Topic: Ontwikkelingen in het BB-Huis

[Daedalus]

Nou, dat valt me mee, dat ze gingen loten. Tanja kennende had ze niemand uitgezocht.

[Test]

Kent Tanja het begrip 'delen' uberhaupt wel?

[Daisy]

Is Tanja er nou nog niet uit? Schande

[Nîcky]

"Oh wat lekker. Nee toch niet, het voelt zo raar"

Dido staat op en wil een brood bakken. Alleen heeft ze dat nog nooit eerder gedaan en weet ze dus niet hoe je een brood maakt. Gelukkig is daar Lieske die haar een les in brood bakken geeft. Samen maken ze twee brooden. Lieske legt uit welke ingrediënten er in het brood moeten, zoals bloem, melk, gist, zout en suiker. Als alle ingrediënten gemend zijn beginnen ze te kneden. Dido: “Oh wat lekker. Nee toch niet het voelt zo raar. Maar nu gaat het ook beter. Wat leuk.” Dido vindt het blijkbaar erg leuk om brood te bakken maar vindt het naar eigen zeggen vooral ‘makkelijk’.

Een pannenkoek à la Dido

Nadat Dido klaar is met het brood kneden, dacht ze dat het brood dan klaar was. Maar het brood moet echter nog 1,5 uur rijzen en daarna in de oven. Ze besluit om de honger te stillen een pannenkoek voor zichzelf te bakken. Het gaat haar erg goed af en ze komt de Woonkamer in met een zelfgebakken pannenkoek. De Bewoners hebben allemaal erg veel trek en kijken allemaal heel lief naar Dido. Dido is de gierigste niet. Ze deelt aan iedereen die haar lief aankijkt een stukje uit. Maar na een stukje geproefd te hebben, willen ze natuurlijk allemaal meer. Volgens Lieske, Ingrid, Roel en Menno is dat de lekkerste pannenkoek die ze ooit gegeten hebben. Dit komt als een ware verrassing bij Dido die allesbehalve een keukenprinses is. Maar trots is ze wel. Ze gaat dan ook voor iedereen een pannenkoek à la Dido bakken.

"In geen twee jaar mijn haar gekamd"

Uit verveling zitten de Bewoners met hun haar te spelen. Chantal vindt het erg leuk om met het haar van Ingrid te spelen. Ze gaat twee vlechten maken. Maar eerst gaat ze haar haar uitvoerig kammen. Bij het zien van de kam zegt Roel dat hij zijn haar in geen twee jaar gekamd heeft. Hij pakt de borstel en kamt er zijn haar(tjes) mee. "Ik ga mijn haar weer laten groeien, eigenlijk mis ik het gevoel van haar nu wel een beetje", besluit Roel.

"Ik dacht gisteren dat ik gek werd"

Nathalie en Dido zoeken elkaar op in de jacuzzi. Nathalie vertelt dat ze zich gisteren erg verveelde en dat ze vandaag had besloten om daar iets te gaan doen. Nathalie: “ Ik dacht gisteren dat ik gek werd. Dan maar zo’n stom spel. Maar het was wel leuk met Joost.” Het is duidelijk dat de dames een hechte vriendschap hebben en ze vertrouwen elkaar veel toe. Zo hebben ze ook een uitgesproken mening over hun mede-Bewoners. Al gaan ze niet in op namen. Ze weten precies over wie ze het hebben.

Vis met boterjus en rode kool

“Wil je jus eroverheen, het is boterjus?” vraagt Rob aan Joost. Het eten is klaar en Rob bedeelt het onder alle Bewoners als het hoofd van een gaarkeuken. Roel wacht nog op zijn eigen boodschappen.

Romantisch eten in de jacuzzi

Nathalie en Dido zitten nog in de jacuzzi, tijd om de andere Bewoners even te bespreken. Het valt hen op dat er iets veranderd is in de groep. Nog even geleden waren Dido en Nathalie een eigen groepje binnen de groep. Nu is dat helemaal omgedraaid, iedereen is weer meer naar elkaar toegetrokken. “Het lijkt wel alsof iedereen elkaar deze week extra wil leren kennen”, aldus Dido. Beiden hebben medelijden met Lieske: “Ze stelt zich soms zo kwetsbaar en jong op”, vindt Nathalie. Rob verstoort de roddelende dames: “Zal ik jullie eten brengen in de jacuzzi?”, stelt hij voor. “Oh ja, dat is romantisch” reageert Nathalie.

Hapje bloedworst proeven

“Wat is dat eigenlijk bloedworst?”, vraagt Nathalie zich af. Rob weet het antwoord, het is best lekker hoor, zal ik je het laten proeven. Rob komt even later terug met een stukje bloedworst. “Arg, wat zit dat eruit, wat vies”, reageert Nathalie. “Stel je niet aan, gewoon proberen”, moedigt Rob haar aan. Toch durft Nathalie het aan om een hapje te proeven. Met een verafschuwend gezicht stopt ze het stukje bloedworst in haar mond. Direct spoelt ze het na met een glas water. “Het is ook zo ranzig hoe dat eruit ziet, net een gestolde korst”, voegt Dido toe. “Wat is dit smerig”’, roept Nathalie uit. “Wat zit er eigenlijk in?”, wil Dido weten. Het is gewoon gestold bloed met vlees”, antwoordt Rob. “Smaakte het echt naar bloed Naat? Dido lijkt echt nieuwsgierig. Ja, nog erger dan dat “Ik hoef het nooit meer.”

[Nîcky]

"Kijk sla....maar hoe eet je dat eigenlijk?"

Roel en Tanja kunnen opgelucht ademhalen. Rob werd zojuist naar de Dagboekkamer geroepen en kwam terug met de mededeling dat de boodschappen voor Roel en Tanja klaar liggen. Ook is er een boodschap voor Lieske. Ze moet voortaan altijd met haar krukken lopen. Lieske: “Waren ze boos?”, wil ze weten. Rob: “Nee, het is gewoon beter voor je.” Roel en Tanja snellen zich naar het Washok. Al snel volgt de rest om met grote ogen toe te kijken wat hun mede-Bewoners deze week mogen eten. Roel en Tanja zijn beide heel tevreden. Vooral Roel met zijn biefstuk en magnetronhamburgers. De bestelde krop sla van Roel heeft hij ook gekregen. Roel: “Kijk sla… maar hoe eet je dat eigenlijk?”

“Kom we gaan ff nep doen over Joost.”

Nathalie en Dido zitten nog steeds in de jacuzzi en ze weten uit gekheid gewoon niet wat ze moeten doen. Dan heeft Dido weer een idee. Dido: “Kom we gaan ff nep doen over Joost.”
Nathalie: “Ja dan kruipen we in de huid van een anti-Joost iemand.”
Dido: “Maar dan moet je niet lachen anders denken ze dat het echt is.”
Nathalie: “Ik heb vandaag de hele dag met Joost gespeeld. Wat vermoeiend zeg, dan komt ie steeds met ie rare spelletjes. Ik doe echt zo mijn best om te doen alsof ik hem aardig vindt. Hij is echt de allerlaatste in het Huis die ik aardig vindt.

