Ha-twee-oh daar!
Even afwateren hoor (ik wilde zeggen even luchten, maar ik wil liever geen verwijzingen naar dat stelletje zwevers van Upepo). Kamp Maji is over het algemeen een waterig en positief ingesteld team (met waterig bedoelde ik aardig, maar ik wil het liever niet over het team van die zandhappers van Ardhi hebben). Al zitten er wel een paar huilers in het kamp, maar goed, ook dat is natuurlijk helemaal in het thema water. Christina loopt soms wat verloren rond. Toen ik haar een door een door Wouter gevangen krabbetje gaf om haar niet te laten wegteren, bleek dat ding nog levend te zijn en nu durft ze niets meer te eten. Nieky zit rond het kampwater (over die heethoofden van Moto wil ik het al helemaal niet hebben) constant te mekkeren over een kerel die hij zo mist, want oh oh oh wat was het toch leuk op een eiland zitten met hem. Nou, bedankt, Niek. Wouter mist dan weer zijn vriendin die die alleen heeft gelaten. Ja, had je dan niet opgegeven. B&W heeft gisteravond zijn bril kapot laten vallen op een rots, althans volgens Charlotte. Volgens B&W draagt ie gewoon zijn eigen bril, maar Charlotte claimt dat ie de hare draagt. “Zo duidelijk als een plus een twee is”, blabla. Dylan staat vooral met zijn handen in zijn zij te kijken hoe Wouter en ik aan het vissen zijn. Ik verdenk hem ervan zich in te smeren met vissenschubben, om er de hele tijd zo glimmend uit te zien. Charlie vindt zichzelf heel vrijzinnig en is vooral bezig met zee-egels knuffelen. We hebben ze tot nu toe nog niet voor het eten durven gebruiken, anders gaat ook zij waarschijnlijk huilen.
Maar verder gewoon een topteam hoor!