Vorige week in The Amazing Race
Zes duo’s vliegen van Cairns, Australië 11.700 km naar Johannesburg in Zuid-Afrika, waar ze meteen een Detour voorgeschoteld krijgen. Esther en Roeland gaan echter voor de Fast Forward: een gapend gat van een koeltoren oversteken op angstaanjagende hoogte!
Giovani en Wim zijn het enige duo dat de grottenopdracht doet en dan slaat het noodlot toe! Wim is in een put gevallen en heeft zijn hoofd zwaar gestoten. Hij zet echter kranig voort.
Terwijl Esther en Roeland verdwaald zijn in hun zoektocht naar de Pit Stop, komen de andere teams dichter en dreigen ze hun eerste plaats alsnog te verliezen ondanks de Fast Forward.
Maar dan slaat het noodlot nogmaals toe… deze keer bij Toine en Richard. Hun jeep is van de verharde weg geraakt en overkop gevlogen. Ze komen er vanaf met enkele schrammetjes, maar verliezen veel tijd. Andere teams tonen medeleven, maar Giovani en Wim rijden gewoon door.
Tijdens de Roadblock tonen teams hun medeleven aan Giovani en Wim, die zich niet meer geïsoleerd voelen. Desalniettemin eindigen ze toch laatst en liggen ze uit de race.

Ernst-Paul:"Dit is Vilakazi Street, niet alleen de straat waar Nelson Mandela gewoond heeft, maar ook de zevende Pit Stop van deze race! Teams arriveerden hier en kregen een verplichte pauze van 12 uur om te slapen, eten en met de andere kandidaten op te trekken.

Behouden Esther en Roeland hun voorsprong? Lukt het Toine en Richard om hun opgelopen schade weer in te halen? En wie moeten de teams stoppen nu zondebok Giovani en Wim weg zijn?
Bovendien: wie zal als laatste de Pit Stop bereiken van deze achtste etappe?"

Esther en Roeland, die als eersten arriveerden om 18:31, vertrekken om 6:31.

Biechtcamera
Roeland:”Ik ben blij dat we eindelijk bewezen hebben dat we deze race ook zonder de hulp van Toine aankunnen. En wat mij betreft zal ik dat in de rest van de race blijven bewijzen!”


Ze lezen de aanwijzing:
Vlieg naar Montevideo, Uruguay. Bij de infobalie van de luchthaven ontvang je de nieuwe aanwijzing.

John en Sophie vertrekken slechts 8 minuten na Esther en Roeland.

Biechtcamera
Sophie:”We zijn heel kort na het eerste team geëindigd. Die hadden een Fast Forward, maar hebben veel tijd verspild om de Pit Stop te vinden. Dus aangezien ze maar een hele kleine voorsprong hebben, bestaat de kans erin dat wij volgende etappe eerst zullen worden!”

Douwe en Fleur vertrekken om 6:45 uur.
Biechtcamera
Fleur:”Ik begin mijn natuurlijke vader steeds beter te leren kennen in deze race. Ik heb een geweldige tijd met hem. Jammer dat ik dit al die tijd heb moeten missen.”
Douwe:”Ik ben blij dat ze me gevonden heeft en ik hoop dat we nog een mooie toekomst tegemoet gaan als vader en dochter.”

Toine en Richard gaan om 6:50 van start.

Biechtcamera
Richard:”We zijn voorlaatst en dat vind ik verschrikkelijk. Want nu gaat Toine helemaal denken dat ie niet zonder Esther kan… Ik hoop dat ie zich nu meer op ons gaat concentreren, zodat we beter kunnen samenwerken en weer bij de eerste zijn.”

René en Elbert vertrekken als laatste om 6:59.

Biechtcamera
René:”We vertrekken weer als laatste, maar dat is al vaker gebeurd en het lukt ons om steeds een beetje te klimmen en net niet af te vallen. Zolang ons dat lukt tot aan de finale, komt dat wel goed. Eenmaal in de finale moeten we ons extra inzetten om eerst te eindigen.”

Per taxi rijden alle teams naar de luchthaven in Johannesburg. Van daaruit komen ze allemaal op hetzelfde vliegtuig naar Uruguay terecht.
Biechtcamera
John:”We waren dus weer allemaal op hetzelfde punt. Dat is zo spannend aan deze race, door op een vlucht of openingstijden te moeten wachten, komen alle teams weer samen. De teams die voor lagen, verliezen hun voorsprong en de teams die laatst zijn, kunnen weer inhalen. En zo moet je jezelf telkens opnieuw bewijzen!”