Dido: “ Weet je wat ik vandaag heb gedaan met Joost. Ik zei tegen hem dat ie mijn maatje was, en hij trapte er geheid in. Hij heeft gewoon niet in de gaten in we hem in de zeik nemen. Hij met z’n stomme grapjes en spelletjes alsof we hem aardig vinden. Dat geloof je toch niet. Nee kom we gaan nu een ander toneelspelletje doen. Anders gaan mensen echt verkeerde dingen denken. We gaan ons nu verplaatsen in een soort van Paris Hilton type.” Nathalie: “Ja dat is leuk.”

Een stiekem plannetje

De ‘mannen’ Menno, Roel en Joost zijn een plannetje aan het bekokstoven. Zij weten namelijk dat Nathalie en Dido net uit de jacuzzi zijn gekomen en nu in de Badkamer zitten. Ze willen dus onaangekondigd de Badkamer binnenlopen terwijl Dido en Nathalie naakt onder de douche staan. Met z’n drieën zitten ze geniepig te lachen. Het niveau daalt met de dag, vooral bij de mannen. Maar dan ineens staat Dido voor hun neus en gaat ze erbij zitten. Menno reageert verbaasd; ”Ging jij niet douchen?” Dido: “Jawel zo meteen. Ik wil nog een sigaretje roken en dan ga ik slapen.” Roel wil ineens heel eerlijk zijn tegen en vertelt haar wat ze van plan waren. Maar Dido reageert heel nonchalant. Dido: “Oh, nou ja, dan weet ik dat voor de volgende keer. Ik hou er wel rekening mee voortaan.”

[Nîcky]

Rob en zijn monologen

Terwijl de meeste Bewoners gezellig zitten te kletsen in de Woonkamer, zit Rob alleen in de jacuzzi. Hij zingt de sterren van de hemel. Hij zingt echter zo hard dat de Bewoners hem horen en ze vragen zich af wat er in Robs hoofd omgaat. Joost vindt Rob een eigenaardig mannetje omdat hij verscheidene monologen voor de spiegel geeft als hij alleen is. Althans hij denkt dat hij alleen is, want Joost heet hem wel vaker gehoord. Chantal, de andere veertiger, wil niet met hem gëassocieerd worden omdat ze niet veel schelen qua leeftijd.

"Je weet namelijk niet of je morgen nog leeft"

Het lijkt erop dat Roel zijn gehele weekvoorraad er in één avond doorheen wil jagen. Sinds hij zijn mandje met boodschappen heeft gekregen heeft hij al de hamburgers en de poffertjes opgegeten. Hij is van plan om ook nog een pizza naar binnen te werken en daarna als toetje ijs. Chantal vindt Roel echt een ‘raar ventje’ omdat hij alles achter elkaar opeet. Ze zegt er wel bij; “Je hebt eigenlijk gelijk Roel. Je weet namelijk niet of je morgen nog leeft. Eet smakelijk jongen.”

"Ik ga met mijn tijd mee. Zo ook mijn kapsel"

Ingrid kan er geen genoeg van krijgen om Menno steeds te jennen. Ze vraagt aan hem of zijn opa is overleden. Hij zegt nee maar hij wil weten waarom ze dat vraagt. Ze refereert naar zijn vest, omdat ze die oubollig vindt. “Maar weet je Menno, alles komt terug hè”, zegt Ingrid erg sarcastisch. Maar Menno kan het goed hebben. “Ik ga met mijn tijd mee. Zo ook met mijn kapsel. Ik wilde iets nieuws, vandaar. Nu hoor ik er helemaal bij”, aldus Menno.

Geniaal plan van Tanja

Ingrid en Menno bespreken in de Slaapkamer Nominatiestrategieën. Ze speculeren wie er op wie gaat stemmen. Tanja kwam volgens Ingrid met een slim idee. Tanja zegt namelijk dat ze Rob gaat Nomineren. Ingrid: “Ze zei: ‘Als iedereen op mij stemt en ik stem op Rob, dan zitten we met z’n tweeën op de bank’. Ze denkt dat ze er dit keer zeker in blijft omdat ze bijna gaat bevallen en dat wil Nederland wel zien.” Menno vindt het een geniaal plan van Tanja.

De zon komt op

Zie Foto

Scheurende gitaren

Wederom schrikken de Bewoners wakker van keiharde muziek. Het is een nummer van Janet Jackson. Geen zoetsappige ballad of vrolijke popsong van deze artieste, maar het rocknummer 'Black Cat' is uitgekozen om de Bewoners wakker te schudden.

[Nîcky]

Rob de haarrrocker

Rob tikt lekker mee op 'She goes down' van Mötley Crüe. Heeft hij heimwee naar zijn jaren als haarrocker?

Indecent proposal

Rob en Ingrid drinken hun koffie op het zonovergoten terras. "Zou jij het voor één nacht met iemand doen voor één miljoen?", wil Ingrid van Rob weten. Rob zou het meteen doen, en Ingrid zelf trouwens ook. "Samen lekker op reis gaan voor dat geld...", mijmert Ingrid.

Tanja slaapt slecht

Tanja heeft een slechte nacht gehad. Ze wordt steeds wakker door haar brandend maagzuur en omdat ze dan anderen hoort praten, kan ze niet meer in slaap komen. Toch zal ze het gezellige kletsen voor het slapen gaan wel missen als straks de baby er is en ze in de aparte kamer zal gaan liggen.

Nog acht dagen

"Nog acht dagen", zegt Tanja. "Wow, ik weet nog dat je tegen me zei dat het nog zeven weken was", verzucht Ingrid.
"Ik hoop dat het als het niet eerder komt, dat het toch uiterlijk twee dagen na de 24ste is. Ook voor mezelf. Ik ben zo benieuwd hoe iedereen gaat reageren", zegt Tanja. "Over een week is niets meer zoals het was voor mij, maar voor jullie ook niet. En jullie gaan alles meemaken want als het goed is is er dan nog geen Exit geweest." Tanja denkt zelf dat het kindje op 21 oktober komt. "Dat kan ik me gewoon niet voorstellen", zegt Nathalie. "Je zit er nu zo rustig bij." Maar Tanja legt uit dat een bevalling snel kan gaan. Bij een vriendin van haar was er de ene dag niks aan de hand, maar de dag erop beviel ze binnen anderhalf uur van een zoon. Vijf uur na de bevalling zijn ze samen voor het zieknhuis een sigaret gaan roken. "Maar je ziet er niet uit na een bevalling!", vertelt Tanja. Alsof je drie dagen niet hebt geslapen. Daarom wil ze de Bewoners na de bevalling even een tijdje niet zien!

