Topic: [Z5P] Reizende Biechtkamer

[D*N]

Hier of nog beter: In het geheim dus per pm, kan je vrijuit biechten over het spel! 

Aan het einde van dit spel zullen alle binnengekomen biechten via de pm bekendgemaakt worden op het forum. Daarvoor is het natuurlijk een geheimpje tussen ons twee  .

[wouterv]

Lana is nu al een paar dagen kapot, ze geeft geen teken van leven meer.

zou het komen omdat we de batterijen eruit hebben gehaald om de afstandsbediening van tv terug te laten werken?

Wie weet.

[DRenziboy]

Nou eerste week Zap zit er zo goed als op.

"Waar ben ik in godsnaam aan begonnen?"
Dat was de eerste vraag die ik mezelf stelde toen ik op de aanmeldknop had gedrukt... En de tweede toen ik zag wat het eerste programma was. Totaal niet hetgeen waar ik naar kijk. Iets waarbij de kandidaten nog zo dom zijn dat ze niet weten hoe ze moeten poepen, en dan moeten wij ervoor zorgen dat we ons tot dat niveau verlagen..?!?

Ach ja maar lekker mee kletsen en zien wat er van komt. Gelijk alle schunige opmerkingen voor het seizoen hier er maar uitgooien, nu mag het nog. Of ja het echt doen ervan niet. Maar goed onze "Knock-off Siri" is nog content dus zo denderend spannend was de week niet. Of de kandidaten zijn echt zo saai, of ze moeten nog opwarmen. Galgje... Really?

Tuurlijk heb ik ook mijn "guilty pleasure." En ja die is niet van een al te veel hoger niveau dan dit. Want laten we eerlijk wezen de enige reden waarom ik naar dit soort programma's zou kijken is puur voor de zongebruinde strakke lichamen van de mannen.

De workshops heb ik maar aan me voorbij laten gaan, ik wist allang dat die cocktails uit zou lopen op een ramp. Dat er zoveel misselijkmakende cocktails op tafel zouden verschijnen had ik dan ook niet verwacht. Ik ben ook mede schuldig voor de hoeveelheid "Verspilde" drank. Alhoewel elke liter is inmiddels wel in iemands mond terecht gekomen. (as far as we know) En die liedjes, poeh toch ook deels door de alcohol dat je zegt "Die ken ik, maar hoe heet ie ook al weer?"

Al met al heb ik, ondanks dat ik vaak gedacht heb om mijn toekomstige kinderen in een tissue te deponeren, toch mezelf goed vermaakt op dit eiland!

[DRenziboy]

En dat was dan week 2...

Wat een wilde reis hebben we gemaakt. Naar Parijs en dan door naar Kaapstad.

We hebben er iets tofs van gemaakt, al had ik af en toe wel de intentie om mijn teammaat te wurgen... Al zal z'n Frans misschien wel oké zijn, de uitspraak liet soms te wensen over. Ik bedoel "Il lit les" is niet het moeilijkste om over te brengen toch...? TOCH?
Ik zat al bijna klaar voor een crime passionnel.

Eenmaal in Kaapstad liep het van een leien dakje. Een balletje in de lucht houden was dan ook geen probleem. Ook niet in dat overmatig warme klimaat. En dit is toch wel iets moeilijker dan een paar vlaggetjes tellen lijkt me.

Op dit punt kreeg ik, en heb ik nu nog steeds, wel weer wat hoop... Voor zo ver hoop een bestaand ding is in dit spel. Het lijkt me iets wat volgens mij met harde hand zo weer uit je geslagen wordt, en een enorm litteken achter laat. Beetje net zo pijnlijk als die blaar op mijn vinger van al dat geklik bij het balletje.

Uiteindelijk hangt het allemaal af van de eindtijd en dat kan nog eens een flink verkeerd gaan vallen. Iets wat gelukkig op de Eifeltoren niet is gebeurd.

[Robbieazerty]

Love deze biechten DRenzi! 

[PieterBasje]

En daar waren we alweer in aflevering 3....

