Vorige week in The Amazing Race
Vijf teams reisden van Soweto, Zuid-Afrika naar Maldonado en Punta Del Este in Uruguay.
Toine en Richard en René en Elbert pikken een boot in van John en Sophie. Als weerwraak liegen John en Sophie in het bos over het vroege ticket dat ze hebben gevonden.
De strijd tussen Toine en Roeland gaat door en wanneer Roeland Toine en Richard een STOP geeft is Esther daar bepaald niet blij mee.
De teams maken steeds meer fouten. Esther en Roeland en John en Sophie dragen het vlees voorbij de slagerij en verliezen kostbare tijd.  Later, bij het Blue and White hotel, zien ené en Elbert en Esther en Roeland de cluebox niet. René en Elbert komen als eerste aan, nog vóór Douwe en Fleur die de Fast Forward genomen hebben. Maar de buitenwippers moeten terug om de aanwijzing te halen. Uiteindelijk zijn Douwe en Fleur toch eerst! Esther en Roeland moeten ook terug voor een aanwijzing, maar ontsnappen nog net aan de laatste plaats. Die plaats is namelijk weggelegd voor John en Sophie. Gelukkig voor hen blijkt het om een non-eliminatie etappe te gaan en mogen ze blijven. Ze moeten echter wel al hun geld en bezittingen inleveren en beginnen de nieuwe etappe met enkel de kleren die ze aanhebben.

Ernst-Paul:”Dit is Casa del Pueblo, ooit het huis van befaamde Uruguayaanse artiest Carlos Paez Vilaro; nu een prachtig museum van moderne kunst. Dit gebouw was tevens de Pit Stop van de achtste etappe. Teams arriveerden hier en voor een verplichte pauze van 12 uur om te slapen, eten en met de andere kandidaten op te trekken.

Zal de vete tussen Roeland en Toine door blijven gaan? Hoe verloopt het met tortelduifjes John en Fleur? Leren de teams van de fouten die ze hebben gemaakt? En zal het John en Sophie lukken om uit de laatste plaats te ontsnappen zonder hun geld en bezittingen?”

Douwe en Fleur, die als eerste aankwamen om 20:05, vertrekken om 8:05.
Biechtcamera
Fleur:”We hebben nu onze Fast Forward opgebruikt en weer wat voorsprong opgebouwd, maar nu komt het er dus echt op aan. We kunnen niet meer op die Fast Forward terugvallen, dus we kunnen geen foutjes meer veroorloven.”



Ze lezen de aanwijzing:
Rij naar Turtle Ranch in Dubois, Wyoming, USA. Vlieg daarvoor eerst naar Salt Lake City en vind de gemarkeerde wagens.

René en Elbert vertrekken om 8:22.
Biechtcamera
René:”We hebben een grote fout gemaakt in de vorige etappe en die heeft ons de eerste plaats gekost. We moeten dus geconcentreerd blijven. Nog even doorzetten en we zitten in de finale!”

Toine en Richard vertrekken daarna om 8:35.
Biechtcamera
Richard:”We hebben vorige keer een stop gekregen van Roeland. We hadden afgesproken uit elkaar’s buurt te blijven om problemen te vermijden, maar een stop was erg drastisch. Maar dat krijg je ervan. Toine en Esther hebben het uitgelokt en dat begint zich nu tegen hen, maar ook tegen Roeland en mij te keen.”

Esther en Roeland gaan van start om 8:40 uur.
Biechtcamera
Esther:”Ik kan er nog steeds niet bij dat Roeland Toine en Richard gestopt heeft. Hij is jaloers en kan het niet verkroppen dat zijn concurrentie beter is dan hem.”
Roeland:”Het is in de vorige etappe goed gelukt om Esther en Toine gescheiden te houden. Hopelijk gaat dat nu ook nog lukken.”

John en Sophie, die als laatste team arriveerden om 21:15 uur, vertrekken om 9:15.
Biechtcamera
John:”Het zal een harde etappe worden zonder geld. Maar we zetten ons 100 % in om niet als laatste de finish te halen.”

John en Sophie hebben helemaal geen geld gekregen van de andere teams. Enkel van Fleur kreeg John 20 dollar.
Biechtcamera
Sophie:”Toen Machteld en Just zonder geld moesten vertrekken kwam iedereen geld onder hun deur steken. Nu lag er niks bij ons. Op Fleur na, heeft niemand iets gegeven. Het is erg duidelijk dat het harder gespeeld wordt naarmate we dichter bij de finish komen.”

