Omdat je mi niet inhoudelijk reageert maar slechts op een paar woorden uit mijn reactie. Daarnaast lees je ook nog eens slecht want ik vergeleek je niet met iemand die een ander van zijn geloof wilde afpraten. Ik zei alleen dat je eens moest voorstellen hoe vervelend zoiets zou zijn als iemand dat bij jou zou doen. 
Dat zeg je toch zelf in je reactie die ik al eerder citeerde:
Eerst zeg je dat je niemand wil en kan opleggen dat hij/zij in God gelooft en vervolgens zeg je dat uit liefde voor anderen het niet kan accepteren dit toch niet te doen.
Of begrijp ik je nou helemaal verkeerd ofzo? 
oke, ja, ik vind dat best vervelend ja, als iemand me van m'n geloof af wil praten (is wel eens gebeurd ook). maar ik sta (bijna) altijd open voor discussie en kritische dingen. anders had ik hier ook niet gereageerd en meegelezen.
maar ik las jouw post als; je doet dat zelf ook. maar dat vind ik niet, want ik praat niemand een geloof aan. toch?
en tja, ik kan en wil niemand iets opleggen.
maar dat is wat anders dan zomaar accepteren dat iemand niets van het geloof wil weten.
kijk, als iemand echt een vastberaden atheist is of ongelooflijk koppig, dan weet ik op een gegeven moment dat het geen zin meer heeft om te discussieren. dat geldt niet alleen voor het geloof, maar ook andere dingen. dat zul je zelf ook wel kennen. als ik zie dat een vriendin een hele verkeerde keuze maakt in mijn ogen, zal ik daar zeker wat van zeggen, voor haar eigen bestwil. maar ik ga er niet zo ver in door dat het vervelend wordt voor haar.
maar als iemand er wel voor open staat, dan accepteer ik niet zomaar dat iemand het geloof afwijst.
en dan leg ik het niet op, maar als de mogelijkheid zich voor doet, zal ik ook niet zwijgen.
en dat wil ik niet provocerend doen, maar alleen in een open gesprek, die ik best regelmatig heb, met collega's bijvoorbeeld.
dus daar zit 'm het verschil denk ik. begrijp je het nu?
ik ben overigens dit weekend niet meer online denk ik, dus als ik ff neit reageer is het daardoor.