Als het vliegtuig geland is en de kandidaten hun bagage hebben, gaan ze op zoek naar de infobalie. Toine en Richard liggen op kop en naderen de infobalie. Blijkbaar zien ze het niet, want ze lopen er pal voorbij! Esther loopt hen zonder om te kijken achterna, maar dan ziet Roeland waar hij moet zijn en roept haar terug. Esther roept:”Toine, hier is het!!”
Als ze bij Roeland in de rij gaat staan, mompelt hij:”Moest je dat perse aan hen verraden?” Esther:”Ja, zij hebben ons toch ook al vaak geholpen?”
Toine en Richard sluiten achter Esther en Roeland aan. Na hen komen Douwe en Fleur, John en Sophie en René en Elbert.
Esther en Roeland zijn aan de beurt. Roeland:”We’re from the Amazing Race, do you have a clue for us?” De vrouw achter het desk overhandigt hen de enveloppe. Roeland loopt snel weg en opent hem achter een zuil.
Neem de bus naar Punta del Este en zoek 'The Hand in the Sand', een standbeeld dat symbool staat voor het laatste dat je ziet van een mens die verdrinkt.
Roeland:”Naar de bushaltes! Kom!” Hij sleurt Esther met zich mee. Daar blijkt dat ze hun bustickets bij een loket moeten kopen. Opnieuw schuiven ze aan.
Toine en Richard hebben intussen ook hun enveloppe te pakken. Richard neemt Toine mee naar een ander loket, waar minder mensen staan.
Biechtcamera
Richard:”Ik heb na het einde van de vorige etappe een lang gesprek gehad met Roeland. We zijn het allebei beu hoe Toine en Esther elkaar proberen te helpen in plaats van zich op hun eigen team te concentreren. We zijn dus overeengekomen dat we elkaar zo veel mogelijk gescheiden gaan houden, zodat ze niet meer met elkaar kunnen optrekken.”
Douwe en Fleur sluiten aan achter Toine en Richard. John en Sophie hebben een ander loket gevonden en René en Elbert sluiten achter hen aan.
Er blijken verschillen bussen naar Punta del Este te rijden. Ze rijden allemaal via een andere route. Sophie vertelt de loketbediende:”We want the fastest bus!”
Uiteindelijk eindigen Esther en Roeland en Douwe en Fleur op de eerste bus naar Punta del Este. Een half uur later vertrekken de andere drie duo’s pas! René en Elbert genieten van de omgeving die ze vanachter hun busraam kunnen aanschouwen. Plots zien ze dat er in de verte een bus aan de kant staat. Elbert roept:”Hey kijk misschien zitten Esther en Roeland en Douwe en Fleur daar in!” Alle zes kandidaten haasten zich naar de ramen en kijken of ze iemand van de andere twee duo’s zien.
Inderdaad is het de bus waar Esther en Roeland en Douwe en Fleur in zaten. Ze staan buiten en kijken naar de chauffeur, die een band van de bus probeert los te maken. Fleur verklaart:”We hoorden plots een knal en de bus begon een beetje te slingeren. De chauffeur heeft meteen de bus aan de kant gezet en hij vervangt nu de band. Blijkbaar hadden we een klapband.”
Roeland en Douwe helpen de man, zodat ze sneller door kunnen rijden. Op dat moment rijdt de bus met de andere duo’s voorbij. Esther:”Sh*t, daar gaat onze voorsprong! We lagen net zo goed voor!!”
In de ander bus juichen de kandidaten. Sophie:”Yes, nu zijn we tenminste niet meer de laatste drie teams!”

Het is een lange busrit van 4 uur. De kandidaten proberen wat bij te slapen.
En dan arriveert de eerste bus bij Punta del Este. De drie duo’s stappen uit en rennen naar The Hand in the Sand. Daar staat de cluebox en John en Sophie bereiken hem het eerst.
Neem een boot naar Gorriti Island.
John:”Kom op, we nemen de taxi, die weet vast waar de ferry’s zijn.” Hij loopt met Sophie van het strand af, naar de weg. Toine en Richard lezen de aanwijzing als tweede, vlak daarna lezen ook René en Elbert waar ze heen moeten. Op dat moment stopt de tweede bus met Esther en Roeland en Douwe en Fleur ook in de buurt. Zij lopen naar de hand, terwijl John en Sophie net in een taxi stappen.
Als Toine en Richard naar de weg lopen, passeren ze Esther en Roeland, die in tegenovergestelde richting naar de hand lopen. ”Hallo!” roept Esther naar Toine als ze voorbij lopen. Toine groet haar terug, maar wordt voortgeduwd door Richard. Esther wordt meegetrokken door Roeland.
Toine en Richard hebben ook snel een taxi te pakken, evenals René en Elbert. Douwe en fleur hebben ook hun aanwijzing gelezen en lopen naar een taxi. Esther wil ook naar de weg lopen om een taxi aan te houden, maar Roeland heeft haar bij de hand vast en neemt haar mee naar een man op het strand. Roeland:”Excuse me, could you tell us where we can find boats to go to Gorriti Island?” De man vertelt hen dat het maar een vijf minuten lange wandeling is langs de kade. Roeland:”Kom, we gaan lopen, dan sparen we geld uit! Voor die vijf minuten een taxi nemen is onzin.” Esther:”Ja, maar…” Tegensputteren helpt echter niet, want Roeland trekt haar met zich mee.
Biechtcamera
Roeland:”Ik heb een afspraak met Richard om Esther en Toine uit elkaar te houden. Richard had al de later bus geboekt, dus besloot ik om nu maar te voet te gaan in plaats van de taxi te nemen.”