Na succesvol doorgezapt te zijn door een wereldprestatie met maatje Sem kwamen we alweer in aflevering 3 terecht! Toen ik het topic opende en mijn teamgenoten zag wist ik het meteen; Dit ging een topweek worden!  We gingen meteen aan de slag, want hoe sneller er een account was hoe beter. We maakten een taakverdeling en ik werd op content gezet. Prima, na een tijdje een uiterst succesvol Youtube-kanaal gerunt te hebben wist ik wel enigzins hoe ik met editprogramma's overweg moest. Toen was er nog een thema te bepalen. Wat was dusdanig populair dat we er in korte tijd veel volgers mee konden binnenslepen? Waar ik zelf voorstander van voetbal was werd er een knoop doorgehakt: Het zou een Taylor Swift fan-account worden. Met lichte tegenzin, maar ik moest zelf maar de slingers ophangen, ging ik aan de slag. We moesten consistent blijven, dus 1 post per dag was het streven. Het zat zelfs zo diep dat ik gisternacht over Taylor Swift ben gaan dromen. Al snel werden de posts opgepikt, en zo zijn de videos die  ik samen met Sydney gemaakt heb in totaal al meer dan 36.000 keer bekeken  Ongeacht de uitslag wil ik alvast zeggen hoe trots ik ben op mijn team en onze teamspirit en samenwerking. Nog een aantal uurtjes en dan zien we welk team er de boardroom in wordt gestuurd... Ik heb goede hoop, ik zie jullie hopelijk terug in aflevering 4! 

[DRenziboy]

Week 3 was me er weer eentje...

Ineens sta ik daar onderweg om deze werkweek mijn beste beentje voor te zetten. Blijkt het dat ze me hadden overgeplaatst, zonder dat eerst even te zeggen. Ik hoor daarna ook dat de persoon die mij vervangt heel het team mag gaan leiden. Dan begint de week al goed, en zie je mij hetzelfde doen, maar dan met de lange ij.

Ok nog geen man overboord zou je zeggen, gewoon knallen en je best doen. Content zoeken is makkelijk zeker als je de juiste connectie hebt voor foto's en video's. Ook een beetje creatief tekstjes verzinnen. beetje meme'en en zo komen we de eerste paar dagen wel door.

Dan krijgen we spontaan een mededeling dat er gebruik gemaakt wordt van nepaccounts... Uhm sorry?! Ik weet dat alles mag in oorlogstijd, maar een eerlijke strijd is wel leuker. en dit is nou net een beetje 'bot' (Ok deze is wel te makkelijk...) Dus als het goed is zijn deze allemaal foetsjie. Alhoewel, we gaan er ook niet Dotan.

Dan de middagprogrammering... Heel eerlijk, ik ben stiekem een beetje jarloers. Ik had veel liever zoiets simpels gedaan als een potje Lingo. In plaats van straks ondergezeken worden door een of andere Trump. Mocht dat gebeuren dan is de schadevergoeding van Stormy er niks bij. En is mijn Engels altijd nog beter dan Sem.

[DRenziboy]

Week 4, de week waarin de lenzen scherpgesteld werden en onze ware kunstzinnigheid kwam bovendrijven, bij mij kwam er echter iets heel anders bovendrijven...

De dagen worden wat langer, het weer wordt wat mooier... en juist dan kan ik onder de lapendeken gaan liggen. Verkouden, met verhoging, misschien koorts. Dus ik heb inderdaad rolletjes opgemaakt... wc-rolletjes.

Maar dat kon de pret niet drukken. Ik ben gelijk als een waar creatief wonder aan de slag gegaan met het uitdenken van mijn composities. Alhoewel... De schaduwfoto was een second best, maybe second to worst. Het was niet Devine, maar I shot my shot.

Ik ben zelf supertrots op mijn stilleven, bijna alles klopt daaraan. Lijnenspel is oké, de aandacht wordt naar alle objecten getrokken en de kleur en objecten, complimenteren elkaar. Ook de keuze voor mijn stilleven is echt iets wat me over 20 jaar nog steeds bij zal staan en echt een keerpunt in mijn leven is geweest.

