Wat Firesphere zegt daar sta ik voor 100% achter. Zelf ben ik de laatste jaren van mijn studie me gaan richten op sport en ontwikkelingssamenwerking en dat is echt ontzettend interessant. Daar ben ik nu ook mijn scriptie over aan het schrijven. Die is gericht op Nederland. Maar als je ziet wat er in het buitenland allemaal bereikt wordt door middel van sport, dat is echt verbazingwekkend. Sport kan een middel zijn om vrouwen te laten emanciperen (zo heeft Lorna Kiplagat in Kenia een hardloopcentrum voor meiden, de meiden die het niet redden, die worden aan een opleiding geholpen). Nog een ander project in Kenia ('t zou ook een ander Afrikaans land kunnen zijn, maar volgens mij was 't Kenia): Er is een voetbalproject voor meiden. Die meiden mogen voetballen, krijgen daarnaast een opleiding. In ruil daarvoor geven ze in hun eigen wijk voorlichting over oa. vrouwenemancipatie, HIV etc. De mensen in de wijk kennen hun, en zullen dus meer van hen aan nemen, dan van één of andere ontwikkelingswerker die daar zomaar komt aanzetten. Die meiden kunnen vervolgens ook toernooien spelen en komen soms ook naar Nederland voor toernooien.
Mijn oude stage heeft ook een project, dat vooral de hangjongeren in Nicaragua van straat haalt. De jongeren houden op met hun leven door te brengen in bendes, ze vechten nu hun zaken op het voetbalveld uit, in een voetbalwedstrijd, in plaats van op straat. Er zijn jongeren tussen die helemaal gestopt zijn met drugs en zelfs met een opleiding zijn begonnen.
Dit zijn zomaar een paar projecten, maar er zijn er zo verschrikkelijk veel. Overal ter wereld. Nu is sport echt mijn ding, maar ik zeg niet dat dit de manier is. Voor mij wel, ik wil hier graag werk in vinden. Maar er zijn natuurlijk talloze dingen die mogelijk zijn. Ook met bv theater, of andere projecten. Educatie is bijvoorbeeld ook erg belangrijk. Eén ding is zeker, wat Firesphere al zei: Het gaat niet om geld. Natuurlijk is erg geld nodig om projecten te doen slagen. Maar direct geld geven is vaak niet de oplossing, dat verdwijnt vaak gewoon in de verkeerde handen.