Lieske verveelt zich wezenloos

Lieske uit haar frustratie over de instructies die ze vanuit de Dagboekkamer heeft gekregen. Ze moet haar krukken overal bij gebruiken. Hierdoor is ze totaal niet mobiel en dat vindt ze verschrikkelijk. Ze kan bijna nergens aan meedoen en ze verveelt zich daardoor kapot. Tanja zegt dat Big Brother het beste met haar voor heeft. Maar Lieske is meestal erg eigenwijs en als ze zich goed voelt dan bepaalt ze meestal zelf wat ze wel en wat ze niet kan. "Mijn handen jeuken gewoon om de Badkamer een goede schoonmaakbeurt te geven. Ik wil gewoon iets lichamelijks doen!"
"Wacht nou gewoon even de fysiotherapeut af ", is Tanja's wijze raad. "Bewaar je vragen en stel ze vanavond aan hem."
Daar is Lieske het toch wel mee eens.

"Mijn oma beviel niet, ze wierp!"

"Weet je al wie je uitkiest om bij je te zijn en samen met je te wachten op de verloskundigen, als het zo ver is?", informeert Lieske. "Nee, ik denk dat ik alleen wil zijn dan. Ik vind het niet fijn als mensen aan me zitten, dus dat wordt nog wat. Als het echt heel snel gaat dan denk ik dat het Ingrid gaat worden, of Dido met haar ervaring. Maar je kan zoiets denk ik toch niet plannen. Geen polonaise aan mijn lijf. Ik moet er niet aan denken! Maar zo ver komt het denk ik niet; voor hetzelfde geld loop ik twaalf uur met weeën rond. Dat het ook anders kan gaan bewijst wel het verhaal van Tanja's oma.
De opa van Tanja was huisarts en deed ergens anders een bevalling toen zijn vrouw zelf moest bevallen. Voor ze het wist was het kindje geboren, maar omdat ze niet wist wat te doen stierf het kindje voor er hulp kwam. Tanja's moeder vertelde haar dit verhaal toen ze 3,5 maand zwanger was en vertelde haar hoe te handelen bij zo'n snelle bevalling. Meteen het vlies erafhalen, kindje goed droogmaken, dan goed warm inpakken en de navelstring afbinden. "Daarom zeg ik altijd, mijn oma beviel niet, ze wierp!"

[Nîcky]

Marilyn Manson voor de langslapers

De langslapers Menno, Joost en Dido worden getrakteerd op een nummer van Marilyn Manson. Joost spert zijn ogen open, springt uit bed en geeft een potje luchtgitaar weg. Op het bed van Menno welteverstaan, die echter totaal niet reageert.
Ook Dido is nu echt wakker en loopt, na een potje headbangen met Joost, slaperig de keuken in.

Gotcha!

Chantal is op dreef. Ze vertelt enthousiast anekdotes uit programma's zoals Gotcha! en Punk'd. Ze vond het leuk hoe Inge de Bruijn reageerde toen ze in de maling genomen werd. "Georgina Verbaan?", vraagt Tanja. "Nee, die loopt binnen en zegt alleen maar Gotcha! Dat vind ik geen prestatie."
Roel is op zoek naar aspirine. Hij heeft hoofdpijn omdat hij te lang in zijn bed heeft gelegen. Of zal het door de harde muziek komen?

Joosts metamorfose

Joost is al een tijdje in de Badkamer bezig. Na het douchen geeft hij niet alleen de vloer een opknapbeurt, maar slaat daarna ook de hand aan zichzelf. Geconcentreerd verwijdert hij zijn stoppelbaardje, met een heuse ringbaard als resultaat. Tanja beoordeelt het resultaat, ze vindt het nog niet zo netjes. Na nog wat bijwerken loopt hij de Tuin in waar de andere Bewoners zitten. "Nee!", zegt Dido als ze Joost ziet. Lieske valt het niet eens op. "Parlo Italiano?", roept Chantal.
Nathalie vindt het leuk. "Alleen nog een beetje ongelijk", vindt Tanja.

Quatro Stagioni!

Joost zegt een Geheime Missie te hebben. "Ik mag alleen maar Italiaans praten tegen jullie", zegt hij tegen Chantal. Hij heeft zijn haar strak achterover gekamd en loopt door het Huis Italiaans te scanderen. "Pronto bambino! Quatro Stagioni! Arrivederci! Calzone Italiano!" Maar hij is al snel door zijn Italiaanse woordenkennis heen. Hij herinnert zich gisteravond en snelt naar de Woonkamer om de handleiding van de kookplaat te pakken. In het Italiaans uiteraard. De vrouwen hangen aan zijn lippen. "Het is inderdaad echt mooi", zegt Dido. Hij vindt een interessante passage. "Dit gaat over een pacemaker. Als je die hebt, dan mag je niet in de vuurt van kookplaat komen", legt hij uit. In de Tuin legt hij aan Rob uit wat er aan de hand is. "Ik praat vandaag alleen maar Italiaans en er komt alleen maar onzin uit", zegt hij. "Maar ik hoor nu alleen maar Nederlands Joost", grapt Rob.

Menno's stepsclubje

Menno geeft gymles aan Nathalie, Dido en Ingrid. Hij begint met wat rondjes warmlopen. "Auw, mijn enkel!", roept Dido al na een paar meter. Nathalie en Ingrid houden het één rondje langer vol maar ploffen daarna neer. "Wat een stelletje slomerds zijn jullie", vindt Menno. "We willen ook iets leuks doen", zeggen de dames tegen Menno. "Goed, dan gaan we 'steps' doen." Dat voorstel valt goed bij de vrouwen. Ze gebruiken een opstaande rand voor de pasjes. Steppen maar!

Het gaat beter met Lieske

Lieske is terug van de fysiotherapeut, het herstel gaat goed en de brace mag af . Ze mag wat meer bewegen en heeft oefeningen meegekregen. Meteen zien we haar een balletje schieten met Menno.

[Nîcky]

Op rantsoen voor een kaartje

Ingrid en Joost komen uit de Dagboekkamer en vertellen de rest van de Bewoners hun opmerkelijke verzoek. “We hebben aan Big Brother gevraagd of wij met zijn tweeën een week lang op het pindakaas-en-uien-rantsoen mogen in ruil voor een kaartje. De rest mag dan op gewoon rantsoen”, vertelt Joost. De meningen zijn verdeeld. “Ik wil ook een kaartje. Ik heb het echt even nodig”, laat Dido weten. “Krijgen wij dan ook een kaartje?”. Maar dat zou natuurlijk niet echt eerlijk zijn. “Nee, alleen de mensen die op het Noodrantsoen gaan krijgen een kaartje”, besluit Joost. Hierop blijven de andere Bewoners opvallend stil.

Een gat in de dag slapen

Ook voor de Bewoners blijkt de zondag een rustdag. Een beetje luieren of een spelletje spelen is waar iedereen zich weer mee bezighoudt. Van Ingrid mag deze dag helemaal snel voorbij zijn. Zij slaapt liever een gat in de dag.