Toen die verdomde verkoudheid, ik zou amper tijd hebben, want ik blijf gewoon werken. Maar had nu natuurlijk niet meer de fut om op locatie mijn schaduwfoto te maken. Dus een enorme aanflater is het geworden. Een best wel leuk concept, maar een baggere executie. Mogelijk zelfs mijn executie...

Alhoewel de middagprogramma's me tot dusver best wel goed liggen, dus ik ben ook daar wel klaar voor.

[DRenziboy]

Week 5, B&B (een modern sprookje... ):

Wat een B&B vol liefde had moeten zijn, Werd er eentje van eenzaamheid en venijn.
Ook nam het lot nog de loop, want er sprankelde toch nog wat hoop:

Ik had samen met Bjorn de shifts verdeeld en het ging eigenlijk een beetje stroef, maar het liep als een dieseltje langzaam op. Ik denk er moet ergens een peper aan te pas komen, maar het gaat vast goedkomen.

Op de 3de nacht gaf Bjorn aan dat hij om 12 uur van het bal weg moest. Maar dat hij niet meer terug zou keren. Ook een muiltje liet hij niet meer achter. Ik stond beduusd en lichtelijk gefrustreerd achter.

Ik kon alles wel bij elkaar slaan, iets met een beest of zo, maar ik heb toch ergens een fee gezien die me de weg wees om door te pakken.

Het kleine huisje, wat bewoond zou kunnen zijn door menig dwerg of beer, werd langzaam een echt knusse aangelegenheid. En het duurde niet lang voordat ik toch daadwerkelijk de deuren kon openen.

De shifts leverde uiteindelijk een klein maar passend fooitje op. Het zat allemaal weer mee. Hopelijk is het straks helemaal feest als de gasten zich allemaal naar tevredenheid hebben vermaakt.

En dat ik, maar voornamelijk zij, nog lang en gelukkig leefde(n).

[Whatthefrank]

Lief dagboek, als ik op je vorige bladzijde kijk schrik ik wel een beetje. Als ik het stof heb weggeblazen realiseer ik me dat ik je voor het laatst in aflevering 2 heb gebruikt. Het is tekenend voor hoe ik in het spel zit, maar je verdient het om ook eens te horen hoe het met mij gaat, dus laat ik maar een boekje opendoen over aflevering 5. Deze avond heeft me namelijk laten beseffen dat er een aantal mensen beter in het spel zitten dan ik en dat het geen kwaad kan om te proberen tot rust te komen als men je voor vanalles uitmaakt

Het begon bij een gesprekje tussen mij en Bjorn. Ik had met Bjorn al wel vaker gesproken tijdens dit spel, verlangend naar bordspellen. Echt elkaar helpen hebben we nog niet echt kunnen doen, maar dit leek toch op een aflevering waarbij overleggen in ieder geval mogelijk was. Bjorns voorstel was om Sydney ook erbij te halen. De volgende dag kreeg ik een bericht dat zij er ook oke mee leek dus toen hebben we een gesprek met zijn drietjes aangemaakt. In eerste instantie leek het tot een voorstel te komen waarbij we elkaar allemaal veel geld zouden geven en de andere duo's niet. Sydney gaf hierbij aan dat JW ook graag de duo's van Swifty en Aurynn erbij zou willen betrekken. Het bruggetje leek makkelijk; hun partners zitten allebei in de RealSwifty groep en die zouden we kunnen gebruiken om mensen te lokaliseren en ons voorstel werkelijkheid te maken. Nadat Sydney mij pushte om het in de groep op te gooien, stelde ik het voor aan de rest. In eerste instantie leek het prima. Na wat bedenktijd brokkelde het voorstel echter steeds meer af; het zou lullig zijn. We zochten naar varianten waarbij we onze samenwerking minder heftig zouden maken, bijvoorbeeld minder sterke kaders waardoor ieder team toch nog wat vrijheid had om zelf wat in te vullen. In eerste instantie leek dit oke, maar na een lek naar Gerrit en wat discussie werd besloten dat iedereen maar zelf moest weten of hij zich aan dit plan zou houden, maar echt werkelijkheid werd het waarschijnlijk niet

