De Parabel van de SpelletjesdagEn zo geschiedde het eens dat de leerlingen vroegen hoe het gelukzaligheid kon worden vermeerdert. En hij vertelde een vergelijking, opdat ze zouden begrijpen. Hij zei, er was eens een spelletjesdag.
En ze knikten goedkeurend, want ze wisten dat het goed was. En het was niet zomaar een spelletjesdag, maar een met een fantastische zelfgebakken chocoladecake.
En ze applaudiseerde luid, want ze waren van begrip. Chocoladecake was love, chocoladecake was life.Maar nee, ging hij verder, niet alleen chocoladecake bracht gelukzaligheid, er waren tevens blondies met een soort gesmolten paaseitjes, en zo claimden Abby en Moni, that was the real deal.
En de leerlingen knikten vaag en in verwarring, en gingen van oohh.. en ahhh.. En ze hadden goede hoop dat blondies met een soort gesmolten paaseitjes veel lekkerder gingen zijn dan hoor ze klonken - en ze begrepen niet. Maar zo zei Minke dat weerwolven huisjes en zwervers en zulke shit het echt helemaal was, terwijl Next geluk vond in mensen afknallen, Tristan in vredig zeven op wolken (& soms periodiek brandend crashen), en Robbie in virtuele gremlinhuisdieren.. En allen hadden gelijk, en allen hadden ongelijk.
Nee, stelde Lukie het gaat niet om het spel, het gaat om het winnen, en hij was gelukkig. Voor even.
De Witte dacht het daar even eens mee te zijn, tot de jager hem in een enkele nacht neer schoot. Jager Dolfie was zeker dat puur geluk was om lak aan alle logica en regels te hebben, zolang je zelf als Redder op kon treden. En daarin had ze gelijk, want ze was een van de cool kids.
Starlight vond eeuwig geluk en roem met een moordzuchtige zegetocht van Ratten, Ogres, en Amazones - deels ten koste van Marloes die het gemis kon opvangen met chips.
Maar nee, zei Pjotr, het gaat om samenzijn, gezellig met z'n allen eten! Jesper had gemengde gevoelens bij deze mening, en vond knuffelen veel fijner. Molcrazy intussen was volstrekt gelukkig dat hij verre van alle drukte en knuffelarij bleef. Maar Tim vond van wel, gezelligheid riep hij, daar draait alles om, vind je ook niet Piet? Henk? Klaas? Hans? En Hans was blij dat iemand z'n naam kende, hoewel z'n gezicht soms voor verwarring leidde. En zo was iedereen blij.
Maar wat was dan de exacte bron van geluk, vroegen de leerlingen. En hij zeide, dat verschilde per persoon. En ze overwogen dit, en vonden het een baggerconclusie. Deze ging de edited edition niet halen, van hun boek voor het nageslacht.
Daarnaast waren ze het oneens. Een van hen zei: Toch, er was iets dat allen gelukkig zou hebben gemaakt. En zij waren verbaasd, want ze hoopten dat hun tijd niet compleet was weggegooid. En de onbekende zei, iedereen was blij geweest met Jann.
En ze zwegen in stille instemming, want ze wisten dat het waar was. --
I'm bored.