John en Sophie en Toine en Richard komen gelijktijdig bij een haventje aan. Ze lopen de trap af naar de dokken. Daar roept Sophie uit volle borst:”Who will bring us to Gorriti Island?! We will pay money!”
Een man doet teken. Hij wil hen vervoeren voor 10 dollars, wat niet veel is. Toine en Richard zien het en springen ook aan boord. Ze betalen de man ook 10 dollars. Plots komen ook René en Elbert er aan. Zij vragen de man of ze ook mee mogen en die heeft daar uiteraard geen bezwaren tegen, zolang ze betalen.
Biechtcamera
Sophie:”Dat vond ik vals. Wij hadden die boot geregeld en dan springen Toine en Richard en René en Elbert ook gewoon bij aan boord. Erg brutaal! Dat ze hun eigen zaakjes in orde brengen in plaats van op onze rug mee te rijden.”
De man maakt zijn boot klaar en start de motor. Hij maakt het touw los waarmee de boot aan de kade lag en heel traag begint de boot te bewegen. Er is nu een meter ruimte tussen de boot en de kade… plots springt Fleur over het water in de boot:”Kom op pap, springen!” Douwe neemt een aanloopje en springt over de twee meter van de kade in de boot, die wild heen en weer begint te schommelen. Ze betalen de man en gaan zitten. Sophie en John zitten vooraan, kijken kwaad om en draaien vervolgens hun rug naar iedereen.
Biechtcamera
John:”Wij regelen daar een boot en denken dat we een grote voorsprong gaan opbouwen en vervolgens springen ineens alle tegenstanders bij op die boot. Ik voelde me echt genaaid!”

200 meter verder wandelen Esther en Roeland nog naar het haventje. Ze zien de boot met de kandidaten vertrekken. Esther:”Zie je nou wel! Iedereen is al vertrokken en wij zijn laatst! We hadden gewoon een taxi moeten nemen.”
Roeland:”En dat had ons een hoop geld gekost, terwijl het maar 5 minuutjes wandelen was!”
Esther:”Ja, maar dan zaten we nu wel daar bij hen op de boot! Straks liggen we eruit. Echt, dit is de domste beslissing die je ooit gemaakt hebt!”
Roeland:”Zwijg nou maar gewoon, met al dat geroep schiet je ook niks op!”
Ze wandelen door naar het haventje en vinden meteen iemand bereid die hen ook wil vervoeren. Voor 15 dollar… Ze gaan aan boord en zijn, met enige vertraging op de andere teams, ook onderweg naar Gorriti Island.

Even later komen de vier eerste teams daar aan. Ze lopen naar de cluebox die op de steiger staat. John en Sophie hebben als eerste de clue te pakken:
In het bos hangen 5 tickets voor ferries die elk op drie verschillende tijdstippen vertrekken. Als je eenmaal een ticket van een boom gescheurd hebt, moet je dat ticket nemen. Je kan dan niet meer wisselen.
Meteen rennen John en Sophie het bos in. De andere duo’s volgen al snel.
Sophie vindt een ticket, ze draait het om en ziet dat er als vertrektijd 8:00 uur op staat. Ze roept:”John, hier! Zullen we deze nemen?!”
John:”Shht, niet zo hard. Laten we eerst nog even zoeken, misschien vinden we een vroeger tijdstip.”
Toine en Richard hebben een ticket gevonden voor 8:30 uur. Ze zien John en Sophie. Toine:”Hey, hebben jullie al iets vroeger gevonden dan 8:30?”
John kijkt Sophie aan en verheft zijn wenkbrauwen:”Nee, wij hebben ook alleen nog maar 8:30 gevonden!”
Toine en Richard besluiten het ticket van 8:30 uur te pakken.
John grijpt Sophie bij de hand en neemt haar terug naar de boom waar ze het vroegere ticket van 8:00 gevonden hadden. Hij fluistert:”Zij hebben 8:30. Die andere die we zagen was al een half uur vroeger, die moeten we hebben!”
Maar dan zien ze tot hun ontzetting dat René en Elbert net bij de boom staan. Van op een afstandje kijken John en Sophie toe. Sophie fluistert:”Misschien laten ze hem hangen en gaan ze op zoek naar een vroeger tijdstip.”
Ze zien hoe René en Elbert overleggen, maar horen niet wat ze zeggen. En dan grijpt René het ticket en scheurt het van de boom. John:”Sh*t, ze hebben hem gepakt!”
Douwe en Fleur zijn ook op zoek. Zij vinden een ticket van 9:00 uur. Douwe:”Dat lijkt me veel te laat. Er moet iets vroeger zijn!”