Ik schoot meteen in een soort interne paniek. Ik voelde aan alles dat de overige groepjes binnen RealSwifty inderdaad graag met elkaar wouden samenwerken, maar niet met PieterBasje en mij. Die losgeslagen puber en ik zijn gewoon stug door blijven werken aan onze B&B en we stuiten op heel veel dingen die ons gelukkig maken bij de opzet. Nadat we de bonnetjes en reviews hebben doorgegeven, is het vandaag tijd om het geld te verdelen, totaal nog niet wetende wat we ermee gaan doen want we hebben er sinds de breuk van de groep niemand meer echt over gesproken en het vertrouwen leken we toch al niet meer te hebben. Als Dennis post dat het geld van 2 teams nog mist, besluit ik in overleg met PB om DRenzi te berichten. Ik had die nacht met hem ook even kort gesproken en ik wou even weten hoe hij in de wedstrijd zat na het vertrek van Bjorn. Toen bleek dat hij zijn geld ook nog moest verdelen. In de groep die daarna volgden voelden we denk ik alledrie aan dat we gevaar liepen, zonder dat echt naar elkaar uit te spreken. Ik was vooral bang voor de samenwerking tussen de andere groepen. Hoe ver waren we bereid hiervoor te compenseren? Heel ver. Elkaar het maximale bedrag geven? We moesten voor ons gevoel haast wel. Dan doen we dat maar, in de hoop dat het voor ons genoeg is

Toen was het tijd voor de uitslag. Toen ik zag dat JW en Sydney gewonnen hadden met de bijbehorende verdeling wist ik het eigenlijk al. PB en ik zouden gaan afvallen. Het leek er sterk op dat zij, Aurynn/Wouter en Robbie/Swifty met elkaar hadden afgesproken om elkaar redelijke bedragen te geven en mij/PB en Gerrit/Chip niet. Of dit echt gebeurd is, ik weet het niet, maar elke vezel in mijn lijf voelt dat het zo gegaan is. Ik heb toen ook uit woede meteen prive wat gestuurd naar Sydney. Niet netjes, maar het is netter dan iemand openbaar op de brandstapel gooien 
Eigenlijk ben ik er vanuit gegaan dat PB en ik zouden afvallen tot het moment dat we onze foto zagen. Ik was oprecht enorm verrast, maar blij kon ik eigenlijk al niet meer zijn. Ik krijg op Discord namelijk vanalles naar mijn hoofd geslingerd alsof ik de grote manipulator ben van dit spel, wetende wat anderen deze aflevering gezegd of gedaan hebben is dat best wel frustrerend. Ja, ik heb last minute een deal gemaakt met DRenzi maar dat was niet uit tactiek, maar uit angst. Inmiddels heb ik mijn Discord denk ik al 1,5 uur afgesloten want ik werd oprecht ongelukkig van de valse verwijten. Ik speel dit spel enorm low profile en hou me totaal niet bezig met stiekeme afspraken of wat dan ook. Deze aflevering doe ik het voor het eerst en dan ben ik meteen de boeman van het spel? IK heb daar niet zo'n zin in. Ik zit ondertussen maar gewoon naar de Champions League te kijken (Forza gunners!  ) maar echt lekker voel ik me niet

Ik heb eerder in een spel gezeten waarin ik, deels door mijn eigen daden, in een niet zo lekkere positie in de groep kwam. Andere situatie, maar ook daar was ik niet eerlijk. Daarna voelde het, tot mijn exit, alsof ik voor spek en bonen aan het meespelen was. Ik denk dat dat nu de grootste angst is waar ik mee zit, zeker met het thema op komst. Deze mensen zijn zo leuk en ik vind het fijn om met ze in een spel te zitten, maar 1 ''foute'' beslissing en het voelt alsof ik buiten de groep sta. Had ik dan op de treinrails moeten gaan liggen en mijn verlies accepteren? Nooit, opgeven staat echt niet in mijn woordenboek. Ik snap dat het lullig is voor GerritDeBloempot en Mrchipie, dus ik ga de actie ook niet goedpraten. Ik heb iets gedaan en jullie moeten er maar mee dealen, maar dat er wordt gedaan alsof ik de enige ben die iets fout heeft gedaan dat weiger ik te slikken. Mijn grootste hoop is nu gewoon op een normaal en eerlijk vervolg van het spel (ik ben bijvoorbeeld al angstig dat mensen lijstjes gaan uitwisselen in deze aflevering, terwijl er staat dat het verboden is). Ik snap dat ik hierin geen recht van spreken heb, maar ik maak het spel graag op een normale manier af met iedereen. Ik leef van week tot week en ik zie wel wat er gebeurt en hoelang ik uberhaupt nog in dit spel zit en met wie. Ik had zin in de vlam in de pan, nou die is er. Nu maar hopen dat iedereen kan inzien dat we allemaal ''maar'' mensen zijn

