W...T...F...?Hoe ben ik hier in godsnaam terecht gekomen? Ik wist van het begin af aan dat ik het moeilijk zou gaan krijgen in dit spel. Ik kende nauwelijks
mensen hier, terwijl de meeste andere spelers toch al bestaande vriendschappen hadden. Toch heb ik mezelf langzaam in de groep weten te
wurmen en heb ik met de meeste mensen een sterke band opgebouwd, wat in een sociaal spel toh wel behoorlijk belangrijk is. Ik heb al eens eerder
meegedaan aan Survivor hier op het forum, maar was toen inactief en ging na de eerste of tweede ronde ofzo al weg. Daarna heb ik nog een
paar andere spellen gespeeld waarin ik telkens weer dezelfde downfall had; ik had geen contact met andere spelers. Dat werd dus het
eerste wat ik drastisch veranderde aan mijn manier van spelen.
Daarnaast wist ik dat ik prut zou gaan zijn in de meeste spellen, want dat was ik bij ieder online spel eigenlijk wel. Nou is dat in Survivor
natuurlijk niet het belangrijkste, maar in de groepsfase is het wel van groot belang dat je niet de zwakste schakel bent in het team (tenzij je
in Laurier zit, die doen altijd iets raars bij eilandraden). En daarom besloot ik in de eerste aflevering maar een lepel wasabi te eten. Ik wist
dat ik daarmee wel een aantal weken safe zou zijn en in ieder geval niet gezien zou worden als zwakste schakel. Bij de rest van de proeven deed ik mijn best,
maar een groot probleem voor mij persoonlijk was dat je bij de meeste proeven jezelf moest laten zien. Ik ben best wel een onzeker persoon en
daarom was dat voor mij niet het meest relaxte om te doen. Toch sloeg ik me daar doorheen en droeg ik mijn steentje bij in de proeven.
Toen de samensmelting kwam was ik blij dat ik herenigd was met wat vrienden uit Laurier die ik in de eerste week had gemaakt, al waren een
aantal van hen al afgevallen. Ik heb dan ook hard gestreden om hen te redden, wat uiteindelijk helaas niet lukte. Daarvoor moest ik me tegen
de final 6 deal van Trudeau keren, maar goed, we wisten natuurlijk allemaal van het begin af aan al dat dat gedoemd was om te mislukken. Na de
mislukte move tegen Lucy was ik bang dat ik het zwarte schaap van de Trudeau alliance zou worden en dus besloot ik heel mijn plan maar open te
gooien en tegen iedereen eerlijk te zijn. Dat heeft uiteindelijk mijn leven in het spel gered. Ik heb het hele spel mijn best gedaan om een
goede jongen te zijn en tegen iedereen vriendelijk te blijven. Daardoor vergaf iedereen me best snel en kwam ik weer terug bij Trudeau. Toen
ging mijn nummer 1 bondgenoot eruit in HIDM. Samen met hem en hillo had ik een final 3 deal sinds een van de eerste weken. Uiteindelijk had
niemand natuurlijk HIDM meegenomen naar de finale eilandraad, want hij was veruit de beste speler dit seizoen, maar toch vond ik dat moment
te vroeg om die alliance op te heffen.
Daarna werd het moeilijker. Verbonden begonnen door elkaar te mixen en volgens mij heb ik mijn naam iedere ronde wel een keer voorbij horen
komen. De banden die ik met mensen had gemaakt waren echter sterk genoeg dat ze mij er in wilde houden boven andere spelers. De enige keer dat
ik echt in gevaar was won ik immuniteit en verder heb ik genoten van de dysfunctionele familie die nog over was. Van opstandige puberzoon hillo
die in ging tegen papa Nieky en mama Swifty. En ik was de buurman, die stil meegenoot van alle perikelen binnen de familie, maar uiteindelijk
nooit in gevaar was. Ik heb mezelf voortdurend boven het spel weten te houden. Laat die anderen elkaar maar kapot maken, zolang ze mij maar niet
aanvallen. Als je me voor het spel had gevraagd op welke Survivor speler ik het meest lijk had ik Spencer gezegd, nu zou ik antwoorden dat
ik meer een Sandra ben (minus de epische biechten). Oordeel zelf maar wie de betere speler van die twee is...
Ik heb mezelf vrijwel het hele spel veilig gevoeld, bij geen enkele Eilandraad dacht ik dat ik degene was die naar huis ging. In een sociaal
spel waarin ik niemand kende, heb ik volgens mij een erg sterk sociaal spel gespeeld. Ik was zeker niet slecht in de proeven, werd meer dan
eens tweede en zelfs een keer eerste. Niemand (ik ook niet) had verwacht dat ik hier vandaag zou zitten, maar hier ben ik. Ik wil jullie
allemaal bedanken voor een fantastisch spel en kijk uit naar jullie vragen.
Roy uit.
Jezus, wat ben ik slecht in speechen over mezelf