De andere teams zijn al per taxi op weg naar de luchthaven, maar John en Sophie staan nog bij Casa del Pueblo. Ze vragen enkele mensen om geld, maar krijgen slechts enkele muntstukken bij elkaar. Een man komt plots naar Sophie:”Can I help you with something?”
Sophie verklaart hem dat ze in een spel zitten en naar de luchthaven proberen te geraken, maar daar geen geld voor hebben. De man wil hen helpen:”I will pay taxi ride for you!”
Zodoende vertrekken ook John en Sophie naar de luchthaven.

René en Elbert’s taxichauffeur rijdt erg traag. Hoewel ze als tweede vertrokken waren, hangen ze al snel op de derde plaats wanneer Toine en Richard hen voorbij komen rijden.
René:”Dit schiet niet op! Can you drive faster? Faster!”
De taxichauffeur verstaat hen niet en blijft op hetzelfde trage tempo doorrijden. Even later komt een andere taxi dichterbij. Elbert kijkt door de achterruit:”Daar zijn Esther en Roeland!”
Inderdaad, Esther en Roeland halen hen nu ook in. René grijpt in zijn portemonnee en zwaait met een briefje van 100 naar de taxichauffeur. ”Here, if you drive fast and we are not the last team, we pay you 100.”

”Wij zijn dat daar? Volgens mij een ander team!” roept Sophie in haar taxi uit. Ze ziet voor hen een andere taxi rijden. Als ze naderen zien ze wie het zijn. John:”René en Elbert! Jezus, die zijn in tweede plaats vertrokken toch? Nu hangen ze helemaal laatst!”

Biechtcamera
René:”Het was tergend irritant om te zien hoe iedereen ons maar voorij stak en wij in die slome taxi zaten. Ik bood de chauffeur extra geld als ie ons sneller kon brengen en ervoor kon zorgen dat we niet laatst waren, maar zelfs dat leek niet te werken.”

De vlucht naar Salt Lake City is pas om 12:15 uur en dus hebben de teams nog veel tijd. Douwe gaat op een bankje zitten wachten, terwijl Fleur mensen aanspreekt. Ze probeert geld bij elkaar te sparen voor John en Sophie.
Biechtcamera
Fleur:”Ik wil John en Sophie graag in de race houden, daarom help ik ze om geld te krijgen.”
Ze heeft slechts 10 dollar bij elkaar als een man plots naar haar armbandje wijst. Hij biedt er 80 dollar voor.
Biechtcamera
Fleur:”Dat armbandje heb ik van mijn moeder gekregen als geluksbrenger. Die man wou het graag hebben en bood er veel geld voor, maar het is toch iets waar ik persoonlijke waarde aan hecht.”

Fleur schudt haar hoofd naar de man. De man biedt haar 90 dollar aan. Fleur trekt haar wenkbrauwen hoog op, maar zegt dan:”No, I’m sorry, but I won’t give it away.” De man maakt een laatst bod: 100 dollar! Fleur twijfelt heel erg. Plots zegt ze ok en neemt het armbandje af. De man betaalt haar de beloofde 100 dollar.
Biechtcamera
Fleur:”Dit heb ik gedaan voor John. Hij heeft het geld nodig om in de race te blijven. Dat armbandje is maar iets materialistisch… dat heb ik niet nodig om te overleven. Al hechte ik er wel veel emotionele waarde aan…”

Toine en Richard en Esther en Roeland zijn ook aangekomen. Het lukt hen niet om uit elkaar’s buurt te blijven in de luchthaven. Maar Richard en Roeland zorgen wel dat ze erbij blijven, waar Toine en Esther ook heen gaan.
John en Sophie arriveren. Fleur loopt meteen naar hen:”Ik was al bang dat jullie niet meer zouden komen! Hebben jullie geld voor een taxi bijeen gekregen?”
John:”Een rijke man heeft de taxi voor ons betaald. Volgens mij viel ie op Sophie’s charmes.”
Sophie stompt haar broer tegen de arm. ”Ik ga even naar het toilet. Ik laat jullie tortelduifjes maar even alleen.” Fleur en John kijken haar lachend na. En dan haalt Fleur de 100 dollar boven:”Dit is voor jou! Ik heb hier ook wat bij elkaar gebedeld.”
John:”Wát?! Wow en iemand heeft je een briefje van 100 gegeven? Wat heb je daar toch voor moeten doen?”
Fleur laat haar arm zien. John:”Je armbandje is weg… Je gaat me toch niet vertellen…”
Fleur:”Toch wel! Ik heb het verkocht zodat jullie weer geld zouden hebben.”
John:”Fleur, dat had je niet moeten doen! Dat was van je moeder!”
Fleur:”Het maakt niet uit. Ik heb jou liever bij me dan dat armbandje.”