Esther en Roeland komen ook aan op Gorriti Island en lezen de aanwijzing, waarna ze het bos in rennen. Net dan hebben Douwe en Fleur een ticket voor 8:30 uur gevonden en ze scheuren het van de boom. John en Sophie vinden een ander ticket van 9:00 uur. Sophie:”Oh nee, zo laat?! Zou er niks vroegers meer zijn?” John:”Ik denk dat de rest daar al mee weg is. We zullen deze maar nemen, voordat iemand anders hem pakt en we die ook nog eens kwijt zijn.”
Voor Esther en Roeland hangt er nog maar één ticket in het bos. Ze nemen hem van de boom en bekijken de vertrektijd: 9:00 uur.
De kandidaten moeten in een tentje op het eiland overnachten. De volgende ochtend zullen ze met hun ticket kunnen vertrekken.

Iedereen is moe en gaat vroeg slapen. Bijna iedereen… twee personen zijn naar de andere kant van het eiland gewandeld en kijken naar de zonsondergang. ”Wat mooi hè?” zegt de vrouw. ”Eén van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien.” antwoordt de man terwijl hij recht in haar ogen kijkt. Hij leunt voorover. Zij brengt haar gezicht dichterbij. Hun lippen raken elkaar en ze geven elkaar een hartstochtelijke kus. ”Ik ben zo blij dat ik jou hier heb leren kennen, John.” zucht Fleur vol verliefdheid.

Biechtcamera
Sophie:”John is helemaal verliefd geworden op Fleur. Hij lijkt wel weer zo’n tiener. Constant heeft ie het over haar. Ik ben blij voor hem. Hij heeft een lange relatie gehad, maar toen die stuk liep, heeft ie lange tijd in de put gezeten en vertrouwde hij andere vrouwen niet meer. Dus ik vind het heel leuk dat ie Fleur wel vertrouwt. Ze vormen een mooi koppel.”
Douwe:”Die John lijkt me een goeie vent. Ik heb er helemaal niks op tegen dat die twee elkaar hier gevonden hebben. Ze zien er erg gelukkig uit samen! Ze proberen het wel wat van de rest verborgen te houden, omdat ze geen zin hebben in commentaar van de rest.”

De volgende ochtend vertrekt het eerste duo om 8:00 uur met hun ticket. Het zijn René en Elbert.
Biechtcamera
Elbert:”Ik vond het heel leuk om te horen dat wij de enige waren die als eerste konden vertrekken. Zo kunnen we weer een voorsprong opbouwen.”

De ferry brengt hen naar een grote haven. Als ze halverwege zijn, vertrekt de ferry van 8:30 uur met Douwe en Fleur en Toine en Richard.
Een half uur later, als Esther en Roeland en John en Sophie vertrekken, komen René en Elbert in de haven aan. Ze vinden de cluebox op de steiger en lezen hun volgende aanwijzing:
Rij naar de Jose Francisco Gonzales meat warehouse in Maldonado
Meteen lopen ze naar de straat om een taxi te laten stoppen. Er zijn er geen, dus lopen ze naar een winkeltje en bellen voor een taxi. Een kwartier later arriveert de taxi en zijn ze op weg naar de meat warehouse, een groot bedrijf dat vlees levert aan slagers.
Tien minuten later komt de tweede ferry aan met Toine en Richard en Douwe en Fleur aan boord. Ze lopen naar de cluebox en lezen de aanwijzing. Daarna loopt Fleur meteen naar hetzelfde winkeltje om een taxi te bellen. Richard stapt het winkeltje ook binnen en moet wachten tot Fleur klaar is met bellen. Maar dan is hij aan de beurt en bestelt ook een taxi.
Pas na 20 minuten arriveert de taxi voor Douwe en Fleur. Richard belt nog eens naar het taxibedrijf om te vragen waar hun taxi blijft. Als hij buiten komt, ziet hij Toine bij een taxi staan. Toine:”Richard, hier!”
Biechtcamera
Richard:”Het bleek niet de taxi te zijn waar ik voor gebeld had, maar eentje die toevallig voorbij kwam. We hebben die wagen maar genomen omdat die andere er nog steeds niet was.”

