en Wim hebben een taxi gevonden om naar de zoo te rijden en als ze uitstappen, zien ze meteen dat Esther en Roeland gestopt zijn. Ze lachen zich een bult. Maar bij Esther en Roeland lopen de laatste zandkorreltjes door de zandloper. Net als Wim besloten heeft om de roadblock te doen, is de tijd om en haast Roeland zich naar de cluebox. Hij doet de opdracht.

Op de luchthaven komen Fleur en Douwe er achter dat er elke uur een vlucht naar Cairns vertrekt. Ze boeken een vlucht en moeten nog 20 minuten wachten. Toine en Richard arriveren even later ook en boeken dezelfde vlucht, net zoals René en Elbert. Maar Machteld en Just’s taxichauffeur heeft een verkeerde afslag genomen. Ze komen één minuut voor vertrek van het vliegtuig op de luchthaven aan en missen dus de vlucht! De eerste drie teams zijn echter wél onderweg naar Cairns.

Wim is bij de cluebox geraakt en wandelt nu weer stilletjes tussen de tijgers door, naar de uitgang. Plots merkt hij dat zijn schoenveter ergens achter blijft haken. Hij kijkt om en ziet hoe een tijger met zijn klauw de veter vastheeft. Wim schudt zijn voet stilletjes heen en weer. Dit heeft echter geen effect, want de veter zit vast aan één van de klauwnagels van het beest. Plots zet hij het op een lopen naar de uitgang, waardoor de veter loskomt en hij veilig uit de kooi stapt. Roeland is als laatste aan de beurt. Hij is een beetje bang na wat hij juist bij Wim zag, maar stapt toch gestaag vooruit. Even later heeft hij de aanwijzing te pakken en begeven ze zich naar de luchthaven. De vier laatste teams komen allemaal op de tweede vlucht naar Cairns terecht.

Daar zijn de eerste drie teams intussen aangekomen. Douwe en Fleur hebben als eerste een gemarkeerde auto gevonden en lezen de aanwijzing die er in zit:
Rij naar Raging Thunder bij Tully.
Toine en Richard en René en Elbert vertrekken even later ook richting Tully. Het is nog een flink eindje rijden. Er zit ook een Fast Forward bij de aanwijzing, maar geen van de drie teams gaat ervoor.

Douwe en Fleur komen als eerste bij de Raging Thunder en vinden de cluebox:
DETOUR
In een detour, kunnen duo’s kiezen uit twee mogelijke opdrachten. Ze kunnen pas verder na het vervullen van de opdracht. Elke opdracht heeft zijn voor- en nadelen.
In deze detour moeten ze kiezen tussen LUCHT of WATER
LUCHT: In Lucht moeten de teams per luchtballon vijf kilometer boven de Tully River varen, waarna ze weer landen. De taak vergt geen inspanning, maar kan langer duren.
WATER: In Water moeten de teams per raft de wilde Tully River vijf kilometer afvaren. Er is veel inspanning voor nodig, maar de klus kan sneller geklaard zijn.

Douwe:”Kom, we doen water! Da’s niks, zo’n raft, dat lukt ons wel!”
Ze krijgen beschermingskledij en een gids en vertrekken op de wilde rivier voor een rit van 5 kilometer
René en Elbert komen even later aan en gaan ook voor het water. Toine en Richard verkiezen echter de lucht.
Biechtcamera
Richard:”We zijn al eens gaan raften. Ik heb nog nooit in een luchtballon gezeten en wou dat echt eens doen. Omdat we toch voor hingen, konden we ons die iets tragere opdracht wel veroorloven.”

De vier andere teams zijn ook geland en lopen naar de gemarkeerde wagens. Esther en Roeland en Machteld en Just hebben ze snel gevonden en racen naar Tully. Giovani en Wim bereiken de voorlaatste wagen en lezen de aanwijzing. Giovani’s oog valt echter op de Fast Forward.
Biechtcamera
Giovani:”Het zag er niet zo goed uit voor ons. We waren voorlaatst en besloten het zekere voor het onzekere te nemen: de Fast Forward.”