René en Elbert komen als laatste aan. René stapt uit, neemt zijn rugzak en loopt meteen naar binnen. Elbert betaald de taxichauffeur 40 dollar. De taxichauffeur klaagt:”No, 100 dollar!”
Elbert:”Ja dahaag! Dat was als we hier op tijd aankwamen. We zijn helemaal laatst!” Hij neemt ook zijn rugzak en gaat naar binnen. Daar vindt hij René snel terug. ”Wou die man nog dat ik hem 100 dollar betaalde! Die spoort ook niet.” vertelt hij hem.
René voelt getik op zijn schouders en draait zich om. Tot zijn verbazing ziet hij de taxichauffeur die de 100 dollar van hem eist:”You promise 100, you give me 100!”
René:”If you drove faster, we give you 100, but we are the last team. We don’t give you 100 now.”
Elbert:”Go away!”
De man draait zich om en wandelt naar buiten. Elbert:”Nou, daar zijn we ook vanaf.”

Toine, Esther, Richard en Roeland zien het tafereeltje vanaf een afstand gebeuren. Toine:”René en Elbert hebben problemen zo te zien.”
Inderdaad, want de taxichauffeur is teruggekomen naar René en Elbert. Deze keer met een politieagent. De agent vraagt hen om mee te komen naar een apart politiebureau op de luchthaven.
Daar doet René opnieuw de uitleg dat hij het geld beloofd had als de man sneller zou rijden.
De politieman heeft echter geen begrip voor de situatie:”A promise is a pomise. You said you would give the man 100 dollar.”
René:”Oh jee, ik begrijp het al. Die flik zit mee in het complot. Als wij die 100 dollar geven, krijgt die flik de helft van de taxi vent.”
Elbert:”René, we moeten onze vlucht nog boeken en die vertrekt over een uurtje. Geef ze nou dat geld maar, we hebben toch genoeg.”
René:”Niks daarvan! Dit gaat om het principe!”
René vertelt de agent dat hij niks meer aan de chauffeur zal geven. De agent antwoordt:”Then I have to arrest you!”
Elbert:”René, geef ze dat geld nou gewoon! Straks moeten we nog naar de gevangenis ofzo!”
René:”Laat me nou gewoon!” Hij wendt zich tot de politieman:”You can not arrest us for something like that!”
De politieagent antwoordt:”Maybe not in your country…” Hij schuift een kant van zijn vest opzij en laat zo het holster van een revolver zien, die aan zijn riem hangt.
Elbert:”René dit is niet gezond meer, geef dat geld en laten we hier wegwezen! Straks missen we onzevlucht!”
René roept:”Here, take the f*cking money!!!” en hij gooit 10 briefjes van 10 naar de agent en loopt met Elbert weg.
Iedereen slaagt erin om op de vlucht naar Salt Lake City te geraken en om 12:15 vertrekken ze.

Als de kandidaten in Salt Lake City landen, is het al 19:15 uur. Ze rennen naar buiten en zoeken de gemarkeerde wagens.
Biechtcamera
Roeland:”En plots zagen we ze! Trucks met een enorme camper erachter!!”
Sophie:”Great, die zijn onmogelijk om mee te manoeuvreren!”
Elbert:”Geweldig! Ik heb altijd al eens met een trailer door de USA willen rijden!”

John en Sophie zijn het eerst bij een truck. Nu moeten ze naar de Turtle Ranch in Dubois, Wyoming rijden. Fleur en Douwe hebben een map gekocht en John en Sophie rijden hen achterna. Ook René en Elbert besluiten hen te volgen en hoewel Toine en Richard ook hun eigen map hebben, rijden ook zij Douwe en Fleur achterna, gevolgd door Roeland en Esther. Eén grote colonne van trucks en campers begeeft zich op weg naar Dubois, 360 kilometer verderop.

Om 22:00 uur arriveren de kandidaten op Turtle Ranch. Daar vinden ze het bord met openingsuren. Het is open van 7:00 tot 16:30.
Biechtcamera
Richard:”En zo konden we meteen heerlijk gebruik maken van die campers die we meegesleept hebben!”

