Ik vond de redenering van Jurre heel apart.
In gesprek met Loes:
Ik stem groen, want ik wil Sahil redden. Loes stemt rood, want die wil dat niet.
Dan weten we dus dat het niet unaniem gaat zijn. Om risico op potleegtrekken te verkleinen moeten we dan gaan we voor meerderheid rood, dus eliminatie.
Waarmee hij in de conclusie van het gesprek met Loes ineens volledig accepteert dat hij Sahil dus helemaal niet gaat redden.
Uitgaande hiervan zou hij de rest moeten overtuigen op rood te gaan. Hij is degene die weet dat het in de soep loopt als hij naar 'iedereen op groen' blijft sturen.
Maar dat doet hij niet, verborgen achter zijn empathie naar Sahil en AM. Dat hij zich ook in gesprek naar Nathan verbergt achter z'n empathie naar Sahil en AM is flauwekul, want dat boeit hem ook niet echt in de uitkomst van zijn gesprek met Loes.
Ik zie hier een vrij geniale aanpak van een mol die de pot leeg wil trekken.