Chili, 13 november,
Ja hallo allemaal weer!
Wat een land dat Chili, ik wilde er altijd al erg graag heen, maar mijn verwachtingen zijn echt overtroffen (en dan hebben we nog maar een relatief klein deel gezien). Wat hebben we hier mooie dingen meegemaakt: maandag een vulkaan beklommen, god wat was dat gaaf (en koud op de top), dinsdag heb ik voor het eerst in mijn leven op een paard gezeten, en wat een tocht...
Steeds weer realiseer ik me wat een onwaarschijnlijk grote bofkont ik ben dat ik hier bij mag zijn. Zoveel moois, zoveel gedaan. Dit had ik niet voor mogelijk gehouden. Afgelopen dinsdag was de eerste uitzending op TV. Iedereen was wel benieuwd naar het effect hiervan, vandaag de gevarenzone. Altijd spannend! Nu zijn Michele en PP genomineerd, we zullen zien of dat nog verandert. Waar ik zelf momenteel het meest mee zit is mijn voet. Gisteren wilde ik nog even een lekkere duik nemen in het Lagos Franco (meer bij Futrono). Ik liep er een paar meter in en stond met mijn blote voet in een kapotte fles. SHIT, dacht ik meteen, dit voelde niet heel lekker. Het bloed gutste eruit. De dokter heeft er 2 hechtingen ingezet, omdat het een beste snee was. Eerlijk gezegd dacht ik er met een nacht wel vanaf te zijn maar donderdagochtend voelde het echt niet goed. Lopen ging niet goed. Strompelen is een beter woord. Godzijdank de hele dag in de auto. Eerst de “eigen” pick-up. Daarna liften met allerlei Chilenen mee,hup met zijn allen die pick-ups in... Maak me zorgen om morgen (vrijdag)... Zoals het nu gaat kan ik niks betekenen, dan zal de groep steeds moeten wachten, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Hopen dat er vannacht een “wondertje” gebeurt en dat het morgen gaat. Vandaag werd ik moedeloos van mijn gestumper. Nou goed, we zullen er gewoon voor gaan en dan hoop ik dat het volgende week weer top gaat! Momenteel zitten we op een SCHITTERENDE plek aan een ander meer. Dat hebben ze mooi geregeld, de slaapplekken zijn echt super. Dat weegt op tegen het niet kunnen douchen en de natte tenten! Grappig hoe makkelijk je dat “gewoon” vindt. In de groep gaat ook alles nog steeds erg goed! Na het beklimmen van de vulkaan en het paardenongeluk zijn we echt hechter geworden. Gewoon erg gezellige en grappige mensen, met wie het heel leuk is dit avontuur te beleven. De week in Chili heb ik een aantal keren de telefoon mogen krijgen. Nog altijd veel steun uit Nederland. Jullie begrijpen dat ik daar ontzettend blij over ben! Omdat ik nog heel graag door wil hoop ik dan ook dat dit zo blijft. Als het aan mij ligt stemmen jullie me de hele wereld over! In ieder geval super bedankt voor jullie hulp tot dusver al. Ik kan jullie zeggen Brazilië en Chili zijn zo ontzettend mooi, naar beiden wil ik graag nog eens uitgebreid terug! Heel benieuwd of ik er volgende week bijzit en waar we dan weer zijn! Vast staat dat het een superavontuur is! Heel veel liefs aan iedereen in Nederland. Een hele dikke smakkerd voor Janneke!! Enne, madrie, maak je over mijn voet maar geen zorgen, dat komt goed!!
