Het was weer flink raak vanmorgen. Het begon met een bezoek aan een Aziatisch land midden op een open plek in de jungle, waar een stel studiegenoten en ik 'het brug-moment' mochten bijwonen. Dat is in mijn droomwereld een zeer bekend en traditioneel fenomeen waarbij óf Kim Jong-Il óf Mao Zedong een brug overloopt om de dag voor zijn land officieel te laten beginnen. Ik stond op een uitkijktoren, hoger dan de brug en was blij dit moment te mogen bijwonen. Intussen zagen we apen en slingerde een studiegenote aan een touw.
In de volgende scène word ik verschrikt wakker in een motel, want help, ik moet werken en ik ben veel te laat. Ik heb geen flauw idee hoe ik in dat motel terechtkom en probeer in een naastgelegen etablissement een antwoord te vinden. Ik word niets wijzer en onderweg naar mijn motelkamer zak ik als een dronkelap in elkaar. Ik word overeind geholpen door een behulpzame jongedame en bereik slingerend mijn kamer weer.
In akte 3 ben ik weer in mijn eigen wereld, maar weer bijna te laat voor werk. Ik race onderweg ernaar toe langs mijn school en merk daar dat ik geen broek aan heb; slechts een onderbroek met daaroverheen de helft van mijn jas als een soort kilt. Ik maak meteen rechtsomkeert en kom in bosachtig gebied terecht, waar ik 2 wolven tegemoet fiets. Nadat ze me niet verscheurd bleken te hebben, vond ik het geweldig dat ik die beesten gezien had in het echt.
We verplaatsen ons nu naar een winkelcentrum, waar ik een bekende schrijver zie lopen, hoewel ik in diezelfde droom al niet meer weet wie dat zou moeten zijn. De volgende BN'er die ik zie is Emile Roemer, met wie ik zwijgend, zij aan zij, naar buiten loop. Aan mijn zus vertel ik een tijdje later dat ik een schrijver en Jack Wouterse heb gezien, maar zeg er gelijk bij dat dat in een droom was geweest.
