Ronald Mulder
De KNSB wilde eigenlijk niet, maar gaf sprinter Ronald Mulder toch een startbewijs voor de olympische 500 meter. Hij voldeed aan de eisen, maar de bond wilde voor de ploegenachtervolging een 5.000 meter-specialist meenemen. De ISU stond echter niet toe dat een schaatser alleen voor de 'team pursuit' naar Vancouver ging. Dat was Mulders redding.
Mulder hoorde het goede nieuws in het vliegtuig van Japan naar Nederland. Hij had in Obihiro net zijn eerste WK sprint gereden en debuteerde daar met een knappe vierde plaats, al waren veel toppers niet van de partij. “Ik kon het eerst niet geloven. Ik was al vrolijk van het WK, maar dit is onbeschrijfelijk”, zei hij na de landing op Schiphol.
Het is sowieso al een fraai seizoen voor Mulder. In december 2009 pakte hij het zes jaar oude nationale record op de 500 meter van zijn trainer Gerard van Velde af. Tijdens wereldbekerwedstrijden in Calgary kwam hij tot 34,52.
Maar Mulder baarde meer opzien dit seizoen. In oktober liep hij bij de NK afstanden op tweehonderdste na de titel op de 500 meter mis. Een maand later reed hij in Thialf een Nederlands baanrecord van 35,07. Jan Smeekens haalde hem een dag later echter alweer in. Maar Mulder is dit seizoen duidelijk bezig met het verleggen van zijn grenzen.
Jan Smeekens
Jan Smeekens is een sprinter pur sang, die voor het eerst meedoet aan de Olympische Spelen. De kleine, gespierde schaatser is al twee jaar in het bezit van de Nederlandse titel op de 500 meter, de afstand waarop hij ook uitkomt in Vancouver.
In 2004 deed Smeekens voor het eerst van zich spreken door bij de junioren wereldkampioen te worden op de 500 meter. Een paar jaar later debuteerde hij in de A-groep van de wereldbeker, en verraste hij door in zijn eerste twee races zesde en zevende te worden.
Zijn eerste medaille op internationaal niveau behaalde hij in januari 2009 door derde te worden bij een wereldbekerwedstrijd op de 500 meter in Erfurt. Niet veel later volgde zijn eerste nationale titel bij de senioren en sindsdien is hij op de 500 meter de sprintkoning van Nederland.
“Ik mag wel concluderen dat ik bij de wereldtop hoor”, zei Smeekens eind 2009, nadat hij bij WB-wedstrijden in Thialf tweede was geworden. Vancouver is een mooie plek om die conclusie extra kracht bij te zetten.
Arjen van der Kieft
Arjen van der Kieft staat bij het grote publiek vooralsnog bekend als de man die Carl Verheijen afhield van deelname aan de olympische tien kilometer. Wellicht is hij straks wel de man die op die afstand een medaille wint voor Nederland in Vancouver.
Van der Kieft is een beetje een buitenbeentje in de Nederlandse schaatsequipe. Hij heeft geen ploeg en ziet zijn trainer Gianni Romme daardoor veel te weinig. In zijn eentje slaagde hij er in januari echter wel in om een startbewijs binnen te halen door te pieken op het OKT in Thialf.
“Dit is de beloning voor al die arbeid”, zei hij vlak na zijn race. “Al besef ik het nog niet. Ik heb jaren tegen de top aangehikt en nu pak ik de hoofdprijs.”
Van der Kieft klopte voor het eerst serieus aan de deur in november 2009 door bij wereldbekerwedstrijden in Hamar de 10.000 meter in de B-groep te winnen met een tijd van 13.04,38. Een verbetering van het toenmalige baanrecord van Sven Kramer. Bij het OKT was hij nog sneller. Dat belooft wat voor de Spelen.
