Ik zou zeker het resterende deel nog kijken. Overigens: de kritiek op de binnenkomst van de sporters wordt afgedaan met: zelfs het kleinste deelnemende land heeft het recht om even haar ''moment of fame'' te beleven, en in het kader van de oorspronkelijke Olympische gedachte is dat terecht.
Het was in alle opzichten anders dan anders. In Peking werd gezegd: hoe kan Londen dat in 2012 nou overtreffen?
Simpel: door er geen ceremonie-wedstrijd van te maken, en gewoon ''je eigen ding'' te doen.
Zo verwacht je bij de opening dat er drie delen zijn: show, officieel, en binnenkomst van de sporters. Nou, deze opening was compleet anders. Van indeling, dan.
Het zou weleens aardig zijn om de te verdiepen in de elementen die in zo'n ceremonie zitten: er zijn in de loop der jaren steeds meer dingen toegevoegd.
Het grappige is dat Londen ''claimt'' het eerste land te zijn waar de moderne OS voor de derde keer werden gehouden. Maar dat klopt slechts ten dele.
Als je de ''tussen-spelen'' van 1906 zou meetellen, komt die eer Athene toe. Die tussenspelen hadden een Olympische Status, maar die hebben ze achteraf verloren.
Ja,en dan het slot. Lag het nou aan mij, of aan het improviseren van Paul McCartney, dat het niet helemaal zuiver klonk?
En dan nog iets: ik heb nog steeds Annemarie Jung in mijn twitterlijst zitten: ik kon het niet laten om haar te twitteren, toen er ineens een ''kloon'' van haar op het podium verscheen. "Neeee, dat ben ik niet.....", kwam er als reactie.