Er zijn meer taxi’s gearriveerd. De taxichauffeurs zijn te weten gekomen dat er geld te verdienen valt. En als vijf minuten later de laatste ferry aankomt, hebben Esther en Roeland en John en Sophie meteen een rit te pakken.
Roeland zegt tegen de taxichauffeur:”If you drive very fast, you will get more money, ok?” Hij duwt de man het geld toe en deze drukt zijn gaspedaal diep in.
René en Elbert arriveren bij de meat warehouse en lezen hun nieuwe aanwijzing die ze uit de cluebox genomen hebben:
ROADBLOCK
Een roadblock is een opdracht die slechts één persoon van een duo moet uitvoeren. Het duo kan niet verder tot de opdracht door die persoon volbracht is. Nadat er een keuze gemaakt is, kan er niet meer gewisseld worden.
Wie van jullie kan het meeste gewicht heffen en is niet bang van bloed?
Maar daarnaast zit er ook een Fast Forward in de enveloppe.
Elbert:”Doen we de Fast Forward?”
René:”Gek, we liggen eerst! We doen de roadblock! Veel gewicht heffen en tegen bloed kunnen… Nou, dat kunnen we allebei wel.”
Elbert:”Mja doe jij maar, ik kan niet zo tegen bloed…”

René leest zijn opdracht. Hij moet een rauw stuk vlees van 25 kilo naar een slagerij dragen die 800 meter verderop in de straat ligt. Hij legt het stuk op zijn schouder en vertrekt. Elbert moet meelopen, maar mag niet mee helpen.
Douwe en Fleur zijn ook gearriveerd. Als ze de Fast Forward zien, twijfelen ze geen moment.
Biechtcamera
Fleur:”We hebben het er over gehad dat we deze ronde de Fast Forward zouden doen. N wordt het kritiek, we zijn nog maar met vijf duo’s over en door de Fast Forward geraken we in ieder geval bij de laatste vier. We hebben hem lang genoeg gespaard!”
Voor de Fast Forward moeten ze terug naar The Hand in the Sand rijden. Ze nemen de taxi die ze voor hen hebben laten wachten en rijden weg.
Even later komen Esther en Roeland aan! Het extra betalen aan de taxichauffeur heeft zijn vruchten afgeworpen! Roeland draagt het vlees naar de slager. Enkele minuten later komen ook Toine en Richard aan. Ze besluiten de Fast Forward niet te nemen en Toine draagt het vlees in beide armen naar de slager.
Na 500 meter vlees dragen komen René en Elbert plots bij een STOP-bord! Elbert gaat snel op de mat staan en verkondigt ”Wij willen niemand stoppen!” zodat René gewoon door kan wandelen met het vlees. Zijn schouder ziet rood van het bloed dat uit het vlees sijpelt…
John en Sophie komen als laatste bij de meat warehouse. John:”Zullen we voor de Fast Forward gaan?” Sophie schudt haar hoofd:”Volgens mij is iemand anders er al mee weg. Laten we dit maar doen.” John wordt de vleesdrager.

René en Elbert arriveren bij de slager en leveren het vlees af. De slager overhandigt hen de nieuwe aanwijzing:
De volgende aanwijzing is tegenover The Blue and White Hotel in Punta Del Este.
De slager vertelt hen dat zo’n 100 meter verderop een pleintje is waar veel taxi’s staan en daar gaan ze dus heen.
Esther en Roeland komen nu ook bij het STOP-bord aan. Esther:”Wij gaan niemand stoppen hé?”
Roeland:”Misschien toch wel… wacht even…”
Roeland houdt de homp vlees op zijn schouder met één hand vast en zoekt met een bloederige hand door de foto’s. Esther:”Wie gaan we dan stoppen?”
Hij haalt de foto uit het bakje en hangt hem op het bord. Roeland:”Wij stoppen Toine en Richard!”
Esther:”Neeeeeee!”
Roeland:”Jawel, zij zijn onze sterkste tegenstanders!”
Esther wil de foto er af halen. Roeland:”Niet doen, het is besloten en hangt op het bord! Je mag het er niet meer afhalen!”
Esther:”Wat een klotestreek, Roeland!!”
Roeland loopt nietszeggend verder met het vlees op zijn schouder. Esther trippelt hem achterna:”Waarom heb je dat nou gedaan? Kan je er niet tegen dat ik zo veel met hem optrek? Het is gewoon een leuke vent! Niet zo saai als jij! Toen ik je pas leerde kennen was jij ook zo leuk, maar door de jaren heen ben je alleen maar saai geworden!” Roeland antwoordt niet. Door het geroep van Esther begint hij alleen maar harder door te stappen. Esther probeert hem bij te houden, onderwijl allerlei verwijten makend. Ze lopen recht voorbij de slagerij…
Even later komen Toine en Richard bij het STOP-bord aan. Richard:”Onze foto hangt daar!”
Toine:”Wát? Wie heeft ons gestopt?”
Richard loopt naar het bord:”Esther en Roeland!!”
Toine:”Dat kan niet!”
Richard:”Ja het is toch zo!” Hij draait snel de zandloper om terwijl Toine het vlees op de mat laat rusten.
Biechtcamera
Richard:”Ok, ik had de afspraak met Roeland dat we zouden proberen om Toine en Esther gescheiden te houden, maar die stop vond ik wel een beetje té. Het is niet de bedoeling dat we straks uit het spel liggen!”