Zweedse ovens

Rob en Nathalie zijn met het bereiden van de maaltijd van vanavond begonnen. Chantal, Lieske en Joost proberen de tijd door te komen met de meertalige gebruiksaanwijzing van de oven. Vooral het Zweeds zorgt voor hilariteit.

Tijd voor de breinaalden

De Bewoners moeten de handen weer uit de mouwen steken. Chantal wordt naar de Dagboekkamer geroepen en komt terug met twee enveloppen. Ze verzamelt de rest van de Bewoners in de Huiskamer. Als iedereen op de bank zit maakt Chantal de envelop open. “Beste Bewoners, Het is Big Brother niet ontgaan dat jullie je vervelen”, begint Chantal. De Bewoners kijken elkaar schuldbewust aan. “Tijd dus voor een beetje huisvlijt: breien. Dit wordt jullie volgende Weekopdracht: babydekentjes breien!”

Leergierige Menno

Om vooral de vooroordelen maar weer te bevestigen zijn alleen de dames begonnen met breien. De heren zijn nergens te bekennen. Behalve Menno dan! Altijd bereid om iets te leren, vraagt hij de dames om uitleg. Nathalie geeft Menno een spoedcursus, zodat hij, onder een potje breien, snel mee kan ‘keuvelen’ met de dames.

[Nîcky]

Dido laat steekje vallen

Het breien gaat Dido opvallend moeilijk af. “Volgens mij doe ik iets fout”, roept ze uit, terwijl ze naar het klutje wol op haar breinaald kijkt. Even later lijkt ze nog geen stap verder gekomen, maar doet een belangrijke constatering: “Ik heb al drie steken laten vallen!”

Chantal ontpopt zich als (brei)ster

Chantal ontpopt zich als een echte (brei)ster. Roel grapt dat Chantal de hele Weekopdracht wel in haar eentje kan doen, zo behendig is ze met de breinaalden. “Thuis had ik het niet leuk gevonden, maar nu vind ik het wel lekker. Verder niet nadenken, en morgen lekker met mijn breiwerkje wegdromen in het zonnetje”, mijmert Chantal. “Eindelijk iets waar ik goed in ben.”

Een gat blijft een gat

“Als je een gat hebt, blijft het een gat. Of niet?”, vraagt Ingrid. “Waar heb je dan een gat zitten”, vraagt Chantal. Ingrid wijst op haar breiwerkje: “Ik heb maar één steek laten vallen, maar het was wel een grote steek.”

Joost blijkt geen meesterkok

De Bewoners zitten op Rantsoen. Behalve natuurlijk Tanja en Roel. En die genieten dan ook met volle teugen van hun maaltijd. Joost bemoeit zich ondertussen met het eten voor de rest van de Bewoners: “De rijst ziet er niet echt smakelijk uit, zal ik er wat water bijgooien?” Rob vindt de rijst er ook niet al te appetijtelijk uitzien: “Het enige wat we nog kunnen doen is de rijst in een vergiet gooien en hem met warm water afspoelen en dan in de pan laten droogkoken. Misschien helpt dat.” Joost begrijpt niet wat er misgegaan is. “Ik weet ook niet wat je allemaal hebt gedaan”, laat Rob hem weten. Joost: “Nou niets, maar misschien is dat wel het probleem.”

Gatenkaas

Het eten is klaar en de Bewoners gaan aan tafel. Dido laat zien hoe ver ze al is. Maar of dit nu de bedoeling is?

Eén gebreid, nog 374 stuks te gaan.

Chantal heeft het spits afgebeten door als eerste een vierkantje voor een gebreid te hebben. Er is er dus al eentje af en dus nog 374 te gaan. In totaal moeten ze namelijk 25 dekentjes maken van 15 vierkantjes per deken. Ze hebben nog een behoorlijke klus te klaren. En dit allemaal voor donderdagmiddag.

'Sterren' in breien

Chantal komt net uit de Dagboekkamer. Ze heeft een aantal vragen gesteld in verband met de Weekopdracht. Chantal: “We mogen zelf weten hoe we de vierkantjes tot een dekentje maken en we mogen ook zelf weten in welke kleurvolgorde het dekentje eruit komt te zien.” Het is nu al duidelijk wie de ‘sterren’ in breien zijn: Chantal, Tanja, Nathalie en Rob. De overige Bewoners moeten elkaar kunnen aflossen tijdens pauzes, dit hebben ze zo afgesproken.

[Nîcky]

Ze hebben de smaak te pakken

Breiende Bewoners zien er op het eerste gezicht een beetje saai uit, maar aan de andere kant krijgen ze de smaak te pakken. Zo hebben Lieske, Nathalie, Tanja, Chantal en Rob hun lapje al af. Vooral Tanja is erg blij met deze opdracht. Ze verveelde zich naar eigen zeggen ‘dood’. Gelukkig is daar verandering in gekomen. Nu maar afwachten wanneer de overige Bewoners hun lapjes af krijgen.

Menno en Nathalie een breiduo

Menno en Nathalie hebben tot vandaag weinig contact met elkaar gehad. Vandaag heeft Nathalie Menno een beetje leren breien. De rest van de dag kijkt Menno vooral toe hoe Nathalie verder breit. Deze avond zitten ze gezellig op de bank te breien en te kletsen. Althans Nathalie breit en Menno praat. Hij vertelt het een en ander over zijn liefdesleven. Maar wil niet teveel kwijt. Zo luistert Lieske stiekem mee, en vraagt aan Menno of hij snel met een meisje het bed induikt. Alleen wil Menno hier geen antwoord op geven. "Over twee maanden zeg ik het je wel."

Joost doet een poging om te breien

Joost heeft vandaag nog geen enkele poging gewaagd om het breien onder de knie te krijgen. Natuurlijk zijn er ook maar zes paar breinaalden, maar hij stortte zich vandaag liever op het schoonmaken en rijst koken. Tanja legt hem stap voor stap uit hoe het moet. Hij is erg enthousiast en begint met breien, maar aan zijn gezicht te zien vindt hij het toch niet zo makkelijk.

Ze doet in ieder geval haar best…

Dido waagt nog een poging. Rob heeft haar zojuist nogmaals uitgelegd hoe ze het beter kan doen. Stap voor stap legt hij het breien uit. Hoeveel pogingen heeft Dido nognodig voor een perfect dekentje? Ze doet in ieder geval haar best…

Joost heeft geen talent

Rob is verhuisd van Dido naar Joost. Joost blijkt een ware leek op het gebied van breien. Hij heeft het totaal niet in z’n vingers. Hij kijkt aandachtig en probeert er wijs uit te worden. Als Nathalie bij hem komt zitten gilt ze: "Joost,waar ben jij nou mee bezig. Je doet het helemaal verkeerd." Joost snapt er nu helemaal niks meer van. "Misschien moet je maar gewoon accepteren dat je geen talent hebt", zegt Chantal gevat. De wanhoop slaat bij Joost toe: "Maar ik wil het zo graag leren."

