Met tranen in mijn ogen lees ik dit bericht...
Ik kende Luc...
Cout... natuurlijk niet echt vanwege de muur die het internet vormde.... maar ik kon hem altijd heel erg waarderen. Zijn humor was voor mij onovertroffen.
Wat mij ook trof was hoe hij geweldig hij zijn gruwelijke ziekte leek te dragen en hoe hij hier een enorme hoeveelheid levenslust ten toon spreidde... Ik had hem graag beter leren kennen, als
Cout of als Luc. Zijn uitnodiging voor een BBQ heb ik nooit kunnen gebruiken...
De berichten op het forum lieten steeds, subtiel en minder subtiel, zien dat hij achteruitging, met name die berichten over de hik zag ik als een teken aan de wand. Toen er geen berichten meer kwamen vreesde ik het ergste...
Ik kom net terug van vakantie dus ik lees het nu pas... ik was er wel mee bezig. Vanochtend in de auto op weg terug moest ik weer aan hem denken... hoe het met hem zou gaan...
Lieve '
Cout' de Dwaas zal je missen hier en hoopt dat je in vrede rust... ik hoop dat er een eind aan het lijden is gekomen dat je hebt moeten doormaken.
De familie en in het bijzonder zijn vrouw en twee kinderen wens ik veel sterkte toe.
Danny