”Ik snap echt niet dat jij zo jaloers kan zijn, Roeland, ik..” “Stil, Esther. Waar moeten we naartoe, let daar eens op!” onderbreekt Roeland haar. Hij wandelt naar een voetganger en vraagt waar de slagerij is. De man wijst dat ze terug moeten:”About 200 meters that way.”
Esther:”Zijn we gewoon te ver gewandeld! Allemaal jouw schuld, dit is jouw Roadblock, je moet opletten!”
Roeland:”Als jij niet zo zit te zeuren, kan ik beter opletten!!”
John en Sophie passeren Toine en Richard bij het STOP-bord. Sophie:”Succes jongens.”
Biechtcamera
Sophie:”Ik vind het heerlijk om die angstoogjes van Toine en Richard te zien. Eindelijk zijn ze ook bang voor de eliminatie, nadat ze vorige keer niet meer zo hoog geëindigd waren. Ze waren zo arrogant geworden doordat ze steeds bij de eerste twee teams waren, maar nu weten ze hoe het echt voelt, zo’n race!”

Roeland heeft de slagerij bereikt en levert het vlees af. Ze begeven zich daarna ook snel naar de plaats van de taxi’s.
De tijd van Toine en Richard zit er op en ze kunnen weer doorgaan met de roadblock.

Fleur en Douwe zijn terug bij The Hand in the Sand. Daar komen ze erachter wat ze moeten doen: ze krijgen een korte les in hoe ze een mens in nood op zee moeten redden. Daarna moeten ze zelf een persoon uit de zee redden. Een redder leert hen de kneepjes van het vak.
René en Elbert zijn intussen bij het Blue and White Hotel in Punta Del Este aangekomen. Ze stappen uit en lopen in het rond. René:”Waar moeten we zijn?” Ze lopen het hotel rond en aan de achterkant zien ze de vlag van The Amazing Race boven een deur hangen. Ze lopen naar binnen en komen een trap tegen, die ze helemaal oplopen. Plots komen ze in het casino van het hotel. Bij de roulette tafel heet een vrouw hen welkom. Ze geeft hen elk 50 chips. ”You can only put 5 chips on the board each turn. When the ball drops on a number you’ve chosen, you can continue. Good luck!”
René en Elbert fronsen hun wenkbrauwen en kijken elkaar aan. Vervolgens halen ze hun schouders op en zetten de eerste 5 chips in. Zonder succes…

Toine en Richard zijn intussen ook aangekomen bij de slager en lopen naar een taxi. Ze passeren John en Sophie, die nog steeds het vlees dragen. Toine:”Jullie zijn te ver, jongens!”
Sophie:”Wat? Hoe kan dat nou? Ik heb geen slager gezien?”
John:”Ja, maar zij zijn klaar en hingen achter ons, dus het moet wel terug zijn. Kom mee.”

Fleur en Douwe hebben hun les gekregen en lopen nu de zee in om een persoon te redden die acteert alsof hij verdrinkt. Terwijl Douwe het hoofd van de vrouw boven het water houdt, probeert Fleur haar op een bodyboard te leggen. De vrouw valt van het bodyboard, dus probeert Fleur het opnieuw. Nu lukt het wel en ze brengen de vrouw naar het strand. Missie geslaagd! De redder geeft hen de aanwijzing:
Ga naar de Pit Stop in Casa del Pueblo

Esther en Roeland komen ook bij het Blue and White Hotel aan. Ze weten ook niet waarheen te lopen en vinden uiteindelijk dezelfde vlag en lopen het casino binnen. Daar hebben René en Elbert nog maar veertig chips over. Ze zetten er weer 5 in. En eindelijk valt het balletje op René’s geluksnummer 13!
Biechtcamera
René:”Ik moet eens vaker naar het casino gaan! Dertien is voor velen een ongeluksgetal, maar mij heeft het altijd al geluk gebracht!”
De croupier overhandigt hen de aanwijzing en ze lezen hem snel:
Ga naar de Pit Stop in Casa del Pueblo
Ze lopen naar buiten en zoeken een taxi, die ze snel vinden.