Ze openen de Fast Forward en lezen dat ze naar het Reptile House in de Cairns Tropical Zoo moeten. Snel vertrekken ze. In zijn achteruitkijkspiegel ziet Wim John en Sophie naar de laatste auto lopen.
John opent de aanwijzing:”Hier, een Fast Forward! Daar moeten we voor gaan Sophie, we zijn helemaal laatst!” Sophie:”Zouden we dat wel doen? Misschien is iemand anders intussen al op weg om die Fast Forward te gaan doen?”
John:”Nee, dit is onze enige redding, kom op!”
Tully is ver rijden, maar de Cairns Tropical Zoo bevindt zich in Cairns zelf. Giovani en Wim komen er dus snel aan en lezen de opdracht:
In het Reptile House vinden jullie tien manden met slangen. In één van de manden ligt onderaan de aanwijzing voor de Pit Stop. Jullie mogen de manden niet omgooien!”
Giovani:”Oh great, we hebben er weer een goeie Fast Forward voor uitgekozen, zeg!”
Wim:”Kom, dat lukt ons wel.”
Ze openen de eerste mand en die krioelt van de slangen! Wim:”Ze laten ons toch niet tussen giftige slangen zoeken, dus daar moet je niet bang van zijn!” Hij steekt zijn hand in mand en reikt naar onder.
Op dat moment komen ook John en Sophie binnen. Zij beginnen in de achterste mand te zoeken.
Biechtcamera
Sophie:”Ik ben niet bang van slangen. Ik heb er lang eentje als huisdier gehad. Maar op dat moment was ik wel erg zenuwachtig, want we stonden tegen Giovani en Wim te strijden voor de Fast Forward! Als we zouden verliezen, zouden we heel veel tijd verliezen.”
Giovani:”Het werd daar echt een wilde strijd in het Reptile House!
Douwe en Fleur hebben nog 2 kilometer te gaan met de raft. René en Elbert nog 3. Maar dan slaat het noodlot toe! Hun raft botst tegen een rots, waardoor de raft omdraait en iedereen overboord valt! René houdt zich vast aan de zijkant van de boot. Dankzij de reddingsvesten blijven ze boven water drijven. Maar Elbert wordt door het water meegesleurd.
Biechtcamera
Elbert:”Echt vreselijk om mee te maken. Hoe ik ook probeerde te zwemmen, het lukte me niet. In dat wilde water kon ik zelf niet bepalen waar ik heen wou zwemmen. Je bent gewoon overgeleverd aan die golven en draaikolken.”
René:”Ik zag hem steeds verder wegdrijven en vreesde echt dat hij het niet zou overleven. Die rivier zat namelijk vol puntige rotsen. Hij had wel tegen zo’n rots aan kunnen botsen. Dan waren de gevolgen niet te voorzien.”
Elbert:”Uiteindelijk kon ik me gelukkig aan een rots vastklampen en heb me blijven vasthouden tot onze gids en René mij kwamen halen met de raft.”
Elbert klautert weer aan boord. De gids checkt of alles oké is. Op een paar schrammetjes na, mankeert Elbert niets en ze zetten de tocht verder.
Toine en Richard hebben dit allemaal zien gebeuren vanuit hun luchtballon. Intussen zijn ze over René en Elbert heen gevlogen.
In het Reptile House in Cairns zijn Giovani en Wim aan hun derde mand bezig, terwijl John en Sophie hun vierde al doorzoeken. Plots weerklinkt er een opgewekte kreet:”Ja! Ik heb het!!”
Sophie kijkt op en ziet hoe Giovani en Wim elkaar omhelzen, terwijl Wim de aanwijzing in zijn handen geklemd houdt. John vloekt. Ze maken zich snel uit de voeten. Sophie:”Ne gaan we dus laatst zijn. Omdat jij niet naar mij wilde luisteren. Ik zei het nog!”
John:”Zwijg gewoon! Jouw gezeur en gepreek is nu het laatste waar ik zin in heb.”
Sophie:”Oh ja, luister maar weer niet naar mij. Ik heb toch alleen maar gelijk, maar wie let er nu ook op mij?” John antwoordt niets meer en ze haasten zich naar Tully.
Wim opent de enveloppe:
Rij naar de Pit Stop: Het Great Barrier Reef Motel in Innisfail.
Ze lopen naar hun wagen en vertrekken naar Innisfail.

