Solliciatieformulier van Henk Krol (BigBoss2)

Wat was je eerste bijbaantje?
Kassier bij de Efteling.
Wat voor ervaring heb je in de horeca?
Tijdens mijn studententijd (studie psychologie) werkte ik bij Gaslight, een chique restaurant. Ik stond achter de bar waar mensen de menukaart doornamen. Naast het aanreiken van de menu’s adviseerde ik hen ook.
Als je kijkt naar wat je hiervoor hebt gedaan, wat kan dan van pas komen bij je functie?
De veelheid in contacten in de politiek en de journalistiek. Daarnaast ben ik lid van het Fonds voor de Podiumkunsten. Daar ken ik ook veel mensen.
Hoe zie je jouw rol in het Hotel?
Ik ben een sturend persoon. Ik zal er alles aan doen om de Hoteliers te enthousiasmeren.
Hoe zorg jij dat je gasten zich thuisvoelen?
Dat is het moeilijkste wat er is. Je moet interesse in hen tonen.
In eerste instantie willen ze bij jou zijn, maar luisteren is de beste manier om mensen zich thuis te laten voelen. Dat komt mooi uit, want ik ben oprecht geïnteresseerd in mensen.
Noem een goede en een slechte eigenschappen van jezelf.
Een slechte en tevens goede eigenschap van mij is dat ik sneller denk dan dat ik over kan komen; ik denk heel staccato. Ik kom daardoor ongedurig over. Daarnaast ben ik altijd alles kwijt, dus de Hoteliers zullen vaak genoeg van mij te horen krijg: ‘hebben jullie dit of dat gezien?’
Heb je problemen met nachtdiensten?
Grote problemen. Ik heb kanker gehad en ben daardoor fysiek aan een grens gebonden. Ik ben productief, maar niet tot laat.
Hoe flexibel ben je?
Fysiek dus niet, maar geestelijk ben ik waanzinnig flexibel.
Vind je jezelf etiquette-gericht?
Ik haat etiquette! Er werd vroeger bij ons thuis over niks anders gepraat. Mijn moeder was namelijk docente etiquette aan de Rooi Pannen, de Middelbare Hotelvakschool in Tilburg.
Wat is volgens jou de beste manier om zoveel mogelijk geld te verdienen voor het goede doel?
Iedereen, dus arm en rijk, de kans geven om te doneren!
Benoem je affiniteit met het Mappa Mondo-huis
In de tijd dat ik kanker had, kreeg ik naast chemokuren ook zeven bestralingen. Dat was in een ander ziekenhuis. Als je bestraald wordt en je hebt een afspraak om tien over negen, dan wordt je ook echt om tien over negen geholpen. Maar voor de eerste keer was ik natuurlijk een kwartier te vroeg. Naïef als ik toen was, vroeg ik me af wat dat speelgoed in de hoek van de kamer deed. Sindsdien denk ik: ‘nooit meer zeuren dat je kanker hebt.’ Dat gaf bij mij de doorslag om mee te doen aan Hotel Big Brother. Ik hoef helemaal niet met mijn kop op tv; ik zit hier niet voor mijn eigen belang. Ik ben hier om kinderen met kanker te helpen.