Nee idd. Volgens mij bestaat zo'n envelop ook helemaal niet!
Cleobertha, Queen of denial
.. Het is een metafysisch feit dat De Envelop bestaat , iedereen weet het in zijn/ haar hart.. tot een moedige ziel de woorden spreekt..;-)
Misschien moet ik wachten tot ik wakkerder ben, maar dan zit rationalisatie voorop, in het (lekke) schuitje met ontkenning, op wat golfjes van hoop, verlangen en weemoed..
Mooi dilemma Dorine.. wel even slikken (een "ohno- erlebnis"..) .Zit een beetje op dezelfde lijn als Verdi hier - (alleen denk ik dat ik 'm - zij het met erg veel moeite ! - niet zou openen) ..Hoe kan het al vast liggen wat er staat, ten slotte zal wat je leest zeker hoe je leven verloopt beinvloeden - de keuzes die je maakt. De meeste mensen leven met een dagelijkse ontkenning van de dood (zie white room topic) om het leven leefbaar te maken , of er althans een zin aan te kunnen geven (hoop doet leven..) - en er is natuurlijk een redelijke kans dat je er over 10 jaar niet meer bent . Dus ik denk dat het lezen van de envelop bijna niet anders kan dan een selffulfilling prophecy te worden . En zelfs het krijgen van de envelop en hem niet openen zou je leven al beinvloeden omdat je in je achterhoofd altijd weet dat je die bewuste keuze hebt gemaakt - en je waarschijnlijk bij elke grote life event af zal vragen of dit in die envelop stond, en wat de consequenties ervan zullen zijn, dat je die had kunnen weten. Dus zal het misschien zowiezo je besluitvorming en de wijze waarop je in je leven staat al veranderen of je hem nu geopend hebt of niet.
Maar goed, even gesteld dat het zou kunnen, en het inderdaad al vast ligt (kennelijk hebben we al moeite met dat concept, want we hebben het nog steeds over selffulfilling prophecy' s en de envelop impliceert eigenlijk 'lot' cq noodlot (beetje fatalistisch) namelijk dat het vast ligt en dat je er niets aan kan doen . Wat zou de meerwaarde voor je zijn te weten wat er gaat gebeuren, als je er toch niets aan kan doen? Onze levensbeschouwing is - voor velen - immers gefundeerd op het idee cq de aanname ( illusie?) dat we zelf in ieder geval tot op zekere hoogte invloed kunnen uitoefenen op hoe het verloopt , een zekere vorm van vrije keuze en handelen, die effect heeft op de uitkomst. Wat zou weten wat er gebeurt, en er vervolgens niets aan kunnen doen, veranderen.. ? Misschien een einde aan onze eeuwige zoektocht , de queeste naar antwoorden - het vinden van een soort rust of berusting hierin - maar dan verlies je ook je passie , vertrouwen en overtuiging : er is immers niets om het op het scherpst van de snede aan te testen, want je weet de uitkomst al (al weet je niet het waarom daarvan.). If the roll of the dice keeps turning up the same, why roll those dice at all..? En ik denk dat geen 'sentient being' dit (weten, maar er niets aan kunnen veranderen ) zonder meer echt kan accepteren, juist door ons bewustzijn en zelf-bewustzijn.
Nee de envelop wordt verbrand en ik leef liever verder met veel hoop, soms ontkenning , af en toe verdriet en teleurstelling - maar hier en daar ook pure vreugde en verwondering om iets heel erg moois wat het leven onverwacht brengt. Ten slotte , wat is het leven waard als je het niet af en toe tot in het diepst van je ziel ervaart?