John en Sophie hebben de slagerij gevonden en ontvangen de aanwijzing. Ze gaan op zoek naar een taxi.
Esther en Roeland hebben de uitleg gekregen over de casino opdracht.
Biechtcamera
Esther:”Ik vond het heel raar dat we geen aanwijzing ofzo hadden die zei dat we dat moesten doen. Het werd ons daar zomaar ineens verteld van je moet chips inzetten en het balletje moet op een van je gekozen nummers vallen.”
Ze zetten hun eerste vijf chips in, maar zonder succes.
Toine en Richard arriveren ook bij het hotel. Ze lopen naar de overkant van de straat van het hotel, want volgens de aanwijzing zou de nieuwe aanwijzing zich tegenover het Blue and White Hotel bevinden. Aan de overkant van de straat vinden ze de cluebox. Richard leest voor:
DETOUR
In een detour, kunnen duo’s kiezen uit twee mogelijke opdrachten. Ze kunnen pas verder na het vervullen van de opdracht. Elke opdracht heeft zijn voor- en nadelen.
In deze detour moeten ze kiezen tussen GOKKEN of HANGEN
GOKKEN: In Gokken, moeten de spelers via de achteringang naar het casino. Daar krijgen ze 100 chips. Ze moeten die inzetten op nummers bij de roulette. Ze mogen per beurt maar 5 chips inzetten. Als het balletje op een door hen gekozen nummer valt, krijgen ze de volgende aanwijzing. Als hun chips op zijn, moeten ze alsnog Hangen doen.
HANGEN: In Hangen moeten de spelers naar het dak van het gebouw, waar ze eerst hangend aan een kabel zich naar het dak van de andere toren van het hotel moeten trekken. Daarna moeten ze per kabelbaan naar beneden glijden en in het zwembad landen. Daar vinden ze de volgende aanwijzing.
Richard:”Dat gokken kan eeuwen duren en dan nog moet je misschien hangen gaan doen. Kom, we doen hangen.” Ze nemen de lift naar het dak van het hotel, waar ze beveiligd worden voor de oversteek naar de andere toren van het hotel.
Biechtcamera
Richard:”Het was wel erg hoog, maar dat gaf een grote kick!”

Fleur en Douwe zitten nog in de taxi op weg naar de Pit Stop…
Bij Casa del Pueblo staat Ernst-Paul bij de Pit Stop te wachten samen met Miss Uruguay. Een taxi stopt buiten en plots komen René en Elbert om de hoek gelopen!
Ernst-Paul:”René en Elbert… gefeliciteerd! Jullie zijn het eerst team!” René en Elbert kijken elkaar een seconde ongelovig aan en vliegen elkaar daarna juichend in de armen.
Ernst-Paul:”Mag ik jullie echter vragen om de aanwijzing van de detour te tonen? Volgens mij hebben jullie deze namelijk niet genomen.”
Verschrikt kijkt Elbert René aan. René:”Die hebben we inderdaad nergens gezien…”
Ernst-Paul:”Het spijt me, maar volgens de regels moet je alle aanwijzingen vinden en mee naar de finish nemen. Jullie zullen terug moeten om de aanwijzing te halen.”
Biechtcamera
René:”Dat kwam zwaar op ons dak vallen! Eerst dachten we dat we tweede zou zijn, omdat we er van uit gingen dat iemand de Fast Forward zou genomen hebben. Toen bleek dat we eerst waren en we waren super blij! Maar vervolgens kregen we te horen dat we terug moesten omdat we een aanwijzing vergeten waren.”
Ze stappen terug in de taxi en kijken hun aanwijzingen na. Elbert leest voor:”De volgende aanwijzing is tegenover The Blue and White Hotel in Punta Del Este.”
René:”En wij zijn daar meteen naar binnen gelopen.”

Esther en Roeland hebben eindelijk geluk. Het balletje van de roulette stopt op een door hen gekozen nummer. Ze nemen de aanwijzing in ontvangst en reppen zich naar de Pit Stop.
Daar komen Douwe en Fleur inmiddels aan. Miss Uruguay heet hen welkom. Ernst-Paul:”Douwe en Fleur, jullie zijn team nummer 1!” Fleur juicht en sluit haar vader in haar armen. Ernst-Paul:”Omdat jullie eerst geëindigd zijn in deze etappe, winnen jullie een vakantie van 15 dagen naar de Turkse Riviera!” Opnieuw juicht Fleur en geeft ze haar vader een omhelzing.