Een dood vogeltje in zijn mond

Ingrid is erg benieuwd hoe Joost het doet. In plaats van te kijken naar zijn breinaalden ruikt ze in zijn nek en zegt: “Oh jij ruikt echt lekker. Je ruikt zo mannelijk, heel muf eigenlijk.” Het is duidelijk dat Joost zijn vraagtekens zet bij deze opmerking van Ingrid. Zo heeft Ingrid nog een verhaaltje over een muffe geur. Ingrid: “Gisteren gaf Menno mij een kus in bed. Ik had toen mijn tanden gepoetst en zei ‘Eh bah Menno. Nu weet ik hoe het smaakt als je iemand zoent die gerookt heeft.’ En toen zei hij dat hij de hele dag niet gerookt had. Hij had gewoon een dood vogeltje in zijn mond.” Ingrid geeft vandaag duidelijk geen complimenten, maar dat lijkt deze heren niet te deren.

[Nîcky]

Een heldere, frisse morgen

Rob, zoals gewoonlijk als eerste wakker, loopt in zijn ondergoed de tuin in. Hij constateert dat het een heldere, frisse ochtend is en haast zich weer naar binnen.

Rob aan de slag

Aan de lange keukentafel eet Rob in stilte een broodje. Hij staart wat voor zich uit en het is duidelijk dat hij nog niet helemaal wakker is. Als het broodje op is gaat hij, terwijl hij ‘When The Lady Smiles’ zingt, verder met zijn breiwerkje.

Een optimistisch deuntje

De haan laat van zich horen. Enthousiast maakt hij de Bewoners attent op een nieuwe dag. Veel effect heeft het echter niet. Zo stapt Joost pas bij de tweede poging van de haan uit bed. Een optimistisch deuntje van Marilyn Manson helpt de overige Bewoners bij het wakker worden.

Rob deert het allemaal niet. Die heeft net zijn volgende lapje opgezet.

Een idyllisch plaatje

De Bewoners zijn wakker en de koffie is genuttigd. Er wordt enthousiast gebreid. Chantal en Rob hebben, samen met hun breiwerkjes, lekker het morgenzonnetje opgezocht.

"Gelukkig geen schrale bovenlip meer"

Joost heeft zorgvuldig zijn nieuwe ‘Italiaanse’ baardje bijgewerkt. De snor is verdwenen. Hij stort zich bij Dido in de kussens en vraagt: “Kijk eens Dido, hoe vind je het nou, zo zonder snor?” Dido kijkt eens goed en zegt: “Een stuk beter, nu krijg ik tenminste geen schrale bovenlip meer als we zoenen.” “Ah, mooi”, reageert Joost. “we kunnen weer tongen…”

[Nîcky]

Breien, breien, breien...

"Het gaat langzamer dan ik gedacht had", zegt Chantal tegen Nathalie en Rob. "Er zijn drie mensen weg en we zitten al op de helft." Als drie ouden van dagen keuvelen ze over de Nominaties. Ze zitten in het zonnetje in de Tuin en werken ondertussen aan hun breiwerkjes. Rob: "Ik steek hem er doorheen, sla hem om..." "Je gaat wel hard Rob", complimenteert Nathalie hem. Verzorger Joost brengt hen een zacht kussentje voor de rug.

Keuvelen over kleren

Lieske is de Badkamer aan het schrobben. Joost komt langs en zegt: "Wat een gaaf broekje heb je aan." Dat is Lieskes schoonmaakbroek, legt ze uit. Zit comfortabel en is bewust wit: "Voor als er bleek opkomt." Joost ziet spinnenraggen en met een doekje op een stok haalt hij ze van het plafond. Aan Lieske vraagt hij hoe het bevalt zonder krukken. "Ik moet er nog niet teveel op lopen, maar het gaat goed. Ik kan alweer bijna huppelen." Als Joost even later in de Woonkamer tussen de breiende Bewoners loopt, wijst Ingrid hem op zijn kleding: "Wat je gisteren droeg was veel beter. Felle kleuren halen je gezicht naar voren." Ook Dido heeft haar mening: "Die roze blouse van jou staat je goed." Joost: "Ik heb helemaal geen roze blouse, je bedoelt die van Menno. " Dido: "O ja, Menno's roze blouse, die staat je goed."

“Kannetje water, peukje”

Roel komt uit zijn bed rollen en schuift aan bij de breiende Bewoners. Al snel besluit hij om buiten bij Chantal en Rob te gaan zitten. “Kan ik voor iemand nog wat te drinken regelen?”, vraagt hij als hij zijn breiwerkje naast Rob neerlegt. “Kannetje water, peukje”, reageert Chantal. Roel is snel terug met het gevraagde. “Pas op nou hè, ik ga nog van je houden”, dreigt Chantal.

Roel heeft het 'verkeerd' verstaan

“Roel, Roel!”, roept Dido. Roel komt naar binnen en vraag: “Wattuh?” ”Of je effe wilt breien”, gaat Dido verder. ”Wat, vrijen?”, vraagt Roel. Dido lijkt het niet gehoord te hebben en gaat onverstoorbaar verder: ”Ja, heb je een minuutje?” “Zeg, ik ben net wakker, ga je nu alweer beginnen?”, grapt Roel.

"Nog maar 23"

De Bewoners vervolgen hun Weekopdracht, maar niet van harte. Roel vindt het stom dat hun creativiteit niet gewaardeerd wordt, maar dat Big Brother wil dat ze precies werken zoals de instructie voorschrijft. Tanja kan er wel om lachen. Zij zei gisteren al dat de werkwijze niet goed was, maar niemand wilde ernaar luisteren. "Ach, nog 23 dekentjes te gaan en het is nog maar maandag. Dat redden we makkelijk", denkt Menno. "We hebben maar acht procent van de productie gedaan, terwijl er al 20% van de tijd verstreken is. Er klopt iets niet", aldus Roel, die de opdracht iets somberder inziet.

Het is nog te halen

"Is Joost soms een vrijwillige Exit gaan aanvragen?", vraagt Chantal zich af. "Ja, of hij zit gewoon erg lang op de wc", zegt Ingrid. Joost komt daarna de kamer binnen, het blijkt dat hij in de Dagboekkamer zat. Hij heeft een heel verhelderend gesprek gehad. Het is inderdaad zo dat ze losse lapjes moeten breien, om deze later aan elkaar te naaien. "Als we de volgende keer weer een opdracht krijgen, moeten wie die allemaal bespreken en dan als er vragen zijn, mag er één iemand naar de Dagboekkamer gaan om meer toelichting te vragen."
Dat is dus duidelijk. De opdracht is nog te halen, daar zijn alle Bewoners het over eens.