De volgende ochtend om 6:58 staan alle kandidaten aan het hek te wachten tot die open gaat. Enkele tientallen meters verderop zien ze de cluebox al staan, maar ze kunnen er nog niet naartoe. Een cowboy komt het hek openen. Douwe en Fleur en John en Sophie slaan erin als eerste door de kleine opening te rennen. John slaat het hek achter zich dicht. Toine krijgt het tegen zijn knieën en vloekt van de pijn. Esther stopt:”Gaat het Toine? Deed het pijn?”
Roeland loopt echter door.
Fleur komt als eerste bij de cluebox en leest de aanwijzing.
DETOUR
In een detour, kunnen duo’s kiezen uit twee mogelijke opdrachten. Ze kunnen pas verder na het vervullen van de opdracht. Elke opdracht heeft zijn voor- en nadelen.
In deze detour moeten ze kiezen tussen KAR of TENT
KAR: In Kar moeten de teams twee zware wielen in het hoge gras vinden en aan een kar vastmaken. Vervolgens moeten ze een span paarden kiezen, dat voor de kar gespannen wordt. Ze moeten daarna met de kar over een parcours van een halve kilometer rijden om de volgende aanwijzing te krijgen.
TENT: In Tent moeten de teams een teepee bouwen met traditioneel gereedschap.
Douwe en Fleur besluiten om Kar te doen. John en Sophie doen hetzelfde. René en Elbert kiezen voor de tent, evenals Esther en Roeland. Richard overtuigt Toine om de Kar opdracht te gaan doen.
Op een groot terrein van hoog gras liggen verschillende karrenwielen verstopt. Het zijn grote zware houten wielen die de kandidaten naar de kar moeten krijgen. Douwe vindt er snel eentje en heft hem recht. Vervolgens rolt hij het wiel naar de kar.
John en Sophie hebben ook een wiel gevonden. Zij rollen het met twee, omdat het zo zwaar is. Maar dan struikelt Sophie en ze laat los. John laat van het schrikken ook zijn hand los van het wiel dat vervolgens tien meter achteruit rolt. Ze rennen snel terug om het op te halen.

Op een ander terrein zijn René en Elbert en Esther en Roeland druk in de weer met hele grot palen. Deze moeten tegen elkaar geplaatst worden en aan de bovenkant aan elkaar gebonden. Daarvoor gooien ze een soort lasso naar boven, totdat de lus om de uiteinden van de palen komt. Vervolgens moeten ze enkele keren rond de palen constructie lopen, zodat het touw rond de palen komt en strak gaat zitten om ze bij elkaar te houden. Als laatste moet het tentzeil er nog over. Een zware klus, omdat het zo’n groot zeil is.
Douwe en Fleur hebben de wielen aan de kar vastgemaakt en kiezen een stel paarden uit. Een cowboy spant de paarden voor hun kar en ze starten met het parcours. Toine en Richard komen hen snel achterna. John en Sophie zijn nog in de weer met hun tweede wiel.
Het parcours leidt ook rond het terrein waar de andere teams hun teepee bouwen. René:”Opschieten! Zij zijn al bijna klaar!”
Douwe en Fleur komen bij de finish van het parcours. Op dat moment vertrekken John en Sophie pas met hun kar.
Fleur leest de nieuwe aanwijzing die ze gekregen heeft:
Rij naar Cody, Wyoming en vind het hotel dat vernoemd werd naar een van de dochters van Buffalo Bill.
Meteen vraagt ze aan de cowboy die haar de aanwijzing gegeven heeft:”What are the names of Buffalo Bill’s daughters?” De cowboy lacht zijn tanden bloot:”Sorry dear, I’m not allowed to tell you.”
Snel lopen ze naar hun trailer en beginnen aan de tocht van 180 kilometer naar Cody, Wyoming. Toine en Richard zitten hen op de hielen.
René en Elbert zijn klaar met hun tent en ontvangen nu ook de aanwijzing. John en Sophie komen het teepee terrein opgereden. Esther ziet hen:”Snel Roeland, zij zijn ook bijna klaar en we zijn de laatste twee teams!!”
Plots schrikt één van de paarden van John en Sophie op van een rat die door het gras komt gelopen. Het paard steigert en hinnikt wild en zet het vervolgens keihard op een lopen. ”Hoo!! Stop!!” gilt Sophie, terwijl John aan de teugels trekt. De paarden blijven echter doorlopen, totdat de kar op een steen botst. Het rechterwiel begeeft het en komt los. De kar klapt op de grond en John en Sophie vallen in het gras. John:”G*dverd*mse k*tpaarden!!” Ze moeten echter hun detour afmaken om verder te mogen racen.
Biechtcamera
John:”Omdat het ene wiel gebroken was, besloot ik om een nieuwe te zoeken in het andere terrein. We konden beter één nieuwe halen en heel dat eind rollen dan helemaal opnieuw te beginnen.”
Samen met Sophie trekt hij terug op zoek naar een nieuw wiel.
Esther en Roeland zijn inmiddels klaar met hun teepee en vertrekken nu ook naar Cody. Een kwartier verstrijkt eer John en Sophie hun wiel naar hun kapotte kar hebben gerold. Ze bevestigen het wiel en zetten het parcours verder. Uiteindelijk komen ze aan en kunnen ze ook vertrekken.