Lief dagboek, sorry voor al dat lelijke stof op je. Ik beloof je dat de volgende keer dat ik in je schrijf niet zo lang zal duren! 

[Robbieazerty]

Hoi biechthut! Ik ben zo blij dat ik dit spel ingegaan ben met het voornemen niet aan duizend complotjes mee te doen. Bespaart veel tijd!

Oh en er is telkens drama als ik er niet ben!

[Robbieazerty]

Hoi biechthut, oh ik heb net het nieuwe programma gelezen nadat ik hier ben komen zeggen dat ik geen zin had in complotjesgedoe. Gelukkig is dit privé en horen ze dit allemaal pas achteraf! 

[PieterBasje]

Ik sluit me eigenlijk volledig aan bij Frank. Ik heb eigenlijk heel weinig van het gekonkel meegekregen in eerste instantie en ik heb persoonlijk meer uit impulsiviteit(wat al wel vaker mijn valkuil is geweest, zie genius 1) de afweging gemaakt dat veiligheid bovenaan stond. Daarbij wil ik ook benadrukken dat onze actie nooit bedoeld geweest is om een ander team te targetten maar vooral om onszelf(en daarmee ook DRenzi) te helpen. Laten we er met zijn allen voor de rest van het spel, zolang het nog mag duren, een leuk en gezellig spel van maken, want met een tafereel als vanavond zal denk ik niemand(behalve de kijkers thuis misschien) blij worden   

[Sem Brandt Corstius]

Beste biechthut

Ik lig eruit


Doei

[DRenziboy]

Week 6... 6... 6...

House of Villains, of zoals ik het graag noem: Helden op Sokken.

Niet om gelijk super sentimenteel te gaan doen, maar de vraag of er een Hero is doet er niet toe. Iedereen is een held, of in dit geval, Villain op zijn eigen manier.

Voor mij was het puur uit eigen belang. En dat is slecht, best wel slecht. Ik wist niet dat er (g)een bond... ...Dus daarom dat ik mijn geld zo verdeeld heb.
(TODO: weghalen, want dit heb je al dertig keer verteld.)

Dus dat ik uiteindelijk op het hakblok lag was niet eens zo heel verrassend. Ik was uiteindelijk onderdeel geworden van Trix en moest dus wel gestraft worden door die achterlijke feeën.

Maar iedere goed geschreven villain heeft de kwaliteiten om goed te zijn. Het is immers door het samenvallen van omstandigheden dat ze het duistere pad kiezen in plaats van het goede. Dus tja. Nu was het uitgelezen moment om te stralen. Een Puzzel, yes mijn Autismekracht wordt geactiveerd!

Het grootste Enigma was uiteindelijk niet dat ik gewonnen heb. Maar dat de afstand zo groot was. Mijn hand heeft nog steeds kramp, mijn brilscherpte is met 3 punten achteruit gegaan. Ik heb zelfs een brandwond aan mijn oog... En het was uiteindelijk nergens voor nodig.  Beetje jammer jongens. Ik deed nog zo mijn best.

En dan de stemming het gaat tussen twee personen wiens spel voor mij tot nu toe aardig onbekend is geweest. (Iedereen zijn spel is bij mij onbekend, maar dat is niet het punt van deze alinea... ) Dus de keuze is dan ook op basis van wat ik heb gezien en gehoord. No hard feelings naar wie ik uiteindelijk kies. Al houd ik ervan om een spelletje te spelen.

