Ja, werkelijk alles wees op Stijn. Lichaamstaal, mogelijke molacties, aantal kandidatenacties, regiekeuzes, follow the money, taalgebruik in de biechten, acteren bij de vrijstelling, etc.
Ik zat eerst nog op Bridget. Voor mij was het in eerste instantie vooral het spookhuis. Zo eng is dat echt niet, dat je daar drie keer geraakt wordt. En dat bleek achteraf ook.
Daarna was het vooral heel duidelijk dat zowel Roos zelf als de regie het geen enkel probleem vonden dat zij verdacht overkwam. Stijn werd juist uit de wind gehouden. Jaar in jaar uit blijkt dat toch de beste aanwijzing.