Douwe en Fleur rijden Cody als eerste binnen. Ze stoppen hun truck met trailer en vragen een voetganger of hij de naam van een hotel weet dat vernoemd is naar een dochter van Buffalo Bill. De man antwoordt hen dat dat het Irma Hotel is en wijst hen de weg. Als ze daar aankomen, zien ze het STOP bord. Douwe loopt erheen en graait in de bak met foto’s. Hij hangt een foto op en Fleur zegt:”Wij gaan onze grootste concurrenten Toine en Richard stoppen!” Snel lopen ze daarna het hotel binnen. Maar dan blijkt dat Douwe de verkeerde foto heeft opgehangen! In plaats van Toine en Richard hangt er de foto van John en Sophie…
In het hotel vinden ze de nieuwe aanwijzing:
Kleed jezelf in de klederdracht uit de tijd van Buffalo Bill en laat een foto van jullie naast Bill nemen.
Fleur:”Oh wat leuk! Verkleden!” Ze begeven zich naar de kleedkamer waar allerlei jurken voor haar klaar liggen. Voor Douwe zijn er allerlei cowboy outfits.
Toine en Richard komen ook bij het hotel aan. Ze zien dat Fleur en Douwe John en Sophie gestopt hebben. Richard:”Huh? Daar snap ik niks van!” Toine:”Nouja, boeien, kom we gaan naar binnen!” Ook zij kleden zich om voor de foto en komen in dezelfde kleedkamer als Douwe. Douwe kijkt hen verbaasd aan:”Moeten jullie niet buiten staan wachten op die zandloper van de STOP?”
Toine en Richard lachen. Toine:”Nee, jullie hebben de foto van John en Sophie opgehangen!”
Douwe:”G**V*RD*MM*!!”
Terwijl hij de kleedkamer in zijn jeans broek, bruinlederen jas en cowboy hoed verlaat, lachen Toine en Richard zich een breuk.