[DRenziboy]

Dagboek van niet de mol:

Week 7-ish

na een lange week waarbij er eigenlijk niet veel gebeurde, werd heel de groep opgeschud door een duidelijke knal. Het is Eurovisie!

De mol had klaarblijkelijk knaldrang na een week repetities(alsof het ziekteverlof van onze host een ingecalculeerde molactie was.) Dus ja het begin met al die Engelse tekstjes, ze moesten eens in het Frans iets uit gaan leggen. Toch Chipie? Die tekstjes gingen wat SloMo, maar toen het eenmaal op gang kwam, zaten we wel in de sfeer. Maar ja zaterdagavond was het alweer gedaan.

De tweede opdracht voelde ik me een ware picasso, aan de slag gaande met een soort audiobeschrijving maar dan op papier. Moest ik een schilderij zo goed mogelijk namaken. Het was een soort ravensburgerschilderij geworden. Echt playing with numbers.

En toch desondanks het feit dat er zoveel detail in die omschrijving zat. Krijgt deze persoon het voor elkaar om te vaag te zijn. Een ei van formaat, maar hoe, liggend, staand? links op het canvas, rechts? Met of zonder broek? Goedschiks van karakter laat ik mijn prachtig zooitje aan mijn teamlid zien. "Die is oprecht goed gelukt."Lees: "Fuck ik kan nu niet meer de diepte in." Dus mist ze de deadline maar. Niet bewust, maar komt wel heel mooi uit. Net als mijn schilderij. (Behalve voor mezelf dan. Duh...)

Dus nu ik de enige ben die niet meer wordt verdacht, hoef ik ook niet te doen alsof ik de mol ben. Al mijn antwoorden klopte dan ook. Misschien wilde ik stiekem jullie ook een handje helpen. Ik weet namelijk dat ik nooit zo goed ben in deductie. Daarom dat ik zo haperig ben voor hints.

De test, 20 vragen over de.... Jadie jada. In mijn hoofd, spreiden. Auryn, PB en Syd. Uiteindelijk logischer dat de mol bij het creatieproces wil zitten... En al helemaal toen ik zag dat PB's antwoorden leken te kloppen. ik had al 6-7-7 gespreid, maar had nog terug kunnen gaan en wat antwoorden ongedaan maken. Het was echter een kwestie van tijd, maar niemand heeft nog tijd.

Achteraf gezien had ik een hogere score kunnen halen, maar ik ben mezelf nog altijd aan het onderschatten. Ik Snap niet hoe ik dit telkens blijf doen.

Terwijl ik dit schrijf wordt ik ineens in een geblindeerde bus gepropt. ik x mijn hart, want ik vermoed. Bestemming X. Hopelijk tot daar!

[Whatthefrank]

Eens wat anders, vers van de pers en back in primetime. Geen idee of mensen dit zouden luisteren, maar veel plezier met 13 minuten luisteren naar mijn gebrabbel! 

https://voca.ro/14j64EvbGfLY

[DRenziboy]

Week 8
Content_Waarschuwing: Kots

De week waarin ik geregeld moest vragen aan Dennis om een extra zakje. Ik kan namelijk heel slecht tegen bewegende voertuigen waarbij ik niet kan zien waar deze heengaat. Welkom bij Bestemming Kots.

Na dat de eerste zak gevuld was kwamen we ook gelijk bij de eerste mini-challenge. Niks aan de hand zou je zeggen. Je kiest gewoon de waardes waarvan je weet dat deze het hoogst liggen volgens het wereldgemiddelde. Wat er echter gebeurde is dat er geheel willekeurig landen tegenover elkaar zijn gezet waarbij er een X aantal factoren van elkaar wonnen. Puur gokken dus.

Maar als je hoofd al drieëntwintig rondjes draait omdat je extreem gedesoriënteerd bent. kom je daar ook niet meer uit. Weg hint, weg 25 km... Al voelde ik me zelf al 25km van de wereld.

