De verhalen van de Survivoreilanden
Voordat de eerste Europeaan ook maar een voet zette op een van de eilanden, leefde er al een volk in dit gebied. Al snel werden deze verdreven door de Europeanen. Jaren later ontdekten archeologen dat het een hele beschaving moet zijn geweest, en ze vonden er een boek. In dit boek stonden de verhalen en legendes opgeschreven van het volk, dat zichzelf de Hoari's noemden. Dit verhaal komt uit het boek, en gaat over het ontstaan van de vier eilanden.
Vrij vertaald uit het boek
Ooit hadden de goden de eerste mensen op een eiland gezet. Op dit eiland leefden de mensen en de vier natuurelementen in harmonie samen. De natuur gaf de mensen wat ze nodig hadden, en de mensen zorgde ervoor dat de natuur niks overkwam. Op het midden van dit eiland stond een grote berg. Hierop bouwden de mensen een tempel, ter ere van de natuur. In elke hoek van de tempel stond een altaar, waarop amuletten lagen. Er was een saffieren, een robijnen, een emeralden en een gouden. In het midden van deze tempel stond nog een altaar, waarop een zwarte parel lag. Dit was de kracht van het eiland. Hier woonde de hogepriester, die tevens de baas van het eiland was.
Over de tempel en amullten zijn vele verhalen verteld, en misschien vertel ik die ook nog wel eens. Maar daar gaat het nu niet om, dus gaan we wat verder in de tijd.
Alleen de hogepriester was het toegestaan om de zwarte parel aan te raken. Dit ging jaren lang goed, maar op een dag was er de oudste zoon van de hogepiester samen met zijn vader in de tempel. Deze zoon heette Lavei, en zou later bekend staan als een kwade naam. Terwijl zijn vader ging offeren bij een van de andere altaren, ging Lavei naar het altaar met de zwarte parel. Zoals, waarschijnlijk verwacht, kon hij zijn nieuwschierigheid niet bedwingen, en raakte hij met zijn wijsvinger de parel aan. Toen er niks gebeurde, draaide hij zich om. Hij keek naar zijn vader, en die keek ontzet naar zijn zoon. Vol woede over de ongehoorzaamheid pakte de vader zijn zwaard en hakte zijn zoon doormidden. De wijsvinger sneed hij af, en gooide hij de berg af. Voor het eerst werd er menselijk bloed vergoten in de tempel.
De goden waren woest over dit heiligschennis. Ze hadden het door de vingers gezien dat de zoon de parel had aangeraakt, ze vonden het toch een belachelijke regel. Maar dat de hogepriester in de tempel zijn zoon had vermoord ging hun te ver. Ze zouden wraak nemen op de hogepriester en zijn volk. Eerst teisterden ze het eiland met een aardbeving, wat al een grote catastrophe veroorzaakte. Maar de aardbeving liet ook de vulkaan ontwaken en liet de zee schudden. Terwijl de vulkaanuitbarste en lava en rook uitspuwde, kwam de zee tot leven en veranderde in een tsunami. De goden stuurden ook een cycloon, die de tsunami alleen maar versterkte. Aarde, water, vuur en lucht vielen het eiland aan. Vele bewoners kwamen om tijdens deze natuurramp.
De hogepriester besefte wat hij gedaan had en smeekte de goden om genade. Hij ging naar de zwarte parel en kuste het. De goden zagen dat hij spijt had, en beslote het eiland toch nog enigszins te sparen. Ze verscheurden het in vier stukken en sleurden het een eind de zee in. De tempel werd ook in vier stukken gescheurd, en op elk eiland stond nu een kwart tempel. De hogepriester die zich op dat moment in het midden van de tempel bevond, viel samen met de zwarte parel de zee in. Op deze plek lieten de goden een eiland verrijsen, wat nu bekend staat als Obscura.
Ondertussen waren er vier eilanden ontstaan, nu bekend als Terra, Infernius, Holy Isle en Aquagonie. Weinigen hadden de ramp overleefd, en nu moesten ze zien te overleven. De goden lieten weten dat er in elke kwart van de tempel nog steeds een amulet lag. Degene die een amulet zou dragen zou regeren over het eiland, en hem weer moeten proberen op te bouwen.
Maar dat vertel ik nu niet. De volgende keer komen jullie te weten hoe de eilanden aan een leider kwamen, en ook dat zijn hele aparte verhalen.