Over de opdrachten

Chantal vindt het krom dat Big Brother hen commentaar gaf over het volbrengen van de opdracht. "Dat is net zoiets als wanneer ze zeggen: 'Hier heb je vijftig bollen wol, maak er maar wat van'. En als je klaar bent dat ze je dan vertellen dat alles grijs had moeten zijn. Eerst vond ik het een leuke opdracht, maar nu niet meer."
Joost: "Ik vond dat we de opdracht vorige keer goed hebben gedaan, met die stip." Blijkbaar is hij het er niet mee eens dat die opdracht toch mislukt was. Dido: "Nee, die was echt niet goed Joost." Joost: "Zeven mensen zijn het met me eens hoor." Nathalie: "Van te voren hebben we niet met z'n allen gezeten." Joost: "Deze keer wel." Roel: "Ja, om de tien minuten rekenen we zelfs uit hoe we het moeten doen. De snelste doet er een uur over, de andere anderhalf uur." Joost vult daarbij droog aan: "En ik twee dagen."

Even wat anders

Joost, Menno en Rob zitten aan de lunch. “Ga jij wat met je kinderen doen als je eruit bent, Rob?”, vraagt Menno. Dat gaat Rob zeker: “Ik laat aan hen over wat ze willen, maar ik heb ze absoluut gemist. Misschien gaan we een weekendje weg ofzo. Ze sporten veel, dus het moet uitkomen.” Het is een korte onderbreking van het praten over breien, rantsoenen en opdrachten. Een heel korte onderbreking.

[Nîcky]

Nathalie en haar weerstand

Nathalie heeft veel weerstand: “Tot mijn veertiende was ik heel vaak ziek. Ik had vaak koorts, tot ik de ziekte van Pfeiffer kreeg. Daarna ben ik bijna nooit meer ziek geweest.” 'Da’s positief', vindt ook Dido: “Mooi zo, dan geef je al die afweerstoffen ook weer over aan je kind.” “Ja”, zegt Tanja. "Dat wil ik ook. Dan doe ik de groeten aan het kindje van jou tijdens de bevalling. Wie weet helpt het.

Joost neemt zijn taak serieus

Aangezien Joost niet kan breien, heeft hij gelukkig een ander klusje om zich betrokken te voelen bij de Weekopdracht. Joost heeft namelijk de leiding over de dekens. Hij zit er letterlijk met z’n neus op om de klus te klaren.

"Voor Edwin van der Sar maken we oorwarmers”

Nu de Bewoners het breien goed onder de knie hebben, beginnen ze het ook leuk te vinden. Dido: “We kunnen ook sloffen maken. Of twee theemutsen voor de theepotten.” Roel: “Als we allemaal hard doorwerken dan zijn we op tijd klaar en kunnen we leuke dingen maken voor onszelf.”
Chantal: “We kunnen ook een nieuwe trui voor Hennie Huisman maken.” Nathalie: “En voor Edwin van der Sar maken we oorwarmers.” Ingrid: “Voor Davids maken we een nieuwe bril. Misschien dat hij dan wel een penalty kan schieten. Of we kunnen ook hoesjes breien voor junkies, dan kunnen ze er hun spuiten in bewaren.”

Het blijft een leuk verhaal

“Heb ik mijn vader-en-spruitenverhaal al verteld?”, begint Lieske. “Ja”, zegt Menno kortaf. Ingrid begint te lachen: “Volgens mij wel, maar vertel nog maar een keer.”
Lieske: “Ik lust dus geen spruitjes, maar moest ze wel altijd eten. Ik nam dan snel een hap en nam een hele grote slok water. Op een dag had mama weer spruiten gemaakt. Nadat ik een hap had genomen, moest ik niesen. Nies ik dus heel het prutje van spruiten met water over mijn vader zijn bord heen.”
“Ja dat verhaal heb ik gisteren al gehoord, volgens mij”, zegt Ingrid cynisch. Chantal probeert de boel een beetje te sussen: “Maar het blijft een leuk verhaal hoor!”

Koppeltekens

“Hans Klok, die is pas lekker”, zegt Ingrid lachend. “Vind je die lekker?”, vraagt Lieske serieus. Chantal laat weten het wel echt een mooie man te vinden. “Hij lijkt op Rob”, gooit Ingrid slim een balletje op. Maar zowel Chantal als Rob houden wijselijk hun mond. Zou het de bewoners toch lukken de twee 'oudjes' aan elkaar te koppelen.

Ik hoor jullie niet

Joost is in de Tuin bezig geweest aan het eerste kleedje voor de Weekopdracht. Na een tijdje komt Joost het Huis binnen: “Willen jullie het eerste kleedje zien?”, gilt hij. De Bewoners schieten in de lach. “Ik hoor jullie niet!”, gilt Joost verder. “Jaaa", roept de rest in koor. “Nog maar 24”, roept Chantal bemoedigend.

[Nîcky]

De aanhouder wint

De Bewoners vragen zich af wat er gebeurt als ze nu al stoppen met de Weekopdracht. Niet iedereen gelooft er namelijk meer in dat de opdracht wordt gehaald. Chantal vindt dat ze in ieder geval door moeten gaan omdat ze anders misschien wel weer op pindakaas-en-uien-rantsoen moeten. Rob en Roel geloven hier niets van: “Dat hebben ze toch niet gezegd?” Chantal blijft echter volhouden dat ze dan in ieder geval moeten proberen zo ver mogelijk te komen. Maar dat valt niet bij iedereen in goede aarde…

Eerst een shagje, dan aan de arbeid

Dido is inmiddels ook weer opgestaan. Ze heeft even een dutje gedaan, omdat ze straks de breipennen van één van haar mede-Bewoners overneemt. Maar eerst geniet ze nog even van een lekker shagje!

"Oh, het ruikt naar thuis! Lekker muf"

Het gesprek gaat over eten in de tijd dat het nog werd opgediend door vader of moeder. Chantal: “Als vroeger het eten werd opgediend, kon je niet zeggen: ‘Over een half uurtje kom ik'.” Lieske: “Als ik zei: ‘Ik ben even bezig’, dan was mijn moeder wel heel solidair met me.” Dido: “Ik was blij dat ik mòcht eten, dan kon ik tenminste van mijn huiswerk vandaan.” Joost: “Ik was blij dat er eten was.” Het avondeten staat nu op in het BB-Huis: Tanja is aan het kokkerellen. Ingrid: “Oh! Het ruikt echt naar thuis. Lekker muf!” Menno: “Naar vader en moeder.” Ingrid: “En dan hoor je zo die lepels neergelegd worden.” Menno voelt het ook: “Dan weet je, straks kunnen we.” Chantal: “Mijn moeder kon heel goed koken.” Dido: “Toen mijn ouders waren gescheiden was het erg. Mijn vader kookte toen. Ik kreeg dagen achter elkaar lof, tomatensaus en een ei.”