Ondertussen kwamen ze aanzuilen met de tweede zak en kwamen wij aanzuilen bij de tweede minichallenge nu begint het ergens op te lijken, en nee dan heb ik het niet over mijn lijkwitte voorhoofd, een goede vraag maakt het verschil. Enkel een orchidee was aan mij besteed. voorzichtig je vragen en antwoorden kiezen. Bijna had ik een flamingo. Al had ik al genoeg aan mijn Orchidee. Afrika it is.

En dan het meest beschamende stukje breinwerk dat mijn knallende wagenziekte nog kon voortbrengen. Op de volgende dag werd ik ineens wakker met een nieuwe Tattoo, hij was wat vreemd, maar niet onbekend. Een kruis. Mijn brein schoot aan en zei keihard: PELGRIMSCODE, ETHIOPIË! Mijn geweten zei rustig aan te doen en even te wachten. Als dit klopt, dan zijn er 9 tattoo's waarvan er 3 Halve manen met sterren en 6 kruizen... Dat ik daarbij niet verder denk dat het om derdes gaat...

Dus Ethiopië, maar waar dan dat land is groot... Hoofdstad? Nee Dennis is niet zo simpel... (Ha!)
Brein schakelt weer uit en de derde zak wordt geleverd. Ik krijg gelukkig weer wat frisse lucht, en Muziek. ik vermoedde iets en ging op intuïtie verder. Sifan Hassan is Ethiopisch, zei zal het wel zijn. Dat het een aanwijzing was die weer van het lijstje af kan is nice. Maar niet het daadwerkelijke antwoord... niet zo nice.

Maar dat is nog niet alles, vraag ik Dennis als reisleider eens om een drankje, krijg ik misselendmakende AA drank voorgeschoteld. Niet alleen vanwege mijn wagenziekte, maar ook omdat ik hiermee 100km voorsprong had kunnen hebben en er nu 50 tegen heb. Bedankt Dennis, zeg ik terwijl ik verder ga met het vullen van de derde zak.

Nog alles naast elkaar leggen: Een bloem uit Afrika.... Nieuwe Bloem... Aha nu kan het niet meer misgaan.

Bloem uit Afrika, Sifan Hassan, Een Tattoo, en een flesje AA drank dat me keihard staat uit te lachen...
en 3 zakken kots.

Addis Abeba... Daar zijn we dan eindelijk.

[DRenziboy]

Week 9: The Genius?

Ha, verre van. Ten minste op logische spelletjes dan. Want nummers op een rij verzamelen is leuk, maar als iedereen als pionnen recht op zijn doel afgaat en er niemand is die een beetje reuring wilt creëren dan is er ook weinig aan. Ja de -31 was perfect in mijn rijtje, maar het is toch verdomt grappig om hem dan niet te pakken... Nee? Niemand?

Ach ja, aangezien dit spel op random was gekozen leek er totaal geen gelegenheid om iets als dat nog veel vaker uit te halen. Niet al te gek dat Swifty de loper uitgooide om samen de deathmatch in te gaan.

De deathmatch...

Ik heb al gezegd dat ik gewoon niet goed ben in vooruit denken. Ik kan alle opties overwegen, maar ik zie altijd gewoon net de juiste zet niet. Maakt niet uit of ik 5 minuten kijk of 3 uur. Ik. Zie. Het. Niet... En dat frutstreert. Combineer dat met het feit dat ik door te horen dat het een schaak-achtig spel is. (Wat ik overigens een veel leukere variant vind dat schaken zelf, hoera nog iets postiefs!) Dus torenhoge verwachtingen had ik al niet.

Het was voor mij op een gegeven moment wel duidelijk dat het een dood paard werd. En zoals ik al aangaf, was de motivatie al niet hoog, dus het was best prettig dat het goed ging in het begin... maar ik weet ook gewoon dat daar vaak de keerzijde van zo'n spel zit, het ging té goed. Mijn instinct klopte dus was het voor mij niet zo'n moeilijke keuze uiteindelijk. Als je geen plezier er meer in hebt, dan kun je er beter mee stoppen. Dan ga ik er veel liever in character uit.