Fleur:”Waarom zijn zij al binnen?” Douwe:”Ja sorry, meid, maar blijkbaar heb ik de verkeerde foto opgehangen.” Fleur:”Wiens foto dan?” Douwe:”Van John en Sophie…” Fleur schrikt:”Dat méén je niet??!!! Oh nee, pap dat is zo stom! Wat gaat John daar van denken?” Douwe:”Sorry meid…”
Ze gaan aan weerszijden van Buffalo Bill staan. De fotograaf roept ”Smile!” maar een glimlach kan er nu niet meer vanaf. Na de foto loopt fleur meteen weer naar de kleedkamer.
René en Elbert zijn intussen ook aangekomen en lopen naar dek leedkamer. Elbert:”Jeetje wat een drukte hier! Waren er nog maar meer vrouwen in het spel en minder mannen, dan hadden we hier tenminste plaats!”
Fleur en Douwe ontvangen de volgende aanwijzing:
Rij naar de Red Lodge Mountain Golf Course in Red Lodge, Montana en vind er de tiende tee.
Er zit ook een Fast Forward bij, maar die mogen zij niet meer gebruiken. Ze haasten zich naar Red Lodge, Montana, zo’n 70 kilometer verderop.
Onderweg passeren ze Esther en Roeland, die nog op zoek zijn naar het hotel. Ze hebben de weg gevraagd en kijken nu waar ze moeten afdraaien. Esther:”Het was de tweede rechts he?” Roeland:”Ja en we hebben er al één gehad, dus de volgende moet ik rechts.” Esther:”Niet waar, we hebben er nog geen gehad!” Roeland:”Jawel, ik weet het zeker, net enkele minuutje geleden!”
Tijdens hun gekibbel rijden ze het hotel voorbij. Enkele tientallen meters verderop ziet Esther van ver het hotel achter hen. ”Stop! Daar was het!”
Roeland:”Ik zei het toch!” Esther:”Jaja, keer nou maar!”
Het is echter een smalle weg. Roeland:”Dat gaat hier niet lukken! Ik moet helemaal in zijn achteruit terug!” Esther:”Voorzichtig dan!”
Roeland schakelt de wagen in zijn achteruit en rijdt zo stilletjes terug naar het hotel. De camper draait telkens de andere kant op van waar Roeland heen stuurt en hij heeft het flink lastig om in één rechte lijn achteruit te rijden. Esther:”Kom op! Schiet op!”
Roeland:”Stil! Ik kan me niet concentreren met jouw gekwetter ertussen!”
Toine en Richard zijn intussen ook klaar met hun foto. Zij besluiten om voor de Fast Forward te gaan.
Biechtcamera
Toine:”We hadden zo het idee dat dit wel eens de laatste Fast Forward kon zij en dus besloten we om hem te grijpen.”
Richard:”Het was wel handig, want zo waren we meteen van Esther vanaf ook.”
De plaats van hun Fast Forward is vlakbij. Ze zien Esther en Roeland sukkelen met de camper en Toine stopt om hen te helpen. Richard:”Laat hen nou maar! Wij gaan geen tijd aan hen verspillen!” Toine:”Ja maar, ik wil gewoon even helpen!” Richard:”Niks daarvan! Laat Roeland maar sukkelen, dan zal Esther wel zien wat voor sukkel hij is en hoe geweldig jij wel niet bent. Hup, rijden!” Toine grijnst en rijdt verder.
Na een tijdje is Roeland eindelijk bij het hotel. Met Esther loopt hij naar binnen. Daar lopen ze nog net René en Elbert tegen het lijf, die naar buiten willen. Esther:”Wat raar dat Fler en Douwen John en Sophie gestopt hebben!”
Elbert:”Ja dat hebben ze per ongeluk gedaan! Douwe heeft de verkeerde foto erop gezet.”
Esther:”Wie wilden ze dan stopp—“ maar René en Elbert zijn al weg. Roeland en Esther kleden zich om voor de foto met Buffalo Bill. Als de foto gemaakt is en ze hun aanwijzing krijgen, komen John en Sophie eindelijk aan. Sophie:”Wát?! Fleur en Douwe hebben ons gestopt, John! Dat serpent!” John draait snel de zandloper om:”Dat kan niet. Er zit vast een logische verklaring achter!”
Sophie:”Ik hoop het voor hen!”
Esther en Roeland komen uit het hotel. Esther ziet de kwade blik van John en Sophie en krijgt medelijden. ”Trek het jullie niet te hard aan jongens! Het is per ongeluk gebeurd! Douwe heeft de verkeerde foto genomen!” Ze lopen snel naar hun truck en rijden naar het golfterrein.
John:”Nou dat verklaart het. Fleur is een leuke meid, maar wat jammer van die seniele pa van haar…

Toine en Richard zijn aangekomen bij Buffalo Johnson County National Airport, waar ze de Fast Forward moeten vervullen. Ze lezen wat hen te wachten staat:
Neem het geel-rode sportvliegtuigje. Die vliegt naar de Pit Stop: Absarokee, Montana, Green Meadow Ranch van Larry Arnold. Het vliegtuig zal daar echter niet landen! Jullie moeten er een tandemsprong doen om naar de Pit Stop te geraken. Eenmaal geland zijn jullie al automatisch bij de Pit Stop.
Richard:”Oh dat wordt kicken!” Ze haasten zich naar het vliegtuigje, waar ze klaargemaakt worden voor de sprong.

Douwe en Fleur komen als eerste bij Red Lodge Mountain Golf Course aan. Daar zoeken ze in een golf wagentje naar de tiende tee. Die vinden ze na een tijdje en naast het bordje ‘10th tee’ staat de cluebox.
ROADBLOCK
Een roadblock is een opdracht die slechts één persoon van een duo moet uitvoeren. Het duo kan niet verder tot de opdracht door die persoon volbracht is. Nadat er een keuze gemaakt is, kan er niet meer gewisseld worden.
Wie weet altijd de ballen te vinden?
Fleur lacht met de omschrijving van de roadblock:”Nou dat zal ik wel zijn zeker?!”
Ze leest wat haar te doen staat: Kies een gekleurde vlag. Vervolgens moet je in je golfwagentje het terrein rondrijden en vier golfballen van die kleur terugvinden.
Fleur kiest de paarse vlag en vertrekt meteen.