Douwe en Fleur zijn klaar met hun opdracht als Esther en Roeland en Machteld en Just aankomen. Esther en Roeland besluiten om voor water te gaan.
Machteld:”Ik moet niets hebben van dat wilde water! Ik heb dat wel eens op tv gezien, veel te gevaarlijk!”
Just:”Maar, ma-“
Machteld:”Niks, kom we gaan in de luchtballon!”
Douwe en Fleur rijden nu ook naar Innisfail. Even later landt ook de luchtballon van Toine en Richard en zij vertrekken ook naar de Pit Stop. Enkele minuten later gevolgd door een doorweekte René en Elbert.
Ernst-Paul staat met de burgemeester van Innisfail bij de ingang van het Great Barrier Reef Motel. Een auto stopt voor de deur en twee jongemannen stappen uit en lopen naar binnen.
Ernst-Paul kijkt verbaasd als hij de jongens ziet. De burgemeester heet hen welkom en Ernst-Paul spreekt hen toe:”Giovani en Wim, gefeliciteerd! Jullie zijn het eerste team!”
Giovani en wil juichen en springen en dansen en omhelzen elkaar met tranen in hun ogen. Ernst-Paul:”Bovendien winnen jullie vijf jaar lang gratis benzine!”
Wim en Giovani geven elkaar een zoen, terwijl bij Wim een traan uit zijn oog ontsnapt. Ernst-Paul:”Ben je zo geëmotioneerd dat je eerst bent, Wim?”
Wim:”Het is gewoon een combinatie van alles. We zijn eerst, we zijn moe en iedereen haat ons. Vooral dat laatste weegt zwaar door.”
Terwijl Machteld en Just nog moeten opstijgen met hun luchtballon, zijn Esther en Roeland al aardig op weg in hun raft.
Douwe en Fleur zijn onderweg naar de Pit Stop. Douwe:”Waar moet ik naartoe?”
Fleur:”Ja, kijk dan een op die aanwijzing!” Douwe:”Die heb jij toch? Kijk jij dan!”
Fleur:”Nee, ik had hem aan jou gegeven toen ik me moest omkleden!”
Douwe:”Sh*t!! Dan ligt hij nog in die kleedruimte bij dat rafting gedoe!”
Fleur:”G*dv*rd*mm*! Omdraaien dan!”
Douwe keert de wagen en rijdt terug naar de Tully river om de aanwijzing terug te halen. Volgens de regels van het spel, moeten ze alle aanwijzing bij de Pit Stop bijhebben.
John en Sophie zijn net aangekomen bij de Tully river en kiezen ervoor om de rafting opdracht te doen. Daar zijn Esther en Roeland ook nog mee bezig. Ze gaan hard. Te hard! Hun raft schuift langs een rots en daardoor draait de boot achterstevoren. Hierdoor zien ze niet dat ze recht op een andere rots varen. Ze botsen en Esther en Roeland vallen overboord. De gids heeft zich nog vast kunnen houden en grijpt Esther bij haar reddingsvest. Roeland wordt door de stroming meegevoerd, maar hij kan zich naar de oever werken en houdt zich aan het hoge gras vast dat over de oever in de rivier hangt. De gids pikt hem op. Gelukkig komen ze er slechts met de schrik vanaf en kunnen ze snel voortmaken.
Douwe en Fleur zijn ook weer aangekomen. Ze doorzoeken de kledingruimte en daar vindt Douwe de enveloppe die hij achtergelaten heeft. Snel grijpt hij hem en ze haasten zich weer naar de wagen.