Dus ja daar eindigt voor mij de run op de primetime het was leuk het was spannend en het was vooral onverwachts. Ik had niet gedacht dat ik (grotendeels in mijn eentje) zo ver zou geraken. En dan met de laatste uitreiking van de koning van de primetime op zak mijn exit maken. Beter kan bijna niet.

Het is geen afscheid, want de middagprogrammering lonkt. (Met stiekem leukere programma's, maar ja nu ik dit gezegd hebt, wordt het natuurlijk 3x niks... )

[DRenziboy]

Week 10: Mijn eerste middagprogramma is Glee...
(Ik moet echt mijn mond houden over leuke programma's,  denk ik...)

Ik weet niet of ik er gelijk heel volle zalen mee trek, maar ik ben volgens mij de enige gay die niet heel veel met de serie heeft. Desalniettemin vormt het toch een geniale backdrop voor een mini zangcompetitie, en dat kan ik wel waarderen.

Alhoewel mijn intenties deze week waren om de twee nummers een beetje in de "glee" feeling te houden. Wat bij mij inhield, nummers die nog niet op Glee voorbij waren gekomen, maar wel uitermate geschikt waren voor het programma. Nu is het thema Goodbye, niet gelijk heel hoopvol. Nog even met een geinbrein gedacht aan Corry en de Rekels. (Iets met oude ziel in een jong lichaam ofzo) Maar gezien de uitslag wel beter dat ik dat niet heb gedaan. Alhoewel laatste is niet bepaald een mooie zwanenzang.

Hold me Closer, Ik vrees dat mijn nummer net te recent van het songfestival afgedropen was. Maar ja Robbie komt dan aanzwaaien met een zelfde soort nummer, en dan snap ik het ergens wel dat je je punten eerder daar neerlegd. Persoonlijk was het net te eentonig voor alle punten. Maar goed Hold me Closer, gaat ook niet bepaald ergens heen. Ik moest iets kiezen, en dat was eigenlijk het enige degelijke dat zo snel in me opkwam.

Trouwens, ik heb wel op de "joke"-entry met volle punten gestemd. precies het randje, maar toch oprecht wel leuk.

Ah, Britney. Wie kent haar niet? (een Brit nie) Stiekem toch veel muziek van haar geluisterd. Al is de term guilty pleasure niet toepasselijk, want ik ontken niet dat ik het gewoon op zijn tijd lekker vind om op mee te blèren. Dus kies ik een ondergewardeerd pareltje uit haar roemrijke discografie. Eentje die zo over de top Britney is, dat je niet eens durft te zeggen dat het een slecht nummer is. Maar ook eentje die tot mijn verbazing nooit op Glee terecht is gekomen, terwijl dit toch echt alles heeft om het tot dat programma te schoppen. Dus ja ik kan nu wel mooi met mijn haren gaan waperen en zeggen, zie je wel? Die solo moest gewoon naar mij. Maar na die eerste uitslag wist ik niks meer zeker.

ALhoewel ik me toen pas besefte wat Robbie had gedaan. Natuurlijk waren het twee koffers. Gevuld met de perfecte aankleding, precies in thema met de week. Daarom dat ik mijn commentaar best wel achterwegen durf te laten. Ik zag namelijk dat hij voor Britney een cover had ingestuurd en toen voelde ik het eigenlijk al een beetje aankomen. Conform de opdracht niks mis mee, zoals in mijn commentaar naar Dennis toe:

"Als ik heel eerlijk moet kijken naar de spelregels, vind ik dit heel erg de grenzen opzoeken. Ja het is een nummer van Britney, maar een cover. Ik geef het een pass, omdat de spelregels dan specifiek gezongen door Britney aan hadden moeten geven en ik dit spel niet nog langer wil uitstellen... Het is wel een factor in mijn beoordeling."

Maar laten we hier geen discussie over voeren. Er zijn al genoeg castleden vervloekt. Ik hoef mezelf er ook niet bij. Echter heb ik dit vorige week al gedaan. Ik zie nog steeds overal -31.

Al met al een best saaie en korte week. Af en toe je noten laten zien en dan sta je ineens in het laatste(?) middagprogramma.