De wachttijd van John en Sophie zit er eindelijk op. Ze lopen het hotel in en kleden zich om. Ondanks dat ze laatst zijn, kunnen ze nog hartelijk lachen voor de foto. Buffalo Bill wenst hen nog veel succes als ze het hotel verlaten.
Sophie:”Kom, we gaan voor de Fast Forward, we hangen helemaal laatst!” En dus rijden ze naar de National Airport voor de Fast Forward.

René en Elbert komen ook bij het golfterrein aan. Elbert besluit om de opdracht te doen en kiest de rode lag. Fleur heeft achter een paar struiken al een eerste paarse bal gevonden. En plots ziet ze ook de tweede liggen in een zandbunker.
Even later arriveren Esther en Roeland. Esther wil de opdracht doen en kiest de oranje vlag onder het motto ”Oranje boven!!”
Douwe, René en Roeland zitten op een bankje te wachten. René hoort een geluid en kijkt naar boven. Hoog boven hen vliegt een geel-rood sportvliegtuigje.

”Kijk, volgens mij zijn dat de andere teams!” roept Richard tegen Toine in het vliegtuigje als ze over het golfterrein vliegen. Toine kijkt naar beneden en wordt duizelig.
Biechtcamera
Toine:”Ik wist niet dat ik zo’n hoogtevrees had! Maar daar ben ik vandaag wel achtergekomen. Ik heb hard op mijn tanden moeten bijten.”

Fleur heeft drie ballen gevonden. Het laatste balletje vindt ze terug in de hole van de 10th tee. Ze haast zich terug naar Douwe en leest hun voglende aanwijzing:
Rij naar de Pit Stop: Green Meadow Ranch van Larry Arnold, Absarokee, Montana. Waarschuwing: het laatste team wordt mogelijk geëlimineerd!
Ze rennen naar hun truck en camper en begeven zich naar de Green Meadow Ranch.
Even later vindt ook Elbert het laatste balletje in de hole en zij rijden ook snel af.

”We’re here! Down there’s your Pit Stop! Good luck!” roept de pilot van het sportvliegtuigje naar Toine en Richard. ”Ok, Toine, daar gaan we! Tot zo!” Hij springt gillend met de begeleider uit het vliegtuig.
Biechtcamera
Richard:”Wat een heerlijk gevoel was dat! Ik was zo vrij als een vogel! Nou ja, op die vent na die aan mijn rug zat vastgemaakt.”
Toine slikt en sluit zijn ogen. Zijn begeleider duwt hem mee naar buiten. Ze tellen af van 5 naar 0 en dan springen ze uit het vliegtuigje. Toine blijft zijn ogen dichthouden en houdt zijn hoofd vast.
Biechtcamera
Toine:”Wat een verschrikkelijke ervaring! Dat wil ik nooit meer meemaken! Het was nu voor een goed doel, maar dit was meteen de laatste keer!”
Ze landen zo’n 100 meter van de Pit Stop en moeten het laatste stuk zelf lopen met hun bagage.

John en Sophie komen intussen bij het vliegveld aan, maar daar vinden ze een bordje met de tekst: FAST FORWARD IS REEDS GENOMEN.
John:”Sh*t! Niet weer!”
Biechtcamera
Sophie:”Het was al de tweede keer dat de Fast Forward aan onze neus voorbij ging. De vorige keer met Giovani en Wim en nu weer. We zagen het echt niet meer zitten.”
Teleurgesteld lopen ze terug naar hun truck en camper. John:”We liggen eruit Sooph.” Sophie:”Nee, niet doen! De moed nog niet opgeven!”

Bij de Green Meadow Ranch van Larry Arnold staat Ernst-Paul met Larry Arnold te wachten bij de Pit Stop. Toine en Richard komen aangewandeld en stoppen op de mat. Larry Arnold:”Welcome to my ranch in Montana, USA!”
Toine en Richard danken hem. Ernst-Paul:”Toine en Richard, jullie zijn het eerste team! Hiermee winnen jullie de truck en camper waarmee jullie de voorbije twee dagen hebben rondgereden!”
Toine juicht en stompt neef Richard tegen de schouder. Richard geeft hem hetzelfde gebaar terug.

Esther vindt haar laatste oranje bal ook terug in de hole van tee number 10. Ze begeven ze zich snel naar de Pit Stop.

”Douwe en Fleur, jullie zijn het tweede team!”
Fleur valt in de armen van haar vader en fluistert:”Ik hoop dat John er nog bij zit…”

John en Sophie komen nu pas op het golfterrein aan. Sophie doet de roadblock en kiest de witte vlag.
Biechtcamera
Sophie:”Wit valt goed op. Al die golfballen zijn wit, juist om goed op te vallen, daarom koos ik die witte vlag.”
Ze vindt al snel het eerste balletje achter de struiken.