René en Elbert zijn weer bij het hotel aangekomen. Tegenover het hotel vinden ze eindelijk de cluebox. René leest het:”Het gaat over de detour! Die hebben we al gedaan, dus we mogen weer terug!”
Boven op het hotel zijn Toine en Richard naar de andere toren van het hotel geraakt. Nu moeten ze met een kabelbaan naar beneden glijden. Toine gaat eerst. Hij plonst in het zwembad en zwemt naar het uiteinde ervan om de aanwijzing te nemen. Richard plonst even later ook in het water. De twee drogen zich af, lezen de aanwijzing en begeven zich naar de Pit Stop.

Ernst-Paul:”Esther en Roeland, jullie zijn team nummer 2!” Roeland grijnst, Esther glimlacht. Ernst-Paul:”Ik vrees echter dat jullie een aanwijzing vergeten zijn, namelijk die van de detour. Jullie moeten terug om hem te halen!”
Esther kijkt Roeland ontzet aan:”Dat is jouw schuld!” Roeland draait met zijn ogen en loopt naar de taxi. Esther komt hem achterna. In de taxi vraagt Roeland de aanwijzingen van Esther en leest ze door. Roeland:”Hier staat het: ‘De volgende aanwijzing is tegenover The Blue and White Hotel in Punta Del Este.’ En wij zijn meteen naar binnen gegaan, omdat jij de aanwijzing niet goed gelezen hebt. Dit is dus niet mijn schuld, maar de jouwe!”

John en Sophie komen ook bij het hotel aan. Ze besluiten HANGEN te doen.
Biechtcamera
Sophie:”Wij houden allebei wel van de kick, dus we moesten niet lang denken toen we dat lazen van die hoogte en die kabelbaan!”
Ze haasten zich naar boven, waar ze klaargemaakt worden voor de opdracht.

Bij Casa del Pueblo is een team gearriveerd. Ernst-Paul:”René en Elbert… Jullia wáren team nummer 1. Maar nu zijn jullie team nummer 2. »
De mannen slaken een zucht van opluchting. René:”We dachten dat dit ons de das om zou doen, Ernst-Paul.”
Biechtcamera
Elbert:”We hebben ons lesje geleerd, we moeten extra aandachtig de aanwijzingen lezen.”

John en Sophie zijn in de andere toren en glijden nu één voor één met de kabelbaan naar beneden, waar ze de laatste aanwijzing grijpen en zich vervolgens afdrogen.
Aan de overkant van het hotel, zijn Esther en Roeland aangekomen. Esther grijpt snel een enveloppe en leest hem:”Het is van de detour. We mogen terug naar de Pit Stop!”

Ernst-Paul:”Toine en Richard, jullie zijn team nummer 3.”
Toine:”Eén plaatsje geklommen… we komen langzaamaan weer dichterbij naar de eerste plaats.”
Twee teams zijn er nog over… wie zal laatst zijn?
Een man en een vrouw komen de hoek omgelopen en stoppen op de mat. Miss Uruguay:”Welcome to Casa del Pueblo!”
Ernst-Paul kijkt hen aan en laat een lange nerveuze pauze… ”Esther en Roeland… jullie zijn team nummer 4.”
Esther knikt afwezig zijn hoofd. Roeland kijkt haar even aan en vervolgens verlaten ze de mat.

Uiteindelijk komt het laatste team binnen gewandeld. Miss Uruguay heet hen welkom en Ernst-Paul vertelt hen:”John en Sophie… jullie zijn het laatste team.” Broer en zus laten hun hoofd hangen. Sophie:”We hadden het al een beetje verwacht…”
Ernst-Paul:”Ik ben echter blij jullie te vertellen dat jullie NIET uit de race liggen! Dit is de tweede van drie vooraf bepaalde non-eliminatie etappes! Jullie moeten al jullie geld en bezittingen inleveren, behalve de kleren die jullie momenteel aanhebben. Maar jullie blijven nog in de running!”
Sophie gilt en schudt haar broer heen en weer:”We zitten er nog in!!”

Biechtcamera
John:”We hebben een soort van tweede kans gekregen. Die kans moeten we in de volgende etappe echt grijpen. We kunnen de finale nog steeds halen!”
Sophie:”Het zal in de volgende etappe wel moeilijk worden zonder geld en bezittingen, maar het is Machteld en Just destijds ook gelukt, dus moet het ons zeker lukken!”

VOLGENDE WEEK
De teams trekken naar USA, waar ze zelf met een trailer het land mogen verkennen.