Of je spruitjes lust

Nathalie zit naast Tanja aan de keukentafel. Ze zwijgen totdat Nathalie de stilte doorbreekt. "Vind je spruitjes lekker?", fluistert ze bijna. Tanja: "Alleen als er veel kaassaus doorheen zit."
"Ik heb ze in meerdere soorten gegeten", vertelt Nathalie. Tanja lacht beleefd: "Ik hou er niet van." Dan roept ze naar Roel: "Moet je nog?" Hij wil haar restje eten wel, inclusief bestek. Nathalie gaat door over eten: "Meestal maakt mijn vader draadjesvlees. Dat moet heel lang staan, da's het lekkerst. Verder hoef je er niet veel voor te doen." Tanja vult aan: "Een laurierblaadje erbij."

Even weg naar Kreta

"Ik heb vannacht gedroomd dat we uit waren! En jij was er ook bij", zegt Dido tegen Chantal. "We mochten niets drinken, maar jij had stiekem een heel klein flesje whiskey mee naar binnen gesmokkeld." "Was ik weer stout?", vraagt Chantal. "Hartstikke gezellig was het daar!", vond Dido. "Ja?", aldus Chantal, "dus dat moeten we vaker doen? Waar waren we eigenlijk?" Dido: "Volgens mij waren we in Kreta, bij al die cafeetjes." Chantal: "O ja, tuurlijk."

Om de beurt naar de Dagboekkamer

Chantal werd naar de Dagboekkamer gestuurd door Big Brother. Ze bleef ongeveer vijf minuten weg en kwam terug. Ze roept tegen Dido dat het haar beurt is om naar de Dagboekkamer te gaan. Dido schrikt op en vraagt of ze moet Nomineren. Chantal zegt niets. Dus zien de Bewoners dat als een bevestiging. Er heerst een lichte paniek, vooral omdat Chantal niets kwijt wil over wat er in de Dagboekkamer is besproken. Wat is de reden van de bezoekjes aan de Dagboekkamer?

[Nîcky]

Etenstijd!

Het is etenstijd en dus kunnen de Bewoners voor even hun breiwerkjes laten staan. De maag moet immers gevuld worden, want op een lege maag wordt niet hard gewerkt.

In uiterste concentratie

Met een volle maag gaan de Bewoners weer breien. En het gaat de heren ook aardig goed af. Ze kunnen nu een mooi lapje breien. Wie had dat gedacht? Al helemaal niet 'Urban' Roel en 'Sportieve' Menno. Ze zijn uiterst geconcentreerd en nemen hun taak dan ook erg serieus.

Nijntje en De Aanslag

Lieske laat haar mede-Bewoners weten dat ze een aantal boeken in haar koffer heeft gedaan voor in het Huis, waaronder ‘Hersenschimmen’ van Bernlef en ‘De Aanslag’ van Harry Mulisch.
“Wilde je indruk maken op ons?”, vraagt Chantal lachend. “Ik heb Nijntje meegenomen”, grapt Dido. “Ik helemaal niets”, vertelt Chantal. “Ik ben al vier jaar lid van de ECI, maar heb nog nooit een boek van ze gelezen!”

"Ik ben niet verliefd op Ingrid"

Nathalie en Menno zijn moe en gaan slapen zodat ze vannacht weer door kunnen breien. Voordat ze in slaap vallen hebben ze een openhartig gesprek. Menno vertelt dat Ingrid afstand van hem aan het nemen is. Dit is Nathalie ook al opgevallen. Nathalie: “Hebben sommigen er iets over gezegd?” Menno: “Ja dat wel, blijkbaar heeft ze er behoefte aan.” Nathalie: “ Maar je kan het ook van de andere kant zien. Nu trek je meer met Roel op en ook met mij. Eén ding weet ik wel, je bent wel verliefd op Ingrid.” Menno: “Oh, ik kan je dan gelijk één ding vertellen dat ik dat niet ben.” Nathalie: “Nou ja zeg, ik zie dat in je ogen.” Menno: ‘Ik ben echt niet verliefd, het is gewoon fijn om een maatje in Huis te hebben. Dat heb jij toch ook.” Nathalie: “Ja oké, ik heb ook een maatje zoals Joost en Dido. Daar kan ik het heel goed mee vinden. Maar toch denk ik dat het heel anders is.”

“We zijn volwassen geworden.”

Terwijl Menno en Nathalie in de Slaapkamer een openhartig gesprek hebben over zijn ‘relatie’ met Ingrid, wordt Ingrid ook in de Woonkamer aan de tand gevoeld.” Chantal: “Hé Ingrid, wat is er gebeurd tussen Menno en jou?” Ingrid: “Hoezo?” Chantal: “Nou, jullie vechten niet meer.” Ingrid: “We zijn volwassen geworden.” Chantal: “Ik dacht dat jullie hadden ‘geviezelevozeld’” Ingrid: “Huh, hoe kom je daar nu bij.” Chantal: “Nou laatst kwamen jullie uit de jacuzzi en maakte ik er een grapje over en ik zag jou wegkijken en Menno geniepig lachen, dus.” Ingrid: ”Nou, dacht je dat echt? Nou ja zeg. Er is helemaal niets gebeurd.” Chantal: "Dat is de reden dat ik de jacuzzi niet meer in ga…”

Wederom spelen de Bewoners een rollenspel

Wat te doen bij stilte en verveling? De Bewoners hebben dan wel een Weekopdracht, maar dat wil niet zeggen dat ze zich niet vervelen. Dan maar weer een rollenspel spelen, waarbij wederom ze Ralph, Linda en Rikkert in de maling nemen. Het blijft een raar gezicht...

[Nîcky]

De weeën zijn begonnen!

Vanmorgen rond half vijf zijn Tanja's weeën begonnen. De verloskundigen zijn gearriveerd en staan Tanja bij. Lieske, Dido en Ingrid houden Tanja gezelschap.

Bevalling op komst

De Bewoners zijn wakker en natuurlijk zijn ze allemaal op de hoogte van wat er in hun Huis staat te gebeuren: een bevalling! Joost en Roel liggen nog in bed. Rob dolt wat met Roel en duwt een kussen in zijn gezicht. Dan staan ze allemaal op. Tanja neemt ondertussen op advies van de verloskundigen een lekkere douche.

"Het is geen begrafenis!

Roel: "Weet iedereen het wel dat ze gaat bevallen?" Het antwoord is ja. Dido zegt relaxed te zijn, maar zich toch ergens onrustig te voelen. Rob: "Ze bellen eerst de verloskundigen en kijken dan of het nodig is haar moeder te bellen." Joost: "Ik heb wel trek. Maar om nu te gaan eten..." Chantal: "Doe niet zo gek, het is geen begrafenis!"

Kamerschermen

Heel zachtjes bereiden de Bewoners zich voor op Tanja's bevalling. Ze pakken kussens en kamerschermen die ze tussen de Gang en de Woonkamer zetten voor de privacy van hun zwangere mede-Bewoonster. Voorzichtig fluisteren ze als ze iets willen zeggen. Hierna gaan ze weer terug naar de Woonkamer, waar Lieske zich onder haar dekbed op de bank nestelt. "Hoe zit het met de Weekopdracht?", vraagt ze. Maar ze krijgt geen antwoord.