René en Elbert komen het terrein van de Green Meadow Ranch opgereden en lopen naar de Pit Stop, waar Larry Arnold hen welkom heet. Ernst-Paul:”René en Elbert… jullie zijn team nummer 3!”
”YES!” gilt Elbert en hij slaat zijn hand ineen met de hand van René. René:’We zitten bij de laatste vier!”

Sophie heeft nog twee ballen gevonden. Maar haar laatste balletje levert problemen op. Ze heeft het hele terrein rondgereden en komt weer bij John aan. ”Ik ben rond, maar ik moet nog één balletje hebben!” John:”Hup, rijden dan!”

Het avondrood kleurt de hemel als Esther en Roeland op de mat van de Pit Stop aankomen. Ernst-Paul:”Esther en Roeland… jullie zijn… team nummer… 4!”
Esther en Roeland zuchten. Esther:”Goed zo!” Roeland buigt voorover om haar een knuffel te geven, maar Esther heeft het niet gezien, draait zich om en wandelt weg.
Het schemert en Sophie heeft een zaklamp gekregen om haar zoektocht naar het laatste golfballetje voort te zetten. Weer komt ze aan het einde van de 10th tee. Ze besluit om in de hole te kijken en warempel, daar vindt ze het laatste balletje! Ze haast zich naar John. ”Pff… dit heeft me anderhalf uur gekost om vier rotballetjes te zoeken!”
Na het lezen van de aanwijzing, rijden ze naar de Pit Stop.

Daar is al bekend wie het laatste duo zal zijn, want de vier andere duo’s zijn al binnen. Het is intussen al half twaalf en Fleur staat buiten te wachten. Ze tuurt in de verte en ziet uiteindelijk een paar koplampen aankomen. De wagen rijdt echter de ranch voorbij. Loos alarm, het was niet John.

Eindelijk, vijf uur nadat het eerste duo arriveerde, komen John en Sophie aan. De andere duo’s staan buiten en applaudisseren luid wanneer John en Sophie uitgeput naar de Pit Stop sloffen. Fleur houdt gespannen haar adem in om te horen wat Ernst-Paul te zeggen heeft.
Biechtcamera
Fleur:”Ik hoopte zo hard op een non-eliminatie etappe!”
Ernst-Paul:”John en Sophie… jullie zijn het laatste team dat hier aankomt.” Sophie knikt stilletje:”We dachten al zoiets, Ernst-Paul…” John kijkt Fleur gespannen aan. Zij knipoogt terug.
Ernst-Paul:”Het spijt me jullie mee te moeten delen dat The Amazing Race voor jullie gedaan is. Jullie zijn geëlimineerd.”
John draait zich naar zijn zus en neemt haar stevig in zijn armen vast. Sophie fluistert:”Het geeft niet. Het is oké.”
Fleur loopt huilend naar John:”Sorry, sorry, sorry! Het spijt me zo dat jullie door ons gestopt warden! Het was niet expres!”
John neemt nu Fleur in zijn armen en fluistert in haar oor:”Het geeft niet. Ik weet dat het niet opzettelijk was.”
Hij neemt haar hand vast en strekt haar arm voor zich uit. Vervolgens neemt hij iets uit zijn broekzak en maakt het vast rond haar pols. Fleur kijkt verrast:”Wat een prachtige armband!” John:”Die ben ik voor jou nog eentje gaan kopen. Deze brengt je nog meer geluk.” Hij kust haar zachtjes en fluistert:”Zet hem op he! Jullie moeten dit winnen! Good luck!”
Terwijl John en Sophie naar een wagen begeleid worden, kijkt Fleur hen met tranen in de ogen na…

Biechtcamera
John:”Ik ga Fleur heel erg missen. Maar we gaan elkaar zeker weer terug zien. Ik heb al gewonnen door haar hier te leren kennen. Ze is het beste dat me in The Amazing Race is overkomen.”
Sophie:”Ik vind het erg jammer dat we er uit liggen, maar ik ben heel blij voor John dat hij hier iemand heeft leren kennen waar hij vertrouwen in heeft gekregen. En Fleur is een hele leuke meid! De perfecte schoonzus voor mij!”

VOLGENDE WEEK
Teams reizen naar het koude Alaska waar ze o.a. participeren in een oude jachtmethode van Native Americans.