René en Elbert hebben een verkeerde afslag genomen. Ze rijden nu via een grote omweg naar de Pit Stop zonder het zelf te beseffen.
Zonder veel verdere complicaties komen Esther en Roeland eindelijk bij het einde van hun opdracht. Ze kleden zich snel om en racen naar de Pit Stop. Even later landen ook Just en Machteld me hun luchtballon. Zij hoeven zich niet om te kleden en kunnen meteen vertrekken.

”Toine en Richard, proficiat. Jullie zijn het tweede team.” vertelt Ernst-Paul aan de neven, die wederom erg blij zijn met hun hoge notatie.

Machteld en Just nemen dezelfde afslag als René en Elbert en maken hierdoor ook de omweg.
John en Sophie zitten nog in de raft. Ze gaan hard en zonder enige ongelukken bereiken ze snel het einde van de tocht. Snel kleden ze zich om en haasten ze zich naar de auto.

Douwe en Fleur hebben goed doorgeraced en komen bij het Great Barrier Reef Motel aan. Ze lopen naar binnen. ”Welcome to Innisfail, Australia!” begroet de burgemeester hen. Ernst-Paul vertelt hen dat ze het derde team zijn. Fleur juicht. Ze is blij dat ze de achterstand waarmee ze deze etappe begonnen, goed hebben gemaakt.
En dan komen René en Elbert binnen. Door de omweg zijn ze alsnog na Douwe en Fleur. Ernst-Paul:”René en Elbert, jullie zijn het vierde team!”
Esther en Roeland komen als vijfde team bij de Pit Stop. En dus blijven Machteld en Just en John en Sophie nog over.

”Kom op, harder rijden, mam!” moedigt Just zijn moeder aan. Machteld is zenuwachtig en antwoordt terug:”Je vader is omgekomen door hard te rijden, Just!”
Sophie wanhoopt in de wagen:”We gaan laatst zijn. Omdat jij perse voor die Fast Forward wou gaan. Ik zei dat het niet zou lukken, maar je wou niet luisteren! Nou gaan we laatst zijn! We worden geëlimineerd, ik voel het!” John:”Stop met zeuren en zeg me waar ik heen moet rijden!”

Een auto komt de parking van het Great Barrier Reef Motel opgereden. Twee personen stappen uit en lopen naar de ingang. ”Good day and welcome to Innisfail, Australia.” groet de burgemeester weer. Ernst-Paul kijkt de twee aan. Hij zegt hun namen en vervolgt:”Jullie zijn team nummer 6!”
Sophie’s ogen vallen wijd open. Ze gilt! Ze grijpt John vast en springt tientallen keren met hem in de lucht! John verklaart aan Ernst-Paul:”Ze dacht dat we er uit zouden liggen.”

Enige tijd later komen Machteld en Just het restaurant binnen gespoed. Ernst-Paul:”Machteld en Just… jullie het zevende team. Het spijt me, maar jullie liggen uit de race.”
Machteld knikt haar hoofd. Ze kijkt Just aan en ziet hoe zijn ogen vochtig worden. Ze aarzelt geen seconde, slaat haar arm om hem heen en drukt hem tegen zich aan. Zelf wordt het haar ook te veel en een traan valt over haar wang op de schouder van Just.
Biechtcamera
Just:”Het is leuk geweest. Ik heb aan de band met mijn moeder kunnen werken. Na de dood van mijn vader zijn we dichter naar elkaar toe gegroeid, maar door deze race staan we nóg dichter bij elkaar.”
Machteld:”Ik heb uit deze race geleerd dat ik het ook zonder mijn man aan kan. Hoe hard ik hem ook mis en hoe vaak ik elke dag ook aan hem denk: life goes on en ik sta sterk genoeg in mijn schoenen om het leven alleen, samen met Just aan te kunnen. Dit had ik nodig om uit die put te geraken.”
VOLGENDE WEEK
In Zuid-Afrika stappen kandidaten in de voetsporen van Nelson Mandela.
Een ongeluk zit in een klein hoekje.
Ontroering in een zeeshuis.
Bezoek aan Afrikaanse stammen.
Welk team wordt geëlimineerd...