Tof van Tanja dat ze nu weeën heeft

Ingrid: "Ik had al gehoopt dat ze het tijdens de Weekopdracht zou doen. Tof van d'r." Tanja's bevalling komt haar niet slecht uit. Lieske: "Nu kunnen we niet doorbreien." Vindt Ingrid ook: "Nee, we 'quitten'." Roel: "Kunnen ze ook niet zeggen dat we het niet gehaald hebben." Ingrid denkt dat dat misschien toch de uitslag zal zijn, maar dat doet haar nu even niet zo veel. Iedereen geniet van hun uitgebreide ontbijtje dat ze op deze bijzondere dag van Big Brother hebben gekregen. Nathalie: "Oh, wat lekker!" Dan wil ze weten hoe laat het is. Menno weet het: "Kwart voor tien." Chantal: "Een mooie tijd om te bevallen."

Nooit meer alleen

Dido beseft zich het opeens: "Nog heel even en Tanja is nooit meer alleen. Gek hè!" Ingrid: "Zo Chan, weet jij hoeveel kaartjes ze gaat krijgen?" "Ja", zegt Chantal. Dido: "En die pijn die ze nu heeft." Chantal: "Zielig voor d'r." Ook vindt ze het knap van Tanja. Als Rob dat lijkt te relativeren, zegt ze hoeveel pijn het kan doen. Rob: "Ja, ik heb het eerder gezien, maar dat zijn ze zo weer vergeten." Rob lijkt het leuk als het kindje van Tanja net zulke kuiltjes in haar wangen heeft als haar moeder: "Vind ik zo schattig." Chantal ziet het anders: "Als het maar gezond is."

[Nîcky]

De baby komt

Rob voelt mee met Tanja. Zie Foto

Gespannen rust

De Bewoners bewegen zich fluisterend door het huis. De één probeert nog wat te slapen op de Bank, de ander speelt een spelletje. Af en toe wordt er zenuwachtig een rondje gelopen. Iedereen is duidelijk druk bezig met de bevalling.

De baby is geboren

De baby is geboren! De Bewoners hoorden Tanja schreeuwen, en kort daarna klonk het gehuil van een baby. Iedereen is dolenthousiast en ontroerd. "Ik ben nou moe!", zegt Dido even later, alsof ze zelf heeft gebaard. Ze praten over de plastische zaken van de zwangerschap en wat het met je lichaam doet. "Zo'n kleine valt na het gehuil weer in slaap en blijft drie dagen maffen", weet Dido. Iedereen blijft dicht bij het kamerscherm staan, ze weten nooit of ze nog wat te zien of te horen krijgen.

Doorgaan met breien

Rob: "Dat is toch allemaal snel gegaan." Roel: "Het leven vliegt aan ons voorbij." Menno: "En er is weer een nieuw leven geboren", filosoferen de mannen. Chantal wendt zich tot Lieske. "Ben je niet meer de jongste Lies!" Dat vindt ze wel jammer: "Ik ben altijd de jongste geweest." Ingrid denkt aan andere, praktische zaken: "Gaan we nu door met breien dan?"

De gil!

Dé gil, zoals Roel het noemt, heeft iedereen gehoord. Zo twee à drie minuten voor de bevalling slaakte Tanja een harde kreet, en een paar minuten later was haar meisje ter wereld gekomen. Chantal: "Dit had ik niet willen missen." Menno ook niet: "Ik ben blij dat ze gebleven is."

Bevallen zonder iemand erbij

Ingrid: "Een vriendin van me had net een verbroken relatie en toen is ze in haar eentje bevallen." Daar moet Chantal niet aan denken. Mocht ze het geluk hebben ooit nog te bevallen, dan met man erbij. "Was het een ongelukje?", vraagt ze Ingrid. Ingrid: "Nee, ze wilden het samen, maar hij ging vreemd en zijn nieuwe vlam gooide daarna een foto bij haar in de bus, van haarzelf, zoenend met haar ex." Zoiets vindt Chantal walgelijk, en Ingrid ook: "Hoe kan iemand zoiets doen hè?" Tot Chantals verbazing vertelt Ingrid dat de verbroken relatie nu weer goed is. "Maar ik hoorde wel dat ze het waarschijnlijk niet gaan redden."

[Nîcky]

Roken onder de afzuigkap

Roel en Dido gaan roken. Buitenshuis, want nu is er een baby in Huis. Dido herinnert zich een voorval toen ze eens ergens op bezoek was om een baby te zien: "Ging ik op kraamvisite en vroeg ik aan mijn vriendin of ik naar buiten moest om te roken. Zij zei dat het onder de afzuigkap wel prima was. Maar toen kwam de kraamverzorgster naar beneden en die gaf me toch op mijn kop! Ze vroeg of ik wel goed bij mijn hoofd was." Rob: "Dan doe je het nooit meer verkeerd."

Grappen rond het toilet

Aangezien de hele gang is afgesloten vanwege Tanja's bevalling, moeten de Bewoners hun behoeften kwijt op het mobiel toilet. En ja, om de spanning een beetje te breken, worden er wat grappen gemaakt met dit primitieve toilet. Nathalie houdt het niet meer en moet er toch gebruik van maken. En daar ziet Menno zijn kans schoon. Hij klimt op een stoel, duwt wat tegen het hok en klapt het raampje open. "Ahhhh, rot op Menno!", gilt ze. De rest zit op het bankje te gniffelen. Weer een paar minuten voorbij voordat ze Tanja en Joscelyn onder ogen zullen komen.

Felicitaties voor oma

"Ik wil die baby zien, ik kan niet wachten. Ik heb zo'n hekel aan wachten!" Chantal staat bij de kamerschermen met Joost en anderen. Joost tilt haar op, maar het helpt niet veel. Hoewel, ze ziet wel iets nieuws. De moeder van Tanja komt voorbij en Chantal ziet haar kans schoon. "Gefeliciteerd oma!", roept ze hartelijk. "Ze moest wel lachen", merkt ze daarna op.

"Ik hou het niet droog!"

"Ik ben zo emotioneel dat ik echt om alles kan huilen nu." Bijdehandte Dido: "Poep." Maar daarop kan Chantal het nog wel droog houden. "Wat ben je ook een heerlijk emotioneel mens Chan", gaat Dido lief door. Lieske laat weten dat zij het ook echt niet droog gaat houden als ze Joscelyn straks ziet: "Definitely."

Roel wordt een beschaafd mens

Ingrid steekt een sigaret op. "Buiten roken!", roept Roel. Hij heeft zich iets voorgenomen: "Ik ga me echt gedragen nu", zegt hij. Hij vraagt Chantal of zij hem in de gaten wil houden. Dat wil ze best. Hij legt nog even uit: "Ik wil een beschaafd mens zijn." Vijf minuten later vertelt hij Dido en Chantal over z'n voornemen. "En Chantal gaat me helpen."

[Pilgrim]

    
Belachelijk! Ze konden niet eens gewoon naar het toilet? Mij valt de bek echt ff los