Ik ben ongetwijfeld de enige (en dat is oké), maar ik vind het een heerlijk programma dat lekker wegkijkt. Het heeft onverwachte twists, opdrachten die je steeds meer een blik geven in het vak van spion en een interessante groep met kandidaten. Ik wist amper dat spionnen daadwerkelijk bestaan, dus ik vind het al leuk dat ik daar nu een klein beetje meer van weet.
Ik vind het idee van het programma ook zeer boeiend, daarom blijf ik ook kijken, maar juist daarom stoor ik me ook een beetje aan de (in mijn ogen) verkeerde uitwerking ervan. Ze pretenderen namelijk een opleiding te bieden, maar in de praktijk is het dat helemaal niet. En als het dat wel is, dan falen ze daar behoorlijk in. Dat blijkt wel weer uit de laatste aflevering (zo zeggen we dat in Leiden ook
).
Het feit dat de vier overgebleven kandidaten, op de vooravond van de grote buitenlandmissie, nog steeds zo naïef zijn om zonder na te denken ergens een handtekening onder te zetten, en sommigen zelfs om alles aan hun thuisfront door te briefen, dan hebben ze toch vrij weinig geleerd, zou je zeggen. Nou heb ik, op aanraden van joligmolletje, eerst de oorspronkelijke Engelse versie van dit programma gezien (
hier op YouTube). En daar waren de kandidaten in aflevering 2 ongeveer al zo paranoïde dat de meeste deelnemers dit soort fouten echt niet meer zouden maken. Daar zag je ook daadwerkelijk de groei die de kandidaten maakten, en juist dat maakte het programma zo interessant.
Het verschil is ook, zoals eerder in dit topic al benoemd werd, dat de kandidaten in de Nederlandse versie constant in het diepe worden gegooid, zonder goede voorbereiding en debriefing.
De opdracht in de hotelkamer bijvoorbeeld. Daarin moesten de kandidaten hun "aangeleerde skills om te de-escaleren" (wanneer hebben ze die dan geleerd, bij die opdracht met die brommer die maar een paar deelnemers moesten doen?) toepassen. Leuk, maar wat heeft dit nog met het spionage-vak te maken? Een professionele spion loopt bij zo'n opdracht toch niet zomaar onvoorbereid een kamer binnen, hopende dat de kamerhuurder niet toevallig binnenloopt, om bij heterdaad maar zo snel mogelijk een lulverhaal te verzinnen? En zo wel, dan had ik graag gezien hoe ze dat dan zouden doen, want het lijkt mij vrij onmogelijk. Normaal bereid je dat toch goed voor, zorg je ervoor dat je communiceert met iemand die weet waar de kamerhuurder is zodat je tijd hebt om weg te komen, zorg je dat je iets hebt als een pasje om een geloofwaardige reden te hebben om in die kamer te zijn etc.
Die opdracht over de dead letter box daarentegen, daarin kregen de kandidaten precies uitgelegd wat ze moesten doen en dit ging ze dan ook een stuk beter af.
Maar kijk, ik snap ook wel dat het ene veel spannendere televisie oplevert dan het ander. Ik vind het ook een stuk leuker om te kijken naar hoe iemand zich plotseling uit een penibele situatie moet redden, en om vol leedvermaak te lachen om hoe diegene daar grandioos in faalt. Als ze dagenlang iemand zouden monitoren, gegevens moeten bijhouden en uiteindelijk allemaal de opdracht voltooien zonder vuiltje aan de lucht, dan is daar niets aan. Dus natuurlijk moet het leuk en spannend zijn, maar tegelijkertijd ook nog steeds een beetje geloofwaardig zijn en een duidelijk doel hebben. De producers moeten daar een balans in zien te vinden, en naar mijn smaak zijn ze gewoon te ver doorgeschoten in het zich focussen op de sensatie. Dan hadden ze er misschien beter een spelprogramma van kunnen maken, en niet net moeten doen alsof het een heel serieuze opleiding is.
