China

Yichang, "Haven naar de drie kloven”.

Yichang ligt in het westen van de provincie Hubei, het land van de duizend meren, op de noordelijke oever van de Yangtze Rivier. De meesten van de ruim 4 miljoen inwoners. Behoren bij de Han, 9% behoort tot de minderheidsgroep de Tujia en 13% tot één van de andere 31 etnische die hier wonen.
Yichang heette vroeger Yiling. De historische verslagen zeggen dat in jaar 278 v.Chr, de Qin generaal Bai Qi,  Yiling in brand stak. Dit betekent dat Yiling meer dan 2000 jaar geleden al een stad van belang zou zijn geweest. De stad kwam tot bloei in de 19e eeuw tijdens het bewind van de Qing Keizer Guangxu. Door zijn  centrale ligging aan de Jangtse rivier werd de stad toen een belangrijke haven voor buitenlandse handel.
Net als veel steden in Nederland die aan een rivier liggen, is Yichang een langgerekte stad en ligt midden in een heel afwisselend landschap, het gebied: :”zeven bergen, twee heuvels en een vlakte” (be my guest om de Chinese naam te achterhalen). Aan de westkant ligt een groot natuurgebied met bergen en bossen, in het oosten een vruchtbare vlakte.

Het klimaat kent duidelijk afgebakende seizoenen.  De lente en de herfst zijn langer dan de zomer en de winter Het is heet in de zomer met veel regen en heftige onweersbuien. Het regenseizoen valt in juni en juli en zijn tevens het heetst. Koud in de winter en weinig regen. De gemiddelde temperatuur in de herfst is hoger dan dat in de lente.
Maar het is wel dankzij dit vochtige klimaat en de vruchtbare grond dat het hier voor veel planten en dieren goed toeven is. Niet alleen vind je er gemengde bossen maar ook tropische palm- en kamferbomen en subtropische bomen als mandarijn, sinaasappel en theestruiken. Op de heuvels en het lage berggebied zelfs de zeldzaam voorkomende ginkgo en duifboom. Yichang geniet dan ook de nationale reputatie voor zijn thee-bladeren en sinaasappelen van uitstekende kwaliteit
Er zijn een grote hoeveelheid zeldzame dieren te vinden, zoals de Chinese steur, de Zuid-Chinese tijger, de stompneus aap, muskusherten, de gouden aap en andere soorten veelal door de overheid beschermde  diersoorten.
De Yangtze Chiang
We zeiden het al, van oudsher ligt Yichang op een kruispunt van wegen, zodat je van hier uit met praktisch heel China in verbinding staat. De belangrijke snelweg N318 van Shanghai helmaal naar Tibet komt hierlangs en ook de express-trein vanuit Beijing stopt in Yichang. Per vliegtuig is het al helemaal geen probleem. En dan de rivier, de machtige Yangtze. Yichang staat bekend als de levendige “Haven naar de drie kloven”.
Zou je de Jangtse bevaren dan kom je eerst door de Xiling-kloof,  de langste van de drie kloven (76 km) en vroeger ook de gevaarlijkste, omdat hij vol zit met ondiepten en stroomversnellingen. Bij deze kloof wordt momenteel gewerkt aan de dam.
Vervolgens vaar je door de Wu- of Grote kloof (heksenkloof) beroemd door zijn diepe vallei en stille schoonheid maar wel minder spectaculair. Hij is 45 km lang, kleurig en in 2 secties verdeeld: - de Gouden Helm met Zilveren Harnaskloof en de Kloof van de IJzeren Doodskist.
De derde en korste kloof (8 km) is de Qutang Xia, fascinerend door de praktisch loodrecht uit het water oprijzende rotsen. Zij lijken naar elkaar te reiken over een almaar smaller wordende Yangtse. De bergpieken zijn genesteld in de wolken. Dit is een van de mooiste “plaatjes” van de Qutangkloof. De smalste punt in de rivier is maar enkele tientallen meters terwijl het breedste punt meer dan 1.800 meter is.
De Poort van Kui bij de ingang van de kloof, bestaat uit twee loodrecht klippen aan beide kanten en lijkt daar te zijn neergezet als een paar reuzendeuren. Hier wordt de breedte van de rivier verminderd tot 100-200 meter terwijl de belangrijkste pieken op de oevers  1.000 tot 1.500 meter hoog zijn. Het rollende en brullende water  beukt tegen de rotspoort die hoog uit torent boven het water.
De rivier wordt op vele plekken getemd door er grote stuwdammen in te bouwen. In 1988 kwam de 70 meter hoge Gezhouba stuwdam klaar. Maar dit was bij lange na niet voldoende om Yangtse te temmen. Want het is een wilde rivier, waarop scheepvaart soms nauwelijks mogelijk was en bij zware regen of een overvloed aan smeltwater uit de bergen voor gigantische overstromingen zorgde. Niet alleen gaf dat veel schade maar het kostte ook vele honderden mensenlevens. In 1931 stierven er zo maar liefst 3 miljoen mensen. Met de bouw van een dam wil men de overstromingen van de Jangtse in de toekomst gaan voorkomen.

In de negentiger jaren begon men daarom met de bouw van de prestigieuze  “Drie Klovendam”,  2 kilometer lang, 2300 meter breed en niet minder dan 185 meter hoog.  Hierdoor ontstaat het grootste kunstmatige meer ter wereld, ruim 30.000 ha groot. Hij zal gaan fungeren als de leverancier van schone elektriciteit voor 10 % van de Chinese huishoudens (en dan praat je toch over 130 miljoen mensen) en bedrijven. Dat zal beslist schelen in de luchtvervuiling die als een waas over heel China schijnt te hangen.
Het derde doel wat men er mee wil bereiken is de verbetering van de scheepvaart, zodat schepen niet hoeven te stoppen in Yichang maar nog eens 640 km door kunnen varen  rechtstreeks naar Chongging, in het hartje van China.  Het hoogteverschil in de waterstand voor en achter de dam is 100 meter. Om dit verschil te overbruggen is er voor de schepen een vijf-trapssluis. Dat vergt heel wat tijd en manoeuvreerkunst. De komende jaren wordt er ook nog een scheepslift gebouwd, die schepen tot 3000 ton als het ware over de dam heen kan tillen.
Maar door de bouw van de grootste dam ter wereld verandert de omgeving op en om de Yangtse dramatisch. Hele steden verdwijnen onder water, nieuwe komen er voor terug. Twee miljoen mensen moesten hiervoor verhuizen.
Nog meer te zien...
Het Chinese Museum van de Steur is gelegen aan het eilandje in Xiaoxita in Yichang. De geschiedenis van de Chinese steur gaat 140 miljoen jaar terug en men verondersteld dat deze tegelijk met dinosaurussen heeft geleefd. Daarom noemt men hem ook wel een "het leven fossiel". De steur leeft hoofdzakelijk tussen de boomstammen die met de voeten in de rivier de Yangtze staan en in sommige kustrivieren. Elk jaar, tussen de zomer en de herfst  zwemt de steur naar de bovenloop van de rivier om daar te paren en gaat dan vervolgens naar lagere gebieden om daar kuit te schieten.

De steur kan tot 4 meter lengte groeien en meer dan 1000 pond wegen, de grootste van alle soorten steur in de wereld en het grootste dier in de Rivier Yangtze. De dam van Yangtze heeft echter de route van de steur geblokkeerd, en dat heeft een slechte invloed op de natuurlijke fokpatroon van de Chinese steur. Het wordt dan ook door de Chinese overheid beschermd en men probeert met kunstmatige foktechnieken  deze bedreigde soort te bewaren.