Zoals eerder gezegd: Als de organisatie achter wie is de mol een afspraak heeft gemaakt dat mensen met een religieuze achtergrond niet mogen deelnemen, dan is er sprake van een discriminerend beleid. Je kunt je mensen die verantwoordelijk zijn voor de werving niet aansturen zonder ze deze instructie te geven. Dat is strijdig met de wet.
En dan ook deze nog een keer: Je zult ongetwijfeld mensen benaderen aan wie je niet kunt zien dat ze religieus zijn. In dat geval zit je in exact dezelfde situatie als een recruiter die tijdens een lopend proces iemand wil afwijzen op religieuze gronden. Ook dat is niet toegestaan.
Uiteraard worden die afspraken niet gemaakt, noch vastgelegd. Zo dom zijn ze echt niet.
Verder gaat het om semi-bekende mensen dus meestal weet je daar als recruiter al wel het een en ander over.
Vervolgens heb je gesprekken en je kunt in die gesprekken echt wel een beeld krijgen van iemands opvattingen.
Daarnaast is men niet verplicht om met iemand verder te gaan als men twijfels krijgt en hoeft me ook al niet te vertellen waarom iemand toch niet gekozen wordt. Dus nee, dit ga je nooit rondkrijgen bij welke rechtbank dan ook.
Ik heb lang in het bedrijfsleven gewerkt (nu zelfstandig) en je wilt niet weten wat er allemaal officieel niet vastlag, maar in de praktijk wel zo was. Geen enkel bedrijf is een democratie. De directie beslist. En ook over niet vastgelegde maar toch bestaande regels. Wie dat niet bevalt, kan zijn/haar conclusies trekken.
Verder pleit ik dan graag voor meer roodharigen. Waar blijven ze?
